Το σύμπαν είναι τόσο απρόβλεπτο που ακόμη και τα πιο μικρά πράγματα που μπορεί να περάσουν απαρατήρητα μπορεί να έχουν βαθιές επιπτώσεις. Αυτό συνέβη στον αστρονόμο του Πανεπιστημίου Yale, Pieter van Dokkum όταν κοιτάζοντας τις εικόνες του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble παρατήρησε μια ύποπτη ατέλεια που έμοιαζε με γρατσουνιά σε φωτογραφικό φιλμ. Για τις ηλεκτρονικές κάμερες του Hubble, οι κοσμικές ακτίνες που περνούν κατά μήκος του ανιχνευτή μοιάζουν με «γρατζουνιές».
Αλλά μόλις έγινε φασματοσκοπία στην παράξενη αυτή γραμμή ο van Dokkum συνειδητοποίησε ότι στην πραγματικότητα επρόκειτο για μια αλυσίδα νεαρών μπλε άστρων μήκους 200.000 ετών φωτός που βρίσκεται πάνω από τη μέση του σύμπαντος! Ο van Dokkum και οι συνάδελφοί του πιστεύουν ότι εκτείνεται μεταξύ μιας ανεξέλεγκτης τερατώδους τρύπας και του γαλαξία από τον οποίο εκτινάχθηκε. Η μαύρη τρύπα πρέπει να συμπιέζει αέριο κατά μήκος του ίχνους της, το οποίο συμπυκνώνεται για να σχηματίσει αστέρια. Τίποτα παρόμοιο δεν έχει παρατηρηθεί πουθενά αλλού στο σύμπαν στο παρελθόν.
Μια υπερμεγέθη μαύρη τρύπα που τρέχει μακριά από τον γαλαξία της με ταχύτητα περίπου 4 εκατομμυρίων μιλίων την ώρα, τόσο γρήγορα που θα μπορούσε να ταξιδέψει από τη Γη στη Σελήνη σε μόλις 14 λεπτά. Τα ευρήματα δημοσιεύονται στο περιοδικό «The Astrophysical Journal Letters».
«Πιστεύουμε ότι βλέπουμε ένα κύμα πίσω από τη μαύρη τρύπα, όπου το αέριο ψύχεται και είναι σε θέση να σχηματίσει αστέρια. Έτσι βλέπουμε τον σχηματισμό άστρων που ακολουθούν τη μαύρη τρύπα», δηλώνει ο καθηγητής van Dokkum. Όπως προσθέτει χαρακτηριστικά: «Αυτό που βλέπουμε είναι αυτό που επακολουθεί. Όπως τα απόνερα πίσω από ένα πλοίο, βλέπουμε τα απόνερα πίσω από τη μαύρη τρύπα».
Σημειώνει επίσης ότι «κάτι τέτοιο δεν έχουμε δει ποτέ πουθενά στο σύμπαν». «Γνωρίζουμε εδώ και πολύ καιρό ότι υπάρχουν υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες και είχε προβλεφθεί εδώ και περίπου 50 χρόνια ότι κάποιες φορές θα μπορούσαν να εκτιναχθούν από τους γαλαξίες. Εάν επιβεβαιωθεί, αυτή θα είναι η πρώτη απόδειξη μιας φυγής υπερμεγέθους μαύρης τρύπας, που θα αποδεικνύει αυτή την πρόβλεψη».
Μια πιθανή εξήγηση για τη μαύρη τρύπα που απομακρύνθηκε από τον γαλαξία καταγωγής της αφορά στη συγχώνευση δύο γαλαξιών, που και οι δύο περιέχουν μια υπερμεγέθη μαύρη τρύπα στον πυρήνα τους. Καθώς οι μαύρες τρύπες στριφογυρίζουν η μία γύρω από την άλλη στο κέντρο του νέου συγχωνευμένου γαλαξία, μια τρίτη υπερμεγέθης μαύρη τρύπα μέσα σε άλλο γαλαξία εισβάλει και η αλληλεπίδραση μεταξύ των τριών δημιουργεί αρκετή ταχύτητα ώστε να τορπιλίσει μια από τις τρεις μαύρες τρύπες. Κάτι σαν ένα γαλαξιακό μπιλιάρδο μεταξύ τριών τεράστιων μαύρων τρυπών.
Σε επόμενο στάδιο οι ερευνητές επιδιώκουν να κάνουν παρατηρήσεις με το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb και το διαστημικό Αστεροσκοπείο Ακτινών Χ Chandra για να επιβεβαιώσουν εάν η ανακάλυψή τους είναι στην πραγματικότητα μια μαύρη τρύπα- φυγάς.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ, HubbleSite
Το σύμπαν είναι τόσο απρόβλεπτο που ακόμη και τα πιο μικρά πράγματα που μπορεί να περάσουν απαρατήρητα μπορεί να έχουν βαθιές επιπτώσεις. Αυτό συνέβη στον αστρονόμο του Πανεπιστημίου Yale, Pieter van Dokkum όταν κοιτάζοντας τις εικόνες του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble παρατήρησε μια ύποπτη ατέλεια που έμοιαζε με γρατσουνιά σε φωτογραφικό φιλμ. Για τις ηλεκτρονικές κάμερες του Hubble, οι κοσμικές ακτίνες που περνούν κατά μήκος του ανιχνευτή μοιάζουν με «γρατζουνιές».
Αλλά μόλις έγινε φασματοσκοπία στην παράξενη αυτή γραμμή ο van Dokkum συνειδητοποίησε ότι στην πραγματικότητα επρόκειτο για μια αλυσίδα νεαρών μπλε άστρων μήκους 200.000 ετών φωτός που βρίσκεται πάνω από τη μέση του σύμπαντος! Ο van Dokkum και οι συνάδελφοί του πιστεύουν ότι εκτείνεται μεταξύ μιας ανεξέλεγκτης τερατώδους τρύπας και του γαλαξία από τον οποίο εκτινάχθηκε. Η μαύρη τρύπα πρέπει να συμπιέζει αέριο κατά μήκος του ίχνους της, το οποίο συμπυκνώνεται για να σχηματίσει αστέρια. Τίποτα παρόμοιο δεν έχει παρατηρηθεί πουθενά αλλού στο σύμπαν στο παρελθόν.
Μια υπερμεγέθη μαύρη τρύπα που τρέχει μακριά από τον γαλαξία της με ταχύτητα περίπου 4 εκατομμυρίων μιλίων την ώρα, τόσο γρήγορα που θα μπορούσε να ταξιδέψει από τη Γη στη Σελήνη σε μόλις 14 λεπτά. Τα ευρήματα δημοσιεύονται στο περιοδικό «The Astrophysical Journal Letters».
«Πιστεύουμε ότι βλέπουμε ένα κύμα πίσω από τη μαύρη τρύπα, όπου το αέριο ψύχεται και είναι σε θέση να σχηματίσει αστέρια. Έτσι βλέπουμε τον σχηματισμό άστρων που ακολουθούν τη μαύρη τρύπα», δηλώνει ο καθηγητής van Dokkum. Όπως προσθέτει χαρακτηριστικά: «Αυτό που βλέπουμε είναι αυτό που επακολουθεί. Όπως τα απόνερα πίσω από ένα πλοίο, βλέπουμε τα απόνερα πίσω από τη μαύρη τρύπα».
Σημειώνει επίσης ότι «κάτι τέτοιο δεν έχουμε δει ποτέ πουθενά στο σύμπαν». «Γνωρίζουμε εδώ και πολύ καιρό ότι υπάρχουν υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες και είχε προβλεφθεί εδώ και περίπου 50 χρόνια ότι κάποιες φορές θα μπορούσαν να εκτιναχθούν από τους γαλαξίες. Εάν επιβεβαιωθεί, αυτή θα είναι η πρώτη απόδειξη μιας φυγής υπερμεγέθους μαύρης τρύπας, που θα αποδεικνύει αυτή την πρόβλεψη».
Μια πιθανή εξήγηση για τη μαύρη τρύπα που απομακρύνθηκε από τον γαλαξία καταγωγής της αφορά στη συγχώνευση δύο γαλαξιών, που και οι δύο περιέχουν μια υπερμεγέθη μαύρη τρύπα στον πυρήνα τους. Καθώς οι μαύρες τρύπες στριφογυρίζουν η μία γύρω από την άλλη στο κέντρο του νέου συγχωνευμένου γαλαξία, μια τρίτη υπερμεγέθης μαύρη τρύπα μέσα σε άλλο γαλαξία εισβάλει και η αλληλεπίδραση μεταξύ των τριών δημιουργεί αρκετή ταχύτητα ώστε να τορπιλίσει μια από τις τρεις μαύρες τρύπες. Κάτι σαν ένα γαλαξιακό μπιλιάρδο μεταξύ τριών τεράστιων μαύρων τρυπών.
Σε επόμενο στάδιο οι ερευνητές επιδιώκουν να κάνουν παρατηρήσεις με το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb και το διαστημικό Αστεροσκοπείο Ακτινών Χ Chandra για να επιβεβαιώσουν εάν η ανακάλυψή τους είναι στην πραγματικότητα μια μαύρη τρύπα- φυγάς.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ, HubbleSite
