Σε μια αποστροφή του λόγου του προς τους δημοσιογράφους, μετά την ορκωμοσία των νέων υπουργών και υφυπουργών της κυβέρνησης στο Προεδρικό Μέγαρο, ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης απαντώντας σε σχετική ερώτηση για το νομοσχέδιο για τον γάμο ομόφυλων ζευγαριών είπε: «Μην βάζετε το κάρο μπροστά από το άλογο. Πρώτα θα εξηγήσουμε τι θέλουμε να κάνουμε και μετά θα μιλήσουμε για χρονοδιάγραμμα».
Χωρίς να χάσει χρόνο ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία Στέφανος Κασσελάκης, σε ανάρτησή του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, στα αγγλικά και στα ελληνικά, ανέφερε μεταξύ άλλων ότι είναι ντροπή του Κυριάκου Μητσοτάκη «για τη φρασεολογία που χρησιμοποιεί σε ένα τόσο ευαίσθητο κοινωνικό ζήτημα».
Αναλυτικά η ανάρτηση αναφέρει:
Our “liberal” Prime Minister, Kyriakos Mitsotakis, just compared thousands of Greek citizens to horses!
“Don’t put the cart before the horse” he said regarding a potential bill to finally (!) legalize same-sex marriage in Greece. (A country with no separation of church and state, for the record.)
I wonder:
Is Equality the “cart”?
Then who is the “saddle”? Is it the bill he is refusing to introduce in Parliament? Or is it the far-right wing that made him Prime Minister?
Shame on him for the phrasing he chose on such a sensitive subject.
I call on him to clearly respond:
– Is the Prime Minister of Greece in favor of same-sex marriage, YES or NO?
– Will he demand a strict party line vote from his MPs, or will he be feeding “hay” to his far-right audience while the progressive MPs make Equality a reality?
❈
Ο «φιλελεύθερος» Κυριάκος Μητσοτάκης, μόλις παρομοίασε χιλιάδες συμπολίτες του με άλογα!
Η ισότητα είναι το «κάρο»;
Και η «σέλα» ποιος είναι;
Το νομοσχέδιο που δε φέρνει προς ψήφιση; Ή μήπως ο Βορίδης;
Ντροπή του για τη φρασεολογία που χρησιμοποιεί σε ένα τόσο ευαίσθητο κοινωνικό ζήτημα.
Τον καλώ να πει ξεκάθαρα:
– Είναι ο Πρωθυπουργός της χώρας υπέρ της ισότητας στον γάμο (που σημαίνει de facto και τεκνοθεσία), ΝΑΙ ή ΟΧΙ;
– Θα ζητήσει κομματική πειθαρχία από τους βουλευτές του ή θα ταΐζει «σανό» το ακροδεξιό του ακροατήριο την ώρα που οι προοδευτικές δυνάμεις θα περνούν το νομοσχέδιο με την ψήφο των βουλευτών τους;
Δεν είναι λίγες οι φορές που οι Έλληνες πολιτικοί έχουν χρησιμοποιήσει παροιμίες στον πολιτικό τους λόγο. Ποιος ξεχνά το «Όποιος φεύγει από το μαντρί τον τρώει ο λύκος», που ειπώθηκε από τον Ευάγγελο Αβέρωφ το 1987 όταν ο Κωστής Στεφανόπουλος έφυγε από τη ΝΔ και από τότε έχει χρησιμοποιηθεί πολλάκις. Τον λόγο, για τον οποίο χρησιμοποιείται από τους Έλληνες πολιτικούς η παροιμία δίνει καλύτερα κατά τη γνώμη μου ο Δημήτριος Λουκάτος. «Η λαϊκή παροιμία έχει, από τη φύση και τη γένεσή της, το στοιχείο του ανεύθυνου κατά τη χρήση της, γιατί είναι απρόσωπη και υπαινικτική, χωρίς να προσβάλλει συγκεκριμένα πρόσωπα και χωρίς να περιγράφει τις καταστάσεις που υπαινίσσεται. Ο χειριστής της διστάζει να μιλήσει ξεκάθαρα, φροντίζει όμως, ώστε ο αποδέκτης της να καταλαβαίνει αμέσως ό,τι τον αφορά. Η συνθετική λαϊκή σκέψη “εκπέμπει” πάντα, αλλά και “ακροάται” (αποδέχεται) με ευφυέστατη ταχύτητα, τις παραστατικές κριτικές, που από την παροιμία διατυπώνονται. Η παροιμία μένει πάντα ένας ελεύθερος λόγος, αυθόρμητος και αδέσμευτος, που προβλέπει (συμβουλεύοντας), διαπιστώνει (φιλοσοφώντας) και επικρίνει (ρίχνοντας στον καθένα την ευθύνη του). Ο λόγος της δεν είναι θρηνητικός· αρχίζει σοβαρά, με την καλή διάθεσή της συμβουλής, γίνεται μελαγχολικός (από την κακή πρόβλεψη), αλλά στο τέλος δείχνεται δηκτικός και σατιρικός. Ποτέ όμως δεν είναι προσωπικός».
Ανεξάρτητα όμως από το αν κατάλαβε ή όχι ο Στέφανος Κασσελάκης την παροιμία με το άλογο, δεν υπάρχει κάποιος γύρω του να τον προστατέψει; Είναι ένας πιθανός πρωθυπουργός. Τι σημαίνει ότι έχει αμερικάνικο τρόπο σκέψης; Έχει ελαφρυντικά ένας ηγέτης; Έχει ελαφρυντικά αυτός ο οποίος ηγείται της αντιπολίτευσης; Μα γι’ αυτό το λόγο άλλωστε υπάρχει ένα επιτελείο, που φαντάζομαι πληρώνεται αδρά για να προλάβει το οποιοδήποτε επικοινωνιακό λάθος. Και το λάθος εδώ είναι σοβαρό γιατί ερμήνευσε μια παροιμία με προσβλητικό τρόπο για πολύ κόσμο, με σκοπό να απευθυνθεί στον πρωθυπουργό και να του πεί ότι ουσιαστικά φοβάται να φέρει το νομοσχέδιο για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών στη Βουλή και εμμέσως να τον κατηγορήσει ότι ενδίδει στις πιέσεις της Εκκλησίας και στις απειλές των ακροδεξιών στοιχείων του κόμματός του. Για να είμαι ειλικρινής δεν θυμάμαι κάποιον πρωθυπουργό που είτε υπό την πίεση των μέσων ενημέρωσης ή της αντιπολίτευσης έφερε προς ψήφιση ένα νομοσχέδιο. Πόσο μάλλον ένα νομοσχέδιο το οποίο ο ίδιος ο Μητσοτάκης το πιστεύει. Ένα νομοσχέδιο με αξιακό περιεχόμενο που δεν αντικρούεται ούτε με ιδεοληψίες, ούτε με νοοτροπίες, ούτε από το ποίμνιο. Όσοι από τους πολιτικούς είναι ενάντια σε αυτό το νομοσχέδιο ας σκεφτούν ότι η πολιτική και οι πολιτικοί έχουν ως κύριο άξονα δράσης την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Από την άλλη θα πρέπει και ο ίδιος ο Κασσελάκης να αντιληφθεί ότι το κέντρο ενδιαφέροντος της κοινωνίας αυτή τη στιγμή είναι η ακρίβεια που απειλεί την οικογενειακή γαλήνη και η ασφάλεια. Και αυτά δεν πρόκειται να λυθούν με την πολιτική τακτική του στο να επιβάλλει το διαφορετικό που διακαώς επιθυμεί και που είναι σαφώς τραμπική αντίληψη. Δεν μπορώ να μην του αναγνωρίσω ότι έχει την διάθεση να αλλάξει τον τρόπο που βλέπουμε πως να ασκεί κάποιος πολιτική. Για παράδειγμα η σύγκλιση της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ στις Σπέτσες. Είναι δικαίωμά του να επιβάλλει ένα άλλο τρόπο λειτουργίας του ΣΥΡΙΖΑ. Όμως οι κοινοβουλευτικές ομάδες όλων των κομμάτων πρέπει να συνεδριάζουν εντός του Κοινοβουλίου. Αυτός είναι ο φυσικός τους χώρος. Η συνεδρίαση κάθε κοινοβουλευτικής ομάδας είναι ένα πολιτικό γεγονός, δεν είναι το τρελό γουίκεντ στου Μπέρνι. Όταν συνεδριάζει η κοινοβουλευτική ομάδα ενός κόμματος συνεδριάζει για να πάρει αποφάσεις με ουσία. Δυστυχώς εδώ τις περισσότερες φορές οι συνεδριάσεις γίνονται απλώς για το στιγμιότυπο στα δελτία ειδήσεων και για να χειροκροτήσουν.
Εκτός αν ο Κασσελάκης αντιλαμβάνεται τον ΣΥΡΙΖΑ ως εταιρεία που συνεδριάζουν τα στελέχη της σε κάποιο θέρετρο και συζητάνε τη πορεία της εταιρεία και το bonus στο τέλος της χρονιάς. Ή επειδή τα οικονομικά του κόμματος είναι σε πολύ κακή κατάσταση, και ο Πρόεδρος χορηγεί το συνέδριο. Εντυπωσιακές καταστάσεις για ένα κόμμα που προσπαθεί να διαχειριστεί τα προβλήματά του με όχι την ενδεδειγμένη πολιτική ωριμότητα. Και επειδή η κρατική επιδότηση για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι κατά πολύ περιορισμένη, πολύ φοβάμαι ότι θα ξαναπέσει στην ανάγκη του Προέδρου του, ότι κι αν σημαίνει αυτό.
ΥΓ1: Παλιά καλή ελληνική παροιμία για όποιον την χρειαστεί: «Θέλεις να χάσεις έναν φίλο; Δάνεισέ του χρήματα»
ΥΓ2: Η κυβέρνηση δεν έχει σοβαρή πολιτική σε ζητήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Είναι γνωστό ότι τα τελευταία χρόνια έχει ζήτημα τόσο στην προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων αλλά και όσο αφορά την ανεξαρτησία της δικαιοσύνης. Ο σεβασμός των ατομικών και πολιτικών δικαιωμάτων στην Ελλάδα είναι ο χειρότερος στην Ευρωπαϊκή ένωση. Η ετήσια έκθεση της Κομισιόν για την κατάσταση του Κράτους Δικαίου στα Κρατη-μέλη της Ένωσης, κάνει σκληρές παρατηρήσεις στην Ελλάδα που αφορούν την ελευθερία του Τύπου, το ιδιοκτησιακό καθεστώς των ΜΜΕ και την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης. Μάλιστα για το συγκεκριμένο η Ελλάδα έχει δεχτεί αυστηρές συστάσεις για να υπάρξει μεγαλύτερη συμμετοχή του ίδιου του δικαστικού σώματος στην επιλογή της ηγεσίας της Δικαιοσύνης.
✶ Πηγές: https://ec.europa.eu/commission/presscorner/detail/el/ip_23_3631 | Δημ. Σ. Λουκάτος, «Σύγχρονα Λαογραφικά: Γ΄ Παροιμιολογικά της δημοσιογραφίας μας» | Μηνάς Αλεξιάδης, «Έντυπα Μέσα Επικοινωνίας και λαϊκός πολιτισμός», Εκδόσεις Καρδαμίτσα 2011
Σε μια αποστροφή του λόγου του προς τους δημοσιογράφους, μετά την ορκωμοσία των νέων υπουργών και υφυπουργών της κυβέρνησης στο Προεδρικό Μέγαρο, ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης απαντώντας σε σχετική ερώτηση για το νομοσχέδιο για τον γάμο ομόφυλων ζευγαριών είπε: «Μην βάζετε το κάρο μπροστά από το άλογο. Πρώτα θα εξηγήσουμε τι θέλουμε να κάνουμε και μετά θα μιλήσουμε για χρονοδιάγραμμα».
Χωρίς να χάσει χρόνο ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία Στέφανος Κασσελάκης, σε ανάρτησή του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, στα αγγλικά και στα ελληνικά, ανέφερε μεταξύ άλλων ότι είναι ντροπή του Κυριάκου Μητσοτάκη «για τη φρασεολογία που χρησιμοποιεί σε ένα τόσο ευαίσθητο κοινωνικό ζήτημα».
Αναλυτικά η ανάρτηση αναφέρει:
Our “liberal” Prime Minister, Kyriakos Mitsotakis, just compared thousands of Greek citizens to horses!
“Don’t put the cart before the horse” he said regarding a potential bill to finally (!) legalize same-sex marriage in Greece. (A country with no separation of church and state, for the record.)
I wonder:
Is Equality the “cart”?
Then who is the “saddle”? Is it the bill he is refusing to introduce in Parliament? Or is it the far-right wing that made him Prime Minister?
Shame on him for the phrasing he chose on such a sensitive subject.
I call on him to clearly respond:
– Is the Prime Minister of Greece in favor of same-sex marriage, YES or NO?
– Will he demand a strict party line vote from his MPs, or will he be feeding “hay” to his far-right audience while the progressive MPs make Equality a reality?
❈
Ο «φιλελεύθερος» Κυριάκος Μητσοτάκης, μόλις παρομοίασε χιλιάδες συμπολίτες του με άλογα!
Η ισότητα είναι το «κάρο»;
Και η «σέλα» ποιος είναι;
Το νομοσχέδιο που δε φέρνει προς ψήφιση; Ή μήπως ο Βορίδης;
Ντροπή του για τη φρασεολογία που χρησιμοποιεί σε ένα τόσο ευαίσθητο κοινωνικό ζήτημα.
Τον καλώ να πει ξεκάθαρα:
– Είναι ο Πρωθυπουργός της χώρας υπέρ της ισότητας στον γάμο (που σημαίνει de facto και τεκνοθεσία), ΝΑΙ ή ΟΧΙ;
– Θα ζητήσει κομματική πειθαρχία από τους βουλευτές του ή θα ταΐζει «σανό» το ακροδεξιό του ακροατήριο την ώρα που οι προοδευτικές δυνάμεις θα περνούν το νομοσχέδιο με την ψήφο των βουλευτών τους;
Δεν είναι λίγες οι φορές που οι Έλληνες πολιτικοί έχουν χρησιμοποιήσει παροιμίες στον πολιτικό τους λόγο. Ποιος ξεχνά το «Όποιος φεύγει από το μαντρί τον τρώει ο λύκος», που ειπώθηκε από τον Ευάγγελο Αβέρωφ το 1987 όταν ο Κωστής Στεφανόπουλος έφυγε από τη ΝΔ και από τότε έχει χρησιμοποιηθεί πολλάκις. Τον λόγο, για τον οποίο χρησιμοποιείται από τους Έλληνες πολιτικούς η παροιμία δίνει καλύτερα κατά τη γνώμη μου ο Δημήτριος Λουκάτος. «Η λαϊκή παροιμία έχει, από τη φύση και τη γένεσή της, το στοιχείο του ανεύθυνου κατά τη χρήση της, γιατί είναι απρόσωπη και υπαινικτική, χωρίς να προσβάλλει συγκεκριμένα πρόσωπα και χωρίς να περιγράφει τις καταστάσεις που υπαινίσσεται. Ο χειριστής της διστάζει να μιλήσει ξεκάθαρα, φροντίζει όμως, ώστε ο αποδέκτης της να καταλαβαίνει αμέσως ό,τι τον αφορά. Η συνθετική λαϊκή σκέψη “εκπέμπει” πάντα, αλλά και “ακροάται” (αποδέχεται) με ευφυέστατη ταχύτητα, τις παραστατικές κριτικές, που από την παροιμία διατυπώνονται. Η παροιμία μένει πάντα ένας ελεύθερος λόγος, αυθόρμητος και αδέσμευτος, που προβλέπει (συμβουλεύοντας), διαπιστώνει (φιλοσοφώντας) και επικρίνει (ρίχνοντας στον καθένα την ευθύνη του). Ο λόγος της δεν είναι θρηνητικός· αρχίζει σοβαρά, με την καλή διάθεσή της συμβουλής, γίνεται μελαγχολικός (από την κακή πρόβλεψη), αλλά στο τέλος δείχνεται δηκτικός και σατιρικός. Ποτέ όμως δεν είναι προσωπικός».
Ανεξάρτητα όμως από το αν κατάλαβε ή όχι ο Στέφανος Κασσελάκης την παροιμία με το άλογο, δεν υπάρχει κάποιος γύρω του να τον προστατέψει; Είναι ένας πιθανός πρωθυπουργός. Τι σημαίνει ότι έχει αμερικάνικο τρόπο σκέψης; Έχει ελαφρυντικά ένας ηγέτης; Έχει ελαφρυντικά αυτός ο οποίος ηγείται της αντιπολίτευσης; Μα γι’ αυτό το λόγο άλλωστε υπάρχει ένα επιτελείο, που φαντάζομαι πληρώνεται αδρά για να προλάβει το οποιοδήποτε επικοινωνιακό λάθος. Και το λάθος εδώ είναι σοβαρό γιατί ερμήνευσε μια παροιμία με προσβλητικό τρόπο για πολύ κόσμο, με σκοπό να απευθυνθεί στον πρωθυπουργό και να του πεί ότι ουσιαστικά φοβάται να φέρει το νομοσχέδιο για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών στη Βουλή και εμμέσως να τον κατηγορήσει ότι ενδίδει στις πιέσεις της Εκκλησίας και στις απειλές των ακροδεξιών στοιχείων του κόμματός του. Για να είμαι ειλικρινής δεν θυμάμαι κάποιον πρωθυπουργό που είτε υπό την πίεση των μέσων ενημέρωσης ή της αντιπολίτευσης έφερε προς ψήφιση ένα νομοσχέδιο. Πόσο μάλλον ένα νομοσχέδιο το οποίο ο ίδιος ο Μητσοτάκης το πιστεύει. Ένα νομοσχέδιο με αξιακό περιεχόμενο που δεν αντικρούεται ούτε με ιδεοληψίες, ούτε με νοοτροπίες, ούτε από το ποίμνιο. Όσοι από τους πολιτικούς είναι ενάντια σε αυτό το νομοσχέδιο ας σκεφτούν ότι η πολιτική και οι πολιτικοί έχουν ως κύριο άξονα δράσης την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Από την άλλη θα πρέπει και ο ίδιος ο Κασσελάκης να αντιληφθεί ότι το κέντρο ενδιαφέροντος της κοινωνίας αυτή τη στιγμή είναι η ακρίβεια που απειλεί την οικογενειακή γαλήνη και η ασφάλεια. Και αυτά δεν πρόκειται να λυθούν με την πολιτική τακτική του στο να επιβάλλει το διαφορετικό που διακαώς επιθυμεί και που είναι σαφώς τραμπική αντίληψη. Δεν μπορώ να μην του αναγνωρίσω ότι έχει την διάθεση να αλλάξει τον τρόπο που βλέπουμε πως να ασκεί κάποιος πολιτική. Για παράδειγμα η σύγκλιση της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ στις Σπέτσες. Είναι δικαίωμά του να επιβάλλει ένα άλλο τρόπο λειτουργίας του ΣΥΡΙΖΑ. Όμως οι κοινοβουλευτικές ομάδες όλων των κομμάτων πρέπει να συνεδριάζουν εντός του Κοινοβουλίου. Αυτός είναι ο φυσικός τους χώρος. Η συνεδρίαση κάθε κοινοβουλευτικής ομάδας είναι ένα πολιτικό γεγονός, δεν είναι το τρελό γουίκεντ στου Μπέρνι. Όταν συνεδριάζει η κοινοβουλευτική ομάδα ενός κόμματος συνεδριάζει για να πάρει αποφάσεις με ουσία. Δυστυχώς εδώ τις περισσότερες φορές οι συνεδριάσεις γίνονται απλώς για το στιγμιότυπο στα δελτία ειδήσεων και για να χειροκροτήσουν.
Εκτός αν ο Κασσελάκης αντιλαμβάνεται τον ΣΥΡΙΖΑ ως εταιρεία που συνεδριάζουν τα στελέχη της σε κάποιο θέρετρο και συζητάνε τη πορεία της εταιρεία και το bonus στο τέλος της χρονιάς. Ή επειδή τα οικονομικά του κόμματος είναι σε πολύ κακή κατάσταση, και ο Πρόεδρος χορηγεί το συνέδριο. Εντυπωσιακές καταστάσεις για ένα κόμμα που προσπαθεί να διαχειριστεί τα προβλήματά του με όχι την ενδεδειγμένη πολιτική ωριμότητα. Και επειδή η κρατική επιδότηση για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι κατά πολύ περιορισμένη, πολύ φοβάμαι ότι θα ξαναπέσει στην ανάγκη του Προέδρου του, ότι κι αν σημαίνει αυτό.
ΥΓ1: Παλιά καλή ελληνική παροιμία για όποιον την χρειαστεί: «Θέλεις να χάσεις έναν φίλο; Δάνεισέ του χρήματα»
ΥΓ2: Η κυβέρνηση δεν έχει σοβαρή πολιτική σε ζητήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Είναι γνωστό ότι τα τελευταία χρόνια έχει ζήτημα τόσο στην προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων αλλά και όσο αφορά την ανεξαρτησία της δικαιοσύνης. Ο σεβασμός των ατομικών και πολιτικών δικαιωμάτων στην Ελλάδα είναι ο χειρότερος στην Ευρωπαϊκή ένωση. Η ετήσια έκθεση της Κομισιόν για την κατάσταση του Κράτους Δικαίου στα Κρατη-μέλη της Ένωσης, κάνει σκληρές παρατηρήσεις στην Ελλάδα που αφορούν την ελευθερία του Τύπου, το ιδιοκτησιακό καθεστώς των ΜΜΕ και την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης. Μάλιστα για το συγκεκριμένο η Ελλάδα έχει δεχτεί αυστηρές συστάσεις για να υπάρξει μεγαλύτερη συμμετοχή του ίδιου του δικαστικού σώματος στην επιλογή της ηγεσίας της Δικαιοσύνης.
✶ Πηγές: https://ec.europa.eu/commission/presscorner/detail/el/ip_23_3631 | Δημ. Σ. Λουκάτος, «Σύγχρονα Λαογραφικά: Γ΄ Παροιμιολογικά της δημοσιογραφίας μας» | Μηνάς Αλεξιάδης, «Έντυπα Μέσα Επικοινωνίας και λαϊκός πολιτισμός», Εκδόσεις Καρδαμίτσα 2011
