Οι ταινίες επιστημονικής φαντασίας είναι γεμάτες από συναντήσεις με εξωγήινους, αλλά λίγα από τα φανταστικά όντα είναι τόσο παράξενα όσο αυτά που βρίσκονται στα βάθη της θάλασσας. Μια ομάδα που εξερευνούσε τον ωκεανό στα ανοικτά της Χιλής ανακάλυψε πρόσφατα περισσότερα από εκατό παράξενα είδη που πιθανώς αποτελούν νέα είδη για την επιστήμη.
«Αν και η ανακάλυψη νέων ειδών σε αυτές τις περιοχές, που περιλαμβάνουν τα πιο απομακρυσμένα και ανεξερεύνητα είδη των ωκεανών μας, δεν είναι απροσδόκητη, η εύρεση πολλών από αυτά είναι συγκλονιστική και παράλληλα ενθαρρυντική», δήλωσε ο επικεφαλής επιστήμονας Javier Sellanes, θαλάσσιος βιολόγος στο Καθολικό Πανεπιστήμιο του Βορρά στη Χιλή, στο National Geographic σε ένα email.
Οι επιστήμονες στις αρχές του 2024 αναχώρησαν με το ερευνητικό σκάφος Falkor του Ινστιτούτου Ωκεανών Schmidt για να εξερευνήσουν τα βάθη του νοτιοανατολικού Ειρηνικού Ωκεανού. Ήδη έστειλαν ένα ρομποτικό υποβρύχιο όχημα, ή ROV, εξοπλισμένο με φώτα και κάμερες σε βάθος άνω των 5.000 ποδιών για να μεταδώσουν ζωντανά τα κρυμμένα θαλάσσια μυστήρια του βυθού.
Οι επιστήμονες εντόπισαν μια μορφή ζωής που μοιάζει με ζωντανό αστερισμό και κινείται σαν υποβρύχιο τυφλοπόντικα– ένα βυσσινί οστρακοειδές με μακριά, αγκαθωτά πόδια καλυμμένα με καρφιά και πολλούς οργανισμούς που αναβοσβήνουν με βιοφωταύγεια.
Ένα πλάσμα που ξεχώρισαν οι ερευνητές ήταν ένα είδος ψαριού που “περπατάει“, με μάτια και δέρμα που μοιάζει σαν πλεκτό. Πρόκειται για ένα είδος θαλάσσιου βάτραχου – ένα είδος ψαριού του βυθού που φημίζεται για τη σκυθρωπή του έκφραση και το φωτεινό δόλωμα που κρέμεται μπροστά από το πρόσωπό του για να προσελκύει τη λεία του. Το δέρμα του, που μοιάζει με πλεκτό και αποτελείται από μικρά καρφάκια που πιθανότατα προσφέρουν προστασία και οπές για τα αισθητήρια όργανα.
Ο θαλάσσιος βάτραχος έχει τροποποιημένα πτερύγια που του επιτρέπουν να περπατά στον πυθμένα της θάλασσας – αυτό εξυπηρετεί εν μέρει ως στρατηγική για κυνήγι και εν μέρει επειδή είναι πιο ενεργειακά αποδοτικό από το κολύμπι, λέει ο Sellanes. (Δείτε μια εικόνα ενός άλλου είδους θαλάσσιου φρύνου, που ονομάζεται φέρετρο.)
Ως η πρώτη επιστημονική αναφορά ενός θαλάσσιου βάτραχου στον νοτιοανατολικό Ειρηνικό, ο θαλάσσιος βάτραχος αποτελεί πιθανότατα ένα νέο είδος, λένε οι ειδικοί.
“Είναι ελάχιστα γνωστά για την οικολογία, τη συμπεριφορά και άλλες πτυχές της βιολογίας του είδους Chaunacops” ή του γένους του θαλάσσιου βάτραχου, λέει ο Bruce Mundy, συνταξιούχος βιολόγος αλιείας της Εθνικής Υπηρεσίας Ωκεανών και Ατμόσφαιρας των ΗΠΑ, ο οποίος ωστόσο δεν ήταν παρόν στην αποστολή.
Για παράδειγμα, λέει, “δεν έχουν γίνει, εξ όσων γνωρίζω, μελέτες” σχετικά με το πώς λειτουργούν πραγματικά τα δολώματα τους.
Θαλάσσιες οάσεις
Οι ερευνητές χαρτογράφησαν τέσσερα μέχρι σήμερα άγνωστα υποθαλάσσια βουνά, τα λεγόμενα seamounts, καθώς και έξι ήδη γνωστά στην επιστήμη.
“Η μοναδική φύση της τοπογραφίας των υποθαλάσσιων βουνών επιτρέπει σε ορισμένα είδη να ζουν και να προσαρμόζονται σε έναν τρόπο ζωής που μπορεί να βρεθεί μόνο στο συγκεκριμένο βουνό”, δήλωσε σε ένα από τα βίντεο της αποστολής το μέλος της ομάδας Jan Maximiliano Guerra, διδακτορικός φοιτητής στο Καθολικό Πανεπιστήμιο του Βορρά.
“Και, ως εκ τούτου, τα περισσότερα από τα είδη που βρίσκουμε κατά μήκος αυτής της οροσειράς και στα υποθαλάσσια βουνά είναι μοναδικά στη φύση και δεν μπορούν να βρεθούν πουθενά αλλού στον κόσμο”.
προσθέτει ο Sellanes σε ένα άλλο βίντεο: “Από πολλές απόψεις, αποτελούν ένα είδος όασης στη μέση μιας θαλάσσιας ερήμου”.
Μπορεί να υπάρχουν πολύ περισσότερα από 100.000 υποθαλάσσια βουνά παγκοσμίως, αλλά οι άνθρωποι έχουν εξερευνήσει λιγότερο από το 0,1% από αυτά, σύμφωνα με τη NOAA. Πολύ λιγότερες έχουν παραμεριστεί από δυνητικά επιβλαβείς ανθρώπινες δραστηριότητες, όπως η εμπορική αλιεία, η αλιεία με τράτες βυθού και η εξόρυξη.
Ευτυχώς, λέει ο Sellanes, δύο από τα υποθαλάσσια βουνά που εξερεύνησαν οι επιστήμονες αποτελούν ήδη μέρος θαλάσσιων προστατευόμενων περιοχών.
Ξύνοντας την επιφάνεια
Ωστόσο, ο Sellanes λέει ότι πρέπει να προστατευθούν περισσότερα υποθαλάσσια βουνά. Κατά τη διάρκεια της αποστολής, είδε γιγάντια σφουγγάρια, χωράφια με θαλάσσια κρίνα, χταπόδια που ζουν στο βυθό και τεράστια κοράλλια μπαμπού ύψους 3 μέτρων – το καθένα από αυτά κατοικεί σε εντελώς διαφορετικές περιοχές.
“Έτσι, κάθε υποθαλάσσιο βουνό είναι μοναδικό και η προστασία μόνο μερικών δεν αρκεί για την αποτελεσματική προστασία όλης της ποικιλίας της πανίδας και των οικοτόπων που φιλοξενούν”, λέει ο Sellanes.
Πολλά φυτά και ζώα που βρίσκονται στα υποθαλάσσια βουνά είναι ιδιαίτερα ευάλωτα επειδή δεν ζουν πουθενά αλλού, λέει η επικεφαλής επιστήμονας Erin Easton, βιολογική ωκεανογράφος στο Πανεπιστήμιο του Τέξας Rio Grande Valley.
Και ενώ εκατό και πλέον νέα είδη είναι μια σημαντική συλλογή από μια μόνο αποστολή, η ομάδα τονίζει ότι έχουν μόλις ξύσει την επιφάνεια.
“Αυτό που εξερευνήσαμε σε κάθε κατάδυση με ROV είναι μόνο αυτό που είμαστε σε θέση να δούμε σε μια διαδρομή περίπου δύο χιλιομέτρων, η οποία είναι ασήμαντη σε σύγκριση με τον τεράστιο όγκο αυτών των δομών”, λέει ο Sellanes.
Πολύ περισσότερα νέα είδη θα παραμείνουν κρυμμένα μέχρι οι επιστήμονες να επιστρέψουν για περαιτέρω εξερεύνηση. “Αυτά που γνωρίζουμε ήδη για [αυτά τα οικοσυστήματα της βυθού] αιτιολογούν την προστασία τους, αλλά αυτά που δεν γνωρίζουμε ακόμη την αιτιολογούν ακόμη περισσότερο”.
Με πληροφορίες από: National Geographic
Δείτε επίσης: Φάλαινα με σκολίωση βρέθηκε στα ανοιχτά των ακτών της Ισπανίας
Οι ταινίες επιστημονικής φαντασίας είναι γεμάτες από συναντήσεις με εξωγήινους, αλλά λίγα από τα φανταστικά όντα είναι τόσο παράξενα όσο αυτά που βρίσκονται στα βάθη της θάλασσας. Μια ομάδα που εξερευνούσε τον ωκεανό στα ανοικτά της Χιλής ανακάλυψε πρόσφατα περισσότερα από εκατό παράξενα είδη που πιθανώς αποτελούν νέα είδη για την επιστήμη.
«Αν και η ανακάλυψη νέων ειδών σε αυτές τις περιοχές, που περιλαμβάνουν τα πιο απομακρυσμένα και ανεξερεύνητα είδη των ωκεανών μας, δεν είναι απροσδόκητη, η εύρεση πολλών από αυτά είναι συγκλονιστική και παράλληλα ενθαρρυντική», δήλωσε ο επικεφαλής επιστήμονας Javier Sellanes, θαλάσσιος βιολόγος στο Καθολικό Πανεπιστήμιο του Βορρά στη Χιλή, στο National Geographic σε ένα email.
Οι επιστήμονες στις αρχές του 2024 αναχώρησαν με το ερευνητικό σκάφος Falkor του Ινστιτούτου Ωκεανών Schmidt για να εξερευνήσουν τα βάθη του νοτιοανατολικού Ειρηνικού Ωκεανού. Ήδη έστειλαν ένα ρομποτικό υποβρύχιο όχημα, ή ROV, εξοπλισμένο με φώτα και κάμερες σε βάθος άνω των 5.000 ποδιών για να μεταδώσουν ζωντανά τα κρυμμένα θαλάσσια μυστήρια του βυθού.
Οι επιστήμονες εντόπισαν μια μορφή ζωής που μοιάζει με ζωντανό αστερισμό και κινείται σαν υποβρύχιο τυφλοπόντικα– ένα βυσσινί οστρακοειδές με μακριά, αγκαθωτά πόδια καλυμμένα με καρφιά και πολλούς οργανισμούς που αναβοσβήνουν με βιοφωταύγεια.
Ένα πλάσμα που ξεχώρισαν οι ερευνητές ήταν ένα είδος ψαριού που “περπατάει“, με μάτια και δέρμα που μοιάζει σαν πλεκτό. Πρόκειται για ένα είδος θαλάσσιου βάτραχου – ένα είδος ψαριού του βυθού που φημίζεται για τη σκυθρωπή του έκφραση και το φωτεινό δόλωμα που κρέμεται μπροστά από το πρόσωπό του για να προσελκύει τη λεία του. Το δέρμα του, που μοιάζει με πλεκτό και αποτελείται από μικρά καρφάκια που πιθανότατα προσφέρουν προστασία και οπές για τα αισθητήρια όργανα.
Ο θαλάσσιος βάτραχος έχει τροποποιημένα πτερύγια που του επιτρέπουν να περπατά στον πυθμένα της θάλασσας – αυτό εξυπηρετεί εν μέρει ως στρατηγική για κυνήγι και εν μέρει επειδή είναι πιο ενεργειακά αποδοτικό από το κολύμπι, λέει ο Sellanes. (Δείτε μια εικόνα ενός άλλου είδους θαλάσσιου φρύνου, που ονομάζεται φέρετρο.)
Ως η πρώτη επιστημονική αναφορά ενός θαλάσσιου βάτραχου στον νοτιοανατολικό Ειρηνικό, ο θαλάσσιος βάτραχος αποτελεί πιθανότατα ένα νέο είδος, λένε οι ειδικοί.
“Είναι ελάχιστα γνωστά για την οικολογία, τη συμπεριφορά και άλλες πτυχές της βιολογίας του είδους Chaunacops” ή του γένους του θαλάσσιου βάτραχου, λέει ο Bruce Mundy, συνταξιούχος βιολόγος αλιείας της Εθνικής Υπηρεσίας Ωκεανών και Ατμόσφαιρας των ΗΠΑ, ο οποίος ωστόσο δεν ήταν παρόν στην αποστολή.
Για παράδειγμα, λέει, “δεν έχουν γίνει, εξ όσων γνωρίζω, μελέτες” σχετικά με το πώς λειτουργούν πραγματικά τα δολώματα τους.
Θαλάσσιες οάσεις
Οι ερευνητές χαρτογράφησαν τέσσερα μέχρι σήμερα άγνωστα υποθαλάσσια βουνά, τα λεγόμενα seamounts, καθώς και έξι ήδη γνωστά στην επιστήμη.
“Η μοναδική φύση της τοπογραφίας των υποθαλάσσιων βουνών επιτρέπει σε ορισμένα είδη να ζουν και να προσαρμόζονται σε έναν τρόπο ζωής που μπορεί να βρεθεί μόνο στο συγκεκριμένο βουνό”, δήλωσε σε ένα από τα βίντεο της αποστολής το μέλος της ομάδας Jan Maximiliano Guerra, διδακτορικός φοιτητής στο Καθολικό Πανεπιστήμιο του Βορρά.
“Και, ως εκ τούτου, τα περισσότερα από τα είδη που βρίσκουμε κατά μήκος αυτής της οροσειράς και στα υποθαλάσσια βουνά είναι μοναδικά στη φύση και δεν μπορούν να βρεθούν πουθενά αλλού στον κόσμο”.
προσθέτει ο Sellanes σε ένα άλλο βίντεο: “Από πολλές απόψεις, αποτελούν ένα είδος όασης στη μέση μιας θαλάσσιας ερήμου”.
Μπορεί να υπάρχουν πολύ περισσότερα από 100.000 υποθαλάσσια βουνά παγκοσμίως, αλλά οι άνθρωποι έχουν εξερευνήσει λιγότερο από το 0,1% από αυτά, σύμφωνα με τη NOAA. Πολύ λιγότερες έχουν παραμεριστεί από δυνητικά επιβλαβείς ανθρώπινες δραστηριότητες, όπως η εμπορική αλιεία, η αλιεία με τράτες βυθού και η εξόρυξη.
Ευτυχώς, λέει ο Sellanes, δύο από τα υποθαλάσσια βουνά που εξερεύνησαν οι επιστήμονες αποτελούν ήδη μέρος θαλάσσιων προστατευόμενων περιοχών.
Ξύνοντας την επιφάνεια
Ωστόσο, ο Sellanes λέει ότι πρέπει να προστατευθούν περισσότερα υποθαλάσσια βουνά. Κατά τη διάρκεια της αποστολής, είδε γιγάντια σφουγγάρια, χωράφια με θαλάσσια κρίνα, χταπόδια που ζουν στο βυθό και τεράστια κοράλλια μπαμπού ύψους 3 μέτρων – το καθένα από αυτά κατοικεί σε εντελώς διαφορετικές περιοχές.
“Έτσι, κάθε υποθαλάσσιο βουνό είναι μοναδικό και η προστασία μόνο μερικών δεν αρκεί για την αποτελεσματική προστασία όλης της ποικιλίας της πανίδας και των οικοτόπων που φιλοξενούν”, λέει ο Sellanes.
Πολλά φυτά και ζώα που βρίσκονται στα υποθαλάσσια βουνά είναι ιδιαίτερα ευάλωτα επειδή δεν ζουν πουθενά αλλού, λέει η επικεφαλής επιστήμονας Erin Easton, βιολογική ωκεανογράφος στο Πανεπιστήμιο του Τέξας Rio Grande Valley.
Και ενώ εκατό και πλέον νέα είδη είναι μια σημαντική συλλογή από μια μόνο αποστολή, η ομάδα τονίζει ότι έχουν μόλις ξύσει την επιφάνεια.
“Αυτό που εξερευνήσαμε σε κάθε κατάδυση με ROV είναι μόνο αυτό που είμαστε σε θέση να δούμε σε μια διαδρομή περίπου δύο χιλιομέτρων, η οποία είναι ασήμαντη σε σύγκριση με τον τεράστιο όγκο αυτών των δομών”, λέει ο Sellanes.
Πολύ περισσότερα νέα είδη θα παραμείνουν κρυμμένα μέχρι οι επιστήμονες να επιστρέψουν για περαιτέρω εξερεύνηση. “Αυτά που γνωρίζουμε ήδη για [αυτά τα οικοσυστήματα της βυθού] αιτιολογούν την προστασία τους, αλλά αυτά που δεν γνωρίζουμε ακόμη την αιτιολογούν ακόμη περισσότερο”.
Με πληροφορίες από: National Geographic
Δείτε επίσης: Φάλαινα με σκολίωση βρέθηκε στα ανοιχτά των ακτών της Ισπανίας
