Kάθε εβδομάδα οι συντάκτες του αγαπημένου σας FAQ Team γράφουν ποια πράγματα τους ανεβάζουν (ή τους κατεβάζουν) συναισθηματικά, ψυχολογικά και εγκεφαλικά!
Δήμητρα Βασιλειάδη
👍 Η παράσταση “Κακούργα Πεθερά” στο Θέατρο Πόρτα, σε κείμενο της Νεφέλης Μαϊστράλη και σκηνοθεσία του Θανάση Ζερίτη. Το έγκλημα της Χαροκόπου που συγκλόνισε την Ελλάδα στις αρχές του 20ου αιώνα μας μεταφέρθηκε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Ευτυχώς πρόλαβα στο παρά 1 να δω την παράσταση, μιας και ήταν η τελευταία.
👎 Η επαναλαμβανόμενη χρήση του «μωρέ». «Καλά είμαι μωρέ», «ξέρεις μωρέ», «σταμάτα μωρέ» κ.τλ.. Πέτυχα έναν γνωστό του τις προάλλες και πρέπει να το ξεστόμισε τουλάχιστον 15 φορές σε 1 λεπτό. Φτάνει, μωρέ!
Γεωργία Δρακάκη
👍Ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου έκανε την Δευτέρα πρεμιέρα στο θέατρο Βέμπο με τις μπαλάντες του και με αγαπημένα, επιλεγμένα από τον ίδιο τραγούδια από διάφορες φάσεις της ιστορίας του ελληνικού τραγουδιού, σε μια μουσική παράσταση χωρίς ηλεκτρισμό και πολλές εντάσεις. Προσωπικότητα, ατμοσφαιρικότητα, ποιότητα, βάθος και η φωνή του αγαπημένου τραγουδιστή ξεκούραστη και διαυγής. Στιγμές συγκίνησης και ρίγους στην καρδιά του Μεταξουργείου…Σπεύσατε για να ομορφύνει η εβδομάδα σας, να ξορκίσετε την μελαγχολία της Δευτέρας και της Τρίτης.
👎Η στάση του Παύλου Πολάκη σε σχέση με την ψήφιση του νομοσχεδίου για τους γάμους ομοφύλων. Απείχε εκκωφαντικά, αν και ιστορική συγκυρία τον ήθελε παρόντα, με την ψήφο του να σημαίνει πολλά και για την ενότητα του ΣΥΡΙΖΑ, τώρα με το νέο αρχηγό του, με τον οποίο έχουν ήδη συγκρουστεί και διαφωνήσει ηχηρά. Ο Πολάκης δήλωσε ότι διαφωνούσε με το κομμάτι των τεκνοθεσιών και της παρένθετης μητρότητας… Μα, γιατί; Γιατί, γιατί, γιατί;
Νίκος Παγουλάτος
👍 Το τελευταίο διάστημα έχω καθιερώσει το εξής: κάθε εβδομάδα, Δευτέρα με Παρασκευή δηλαδή, ανήκει σε κάποιον καλλιτέχνη. Στις καθημερινές μου διαδρομές με το αυτοκίνητο ακούω τη δισκογραφία του μέσω Spotify, και είτε ανακαλύπτω πράγματα που μου είχαν διαφύγει είτε συνδέομαι ξανά με αυτά που είχα αφήσει στην άκρη. Αυτή η εβδομάδα, λοιπόν, ήταν αφιερωμένη στη Norah Jones, την οποία, θα έλεγα, πως τη λατρεύω. Δεν είναι απλώς ότι θαυμάζω τις ερμηνευτικές της ικανότητες, αλλά με παρασέρνει με έναν μαγικό τρόπο στο ηχητικό της σύμπαν που καμία άλλη φωνή-παρουσία δεν το καταφέρνει στο απόλυτο. Jazz μοτίβα, folk χαρακτηριστικά, indie αισθαντικότητα, εξομολογητικοί στίχοι και ένα πρόσωπο αγγελικό, ικανό να σε κάνει να χαθείς χωρίς να το καταλάβεις. «And I want to wake up with the rain / Falling on a tin roof / While I’m safe there in your arms / So all I ask is for you / To come away with me in the night / Come away with me» – Norah Jones, Come Away With Me
👎 Η κυβερνητική γραμμή «Τα παιδιά βρίσκονται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος» στο νομοσχέδιο για τα ομόφυλα ζευγάρια, που (ευτυχώς) υπερψηφίστηκε, ήταν τουλάχιστον ανήθικο. Ελπίζω να μην το άκουσαν παιδιά που ζουν σε δομές υπό άθλιες συνθήκες και σε ιδρύματα ξεχασμένα από τον Θεό. Η Μαρία Μακράκη, freelance φωτορεπόρτερ και φωτογράφος, σε ένα post της στο Facebook νομίζω τα είπε καλύτερα από μένα:
Γιάννης Παπαϊωάννου
👍 Το νομοσχέδιο για την άρση των διακρίσεων λόγω φύλου στο οικογενειακό δίκαιο. Όλοι διαφορετικοί, όλοι ίσοι.
👎 Μείνε στο 1936, ανήμπορε Κουτσούμπα, με τον νόμο Στάλιν να εξορίζει ομοφυλόφιλους στη Σιβηρία! Θα σε καταριέται ο Μαγιακόφσκι από τον τάφο του τώρα βρε βλαμμένε.
Χριστιάνα Στυλιανού
👍 Το γεγονός πως όταν σχολάμε από τη δουλειά έχει ακόμα φως και τα ζυμαρικά με αβγοτάραχο στο “Wine is Fine” στην Βύσσης στο Μοναστηράκι.
👎 Η ίδια η λέξη αβγοτάραχο που είναι τουλάχιστον disturbing και το να απαξιώνει κάποιος την «συγγνώμη» του άλλου. Α ναι και κάτι ακόμα! Λαστ μπατ νοτ λιστ που λέμε και στο χωριό μου: Πόσο γεμάτος ψυχοφθόρο μίσος και κενό πρέπει να είσαι για να αρνείσαι σε άλλους ανθρώπους δικαιώματα που αυτονόητα απολαμβάνεις και τα οποία καθόλου δεν θα θιγούν αν τα απολαμβάνουν κι άλλα πρόσωπα; Πόσο μίσος και κενό ψυχής πρέπει να έχεις για να αρνείσαι σε άλλους ανθρώπους να ζούνε τη δική τους ζωή; Φυσικά δεν είναι τόσο απλό. Κλονίζεται το κυρίαρχο πρότυπο ως μοναδικό και αυτονόητο.
Μίλτος Τόσκας
👍 Οι ανοιξιάτικες ημέρες του χειμώνα, η σημαντική ταινία “Διάβολος δεν υπάρχει” και το βιβλίο με “Άνεμο κακό” που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Πόλις.
👎 Η ασυνέπεια φορέων στα συμφωνηθέντα που εξαντλεί τους εργαζομένους.
Kάθε εβδομάδα οι συντάκτες του αγαπημένου σας FAQ Team γράφουν ποια πράγματα τους ανεβάζουν (ή τους κατεβάζουν) συναισθηματικά, ψυχολογικά και εγκεφαλικά!
Δήμητρα Βασιλειάδη
👍 Η παράσταση “Κακούργα Πεθερά” στο Θέατρο Πόρτα, σε κείμενο της Νεφέλης Μαϊστράλη και σκηνοθεσία του Θανάση Ζερίτη. Το έγκλημα της Χαροκόπου που συγκλόνισε την Ελλάδα στις αρχές του 20ου αιώνα μας μεταφέρθηκε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Ευτυχώς πρόλαβα στο παρά 1 να δω την παράσταση, μιας και ήταν η τελευταία.
👎 Η επαναλαμβανόμενη χρήση του «μωρέ». «Καλά είμαι μωρέ», «ξέρεις μωρέ», «σταμάτα μωρέ» κ.τλ.. Πέτυχα έναν γνωστό του τις προάλλες και πρέπει να το ξεστόμισε τουλάχιστον 15 φορές σε 1 λεπτό. Φτάνει, μωρέ!
Γεωργία Δρακάκη
👍Ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου έκανε την Δευτέρα πρεμιέρα στο θέατρο Βέμπο με τις μπαλάντες του και με αγαπημένα, επιλεγμένα από τον ίδιο τραγούδια από διάφορες φάσεις της ιστορίας του ελληνικού τραγουδιού, σε μια μουσική παράσταση χωρίς ηλεκτρισμό και πολλές εντάσεις. Προσωπικότητα, ατμοσφαιρικότητα, ποιότητα, βάθος και η φωνή του αγαπημένου τραγουδιστή ξεκούραστη και διαυγής. Στιγμές συγκίνησης και ρίγους στην καρδιά του Μεταξουργείου…Σπεύσατε για να ομορφύνει η εβδομάδα σας, να ξορκίσετε την μελαγχολία της Δευτέρας και της Τρίτης.
👎Η στάση του Παύλου Πολάκη σε σχέση με την ψήφιση του νομοσχεδίου για τους γάμους ομοφύλων. Απείχε εκκωφαντικά, αν και ιστορική συγκυρία τον ήθελε παρόντα, με την ψήφο του να σημαίνει πολλά και για την ενότητα του ΣΥΡΙΖΑ, τώρα με το νέο αρχηγό του, με τον οποίο έχουν ήδη συγκρουστεί και διαφωνήσει ηχηρά. Ο Πολάκης δήλωσε ότι διαφωνούσε με το κομμάτι των τεκνοθεσιών και της παρένθετης μητρότητας… Μα, γιατί; Γιατί, γιατί, γιατί;
Νίκος Παγουλάτος
👍 Το τελευταίο διάστημα έχω καθιερώσει το εξής: κάθε εβδομάδα, Δευτέρα με Παρασκευή δηλαδή, ανήκει σε κάποιον καλλιτέχνη. Στις καθημερινές μου διαδρομές με το αυτοκίνητο ακούω τη δισκογραφία του μέσω Spotify, και είτε ανακαλύπτω πράγματα που μου είχαν διαφύγει είτε συνδέομαι ξανά με αυτά που είχα αφήσει στην άκρη. Αυτή η εβδομάδα, λοιπόν, ήταν αφιερωμένη στη Norah Jones, την οποία, θα έλεγα, πως τη λατρεύω. Δεν είναι απλώς ότι θαυμάζω τις ερμηνευτικές της ικανότητες, αλλά με παρασέρνει με έναν μαγικό τρόπο στο ηχητικό της σύμπαν που καμία άλλη φωνή-παρουσία δεν το καταφέρνει στο απόλυτο. Jazz μοτίβα, folk χαρακτηριστικά, indie αισθαντικότητα, εξομολογητικοί στίχοι και ένα πρόσωπο αγγελικό, ικανό να σε κάνει να χαθείς χωρίς να το καταλάβεις. «And I want to wake up with the rain / Falling on a tin roof / While I’m safe there in your arms / So all I ask is for you / To come away with me in the night / Come away with me» – Norah Jones, Come Away With Me
👎 Η κυβερνητική γραμμή «Τα παιδιά βρίσκονται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος» στο νομοσχέδιο για τα ομόφυλα ζευγάρια, που (ευτυχώς) υπερψηφίστηκε, ήταν τουλάχιστον ανήθικο. Ελπίζω να μην το άκουσαν παιδιά που ζουν σε δομές υπό άθλιες συνθήκες και σε ιδρύματα ξεχασμένα από τον Θεό. Η Μαρία Μακράκη, freelance φωτορεπόρτερ και φωτογράφος, σε ένα post της στο Facebook νομίζω τα είπε καλύτερα από μένα:
Γιάννης Παπαϊωάννου
👍 Το νομοσχέδιο για την άρση των διακρίσεων λόγω φύλου στο οικογενειακό δίκαιο. Όλοι διαφορετικοί, όλοι ίσοι.
👎 Μείνε στο 1936, ανήμπορε Κουτσούμπα, με τον νόμο Στάλιν να εξορίζει ομοφυλόφιλους στη Σιβηρία! Θα σε καταριέται ο Μαγιακόφσκι από τον τάφο του τώρα βρε βλαμμένε.
Χριστιάνα Στυλιανού
👍 Το γεγονός πως όταν σχολάμε από τη δουλειά έχει ακόμα φως και τα ζυμαρικά με αβγοτάραχο στο “Wine is Fine” στην Βύσσης στο Μοναστηράκι.
👎 Η ίδια η λέξη αβγοτάραχο που είναι τουλάχιστον disturbing και το να απαξιώνει κάποιος την «συγγνώμη» του άλλου. Α ναι και κάτι ακόμα! Λαστ μπατ νοτ λιστ που λέμε και στο χωριό μου: Πόσο γεμάτος ψυχοφθόρο μίσος και κενό πρέπει να είσαι για να αρνείσαι σε άλλους ανθρώπους δικαιώματα που αυτονόητα απολαμβάνεις και τα οποία καθόλου δεν θα θιγούν αν τα απολαμβάνουν κι άλλα πρόσωπα; Πόσο μίσος και κενό ψυχής πρέπει να έχεις για να αρνείσαι σε άλλους ανθρώπους να ζούνε τη δική τους ζωή; Φυσικά δεν είναι τόσο απλό. Κλονίζεται το κυρίαρχο πρότυπο ως μοναδικό και αυτονόητο.
Μίλτος Τόσκας
👍 Οι ανοιξιάτικες ημέρες του χειμώνα, η σημαντική ταινία “Διάβολος δεν υπάρχει” και το βιβλίο με “Άνεμο κακό” που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Πόλις.
👎 Η ασυνέπεια φορέων στα συμφωνηθέντα που εξαντλεί τους εργαζομένους.
