Αν κάποιος διασχίσει τον ποδηλατοδρόμο της Ηγουμενίτσας, το μάτι του δεν θα σταθεί μόνο στη θάλασσα που βρίσκεται δίπλα ή την καταπράσινη φύση που τον περιβάλλει, αλλά θα θαυμάσει ξυλόγλυπτες δημιουργίες, που συνθέτουν ένα ιδιαίτερο εικαστικό περιβάλλον. Έργα σμιλεμένα πάνω σε κορμούς από νεκρά πλατάνια, που οι ρίζες τους βρίσκονται ακόμη μέσα στο έδαφος και «διηγούνται ιστορίες», από τη μυθολογία και τη ζωή στη φύση.


Το ΑΠΕ-ΜΠΕ συνάντησε τον δημιουργό τους, τον κ. Τάσο Σιδηρόπουλο δίπλα στα έργα του, να καθαρίζει από τα χόρτα, τον περιβάλλοντα χώρο. Αν και Καστοριανός, δείχνει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την Ηγουμενίτσα, την πόλη όπου τα τελευταία 9 χρόνια, εργάζεται ως στέλεχος μεγάλης Ελληνικής Ασφαλιστικής Εταιρείας. Μοιάζει να τα απολαμβάνει και με ιδιαίτερη ικανοποίηση μας περιγράφει, πως έδωσε «ζωή» στα νεκρά πλατάνια του ποδηλατοδρόμου.

Ο κ. Σιδηρόπουλος όπως αναφέρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, από χόμπι ασχολείται με την ξυλογλυπτική και τις κατασκευές από ξύλο. Το ειδησεογραφικό πρακτορείο των ρώτησε, τι ήταν εκείνο που γέννησε την ιδέα να φιλοτεχνήσει ό,τι είχε απομείνει από τα πλατάνια που κατέστρεψε η ασθένεια μεταχρωματικό έλκος.

«Σε ένα περπάτημα στον ποδηλατοδρόμο, είδα πρώτα έναν κορμό, τον παρατήρησα και μου φάνηκε σαν κάθισμα. Τότε άρχισαν οι συνειρμοί. Σκέφτηκα αμέσως, τους θρύλους στην περιοχή. Λένε, πως η σπηλιά που βρίσκεται πάνω από την πόλη, στο πευκοδάσος, ήταν η ομηρική σπηλιά του κύκλωπα και πως, η νησίδα το Πρασούδι, λίγο πριν από την είσοδο στο λιμάνι είναι το μεγάλο λιθάρι που πέταξε στη θάλασσα. Η Ιθάκη δεν βρίσκεται και ιδιαίτερα μακριά. Έτσι, αυτό το αφήγημα γέννησε την ιδέα να λαξεύσω πάνω στα απομεινάρια του πλατάνου τον θρόνο του Οδυσσέα και το έκανα», λέει ο κ. Σιδηρόπουλος.

Καθώς τις ελεύθερες ώρες του, φιλοτεχνούσε στον ποδηλατόδρομο, οι ντόπιοι που έκαναν τον περίπατο τους εκεί, ενθουσιάστηκαν. Ακόμη περισσότερο, με το αποτέλεσμα. Κάποιοι του υπέδειξαν όπως μας επισημαίνει, πως κρυμμένος μέσα σε βάτα, είναι ακόμη ένας κορμός από νεκρό πλατάνι.

«Αμέσως καθάρισα το σημείο και εντόπισα τα απομεινάρια του πλατάνου. Είδα πως το ξύλο, δεν ήταν πολύ σαθρό. Μπορούσα να προχωρήσω. Ήταν δύο κορμοί ενωμένοι. Καθώς τους κοίταζα είπα: ένα σκιουράκι με φουντωτή ουρά. Την επομένη ξεκίνησα το έργο».

Τις δημιουργίες του κ. Σιδηρόπουλου, δεν θαυμάζουν μόνο οι ντόπιοι, αλλά και οι τουρίστες. Στέκονται, περιεργάζονται και φωτογραφίζουν. Είναι δύο σημαντικά έργα τέχνης, που φιλοτεχνήθηκαν με πολύ μεράκι από τον καλλιτέχνη, αφιλοκερδώς. Χωρίς καμία αμοιβή. Φιλοδοξία του είναι να «ανοίξει» τον δρόμο, για μια εικαστική διαδρομή στον ποδηλατόδρομο της Ηγουμενίτσας.

«Θα μπορούσαμε με τη στήριξη της κοινωνίας, να αφυπνίσουμε και άλλους καλλιτέχνες, φωτογράφους, ζωγράφους γλύπτες, ώστε να αναδειχθεί μια υπέροχη εικαστική διαδρομή», επισημαίνει ο Τάσος Σιδηρόπουλος.

Όπως μας αποκαλύπτει, έχει ακόμη δύο δημιουργίες από κορμούς δένδρων που ξέβρασε η θάλασσα. Πρόκειται για έναν κροκόδειλο και ένα δελφίνι μήκους 4,5 και 4,20 μέτρων αντίστοιχα, τα οποία σε συνεννόηση με τον δήμο αναμένεται να τοποθετηθούν σε σημεία της πόλης.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ