Μερικά πράγματα για αρχή: είναι άλλο πράγμα η ομορφιά και άλλο ο ερωτισμός. Συνδέονται, μάλιστα. Αλλά είναι έννοιες διακριτές και ξεχωριστές. Ερωτικά μπορούμε να αισθανόμαστε με κάτι μη-όμορφο. Και κάτι πανέμορφο μπορεί να αδρανοποιεί τις ερωτικές μας κεραίες, να μας διεγείρει μόνο κάποια πνευματική ή εσωτερική μας όψη. Η λαγνεία είναι ανθρώπινη ροπή που δεν πρόκειται να χαθεί μες στους αιώνες, γι’ αυτό είμαι ικανή να κόψω το χέρι μου. Μάλιστα, κρίνω ότι η λαγνεία έχει υπάρξει κινητήριος δύναμη της ανθρωπότητας ολόκληρης. Η λαγνεία για το χρήμα, για την εξουσία, για την κατάκτηση. Το μωρό έχει λαγνεία με τα κακά του, κάνει κακά κι ευχαριστιέται. Το μωρό μεγαλώνει κι αποκτά λαγνική σχέση με το γεννητικό του όργανο που βλέπει, όπως ακριβώς είδε ως κεραυνό εν αιθρία η Bella Baxter των Poor Things, ότι του προσφέρει χαρά κι ευτυχία. 

Συχνά, για να μη λέμε ό, τι θέλουμε, ποθούμε αυτό που ο εγκέφαλός μας διαβάζει ως ποθητό, ως-σε γενικές γραμμές-όμορφο. Τα πρότυπα ομορφιάς έχουν αλλάξει μες στους αιώνες. Η μόδα, το στιλ, οι βιομηχανίες ενδυμάτων και καλλυντικών, τα πρόσωπα που αναδείχθηκαν ως σταρ κάθε εποχής έπαιξαν τον σημαντικό ή παράπλευρο ρόλο τους. Ό, τι γνωρίζαμε για την κλασική μεσογειακή ομορφιά πάει κι έρχεται: κάποτε, ήταν πολύ κουλ να είσαι skinny girl χωρίς ίχνος λίπους πάνω σου. Το curvy επανήλθε. Τα κοντά μαλλιά, τα μακριά, το έντονο κόκκινο κραγιόν στα χείλη (σημάδι και στίγμα ερωτικού πόθου), ο ωραίος πωπός, το πλούσιο στήθος, το μικρό μπαλαρινέ. Όλα αυτά για τις γυναίκες, πάντοτε. Οι άνδρες αλλάζουν ελαφρώς μες στους αιώνες-εντάξει, δεν θα κάνουμε λόγο τώρα για φράκα, περούκες-δείγματα πλούτου και ισχύος, κοκκιναδιού και τακουνιών που ήταν αρχικά αρσενικά ”προνόμια”. Οι άνδρες χρειάζεται να αποπνέουν αυτοπεποίθηση και δύναμη, κύρος. Δεν γίνεται εύκολα λόγος για ποθητούς ή άσχημους άντρες, όχι στον ίδιο βαθμό που συμβαίνει με τις γυναίκες, τουλάχιστον. Ο άνδρας είναι γόης, η γυναίκα κούκλα. Για μια γυναίκα, το να την αποκαλέσεις γοητευτική, σημαίνει όχι-όμορφη-αλλά-όχι-και-ανεπιθύμητη. Κανείς δε λέει γοητευτική τη Τζίτζι Χαντίντ, αλλά ο Σον Κόνερι είναι ένας γοητευτικός κύριος.

Τις προάλλες, παρακολουθούσα άθελά μου, καθώς έβγαζα βόλτα το σκυλάκι, έναν γείτονα να χαλβαδιάζει με βλέμμα λάγνο μια κοπέλα που μιλούσε όλο νεύρα στο κινητό. Η κοπέλα ήταν έξαλλη, πρόχειρα ντυμένη, τα μαλλιά της μαζεμένα σε κλάμερ. Στα άδυτα των λαϊκών γειτονιών, όπως είναι η Κυψέλη, η μόδα και η τάση σβήνει και ξεθωριάζει κάτω από το φως της απαιτητικής, δύσκολης, σάρκινης ζωής. Τα κολάν είναι οικονομικά, τα παπούτσια άνετα, τα χέρια φορτωμένα με νάυλον τσάντες, τα ματάκια έχουν μαύρους κύκλους και το μακιγιάζ δεν είναι αλαβάστρινο, ούτε τηλεοπτικό. Το contouring των κοριτσιών είναι εμφανές, το blending δεν έχει γίνει αριστουργηματικά, οι ανταύγειες είναι κακότεχνες, η προσωπική αισθητική στα χρώματα και τις υφές των ρούχων υπερβαίνουν τη Vogue και τις επιταγές της Βίκυς Καγιά, τα φρύδια είναι κακοβγαλμένα και οι τριχούλες στα χεράκια και τους κροτάφους αστράφτουν στον ήλιο. Τα κορίτσια στα σούπερ μάρκετ έχουν μπιμπίκια εμφανή και λαδωμένες ρίζες, αγοιράζουν βιαστικά σερβιέτες και μια σοκολάτα για να πάνε στο διαμερισματάκι τους ν’ αράξουν, δεν έχουν χρόνο και δυνατότητα να ασχολούνται όλη την όλα με το skin care τους. Ψωνίζουν στη ζούλα και μια φτηνή μάσκα ομορφιάς από το φαρμακείο, να κάνουν κανένα μποτέ μεταξύ βρασίματος μακαρονιών και στεγνώματος μαλλιών, μαλλιών με ψαλίδα και ατέλειες.

Τα κορίτσια βλέπουν άλλα κορίτσια στην οθόνη του κινητού τους να απλώνουν το κονσίλερ και την σκιά με χειρουργικές κινήσεις. Λαμπερά πρόσωπα, δεκάδες προϊόντα και υπο-προϊόντα μακιγιάζ που τους εξασφαλίζουν το εισιτήριο στο πάνθεον της ομορφιάς. Τα κορίτσια της γειτονιάς παλεύουν να βρουν σωστή θέση στη λάμπα της κρεβατοκάμαρας να τους φωτίσει η μούρη. Περνάνε μάσκαρα και βγάζουν σέλφις με φίλτρα. Ο ψαράς στη λαϊκή ποθεί τη Μαρία του τρίτου ορόφου της οδού Επτανήσου, αλλά η Μαρία ψάχνει τον σωσία του Τομ Χάρντι και προσπαθεί να ξεκινήσει δίαιτα για να κάνει μέση δαχτυλίδι. Κάνει σκουάτς με Youtube βιντεάκια για να φουσκώσει ο πωπός. Να μοιάσει σ’ εκείνη, και σ’ εκείνη και στην άλλη. Κι ας λιώνει ο ψαράς στη θέα των μπράτσων της των πλαδαρών, των νεανικών, κατάλευκων στο πρώτο βγάλσιμο ζακέτας, στα ψώνια του ηλιόλουστου Μάρτη.

Ο ψαράς όμως σιχαίνεται τα φουσκωμένα χείλη και αντιπαθεί τις πολύ αδύνατες γυναίκες. Θέλει μάγουλα με χρώμα υγείας, θέλει μπουτάκια λαχταριστά, δεν κατανοεί τι σεξιστικό μπορεί να βρίσκεται σε ένα κομπλιμέντο που δεν μπορεί να σταθεί στον λαιμό του και θέλει να ξεφύγει από τα χείλη και να αλαλάξει: «τι μουνάρα, Χριστέ μου!».

Τα κορίτσια της γειτονιάς είναι απτά, αλλά πιο δυσπρόσιτα πλέον. Πιο εύκολα θα στείλει ο ψαράς στην κοπέλα που τουρλώνει κωλαράκι στο Tik Tok-κι ας ποθεί περισσότερο τη Μαρία από τον τρίτο. Αλλά πώς να μιλήσει στην Μαρία από τον τρίτο που τη βλέπει μια φορά την εβδομάδα και ζήτημα είναι αν έχει ψωνίσει από τον πάγκο του δυο φορές; Οι ωραίες της γειτονιάς είναι το κάτι άλλο. Δεν χρειάζονται ψηλά ζυγωματικά και καλλίγραμμα πόδια, αρκούν τα νιάτα τους, η μυρωδιά που βγάζουν τα φρεσκολουσμένα τους μαλλιά ένα πρωί Σαββάτου στο καφέ στη γωνία, το χαμόγελό τους το κλεφτό. Η λαϊκή καύλα κατοικεί στις συνοικίες. Είναι η Ελένη στο Περιστέρι που κάνει χαμό στα μαγαζιά όταν χορεύει τσιφτετέλι. Είναι η Κατερίνα στο Πέραμα, που την ποθούν γιατί δε μιλά σε κανένα, μόνο καπνίζει μελαγχολική και φορά όλο μαύρα. Είναι η Μαρία στην Κυψέλη, κι άλλες δέκα, εκατό μαύρες, άσπρες Μαρίες που συνωστίζονται στα λεωφορεία με αστραγάλους πνιγμένους και πρόσωπο γεμάτο κούραση-πάντα κάποιος την παθαίνει μαζί τους. Ο έρωτας γι’ αυτές είναι αναπόφευκτος. Είναι η τελευταία σύνδεση της θηλυκότητας με την πραγματική υπόστασή της, την τσαλακωμένη, την ιδρωμένη, τη λιγωτική. Φαίνεται λιγάκι το εσώρουχό τους πάνω από το τζιν, τα σεντόνια τους ανεμίζουν παντιέρες λαγνείας στο μπαλκόνι.

Ποιο Instagram και ποιο Tik Tok; Εκεί όλες άρχισαν κιόλας να μοιάζουν επικίνδυνα η μία στην άλλη, κάτω από πέπλα ”διαφορετικότητας”. Αλλά η Μαρία, αχ, αυτή η Μαρία με τα μπούτια της και το φτηνό της άρωμα-απομίμηση που περνά και τους τρελαίνει όλους χωρίς καν να το γνωρίζει…«Δεν έχει μάτια πλάνα, δεν είναι καλλονή/είναι γλυκιά σαν μάνα και σαν παιδάκι αγνή»!