Τα ούρα είναι γεμάτα με άζωτο και φώσφορο, τα οποία είναι πολύτιμα για τη γεωργία. Το πρόβλημα, βέβαια, είναι ότι τα ούρα δεν είναι το μοναδικό ανθρώπινο απόβλητο στην τουαλέτα. Τα κόπρανα είναι μια σημαντική πηγή παθογόνων μικροοργανισμών και σίγουρα όχι αυτό που οι άνθρωποι θα ήθελαν να προσθέσουν στο μαρούλι τους. Η λύση; Μια τουαλέτα εκτροπής ούρων. Αυτές οι τουαλέτες που διαχωρίζουν τα ούρα απ’ τα κόπρανα, χρησιμοποιούνται για διάφορους λόγους σε όλο τον κόσμο – ένας από τους οποίους είναι η συλλογή ούρων για χρήση ως λίπασμα.
Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, αν αποθηκεύσετε τα ούρα σε θερμοκρασία δωματίου για έξι μήνες, θα αυτοαπολυμανθούν αρκετά ώστε να μπορείτε να τα εφαρμόσετε με ασφάλεια απευθείας σε ακατέργαστα προϊόντα.
Είναι λίγο δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι αυτή η ιδέα θα πιάσει τόπο, αλλά ορισμένοι υποστηρικτές της, προσπαθούν να προωθήσουν το συγκεκριμένο είδος λιπάσματος. Στο Βερμόντ, το Rich Earth Institute αναζητά δωρητές ούρων και προτρέπει τους ντόπιους να γίνουν “peecyclers”. Ο οργανισμός διοργανώνει σχετικές εκδηλώσεις και στήνει εργαστήρια για να εξηγήσει πώς και γιατί όλοι πρέπει να ανακυκλώνουν τα ούρα τους.
Σίγουρα κάποιοι μπορεί να αηδιάζουν με την συγκεκριμένη ιδέα, αλλά σκεφτείτε πόσο νερό θα γλιτώναμε αν εκτρέπαμε τα ούρα και δεν χρειαζόταν να τραβάμε τόσο συχνά καζανάκι στις τουαλέτες μας. Επιπλέον, θα γλιτώναμε χρήματα από το λογαριασμό του νερού.
Και έπειτα υπάρχει το θέμα του πόσο άζωτο και φώσφορος καταλήγουν στα ρεύματα των αποβλήτων μας. Σύμφωνα με το Rich Earth Institute, ενώ τα ούρα αποτελούν μόνο το 1% των υγρών αποβλήτων, ευθύνονται για περίπου 75% του αζώτου και 55% του φωσφόρου σε αυτά τα λύματα. Κάποια από αυτά καταλήγουν αναπόφευκτα σε υδάτινα σώματα, συμβάλλοντας στην επιβλαβή άνθιση των φυκιών και μεταμορφώνοντας τα λιμναία και θαλάσσια οικοσυστήματα με τρόπους που απειλούν ή ακόμη και σκοτώνουν τα ζώα που ζουν σε αυτά.
Ωστόσο, η «ανακύκλωση» των ούρων μπορεί να είναι δύσκολο να πραγματοποιηθεί στις πόλεις. Σύμφωνα με τον Björn Vinnerås, καθηγητή περιβαλλοντικής μηχανικής στο Σουηδικό Πανεπιστήμιο Γεωργικών Επιστημών, οι Σουηδοί χρησιμοποιούν συχνά τα ούρα ως λίπασμα και δήλωσε: «Είναι ένας νέος τρόπος σκέψης ή ένας παλιός νέος τρόπος σκέψης».
Πηγή: ARS Technina
Τα ούρα είναι γεμάτα με άζωτο και φώσφορο, τα οποία είναι πολύτιμα για τη γεωργία. Το πρόβλημα, βέβαια, είναι ότι τα ούρα δεν είναι το μοναδικό ανθρώπινο απόβλητο στην τουαλέτα. Τα κόπρανα είναι μια σημαντική πηγή παθογόνων μικροοργανισμών και σίγουρα όχι αυτό που οι άνθρωποι θα ήθελαν να προσθέσουν στο μαρούλι τους. Η λύση; Μια τουαλέτα εκτροπής ούρων. Αυτές οι τουαλέτες που διαχωρίζουν τα ούρα απ’ τα κόπρανα, χρησιμοποιούνται για διάφορους λόγους σε όλο τον κόσμο – ένας από τους οποίους είναι η συλλογή ούρων για χρήση ως λίπασμα.
Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, αν αποθηκεύσετε τα ούρα σε θερμοκρασία δωματίου για έξι μήνες, θα αυτοαπολυμανθούν αρκετά ώστε να μπορείτε να τα εφαρμόσετε με ασφάλεια απευθείας σε ακατέργαστα προϊόντα.
Είναι λίγο δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι αυτή η ιδέα θα πιάσει τόπο, αλλά ορισμένοι υποστηρικτές της, προσπαθούν να προωθήσουν το συγκεκριμένο είδος λιπάσματος. Στο Βερμόντ, το Rich Earth Institute αναζητά δωρητές ούρων και προτρέπει τους ντόπιους να γίνουν “peecyclers”. Ο οργανισμός διοργανώνει σχετικές εκδηλώσεις και στήνει εργαστήρια για να εξηγήσει πώς και γιατί όλοι πρέπει να ανακυκλώνουν τα ούρα τους.
Σίγουρα κάποιοι μπορεί να αηδιάζουν με την συγκεκριμένη ιδέα, αλλά σκεφτείτε πόσο νερό θα γλιτώναμε αν εκτρέπαμε τα ούρα και δεν χρειαζόταν να τραβάμε τόσο συχνά καζανάκι στις τουαλέτες μας. Επιπλέον, θα γλιτώναμε χρήματα από το λογαριασμό του νερού.
Και έπειτα υπάρχει το θέμα του πόσο άζωτο και φώσφορος καταλήγουν στα ρεύματα των αποβλήτων μας. Σύμφωνα με το Rich Earth Institute, ενώ τα ούρα αποτελούν μόνο το 1% των υγρών αποβλήτων, ευθύνονται για περίπου 75% του αζώτου και 55% του φωσφόρου σε αυτά τα λύματα. Κάποια από αυτά καταλήγουν αναπόφευκτα σε υδάτινα σώματα, συμβάλλοντας στην επιβλαβή άνθιση των φυκιών και μεταμορφώνοντας τα λιμναία και θαλάσσια οικοσυστήματα με τρόπους που απειλούν ή ακόμη και σκοτώνουν τα ζώα που ζουν σε αυτά.
Ωστόσο, η «ανακύκλωση» των ούρων μπορεί να είναι δύσκολο να πραγματοποιηθεί στις πόλεις. Σύμφωνα με τον Björn Vinnerås, καθηγητή περιβαλλοντικής μηχανικής στο Σουηδικό Πανεπιστήμιο Γεωργικών Επιστημών, οι Σουηδοί χρησιμοποιούν συχνά τα ούρα ως λίπασμα και δήλωσε: «Είναι ένας νέος τρόπος σκέψης ή ένας παλιός νέος τρόπος σκέψης».
Πηγή: ARS Technina
