«Μοναξιά μου όλα, μοναξιά μου τίποτα» και «κολλητή μου η μοναξιά» γράφουν Έλληνες στιχουργοί και μερακλώνει το πόπολο και διαμορφώνονται ασυνείδητα συνειδήσεις κανονικές και δημιουργούνται και απόψεις, του τύπου «είμαι μόνος, άρα looser, είμαι μόνη, άρα δυστυχής». Τα πράγματα δεν είναι έτσι ακριβώς και αυτό το κατανοούμε αργά ή γρήγορα. Ιδίως όταν νομίζουμε πως θα λύσουμε τις ψυχικές μας αντάρες όταν βρεθούμε ανάμεσα σε κόσμο ή με μια ερωτική συντροφιά και συνειδητοποιούμε ότι όχι απλώς δεν λύνονται κατ’ αυτόν τον τρόπο τέτοια ευαίσθητα ζητήματα, αλλά ότι πιθανόν κιόλας αυξάνονται και πληθύνονται.

Η μοναξιά, η αυτάρκεια, ο χρόνος με τον εαυτό είναι πράγματα αν μη τι άλλο καλά, υγιή, όμορφα. Ακόμα και για τους σκληροπυρηνικούς, όμως, του “me time”, ακόμα και για εκείνες που αδημονούν να επιστρέψουν σπίτι, να μαγειρέψουν και να δουν την σειρά τους πλάι στο κατοικίδιό τους με κινητό σε λειτουργία πτήσης, ναι, ναι, ακόμα και γι’ αυτά τα άτομα, μπορεί να επέλθει μια στιγμή που η επιλογή της μοναχικότητας θα μοιάζει περισσότερο άχθος παρά χαρά, περισσότερο πόνος παρά ανακούφιση. Αυτονόητο είναι ότι αυτό το αίσθημα μοναξιάς, αυτή η παγωμέρα, η μη-σύνδεση, μπορεί να μας πιάσει και μες στο πλήθος.

Γιατί όμως νιώθουμε μοναξιά;

Σύμφωνα με μια πρόσφατη έκθεση του Harvard Graduate School of Education, το 36% των ατόμων που συμμετείχαν στην έρευνα ανέφεραν ότι αισθάνονται μοναξιά «συχνά» ή «σχεδόν συνέχεια ή συνέχεια». Επίσης, το 61% των ατόμων μεταξύ 18 και 25 ετών σημείωσε ότι αισθάνεται κάποιες φορές μοναξιά, κάποιες φορές μες στην εβδομάδα ή τον μήνα.

Όμως, το αίσθημα αυτής της “αδειανίλας” μπορεί κάλλιστα να ξεπεραστεί. Το να καταλάβουμε γιατί νιώθουμε έτσι θα μπορούσε να είναι μια καλή αρχή. Το να νιώθουμε μοναξιά, ακόμη και περιτριγυρισμένοι από ανθρώπους, δεν σημαίνει ότι κάτι πάει στραβά με την περίπτωσή μας. Η ψυχίατρος Dr. Leela R. Magavi επιβεβαιώνει ότι όλοι αισθάνονται έτσι μερικές φορές-μπορεί να μας το έχει πει και ο ψυχολόγος μας αυτός. «Το τραύμα, η απώλεια και το άγχος μπορούν να επιδεινώσουν το αίσθημα της μοναξιάς», λέει η Dr. Magavi. Και συνεχίζει: «Τα άτομα μπορεί να νιώθουν μοναξιά όταν περιβάλλονται από άλλους, όταν νιώθουν ότι δεν μπορούν να είναι ο εαυτός τους ή ότι πρέπει να κατασκευάσουν την αλήθεια για να ευχαριστήσουν τους άλλους ή όταν τα άτομα γύρω τους έχουν διαφορετικές ηθικές πεποιθήσεις», εξηγεί η Dr. η Magavi.

Καμιά φορά, αισθανόμαστε μοναξιά επειδή θα θέλαμε να ήταν επιλογή μας το να μείνουμε μόνοι σπίτι. Δηλαδή, να υπάρχει έστω ένα άτομο που να θέλει να μας δει. Η έλλειψή του μας κάνει να νιώθουμε αποκομμένοι από τον κόσμο και την κοινωνικότητά μας, άρα πιθανώς καθιστά μες στο κεφάλι μας τη μοναχικότητα (που κατά τ’ άλλα θα μας άρεσε και μας αρέσει μια χαρά!) ως μοναδική επιλογή, ως μόνο καταφύγιο. Αυτό μας απογοητεύει. Κι εσάς σας απογοητεύει.

Τι μπορείτε να κάνετε, λοιπόν;

1. Ανακτούμε συνήθως την καλή μας διάθεση, απασχολώντας τον κενό χρόνο με πράγματα που μας βελτιώνουν την ζωή. Μπορείτε να εξασκηθείτε στο να βλέπετε τα πράγματα από διαφορετική οπτική γωνία ή να τα συνδέετε με θετικά συναισθήματα. Ας πούμε, να αντιμετωπίσετε τον χρόνο που περνάτε μόνοι σας ως μια ευκαιρία να αναπτυχθείτε, να προβληματιστείτε και να συνδεθείτε με τον εαυτό σας. Ενώ η χρόνια μοναξιά μπορεί να οδηγήσει σε ατελείωτη αναπόληση, η υγιής μοναξιά προάγει τη διαύγεια στη σκέψη και μπορεί να βελτιώσει τη νόηση.

«Όπως τα συναισθήματα άγχους και κατάθλιψης, έτσι και τα συναισθήματα μοναξιάς μπορούν να αυξάνονται και να μειώνονται. Η φαντασία της βελτίωσης και η ενασχόληση με δραστηριότητες ενσυνειδητότητας μπορούν να διαλύσουν τα συναισθήματα μοναξιάς», αναλύει η Dr. Magavi. Κάντε διαλογισμό, πιείτε ένα απολαυστικό ρόφημα, κοιμηθείτε μερικές ωρίτσες ευεργετώντας τον οργανισμό σας, φτιάξτε λίστες με πράγματα που θέλετε να κάνετε, μέρη που θέλετε να πάτε, ταινίες που θέλετε να δείτε. Με τον καιρό, μπορείτε να μάθετε να αποδέχεστε και να αγκαλιάζετε τις στιγμές που μένετε μόνοι σας και να τις χρησιμοποιείτε για να ασχοληθείτε με δραστηριότητες αυτοαναστοχασμού και βελτίωσης.

2. Σημειώστε σε ημερολόγιο τις σκέψεις και τα συναισθήματά σας. Η εξιστόρηση διασκεδαστικών αναμνήσεων σε ένα ημερολόγιο μπορεί να σας βοηθήσει να φέρετε χαρά στη ζωή σας. Πώς νιώσατε όταν μείνατε ένα βράδυ Σαββάτου μέσα και τακτοποιήσατε, επιτέλους, το αρχείο με τη μουσική σας στον υπολογιστή; Τι σκέψεις κάνατε; Τι εμπνευστήκατε, ενδεχομένως; «Τα άτομα θα μπορούσαν να γράψουν μια επιστολή ευγνωμοσύνης, στην οποία περιγράφουν όλα τα πράγματα που αγαπούν στον εαυτό τους», προτείνει η ψυχίατρος Magavi. «Θα μπορούσαν να απαριθμήσουν τα πράγματα που αγαπούν για τους άλλους και να μοιραστούν αυτά τα πράγματα με τα μέλη της οικογένειας και τους φίλους τους».

Το να αποτυπώσετε τις σκέψεις και τα συναισθήματά σας στο χαρτί μπορεί επίσης να σας βοηθήσει να τα επεξεργαστείτε και να τα δείτε από μια διαφορετική οπτική γωνία. Η τήρηση ημερολογίου μπορεί να είναι μια καθαρτική διαδικασία, για την οποία θα ανυπομονείτε ίσως, από ένα σημείο και μετά!

3. Η επικοινωνία με παλιούς φίλους ή συνεργάτες μπορεί να βοηθήσει πολύ. Δεν χρειάζεται να πάτε για ποτέ ή να ανεχτείτε μια παρέα που σας είναι δυσάρεστη, απλώς επειδή νιώθετε μοναξιά. Στείλτε ένα μήνυμα ξαναχτίστε γέφυρες με άτομα που έχετε χαθεί λόγω σκληρής καθημερινότητας ή, ακόμα, και εξαιτίας μιας ανόητης παρεξήγησης που ξέφτισε κι αυτή με τον χρόνο. Η επανασύνδεση με ανθρώπους που ήταν παρόντες όταν νιώθατε παραγωγικοί, ευτυχισμένοι ή γαλήνιοι μπορεί επίσης να σας βοηθήσει να θυμηθείτε και να επανασυνδεθείτε με αυτές τις πτυχές μέσα σας.

4. Πενθήστε και συνδεθείτε με το παρελθόν. Ειδικά αν δεν το έχετε κάνει ποτέ, ίσως είναι μια καλή ευκαιρία αυτήν την περίοδο που είστε στις μοναξιές σας, να ασχοληθείτε με τα πιο σκοτεινά συναισθήματα. Να λυπηθείτε, να συγκινηθείτε, να δακρύσετε, ακόμα και να θρηνήσετε. Δείτε φωτογραφίες, ακούστε εκείνα τα τραγούδια που σας θυμίζουν το αγαπημένο πρόσωπο, αφεθείτε στον πόνο. Η μοναξιά χρειάζεται για να ισορροπήσουμε εντός μας όσα μας πονούν κι όσα μας δίνουν ελπίδα και χαρά. Κάποτε, συμβαίνει να ταυτίζονται.

5. Κανείς δε νιώθει μόνος/η με έναν σκύλο ή μια γάτα. Πάρτε κατοικίδιο, ανοίξτε την πόρτα σε έναν χνουδωτό συγκάτοικο, αν και εφόσον πιστεύετε ότι μπορείτε να αναλάβετε μια τέτοια υποχρέωση, που μεταξύ μας αποδίδει πολλά περισσότερα (σε αγάπη, σε στοργή κτλ) από όσα στερεί (χρόνο, χρήμα κτλ). Την επόμενη φορά που θα κάτσετε μέσα, θα έχετε έναν αγαπημένο φίλο να λιώνει μες στο βλέμμα σας και να μη χορταίνει αγκαλιές. Αγκαλιές που θα ευεργετήσουν πρωτίστως εσάς!

➪ Με πληροφορίες από: Wonder Mind