Δεν υπάρχει τίποτα πιο τραγελαφικό αυτό το διάστημα από την αναζήτηση ενοικίασης κατοικίας. Πέρα από τις υπερβολικές, αβάσταχτες, και σουρεαλιστικά υψηλές τιμές, το μεγαλύτερο πρόβλημα εντοπίζεται στις συνθήκες του εκάστοτε σπιτιού, όπως το ονομάζουν. Όσες ιστορίες κι αν έχω ακούσει το τελευταίο διάστημα, όταν τελικά είδα τι “παίζει” με τα δικά μου μάτια, κατάλαβα τι ήθελαν να μου πουν με τα παράπονά τους οι γνωστοί μου.

Κάποια στιγμή την προηγούμενη εβδομάδα, ξεκίνησα κι εγώ το κυνήγι. Όχι δεν πρόκειται περί αναζήτησης κατοικίας, διαμερίσματος, ή τρύπας. Κυριολεκτικά πρόκειται για κυνήγι διαμερίσματος στη ευρύτερη περιοχή των Πατησίων, με ενοίκιο έως και 400€, γιατί εάν έδινα περισσότερα στο σπίτι, μετά δεν θα είχα να φάω.

Ίσως, ήδη, να γελάτε μαζί μου πιστεύοντας ότι ψάχνω ψύλλους στα άχυρα. Μην ανησυχείτε, κι εγώ γέλασα με τον εαυτό μου όταν πήγα να δω το πρώτο σπίτι. Πριν ξεκινήσω την περιγραφή, αξίζει να διαβάσετε κάποια χαρακτηριστικά που αναφέρονταν στην αγγελία: ισόγειο διαμέρισμα, ευρύχωρο, ανακαινισμένο, ενιαίοι χώροι, 1 υπνοδωμάτιο, τιμή: 450€. Αν αξίζει και με λίγο παζάρι ίσως είναι καλή ευκαιρία, σκέφτηκα. Όταν έφτασα και το είδα, έπαθα το πρώτο σοκ. Ήταν το ψιλικατζίδικο της γειτονιάς μου που η ιδιοκτήτρια το είχε μετατρέψει σε σπίτι. Στην τζαμαρία είχε τοποθετηθεί γυψοσανίδα, αλλά και εντός του χώρου, προκειμένου να δημιουργηθεί ένα πρόχειρο υπνοδωμάτιο. Μπαίνοντας, στα αριστερά μου δέσποζε η ντουζέρια και, φως έβλεπες από τον φεγγίτη πάνω από την υποτιθέμενη κουζίνα. Ωστόσο, το φως δεν θα έπρεπε να με ανησυχεί, αφού θα μπορούσα να παίρνω τον αέρα μου στο μπαλκόνι και με το «μπαλκόνι», εννοώ το πεζοδρόμιο, που όπως ενημερώθηκα μέρος του ανήκει στο “σπίτι”.

Τουλάχιστον, θα έκανα συνεχώς νέους φίλους και θα έπαιζα μπάλα με τα παιδιά του δημοτικού σχολείο που βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής, κυριολεκτικά. Δυστυχώς για εμένα, όμως, αποφάσισα να μην αρπάξω αυτή την «ευκαιρία» σύμφωνα με την ιδιοκτήτρια, που δεν ντράπηκε να εκστομίσει τη συγκεκριμένη λέξη καθώς με κοίταζε στα μάτια. Αλλά, όπως καταλαβαίνετε, προφανώς και δεν πρόκειται για την μοναδική περίπτωση που ένα τέτοιο ακίνητο έχει βαπτιστεί “σπίτι”. Ακολουθούν, λοιπόν, μερικές περιπτώσεις* που ίσως κι εσείς συναντήσετε αν ξεκινήσετε να ψάχνετε σπίτι να νοικιάσετε.

Ισόγειο ευρύχωρο και φωτεινό, το γνωστό ημιυπόγειο

Ίσως είναι από τις πιο συχνές παγίδες που πέφτει ο υποψήφιος ενοικιαστής. Η πιο δημοφιλής αναντιστοιχία αγγελίας και πραγματικότητας. Στις φωτογραφίες οριακά τυφλώνεσαι από το φως που φαίνεται να λούζει το εσωτερικό του σπιτιού, αλλά από κοντά καταλαβαίνεις ότι το πιο πιθανό είναι να είχαν τοποθετηθεί προβολείς σε κρυφά σημεία για τις ανάγκες της εικονικής παραπλάνησης. Κατεβαίνοντας τα σκαλιά, ήδη, αντιλαμβάνεσαι περί τίνος πρόκειται και λίγο πριν βρεθείς μπροστά από την εξώπορτα η μυρωδιά της μούχλας αρχίζει να σε κυριεύει, εσένα, το σώμα σου, τα ρούχα σου. Όσο καλοσυντηρημένο κι αν είναι, τα 350€ φαντάζουν πολλά για να ζεις στην υγρασία και να έχεις καθημερινά απρόσκλητους επισκέπτες. Προφανώς εννοώ τα μαύρα ζωύφια που μετακομίζουν με μικρές ελπίδες από το πεζοδρόμιο, ψάχνοντας φαγητό και ζεστασιά και μια ήρεμη υπόγεια γωνιά να στεριώσουν κι αυτά το σπιτικό τους.

“Έξυπνη” αποθήκη

Κάποιοι άλλοι επιτήδειοι, οι οποίοι μπορεί να έχουν κληρονομήσει μερικά τετραγωνικά, σκέφτηκαν ότι θα ήταν καλή ιδέα (και κυρίως η κατάλληλη εποχή) για να βγάλουν επιτέλους κέρδος. Η τρύπα, συγγνώμη εννοούσα ο χώρος, με έναν καλό διακοσμητή μπορεί να μετατραπεί σε ένα “έξυπνο σπίτι” όπως αρέσκονται να τα ονομάζουν. Μάλιστα όσο πιο “έξυπνα” και γουστόζικα είναι, τόσο αυξάνεται και το ενοίκιο. Συνήθως αυτά τα σπίτια διαθέτουν ένα άνετο κρεβάτι, ένα σύγχρονο μπάνιο και αρκετό αποθηκευτικό χώρο, κάτω από το στρώμα. Ωστόσο, συνήθως αφήνουν χώρο πίσω από την πόρτα για κάποιον μικρό καλόγερο. Το μπουφάν σας δεν θα μείνει ξεκρέμαστο και εσείς θα ακολουθήσετε την τάση της “έξυπνης” εποχής σε μια αποθήκη της Πατησίων.

Σπίτι με κήπο και συντροφιά

Όχι, πείτε μου! Μέσα στη μαυρίλα και τη βουή της πόλης, ποιος δεν θα ήθελε λίγο πράσινο στα πόδια του; Πιθανολογώ ότι οι περισσότεροι από εμάς δεν θα έλεγαν «όχι» σε ένα κοντένειρ δίπλα από το σπίτι της ιδιοκτήτριας. Μπορεί το κρεβάτι σας να χωράει μετά βίας, να κοιμάστε μαζί με ρούχα σας και να ξεπερνάει για λίγο σε μέγεθος το σπίτι του φιλικού και γεμάτη χαρά σκύλου της οικογένειας, όμως δεν πρέπει να ξεχνάτε ότι η φύση είναι μεγάλη ευλογία. Α! Και επίσης υπάρχουν κάποιες πιθανότητες να καταλήξετε να κάνετε την ανάγκη σας μαζί με τον σκύλο, αφού η τουαλέτα είτε θα είναι ανύπαρκτη είτε σε άθλιες συνθήκες.

Γκαράζ, το αμερικάνικο όνειρο

Όλοι έχουμε δει ταινίες με Αμερικάνους που κατά τα πρώτα χρόνια της ενηλικίωσής τους μετατρέπουν το γκαράζ των γονιών τους σε σπίτι, επειδή δεν έχουν λεφτά για ενοίκιο. Η μόνη διαφορά είναι ότι εσείς θα πληρώνετε κανονικά και, όχι ένα συμβολικό ποσό. Αν ζηλέψατε όταν ήσασταν μικροί τη συγκεκριμένη φάση, και αν σκέφτεστε ότι το “garage-style” μπορεί να είναι γοητευτικό για τον τρόπο ζωής σας, τότε αυτή είναι η ευκαιρία σας. Εντάξει, μπορεί να μην έχει μηδενική ηχομόνωση και να νιώθετε σα να είστε κλεισμένοι σε ένα κλουβί, αφού παράθυρα δεν υπάρχουν ούτε για δείγμα, αλλά τουλάχιστον δεν θα πληρώνετε πάρκινγκ για τη μηχανή σας. Γιατί, και εσείς και το αμάξι δε νομίζουμε ότι να χωράτε σε 25τ.μ..

Δώμα με θέα την πόλη

Άλλη μία τρύπα που τουλάχιστον δεν βρίσκεται στα έγκατα τη γης. Όσοι έχουν μείνει σε δώμα ξέρετε πολύ καλά ότι αν δεν έχετε κλιματισμό, το καλοκαίρι βράζεις σαν αστακός στο ζουμί σου. Όμως, αυτό είναι το μικρότερο πρόβλημα. Κατασκευασμένο τη δεκαετία του ’60, χωρίς ανακαίνιση και ανεμοδαρμένο, όσο δεν παίρνει, από τα ακραία καιρικά φαινόμενα, αντί να νιώθεις ότι πλησιάζεις τον παράδεισο κοιτώντας τον ουρανό, στην πραγματικότητα βρίσκεσαι σε μια μικρή κόλαση. Όλα είναι ετοιμόρροπα ενώ το μουχλιασμένο ταβάνι σε προϊδεάζει για ένα ξαφνικό ντους σε μία έντονη καταιγίδα. Σύμφωνα με τους ιδιοκτήτες τους, πρόκειται για «μοναδικές ευκαιρίες» γιατί τέτοια θέα σπάνια θα βρούμε πουθενά στον κόσμο ολόκληρο. Γιατί, βλέπετε είναι πολύ σπάνιο με 400€ να έχεις θέα σκουριασμένες κεραίες, ηλιακούς θερμοσίφωνες και ένα ανοχύρωτο μπαλκόνι πνιγμένο από τις κουτσουλιές των περιστεριών.

*Βασισμένες σε υπαρκτά (και όχι μόνο) γεγονότα.

❈ Δείτε: Πού πήγαν όλες οι μπανιέρες;