«Κάποτε είχα ένα παιδί, δεν είχε φύλο, είχε οράματα, ελπίδες, προσμονή είχε ασίγαστη φωνή, τρεχάτη πένα, δυο γερά πόδια και μια λεύτερη ψυχή».

Έχουν περάσει περίπου πέντε χρόνια από τη δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλο κι ακόμα η οργή κι ο θυμός δεν λένε να κοπάσουν.

Μία δολοφονία που ακόμη και σήμερα όχι μόνο δεν έχει δικαιωθεί αλλά παραμένει μια ανοιχτή πληγή που μας γυρίζει ξανά και ξανά πίσω σε ένα μεσημέρι Παρασκευής, 21ης Σεπτεμβρίου 2018, όταν ο Ζακ ξυλοκοπήθηκε μέχρι θανάτου.

Αν ζούσε σήμερα θα γινόταν 38 ετών και το πιο πιθανόν είναι να το γιόρταζε με φίλους κάνοντας αστεία και γελώντας μιλώντας για τα ανθρώπινα δικαιώματα και την ελευθερία.

Ανήμερα των γενεθλίων του η μητέρα του ανάρτησε ένα μήνυμα στη σελίδα Justice For Zak/Zackie στo Facebook μιλώντας για «λεύτερη ψυχή» που θα ζει για πάντα στις καρδίες μας.

Το μήνυμα της μητέρας του Ζακ

«Κάποτε είχα ένα παιδί, δεν είχε σάρκα
ήταν του πρόσφυγα το δάκρυ στη βροχή
ήταν το χάδι που δεν έδωσε η μάνα
και μιας βασίλισσας η ξέπνοη φυγή.

Κάποτε είχα ένα παιδί, δεν είχε φύλο
είχε οράματα, ελπίδες, προσμονή
είχε ασίγαστη φωνή, τρεχάτη πένα
δυο γερά πόδια και μια λεύτερη ψυχή.

Κάποτε είχα ένα παιδί, τώρα έναν πόνο
που φεύγει κι έρχεται, σωπαίνει και λύσσα κοφτή ανάσα, θολά ματιά κι ένα τέρας
που τραγανίζει της ζωής την ομορφιά.
Στις καρδιές μας θα ζεις πάντα και σήμερα γίνεσαι 38.

Η μαμά».