Σημείωση συντακτικής ομάδας Olafaq.gr για το κείμενο που μας παρέδωσε η Τζούλι Αγοράκη:
Έχει μέσα τις φράσεις: «άρση της λαχτάρας», «ξεροτηγανισμένες φρέσκες πατάτες», «πολυφλερτικό ιδεώδες», «καλοκαιρινός πολυαννισμός», «να μεθάω με τσίπουρο από νωρίς», «ο άγουρος Iούνης», «σταμάτα να περιμένεις τόσα πολλά από το καλοκαίρι».
Αυτά.
• • •
– Γιατί περιμένεις τόσο πολλά απ’ τα καλοκαίρια. Προς τι οι τόσες πολλές προσδοκίες;
Γιατί το καλοκαίρι είναι σαν η ζωή να μου δίνει έξτρα μπόνους επιβράβευσης για ότι δυσκολία μπορεί να πέρασα μέσα στον χειμώνα. Σαν το καλοκαίρι να ναι το “ξεδιψαστικό” της ύπαρξης. Η χειρολαβή ασφαλείας. Από τα καλοκαίρια περιμένω πάντα περισσότερα, απ’ όσα περιμένω και από την ίδια τη ζωή
– Ο Καζαντζάκης ωστόσο έλεγε «δεν φοβάμαι τίποτα, δεν ελπίζω τίποτα, είμαι λεύτερος». Πώς σχολιάζεις;
Ναι εντάξει και ο Βούδας έλεγε «μην περιμένεις τίποτα για να έρθουν όλα», αλλά κατά τη δική μου ταπεινή άποψη, στο «δεν περιμένω τίποτα» υπάρχει μια φιλοσοφική πειθαρχία. Σαν να αδειάζεις τις επιθυμίες σου με το στανιό, σαν να απαγορεύεις στον εαυτό σου να έχει την αρχική φλόγα της πρώτης επιθυμίας. Σαν άρση της λαχτάρας.
– Με μπέρδεψες.
Νομίζω υπαρξιακά περιμένουμε πάντα κάτι. Αυτό.
– Πίσω στο καλοκαίρι. Μια εικόνα ξεγνοιασιάς;
Ο ήχος που κάνει ο αέρας στις καλαμιές. Ένα ωραίο θαλασσινό μπάνιο, να κολυμπάς σε καθαρα νερά και να αφήνεις το αλάτι και το νερό να θεραπεύσουν εσωτερικά και εξωτερικά τραύματα. Έπειτα να πίνεις κρύες μπύρες στο ηλιοβασίλεμα και να φεύγεις απ τη θάλασσα σούρουπο να οδηγείς προς το δωμάτιο, να έχεις βάλει το αγαπημένο σου τραγούδι, να το τραγουδάς δυνατά.
– Και αν είσαι στην πόλη και δεν έχεις άδεια ή λεφτά για διακοπές;
Φύγε μετά τη δουλεία και πήγαινε στο Σούνιο, ξέμεινε σε μια παραλία όλο το βράδυ, πήγαινε την άλλη μέρα στην δουλειά και είναι σαν να έφυγες διακοπές. Η ευλογία αυτής της πόλης είναι ότι η θάλασσα είναι μια ανάσα μακριά.
– Πώς θα περιέγραφες τα καλοκαίρια;
Τα νιώθω σαν υπαρξιακή αφύπνιση. Σαν να ξυπνάω από βαθύ ύπνο. Ο Φερνάντο Πεσσόα έλεγε εγώ τους χειμώνας «μισο-υπάρχω». Συμφωνώ. Οι χειμώνες είναι μεγάλες παρενθέσεις για μένα και μια άσκηση πειθαρχίας να αντέξω, για να έρθει το καλοκαίρι.Και πάντα έρχεται!
– Ναι αλλά το καλοκαίρι μάς σκορπίζει…
Μας σκορπίζει αλλά ταυτόχρονα μας γεμίζει, μας τροφοδοτεί μας επαναφορτίζει. Αν περάσω ένα γεμάτο χορταστικό καλοκαίρι, ξέρω πως μετά θα γράψω με περισσότερ ένταση το χειμώνα. Θα μπω δηλαδή στη συγγραφική μου σπηλιά με τα μπαγκάζια γεμάτα. Θα δουλέψω πιο ουσιαστικά. Άλλωστε νομίζω οι ιδέες για όλα τα σχέδια του Φθινοπώρου έχουν σαν σπόρο το καλοκαίρι.
– Ιδανικές διακοπές;
Σε μικρά νησιά που δεν χρειάζομαι αυτοκίνητο, σε απόσταση αναπνοής απ’ τη θάλασσα με ένα μαγιό, ένα παρέο και τέλος, Δεν θέλω πολλά για να’ μαι χαρούμενη, μια ώριμη ντομάτα, ένα καλό τσίπουρο, ξεροτηγανισμένες φρέσκες πατάτες και ορίστε η ευτυχία.
– Αγαπημένος προορισμός;
Αγαπώ πολλά νησιά. Τα τελευταία χρόνια έχω εκτιμήσει τα Ψαρά που έχουν μόνο μια ταβέρνα, ένα μπαρ, μια παραλία. Αυτή η έλλειψη επιλογών είναι για μένα η επιτομή της ξεκούρασης. Σαν η απλότητα του τόπου να εισχωρεί στη ψυχή μου.
– Ο έρωτας πιστεύεις και το καλοκαίρι πάνε μαζί;
Όχι απαραίτητα. Το καλοκαίρι δεν χρειάζεσαι απαραίτητα έναν έρωτα γιατί ο ερωτισμός είναι διάχυτος, όλα έχουν ένα σχήμα φλερτ. “Πολυφλερτικό ιδεώδες”. Οι χειμώνες είναι πιο σκληροί, χωρίς έρωτα είναι αβάσταχτοι.
– Τι μπορεί να πάει στραβά το καλοκαίρι;
Τα πάντα, όπως και στη ζωή όμως διατηρώ έναν καλοκαιρινό «Πολυαννισμό». Πράγματα που το χειμώνα με κάνουν να πελαγοδρομώ, το καλοκαίρι είναι πιο εύπεπτα.
– Το πιο ωραίο καλοκαίρι μέχρι σήμερα;
Όλα, αλλά αν με στοιχειώνει μια εικόνα, είναι αυτή: Στα Κύθηρα, αιώνες πριν, ανακάλυψα μια υδάτινη σπηλιά με το πιο “ηλετρισμένο” μπλε. Ένα χρώμα που αν είχε τίτλο θα έλεγε: «Μην ανησυχείς για τίποτα μπες στην κοσμική γαλήνη Είσαι ένα με το όλον». Σε πολλές δύσκολες στροφές στη ζωή μου ανακάλεσα αυτό το χρώμα.
– Τι αγαπάς να κάνεις στις διακοπές;
Να τρέφομαι με βιβλία, να τρέφομαι με λέξεις, να τρώω φρούτα, να μεθάω με τσίπουρο από νωρίς.
– Αν πρότεινες τρία βιβλία για το καλοκαίρι;
Μισέλ Ουελμπέκ: Σεροτονίνη, Μπούτο Σταρούς : Αφιέρωση, Φερνάντο Πεσσοά: Το βιβλίο της ανησυχίας.
– Αγαπημένος μήνας;
Ο Άγουρος Ιούνης. Αγαπώ τις μεγάλες μέρες, το φως του. Το ότι δεν κάνει αφόρητη ζέστη. Κυρίως τον αγαπώ γιατί σου δίνει την υπόσχεση ότι έχεις όλο το καλοκαίρι στα πόδια σου.
– Ποιο είναι το άρωμα του καλοκαιριού;
Λάδι καρύδας Κόπερτον.
– Ποια είναι η καλοκαιρινή κατάρα;
Καύσωνας με χαλασμένο αιρκοντίσιον στην πόλη, με ένα σκασμό δουλειά και κρεβατομουρμούρα με επίσης χαλασμένο αιρκοντίσιον. Μπούτια που κολλάνε σε πλαστικές καρέκλες. Τσούχτρες σε καταγάλανα νερά.
– Το τραγούδι του καλοκαριού;
Jo Dassin, L’été indien.
– Ποια είναι τα τρόπαια του καλοκαιριού;
Η άμμος που πέφτει μέσα απ το βιβλίο στο δαπέδο του διαμερίσματος αφού έχεις επιστρέψει
– Ποια είναι η μεγαλύτερη καλοκαιρινή ήττα;
Να θες να φύγεις διακοπές και να μην έχεις λεφτά. Να πηγαίνεις διακοπές και να τσακώνεσαι με το/την σύντροφό σου, να υπάρχει γκρίνια και “μπίρι μπίρι” στην παρέα,. Να νιώθεις εγκλωβισμό. Όπως έλεγε ο Nick Cave: Rats in paradise…
– Ένας καλοκαιρινός στίχος;
Ω, σώμα του καλοκαιριού γυμνό καμένο/ Φαγωμένο απ το αλάτι και το λάδι και το αλάτι/ Σώμα του βράχου και ρίγος της καρδιάς. Φυσικά, Ελύτης που μοιάζει με γιος του Καλοκαιριού.
– Αν έδινες μόνο μια συμβουλή στον εαυτό σου;
Σταμάτα να περιμένεις τόσα πολλά απ’ το καλοκαίρι.
Η Τζούλη Αγοράκη είναι δημοσιογράφος και συγγραφέας.
Σημείωση συντακτικής ομάδας Olafaq.gr για το κείμενο που μας παρέδωσε η Τζούλι Αγοράκη:
Έχει μέσα τις φράσεις: «άρση της λαχτάρας», «ξεροτηγανισμένες φρέσκες πατάτες», «πολυφλερτικό ιδεώδες», «καλοκαιρινός πολυαννισμός», «να μεθάω με τσίπουρο από νωρίς», «ο άγουρος Iούνης», «σταμάτα να περιμένεις τόσα πολλά από το καλοκαίρι».
Αυτά.
• • •
– Γιατί περιμένεις τόσο πολλά απ’ τα καλοκαίρια. Προς τι οι τόσες πολλές προσδοκίες;
Γιατί το καλοκαίρι είναι σαν η ζωή να μου δίνει έξτρα μπόνους επιβράβευσης για ότι δυσκολία μπορεί να πέρασα μέσα στον χειμώνα. Σαν το καλοκαίρι να ναι το “ξεδιψαστικό” της ύπαρξης. Η χειρολαβή ασφαλείας. Από τα καλοκαίρια περιμένω πάντα περισσότερα, απ’ όσα περιμένω και από την ίδια τη ζωή
– Ο Καζαντζάκης ωστόσο έλεγε «δεν φοβάμαι τίποτα, δεν ελπίζω τίποτα, είμαι λεύτερος». Πώς σχολιάζεις;
Ναι εντάξει και ο Βούδας έλεγε «μην περιμένεις τίποτα για να έρθουν όλα», αλλά κατά τη δική μου ταπεινή άποψη, στο «δεν περιμένω τίποτα» υπάρχει μια φιλοσοφική πειθαρχία. Σαν να αδειάζεις τις επιθυμίες σου με το στανιό, σαν να απαγορεύεις στον εαυτό σου να έχει την αρχική φλόγα της πρώτης επιθυμίας. Σαν άρση της λαχτάρας.
– Με μπέρδεψες.
Νομίζω υπαρξιακά περιμένουμε πάντα κάτι. Αυτό.
– Πίσω στο καλοκαίρι. Μια εικόνα ξεγνοιασιάς;
Ο ήχος που κάνει ο αέρας στις καλαμιές. Ένα ωραίο θαλασσινό μπάνιο, να κολυμπάς σε καθαρα νερά και να αφήνεις το αλάτι και το νερό να θεραπεύσουν εσωτερικά και εξωτερικά τραύματα. Έπειτα να πίνεις κρύες μπύρες στο ηλιοβασίλεμα και να φεύγεις απ τη θάλασσα σούρουπο να οδηγείς προς το δωμάτιο, να έχεις βάλει το αγαπημένο σου τραγούδι, να το τραγουδάς δυνατά.
– Και αν είσαι στην πόλη και δεν έχεις άδεια ή λεφτά για διακοπές;
Φύγε μετά τη δουλεία και πήγαινε στο Σούνιο, ξέμεινε σε μια παραλία όλο το βράδυ, πήγαινε την άλλη μέρα στην δουλειά και είναι σαν να έφυγες διακοπές. Η ευλογία αυτής της πόλης είναι ότι η θάλασσα είναι μια ανάσα μακριά.
– Πώς θα περιέγραφες τα καλοκαίρια;
Τα νιώθω σαν υπαρξιακή αφύπνιση. Σαν να ξυπνάω από βαθύ ύπνο. Ο Φερνάντο Πεσσόα έλεγε εγώ τους χειμώνας «μισο-υπάρχω». Συμφωνώ. Οι χειμώνες είναι μεγάλες παρενθέσεις για μένα και μια άσκηση πειθαρχίας να αντέξω, για να έρθει το καλοκαίρι.Και πάντα έρχεται!
– Ναι αλλά το καλοκαίρι μάς σκορπίζει…
Μας σκορπίζει αλλά ταυτόχρονα μας γεμίζει, μας τροφοδοτεί μας επαναφορτίζει. Αν περάσω ένα γεμάτο χορταστικό καλοκαίρι, ξέρω πως μετά θα γράψω με περισσότερ ένταση το χειμώνα. Θα μπω δηλαδή στη συγγραφική μου σπηλιά με τα μπαγκάζια γεμάτα. Θα δουλέψω πιο ουσιαστικά. Άλλωστε νομίζω οι ιδέες για όλα τα σχέδια του Φθινοπώρου έχουν σαν σπόρο το καλοκαίρι.
– Ιδανικές διακοπές;
Σε μικρά νησιά που δεν χρειάζομαι αυτοκίνητο, σε απόσταση αναπνοής απ’ τη θάλασσα με ένα μαγιό, ένα παρέο και τέλος, Δεν θέλω πολλά για να’ μαι χαρούμενη, μια ώριμη ντομάτα, ένα καλό τσίπουρο, ξεροτηγανισμένες φρέσκες πατάτες και ορίστε η ευτυχία.
– Αγαπημένος προορισμός;
Αγαπώ πολλά νησιά. Τα τελευταία χρόνια έχω εκτιμήσει τα Ψαρά που έχουν μόνο μια ταβέρνα, ένα μπαρ, μια παραλία. Αυτή η έλλειψη επιλογών είναι για μένα η επιτομή της ξεκούρασης. Σαν η απλότητα του τόπου να εισχωρεί στη ψυχή μου.
– Ο έρωτας πιστεύεις και το καλοκαίρι πάνε μαζί;
Όχι απαραίτητα. Το καλοκαίρι δεν χρειάζεσαι απαραίτητα έναν έρωτα γιατί ο ερωτισμός είναι διάχυτος, όλα έχουν ένα σχήμα φλερτ. “Πολυφλερτικό ιδεώδες”. Οι χειμώνες είναι πιο σκληροί, χωρίς έρωτα είναι αβάσταχτοι.
– Τι μπορεί να πάει στραβά το καλοκαίρι;
Τα πάντα, όπως και στη ζωή όμως διατηρώ έναν καλοκαιρινό «Πολυαννισμό». Πράγματα που το χειμώνα με κάνουν να πελαγοδρομώ, το καλοκαίρι είναι πιο εύπεπτα.
– Το πιο ωραίο καλοκαίρι μέχρι σήμερα;
Όλα, αλλά αν με στοιχειώνει μια εικόνα, είναι αυτή: Στα Κύθηρα, αιώνες πριν, ανακάλυψα μια υδάτινη σπηλιά με το πιο “ηλετρισμένο” μπλε. Ένα χρώμα που αν είχε τίτλο θα έλεγε: «Μην ανησυχείς για τίποτα μπες στην κοσμική γαλήνη Είσαι ένα με το όλον». Σε πολλές δύσκολες στροφές στη ζωή μου ανακάλεσα αυτό το χρώμα.
– Τι αγαπάς να κάνεις στις διακοπές;
Να τρέφομαι με βιβλία, να τρέφομαι με λέξεις, να τρώω φρούτα, να μεθάω με τσίπουρο από νωρίς.
– Αν πρότεινες τρία βιβλία για το καλοκαίρι;
Μισέλ Ουελμπέκ: Σεροτονίνη, Μπούτο Σταρούς : Αφιέρωση, Φερνάντο Πεσσοά: Το βιβλίο της ανησυχίας.
– Αγαπημένος μήνας;
Ο Άγουρος Ιούνης. Αγαπώ τις μεγάλες μέρες, το φως του. Το ότι δεν κάνει αφόρητη ζέστη. Κυρίως τον αγαπώ γιατί σου δίνει την υπόσχεση ότι έχεις όλο το καλοκαίρι στα πόδια σου.
– Ποιο είναι το άρωμα του καλοκαιριού;
Λάδι καρύδας Κόπερτον.
– Ποια είναι η καλοκαιρινή κατάρα;
Καύσωνας με χαλασμένο αιρκοντίσιον στην πόλη, με ένα σκασμό δουλειά και κρεβατομουρμούρα με επίσης χαλασμένο αιρκοντίσιον. Μπούτια που κολλάνε σε πλαστικές καρέκλες. Τσούχτρες σε καταγάλανα νερά.
– Το τραγούδι του καλοκαριού;
Jo Dassin, L’été indien.
– Ποια είναι τα τρόπαια του καλοκαιριού;
Η άμμος που πέφτει μέσα απ το βιβλίο στο δαπέδο του διαμερίσματος αφού έχεις επιστρέψει
– Ποια είναι η μεγαλύτερη καλοκαιρινή ήττα;
Να θες να φύγεις διακοπές και να μην έχεις λεφτά. Να πηγαίνεις διακοπές και να τσακώνεσαι με το/την σύντροφό σου, να υπάρχει γκρίνια και “μπίρι μπίρι” στην παρέα,. Να νιώθεις εγκλωβισμό. Όπως έλεγε ο Nick Cave: Rats in paradise…
– Ένας καλοκαιρινός στίχος;
Ω, σώμα του καλοκαιριού γυμνό καμένο/ Φαγωμένο απ το αλάτι και το λάδι και το αλάτι/ Σώμα του βράχου και ρίγος της καρδιάς. Φυσικά, Ελύτης που μοιάζει με γιος του Καλοκαιριού.
– Αν έδινες μόνο μια συμβουλή στον εαυτό σου;
Σταμάτα να περιμένεις τόσα πολλά απ’ το καλοκαίρι.
Η Τζούλη Αγοράκη είναι δημοσιογράφος και συγγραφέας.
