Το Εργατικό Κόμμα της Βρετανίας οδεύει προς έναν ιστορικό θρίαμβο στις φετινές εκλογές, ο οποίος ενδεχομένως να ξεπεράσει εκείνον του Τόνι Μπλερ το 1997, σύμφωνα με δημοσκόπηση που δημοσιεύει σήμερα η εφημερίδα Mirror.

Η έρευνα των Find Out Now/Electoral Calculus διενεργήθηκε από τις 24 Ιανουαρίου έως τις 12 Φεβρουαρίου και συμμετείχαν σε αυτήν 18.151 πολίτες.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της δημοσκόπησης που δημοσιεύει η Mirror, οι Εργατικοί του Κιρ Στάρμερ εξασφαλίζουν 42% έναντι 22% των Συντηρητικών του πρωθυπουργού Ρίσι Σούνακ. Ως εκ τούτου, το Εργατικό Κόμμα εκτιμάται πως θα αυξήσει την κοινοβουλευτική του δύναμη σε 452 έδρες (+249 σε σύγκριση με το 2019), ενώ οι Τόρις θα περιοριστούν σε 80 έδρες (–285 σε σύγκριση με το 2019).

Σύμφωνα με πληροφορίες της εφημερίδας Mirror, 18 υπουργοί κινδυνεύουν να μην εκλεγούν. Μεταξύ αυτών είναι ο υπουργός Οικονομικών Τζέρεμι Χαντ και ο υπουργός Άμυνας Γκραντ Σαπς.

Σημειωτέον, η ίδρυση του Εργατικού Κόμματος του Ηνωμένου Βασιλείου, έγινε τον Φεβρουάριο του 1900, έχοντας ως υπόβαθρο το Συνδικαλιστικό και Εργατικό Κίνημα της χώρας, και τα Βρετανικά σοσιαλιστικά κόμματα του 19ου αιώνα.[3] H θέση του Ηγέτη του Εργατικού Κόμματος, δημιουργήθηκε τον Ιανουάριο του 1906.[4] Επίσημα η θέση του ηγέτη, δημιουργήθηκε το 1922, ύστερα από την αναγνώριση της Κοινοβουλευτικής Πράξης του 1911.

Από το 1970, η θέση του Ηγέτη του Εργατικού Κόμματος, και του Επικεφαλής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας των Εργατικών, είναι διαχωρισμένη.

Εν αντιθέσει με άλλους ηγέτες των Βρετανικών πολιτικών κομμάτων, ο ηγέτης των Εργατικών, δεν έχει την εξουσία να διορίσει ή να απολύσει τον αναπληρωτή ηγέτη του κόμματος. Ο ηγέτης και ο αναπληρωτής, εκλέγονται μέσω μικτού συστήματος (βουλευτές και μέλη του κόμματος) ξεχωριστά. Ο πρώτος ηγέτης του Κόμματος, ήταν ο Κιρ Χάρντι, ενώ ο πρώτος πρωθυπουργός, από το Εργατικό Κόμμα, ήταν ο Ράμσεϊ ΜακΝτόναλντ. Οι μακροβιότεροι ηγέτες ήταν οι Κλέμεντ Άτλι, Χάρολντ Ουίλσον και ο Τόνι Μπλερ.