Η εν λόγω εικόνα παρουσιάζει έναν γαλαξία που φιλοξενεί σουπερνόβα και καταγράφηκε σε τρία διαφορετικά χρονικά σημεία, όλα ορατά στην ίδια φωτογραφία. Το κατόρθωμα αυτό που αψηφά το χρόνο είναι το αποτέλεσμα μιας τεχνικής που ονομάζεται «βαρυτικός φακός». Συμβαίνει όταν ένα τεράστιο σμήνος γαλαξιών – στην προκειμένη περίπτωση, ένα σμήνος με το όνομα RX J2129 που απέχει περίπου 3,2 δισεκατομμύρια έτη φωτός από τη Γη στον αστερισμό του Υδροχόου – κυριολεκτικά παραμορφώνει τον ιστό του διαστήματος και του χρόνου.
Το εφέ αυτό μας δίνει τρεις διαφορετικές όψεις του γαλαξία, με βάση τη διαδρομή του φωτός. Στην πρώτη στιγμή που απαθανάτισε ο φακός, το φως έκανε το μεγαλύτερο «μονοπάτι». Μπορούμε μάλιστα να δούμε τη σουπερνόβα. Στη δεύτερη και τρίτη όψη, περίπου 320 ημέρες και 1.000 ημέρες αργότερα, η σουπερνόβα έχει ήδη ξεθωριάσει.
Η σουπερνόβα, που ονομάζεται AT 2022riv, είναι ένας υπερκαινοφανής αστέρας τύπου Ia που ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά χρησιμοποιώντας το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble. Αυτός ο τύπος σουπερνόβα ονομάζεται αλλιώς «κερί», επειδή παράγει μια σταθερή φωτεινότητα σε μια δεδομένη απόσταση, λειτουργώντας έτσι ως κοσμικός μετρητής, βοηθώντας τους αστρονόμους να μετρήσουν την απόσταση του διαστήματος.
Ο βαρυτικός φακός επιτρέπει, επίσης, στους αστρονόμους να «ρίξουν μια ματιά» στις πρώτες μέρες του σύμπαντος. Σε ένα παράδειγμα από το 2020, χρησιμοποιήθηκε για να δούμε έναν μακρινό γαλαξία του οποίου το φως χρειάστηκε περισσότερα από 12 δισεκατομμύρια χρόνια για να φτάσει στη Γη. Η NASA χρησιμοποίησε επίσης την τεχνική αυτή για να αποκαλύψει 6 «νεκρούς» γαλαξίες το 2021.
Το Webb εκτοξεύτηκε την ημέρα των Χριστουγέννων του 2021 και τελικά έφτασε σε τροχιά γύρω από το δεύτερο σημείο Lagrange σχεδόν ένα εκατομμύριο μίλια μακριά από τη Γη. Οι πρώτες έγχρωμες εικόνες από το τηλεσκόπιο δημοσιεύτηκαν τον Ιούλιο του 2022.
Η εν λόγω εικόνα παρουσιάζει έναν γαλαξία που φιλοξενεί σουπερνόβα και καταγράφηκε σε τρία διαφορετικά χρονικά σημεία, όλα ορατά στην ίδια φωτογραφία. Το κατόρθωμα αυτό που αψηφά το χρόνο είναι το αποτέλεσμα μιας τεχνικής που ονομάζεται «βαρυτικός φακός». Συμβαίνει όταν ένα τεράστιο σμήνος γαλαξιών – στην προκειμένη περίπτωση, ένα σμήνος με το όνομα RX J2129 που απέχει περίπου 3,2 δισεκατομμύρια έτη φωτός από τη Γη στον αστερισμό του Υδροχόου – κυριολεκτικά παραμορφώνει τον ιστό του διαστήματος και του χρόνου.
Το εφέ αυτό μας δίνει τρεις διαφορετικές όψεις του γαλαξία, με βάση τη διαδρομή του φωτός. Στην πρώτη στιγμή που απαθανάτισε ο φακός, το φως έκανε το μεγαλύτερο «μονοπάτι». Μπορούμε μάλιστα να δούμε τη σουπερνόβα. Στη δεύτερη και τρίτη όψη, περίπου 320 ημέρες και 1.000 ημέρες αργότερα, η σουπερνόβα έχει ήδη ξεθωριάσει.
Η σουπερνόβα, που ονομάζεται AT 2022riv, είναι ένας υπερκαινοφανής αστέρας τύπου Ia που ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά χρησιμοποιώντας το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble. Αυτός ο τύπος σουπερνόβα ονομάζεται αλλιώς «κερί», επειδή παράγει μια σταθερή φωτεινότητα σε μια δεδομένη απόσταση, λειτουργώντας έτσι ως κοσμικός μετρητής, βοηθώντας τους αστρονόμους να μετρήσουν την απόσταση του διαστήματος.
Ο βαρυτικός φακός επιτρέπει, επίσης, στους αστρονόμους να «ρίξουν μια ματιά» στις πρώτες μέρες του σύμπαντος. Σε ένα παράδειγμα από το 2020, χρησιμοποιήθηκε για να δούμε έναν μακρινό γαλαξία του οποίου το φως χρειάστηκε περισσότερα από 12 δισεκατομμύρια χρόνια για να φτάσει στη Γη. Η NASA χρησιμοποίησε επίσης την τεχνική αυτή για να αποκαλύψει 6 «νεκρούς» γαλαξίες το 2021.
Το Webb εκτοξεύτηκε την ημέρα των Χριστουγέννων του 2021 και τελικά έφτασε σε τροχιά γύρω από το δεύτερο σημείο Lagrange σχεδόν ένα εκατομμύριο μίλια μακριά από τη Γη. Οι πρώτες έγχρωμες εικόνες από το τηλεσκόπιο δημοσιεύτηκαν τον Ιούλιο του 2022.
