Οι ερευνητές λένε ότι έχουν συλλάβει ένα ραδιοφωνικό σήμα από τον πιο μακρινό γαλαξία μέχρι σήμερα. Το σήμα, το οποίο είχε ένα συγκεκριμένο μήκος κύματος που ονομάζεται «γραμμή 21 cm», βοηθά στην απάντηση ερωτήσεων σχετικά με το πρώιμο σύμπαν, σύμφωνα με ένα δελτίο ειδήσεων από το Πανεπιστήμιο McGill, που δημοσιεύθηκε την περασμένη εβδομάδα. Το συγκεκριμένο μήκος κύματος λέγεται επίσης και  «γραμμή υδρογόνου», επειδή θεωείται ότι εκπέμπεται από ουδέτερα άτομα υδρογόνου.

Το ραδιοσήμα, που καταγράφηκε από το Giant Metrewave Radio Telescope στην Ινδία, βρισκόταν στον γαλαξία γνωστό ως SDSSJ0826+5630.

Ερευνητές στο Πανεπιστήμιο McGill και το Ινδικό Ινστιτούτο Επιστημών μελέτησαν το σήμα και διαπίστωσαν ότι εκπέμπεται όταν το σύμπαν ήταν 4,9 δισεκατομμυρίων ετών. «Είναι ισοδύναμο με μια αναδρομή στο χρόνο 8,8 δισεκατομμυρίων ετών», δήλωσε ο ερευνητής Arnab Chakraborty, μεταδιδακτορικός ερευνητής στο McGill.

Το τηλεσκόπιο μπόρεσε να λάβει το μακρινό σήμα επειδή κάμπτονταν από έναν άλλο γαλαξία που βρισκόταν μεταξύ του σήματος και του τηλεσκοπίου, είπαν οι ερευνητές. «Αυτό έχει ουσιαστικά ως αποτέλεσμα τη μεγέθυνση του σήματος επί 30, επιτρέποντας στο τηλεσκόπιο να το λάβει», δήλωσε ο Nirupam Roy, συν-συγγραφέας της μελέτης και αναπληρωτής καθηγητής στο Ινδικό Ινστιτούτο Επιστημών.

Αυτή η κάμψη σήματος ονομάζεται βαρυτικός φακός και θα μπορούσε να βοηθήσει τους ερευνητές να παρατηρήσουν μακρινούς γαλαξίες και την κοσμική εξέλιξη των αστεριών.

Τι σημαίνει αυτό το ραδιοφωνικό σήμα για το μέλλος της αστρονομίας

«Ένας γαλαξίας εκπέμπει διαφορετικά είδη ραδιοσημάτων. Μέχρι τώρα, ήταν δυνατή η σύλληψη αυτού του συγκεκριμένου σήματος από έναν κοντινό γαλαξία, περιορίζοντας τις γνώσεις μας σε αυτούς τους γαλαξίες που βρίσκονται πιο κοντά στη Γη», δήλωσε ο Chakraborty. «Αλλά χάρη στη βοήθεια ενός φυσικού φαινομένου που ονομάζεται βαρυτικός φακός, μπορούμε να συλλάβουμε ένα αχνό σήμα από απόσταση ρεκόρ. Αυτό θα μας βοηθήσει να κατανοήσουμε τη σύνθεση των γαλαξιών σε πολύ μεγαλύτερες αποστάσεις από τη Γη».

Οι ερευνητές μπόρεσαν να προσδιορίσουν ότι η ατομική μάζα του αερίου υδρογόνου στο SDSSJ0826+5630 είναι σχεδόν διπλάσια από τη μάζα των αστεριών που είναι ορατά σε εμάς. Το αέριο υδρογόνο «παρέχει το βασικό καύσιμο για το σχηματισμό άστρων σε έναν γαλαξία», γράφουν οι ερευνητές στη μελέτη. «Η κατανόηση της εξέλιξης των γαλαξιών κατά τη διάρκεια του κοσμικού χρόνου απαιτεί γνώση της κοσμικής εξέλιξης αυτού του ουδέτερου αερίου».

Η έρευνα δείχνει ότι οι επιστήμονες μπορεί να είναι σε θέση να διερευνήσουν την κοσμική εξέλιξη του ουδέτερου αερίου με ραδιοτηλεσκόπια χαμηλής συχνότητας στο εγγύς μέλλον. Αυτό σημαίνει ότι οι επιστήμονες θα μπορούν να παρακολουθήσουν το σχηματισμό των μεγαλύτερων αστεριών και γαλαξιών.