Όσο εγώ μιλάω εσείς παραγγέλνετε. Πυρομαχικά.

Δεν είμαι σε θέση (ακόμα τουλάχιστον) να εκτιμήσω γιατί η ΕΕ και το ΝΑΤΟ, δηλαδή οι ΗΠΑ, τρίβονται τόσο στη γκλίτσα του τσοπάνη για έναν μεγάλης κλίμακας πόλεμο αλλά ξεκάθαρα τρίβονται στη γκλίτσα του τσοπάνη. Ότι ο κόσμος γίνεται πολυπολικός και χάνουν τον έλεγχο που νόμιζαν ότι είχαν, για μένα, δεν είναι επαρκής αιτιολογική βάση διότι η ΕΕ είναι παραγκωνισμένη ανέκαθεν, όσο και τα επιμέρους δυνατά κράτη της. Η Αμερική έχει τεράστια εσωτερικά προβλήματα αλλά μου φαίνεται εντελώς απίθανο ότι θα τα λύσει εξάγοντας τα.

Για του λόγου το αληθές, παραθέτω ορισμένα στοιχεία που αποκαλύπτουν το ζοφερό κλίμα που διαμορφώνεται και δεν επιτρέπουν να το αγνοήσουμε: ο Ντόναλντ Τουσκ, ο οποίος δεν είναι πλέον αντιπαθητικός χαρτογιακάς των Βρυξελλών, αλλά αντιπαθητικός πρωθυπουργός της Πολωνίας, εν μέσω καθολικού Πάσχα (έχει κι αυτό τη σημασία του) δήλωσε επισήμως ότι η Ευρώπη, δυστυχώς, έχει μπει σε προπολεμική περίοδο. Είπε και δυστυχώς. Μάλιστα, σημείωσε ότι αυτά είναι αποκαρδιωτικά νέα για τη νέα γενιά. Σε περίπτωση που δεν το καταλάβατε γιατί αυτή θα κληθεί να πολεμήσει, δηλαδή να σφαγιαστεί. Το τελευταίο διάστημα η Νορβηγία και η Δανία -δύο κράτη με παραδοσιακά αδιάφορη αμυντική στάση-, μεταξύ άλλων, έχουν επιδιώξει την αύξηση της στρατιωτικής θητείας ή την αύξηση του πληθυσμού που αφορά η στρατιωτική θητεία. Συγκεκριμένα η Δανία προσπάθησε να το πουλήσει ως βήμα για την ισότητα, I kid you not, σε μια απόπειρα να εισάγει την στρατιωτική θητεία των γυναικών με παρόμοιους όρους όπως αυτή την ανδρών.

Σήμερα, η γαλλογερμανική εταιρεία αρμάτων KNDS ανακοίνωσε ότι θα κατασκευάσει εργοαστάσιο στην Ουκρανία. Μια εταιρεία αρμάτων δεν ανοίγει εργοστάσιο για έναν πόλεμο που θα λήξει σε 1-2 χρόνια, άντε να σου βάλω και 3. Είναι επενδυτική αρχή. Την ίδια ώρα ο υπουργός Άμυνας της Γερμανίας υπαινίχθηκε ότι θα εφαρμοστεί μια νέου τύπου επιστράτευση.

Ολόκληρη η Ευρώπη βρίσκεται σε αναβρασμό για την αύξηση των παραγωγικών δυνατοτήτων σε στρατιωτικό υλικό, σφαίρες, οπλικά συστήματα, τανκς, τέτοια πράγματα. Δηλαδή, δεν στοχεύει μόνο στο να έχει περισσότερα αλλά στο να μπορεί μακροπρόθεσμα να παράξει ανά πάσα στιγμή περισσότερα. Αν έρθει η ώρα και χαλάσουν ή καταστραφούν, αναπόφευκτα μέσω της χρήσης τους.

Εχθές, ο Νετανιάχου επέτρεψε την επιστράτευση 50.000 έφεδρων στρατιωτών με στόχο να προετοιμαστεί για την εξάπλωση του πολέμου στα βόρεια σύνορα του με τον Λίβανο, πόλεις του οποίου παρεμπιπτόντως ήδη βομβάρδισε. Τα νούμερα για τις απώλειες αμάχων είναι φρικιαστικά. Εχθές μόνο ο ισραηλινός στρατός ισοπέδωσε, μεταξύ άλλων, ένα σχολείο του ΟΗΕ. Αλλά, κανείς δεν φαίνεται να κινητοποιείται ιδιαίτερα για να σταματήσει αυτή η τρέλα.

Επιπλέον, εχθές οι ΝΥΤ αποκάλυψαν με έγγραφα και μαρτυρίες ότι το Ισραήλ έτρεξε black op επηρεασμού των μελών του Κογκρέσσου υπέρ των θέσεων του για τη Γάζα. Σύμφωνα με το Άρθρο 2 παρ. 4 του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ αυτό απαγορεύεται. Αλλά η κυβέρνηση των ΗΠΑ προς το παρόν σφυρίζει κλέφτικά. Προσθέστε στο μείγμα ότι το Ισραήλ εξαπολύει/εξάγει state-of-the-art λογισμικό παρακολούθησης τύπου spyware. Για κερασάκι, μια δήλωση του Πούτιν από χθες που αποδεικνύει ότι τα δύο μέτρα και δύο σταθμά επιστρέφονται με τόκους: Αυτό που συμβαίνει τώρα στη Γάζα «δεν μοιάζει πολύ με πόλεμο» αλλά περισσότερο «με την ολική καταστροφή του άμαχου πληθυσμού» και έχει δίκιο. Με ποιο έρεισμα θα τοποθετηθεί η δύση για την Ουκρανία;

Ο κόσμος είναι ένα μπάχαλο που όλο και περισσότερο μας πλησιάζει και μας περικυκλώνει. Αυτή την Κυριακή ψηφίζουμε για το Ευρωκοινοβούλιο όπου θα συγκρουστεί η πρόοδος με τη συντήρηση και τον φόβο. Συνήθως, αυτό το πεδίο βολής αφορούσε νομοθετήματα που κάποια στιγμή θα έφταναν και σε εμάς μέσω της ενσωμάτωσης τους στο εθνικό δίκαιο. Αυτή τη φορά είναι ζήτημα ζωής και θανάτου να σταθούμε πράγματι στη σωστή πλευρά της ιστορίας. Ο πόλεμος δεν είναι μακριά μας, ο πόλεμος δεν είναι (μόνο) στην Αφρική που ποιος τους κλαίει αυτούς τους δόλιους. Ο λιμός δεν είναι μόνο σε τίποτε ξεχασμένα κωλοχώρια των χωρών που τελειώνουν σε -σταν. Ο λιμός είναι δίπλα μας. Και όταν 4-5 ευρωπαϊκά κράτη συζητούν ή εφαρμόζουν εκπαιδευτικές επιστρατεύσεις, αυτοί που επιστρατεύονται είναι άνθρωποι σαν εμάς.

Το τελευταίο πράγμα που χρειαζόμαστε είναι μια πολεμοχαρή ή ακροδεξιά πλειοψηφία στο ευρωκοινοβούλιο. Ψηφίστε για τη ζωή σας.

➸ Το παραπάνω κείμενο δημοσιεύθηκε αρχικά στο Facebook της συνεργάτιδας του Olafaq, Σοφίας Μανδηλαρά, και αναπαράγεται με την άδειά της.