Ένα τεράστιο θαλάσσιο οικοσύστημα ανακαλύφθηκε στο εσωτερικό μιας τεράστιας κρηπίδας πάγου στην Ανταρκτική και σε βάθος 500 μέτρων, ενθουσιάζοντας αλλά ταυτόχρονα βάζοντας σε σκέψεις τους επιστήμονες ως προς το πώς είναι δυνατόν αυτό το οικοσύστημα να παρέμεινε απομονωμένο από το περιβάλλον της επιφάνειας του πλανήτη για χιλιάδες, ίσως και εκατομμύρια χρόνια.

Όπως αναφέρει το εκτενές ρεπορτάζ της Guardian, μια ομάδα ερευνητών από τη Νέα Ζηλανδία εντόπισε αυτό το οικοσύστημα το οποίο αποτελείται από αμφίποδα (αρθρόποδα μαλακόστρακα) και από μικρούς θαλάσσιους οργανισμούς που μοιάζουν με γαρίδες και που ανήκουν στο ίδιο γενεαλογικό δέντρο με τους αστακούς και τα καβούρια. 

Οι νεοζηλανδοί ερευνητές έκαναν μια μεγάλη τρύπα στον πάγο και έβαλαν μέσα της μια κάμερα για να πάρουν εικόνα από το εσωτερικό του οικοσυστήματος.

«Στην αρχή νομίσαμε ότι κάτι έχει πάθει η κάμερα, αλλά όταν η εικόνα άρχισε να καθαρίζει και η εστίαση βελτιώθηκε είδαμε τα κοπάδια των αρθροπόδων κάθε ένα εκ των οποίων έχει μέγεθος πέντε χιλιοστών», αναφέρει στην βρετανική εφημερίδα ο Κρεγκ Στίβενς του Εθνικού Ινστιτούτου Νερού και Ατμόσφαιρας (Niwa) της Νέας Ζηλανδίας, μέλος της ερευνητικής ομάδας. Και προσθέτει:

«Είχαμε πραγματοποιήσει πειράματα σε άλλα σημεία της ίδιας κρηπίδας χωρίς να εντοπίσουμε κάτι ενδιαφέρον για αυτό και εκπλαγήκαμε με αυτή την ανακάλυψη. Οι έρευνες ξεκίνησαν για την ανεύρεση δεδομένων σχετικών με την κλιματική αλλαγή αλλά σίγουρα η έρευνα αυτή εμπεριέχει και ένα χαρακτήρα εξερεύνησης. Χοροπηδήσαμε από ενθουσιασμό αφού το γεγονός ότι όλα αυτά τα είδη κολυμπούν γύρω από τον εξοπλισμό μας σημαίνει ότι υπάρχει χωρίς αμφιβολία ένα σημαντικό οικοσύστημα μέσα εκεί».

Τα τελευταία χρόνια έχει διαπιστωθεί η ύπαρξη πολλών υπόγειων λιμνών και ποταμών κάτω από τους πάγους της Ανταρκτικής και από τις σχετικές έρευνες αποκαλύπτονται άγνωστα οικοσυστήματα που αναπτύχθηκαν και εξελίχθηκαν σε ακραίες συνθήκες ψύχους.

Ο επικεφαλής του πρότζεκτ, Huw Horgan από το Πανεπιστήμιο Te Herenga Waka Victoria του Wellington, ήταν ο πρώτος που εντόπισε την εστία αυτή, ενώ μελετούσε δορυφορικές εικόνες του παγετώνα Ross. «Οι ερευνητές γνώριζαν για αρκετό καιρό ένα δίκτυο κρυμμένων λιμνών και ποταμών γλυκού νερού κάτω από τα στρώματα πάγου της Ανταρκτικής, αλλά δεν είχαν ερευνηθεί», είπε ο Horgan, επισημαίνοντας ότι «η διαδικασία παρατήρησης και δειγματοληψίας αυτού του ποταμού ήταν σαν να μπήκε ο πρώτος άνθρωπος μέσα σε έναν κρυφό κόσμο».

«Βρισκόμαστε εδώ, σε μια ξεχασμένη γωνιά του κόσμου, στις εσχατιές του πλανήτη μας, παρατηρώντας σε πραγματικό χρόνο τις γεωλογικές επιρροές απόσημαντικά γεγονότα που συνέβησαν αιώνες πίσω. Μιλάμε για κάτι φοβερά ιστορικό και αξιοσημειώτο», καταλήγει με νόημα ο Horgan.