Υπάρχουν φορές που ακόμα και οι κολλητοί μας, η παρέα μας, δεν μπορούν να νιώσουν μια μας ανάγκη για να κάνουμε κάτι ή να πάμε κάπου συγκεκριμένα. Στις ταινίες, φαίνεται cool εκείνος ο τύπος που πάει μόνος για φαγητό ή ποτό, αλλά εσύ πιθανώς δεν έχεις, για διάφορους λόγους, βρει το «θάρρος» να το επιχειρήσεις.

Κι όμως. Έρευνες διαχρονικά κάνουν λόγο για επιτυχημένους και ισορροπημένους ανθρώπους που γνωρίζουν την αξία της μοναξιάς ή/και της μοναχικότητας, ως επιλογής. Εκείνο το «όχι» στην παρέα που καταλήγει πιωμένη μέχρι τα ξημερώματα, ακόμα και η υιοθέτηση νέων, προσωπικών συνηθειών που μπορεί να ανοίξουν νέους δρόμους, να αποκαλύψουν νέα ενδιαφέροντα.

Είναι σημαντικό να περνάμε καλά με εμάς τους ίδιους. Και αυτό δεν χρειάζεται να συμβαίνει απλώς και μόνο στο σπίτι μας.

Έχεις δοκιμάσει να ταξιδέψεις κατά μόνας ποτέ;

Να κλείσεις εισιτήρια, να πάρεις το καράβι ή το αεροπλάνο και να περάσεις ένα ήρεμο τριήμερο (ή λιγότερο, ή περισσότερο) σε ένα μέρος που ήθελες από πάντα να πας; Θα είναι μια εμπειρία που θα σε ενδυναμώσει. Θα πας όπου θέλεις, για όσο θέλεις. Θα πιεις όσα ποτά θέλεις. Θα ασχολείσαι με το Instagram όσο θέλεις. Θα διαβάσεις εκείνο το βιβλίο χωρίς καμιά διακοπή για σχόλια ή πλάκες. Κι αν το βράδυ προτιμάς να αράξεις ξενοδοχείο, δεν θα σε κατηγορήσει κανείς. Τι λες, μήπως έφτασε η ώρα, μιας που πλησιάζει και καλοκαίρι;

Έχεις δει ποτέ παράσταση ή ταινία χωρίς κανέναν δίπλα σου;

Τουλάχιστον, χωρίς κανέναν δικό σου. Καταπληκτικό είναι αυτό και σίγουρα το έχεις σκεφτεί. Κόβεις το εισιτήριό σου, βλέπεις το έργο, κλαις ή γελάς όπως και αν σου βγει (χωρίς ανάγκη για εξηγήσεις/αναλύσεις) και αυτό είναι. Άσε που σίγουρα θα πάρεις κάποιον/α τηλέφωνο μετά, για να πεις «τι παραστασάρα είδες». Θα σε αναζωογονήσει το όλο σκηνικό. Και μπορείς, κάλλιστα, να το καθιερώσεις για μια στο τόσο.

Στο αγαπημένο σου εστιατόριο, κράτηση για ένα άτομο

Το φαγητό είναι για να το μοιραζόμαστε και τα τραπέζια με φίλους ή με το έτερο ήμισυ δεν συγκρίνονται εύκολα με κάτι άλλο-η χαρά του τσουγκρίσματος, της ανταλλαγής απόψεων επί τόπου για το σεβίτσε ή το ψήσιμο στα κρέατα… Ναι, αλλά, τι κι αν από καιρού εις καιρόν απολάμβανες ένα ωραίο μεσημεριανό ή δείπνο για πάρτη σου; Με ένα ποτήρι μπίρα ή κρασί παρέα με το αγαπημένο σου πιάτο;

Όχι, δεν είναι λουζεριά. Είναι κι αυτό μια επιλογή. Μπορεί να θες να δεις το επεισόδιο που δεν πρόλαβες να τελειώσεις χθες το βράδυ γιατί σε πήρε ο ύπνος. Στερέωσε το κινητό στο τραπέζι, φόρα τ’ ακουστικά σου, τσίμπα και λίγο φαγητό κι έγινες!

Στις συναυλίες, δεν υπάρχουν μόνοι

Κανείς και καμιά δεν σε ακολουθεί στη συναυλία του γκρουπ που περίμενες χρόνια να έρθει Ελλάδα και δεν υπάρχει περίπτωση να το χάσεις; Σύνηθες φαινόμενο. Και τι; Θα χάσεις τη συναυλία επειδή δεν έχεις παρέα; Όρμα! Εκεί θα γνωρίσεις ένα σωρό κόσμο, θα γίνεις ένα με το πλήθος ή, στην τελική, θα απολαύσεις την «ηρεμία» των κερκίδων και θα τραγουδάς μαζί με τον frontman όλο το βράδυ. Η ζωή είναι μία και ολόδική μας.

Ένα Σαββατοκύριακο για self love

Έχεις περάσεις ποτέ κάποιο σου κου μόνο με σένα, μόνο για σένα; Δεν απευθυνόμαστε σε μπαμπάδες και μαμάδες τώρα. Αν και, φυσικά, κι εκείνοι/ες το αξίζουν αυτό (απλώς, μπορούν να το πετύχουν πιο σπάνια). Μην βγεις πάλι στο κλασικό μαγαζί με τα παιδιά το βράδυ του Σαββάτου, μην πάρεις την κολλητή τηλέφωνο το βράδυ της Κυριακής για να πείτε τα ίδια και τα ίδια, μην παραγγείλεις από το ίδιο σουβλατζίδικο για χιλιοστή φορά.

Αν θες. Αν δεν θες, κάνε όσα ξέρεις, πέρνα καλά και μην ακούς κανέναν. Αλλά, τι θα έλεγες για ένα Σαββατοκύριακο με το κινητό όσο μακριά σου γίνεται-αν γίνεται-, μια βόλτα στην γειτονιά σου από την πάνω μεριά, αυτή που σπάνια περπατάς γιατί δεν έχεις λόγο, τι θα έλεγες για ένα ποτό μόνο για σένα σε ένα μαγαζί που δεν έχεις πάει ποτέ και, γενικώς, κάτι έξω από τα τετριμμένα;

Θα δεις, θα σ’ αρέσει που θα σου κάνεις παρέα.