Ο Γιώργος και η Γεωργία φέτος θα γιορτάσουν μαζί με τον Θωμά και τη Θωμαΐδα, αφού του Αγίου Γεωργίου πέφτει στις 23 Απριλίου 2023, την Κυριακή του Θωμά.
Ειδικότερα, ορισμένες χρονιές ο Άγιος Γεώργιος γιορτάζει στις 23 Απριλίου και άλλα έτη μετατίθεται και γιορτάζεται τη Δευτέρα του Πάσχα.Οι γιορτές που συμπίπτουν τη Μεγάλη Τεσσαρακοστή ή τη Μεγάλη Εβδομάδα, όπως για παράδειγμα η εορτή του Αγίου Γεωργίου, μετατίθενται την Κυριακή πριν από αυτές ή την εβδομάδα της Διακαινησίμου, την εβδομάδα δηλαδή μετά την Κυριακή του Πάσχα.
Σημειώνεται ότι δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα η «θεωρία» ότι ο Άγιος Γεώργιος τιμάται μετά το Πάσχα, καθώς τα εκκλησιαστικά τροπάρια του Αγίου Γεωργίου περιέχουν αναστάσιμα λόγια, που δεν είναι δυνατό να τα ψάλουν πριν από την Ανάσταση. Με βάση την Εκκλησία, κάθε Κυριακή, είναι ημέρα αναστάσιμη.
Απλώς, η ακολουθία του Αγίου Γεωργίου είχε γραφτεί πριν από την αλλαγή του ημερολογίου και τότε η γιορτή έπεφτε πάντα μετά το Πάσχα.
Τι γνωρίζουμε για τον Άγιο Γεώργιο:
Σύμφωνα με την ορθόδοξη παράδοση, παρόλο που το εορτολόγιο περιλαμβάνει περισσότερες από 50 μορφές με το όνομα Γεώργιος, ο άγιος που εορτάζεται επίσημα είναι ο Άγιος Γεώργιος ο Μεγαλομάρτυρας και Τροπαιοφόρος.
Ο Άγιος Γεώργιος έζησε την εποχή του αυτοκράτορα Διοκλητιανού στα τέλη του 3ου με αρχές του 4ου αιώνα. Καταγόταν από τη Μικρά Ασία και συγκεκριμένα την Καππαδοκία και ήταν γόνος αριστοκρατικής οικογένειας και αξιωματικός του ρωμαϊκού στρατού.
Το 303 μ.Χ., όταν άρχισαν οι διωγμοί του Διοκλητιανού, ο Γεώργιος δεν δίστασε να ομολογήσει την χριστιανική του πίστη του, προκαλώντας το μένος του Διοκλητιανού, επειδή κατείχε μεγάλο αξίωμα και ήταν ένας από τους αξιωματικούς που εκτιμούσε πολύ. Αρχικά του έταξε πλούτη, γη και δούλους για να αλλαξοπιστήσει και όταν ο Γεώργιος αρνήθηκε, ο Ρωμαίος Αυτοκράτορας τον υπέβαλε σε φρικτά βασανιστήρια.
Η χριστιανική παράδοση περιγράφει ότι αφού τον λόγχισαν, ξέσκισαν τις σάρκες του με ειδικό τροχό από μαχαίρια. Έπειτα, τον έριξαν σε λάκκο με βραστό ασβέστη και κατόπιν τον ανάγκασαν να βαδίσει με πυρωμένα μεταλλικά παπούτσια. Σύμφωνα με τη χριστιανική παράδοση, απ’ όλες αυτές τις δοκιμασίες, ο Θεός τον κράτησε θαυματουργά ζωντανό.
Ο Γεώργιος τελικά μαρτύρησε με αποκεφαλισμό, την Παρασκευή 23 Απριλίου του έτους 303 μ.Χ. Κατά τον υπολογισμό του χριστιανού ιστορικού και απολογητή Αγίου Ευσεβίου, η ημέρα αυτή αντιστοιχούσε στην Παρασκευή της Διακαινησίμου του Πάσχα.
Οι χριστιανοί πήραν το λείψανό του και το έθαψαν μαζί με αυτό της μητέρας του, η οποία μαρτύρησε την ίδια ή την επόμενη ημέρα. Η χριστιανική παράδοση αναφέρει ότι ο πιστός υπηρέτης του Γεωργίου, Πασικράτης, εκτελώντας την επιθυμία του, παρέλαβε το λείψανο του Γεωργίου, μαζί με αυτό της μητέρας του και τα μετέφερε στη Λύδδα της Παλαιστίνης. Από εκεί, οι Σταυροφόροι τα μετέφεραν στη Δύση.
Η γνωστότερη απεικόνιση του Αγίου είναι εκείνη που σκοτώνει τον δράκο, ο οποίος φρουρούσε το νερό μιας πηγής στη Λιβύη και δεν άφηνε τους κατοίκους να πιουν νερό αν δεν του έδιναν να φάει κάποιον συγχωριανό τους τον οποίο οι κάτοικοι διάλεγαν με κλήρο.
Κάποτε ωστόσο, ο κλήρος έπεσε και στη βασιλοπούλα, την οποία έσωσε ένας νεαρός αξιωματικός πάνω στο άλογό του, φονεύοντας τον δράκο με το κοντάρι του. Ως στρατιωτικός ο Άγιος Γεώργιος θεωρείται προστάτης του Πεζικού και του Ελληνικού Στρατού Ξηράς, ενώ γιορτάζεται και σε άλλες περιοχές της Ευρώπης, αφού ήταν ο Άγιος των Σταυροφόρων και ακόμα και στις μέρες μας είναι ο προστάτης Άγιος της Αγγλίας. Παράλληλα, ο Αϊ-Γιώργης συνδέεται και με τη γεωργία αφού το όνομά του προέρχεται από το ουσιαστικό «γεώργιον» (=καλλιεργήσιμο) και η γιορτή του σηματοδοτεί την αρχή της Άνοιξης.
Το απολυτίκιο, δηλαδή το τροπάριο που κλείνει (απολύει) τον εορτασμό του Αγίου Γεωργίου, είναι το ακόλουθο: «Ως των αιχμαλώτων ελευθερωτής, και των πτωχών υπερασπιστής, ασθενούντων ιατρός, βασιλέων υπέρμαχος, Τροπαιοφόρε Μεγαλομάρτυς Γεώργιε, πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών».
Ο Γιώργος και η Γεωργία φέτος θα γιορτάσουν μαζί με τον Θωμά και τη Θωμαΐδα, αφού του Αγίου Γεωργίου πέφτει στις 23 Απριλίου 2023, την Κυριακή του Θωμά.
Ειδικότερα, ορισμένες χρονιές ο Άγιος Γεώργιος γιορτάζει στις 23 Απριλίου και άλλα έτη μετατίθεται και γιορτάζεται τη Δευτέρα του Πάσχα.Οι γιορτές που συμπίπτουν τη Μεγάλη Τεσσαρακοστή ή τη Μεγάλη Εβδομάδα, όπως για παράδειγμα η εορτή του Αγίου Γεωργίου, μετατίθενται την Κυριακή πριν από αυτές ή την εβδομάδα της Διακαινησίμου, την εβδομάδα δηλαδή μετά την Κυριακή του Πάσχα.
Σημειώνεται ότι δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα η «θεωρία» ότι ο Άγιος Γεώργιος τιμάται μετά το Πάσχα, καθώς τα εκκλησιαστικά τροπάρια του Αγίου Γεωργίου περιέχουν αναστάσιμα λόγια, που δεν είναι δυνατό να τα ψάλουν πριν από την Ανάσταση. Με βάση την Εκκλησία, κάθε Κυριακή, είναι ημέρα αναστάσιμη.
Απλώς, η ακολουθία του Αγίου Γεωργίου είχε γραφτεί πριν από την αλλαγή του ημερολογίου και τότε η γιορτή έπεφτε πάντα μετά το Πάσχα.
Τι γνωρίζουμε για τον Άγιο Γεώργιο:
Σύμφωνα με την ορθόδοξη παράδοση, παρόλο που το εορτολόγιο περιλαμβάνει περισσότερες από 50 μορφές με το όνομα Γεώργιος, ο άγιος που εορτάζεται επίσημα είναι ο Άγιος Γεώργιος ο Μεγαλομάρτυρας και Τροπαιοφόρος.
Ο Άγιος Γεώργιος έζησε την εποχή του αυτοκράτορα Διοκλητιανού στα τέλη του 3ου με αρχές του 4ου αιώνα. Καταγόταν από τη Μικρά Ασία και συγκεκριμένα την Καππαδοκία και ήταν γόνος αριστοκρατικής οικογένειας και αξιωματικός του ρωμαϊκού στρατού.
Το 303 μ.Χ., όταν άρχισαν οι διωγμοί του Διοκλητιανού, ο Γεώργιος δεν δίστασε να ομολογήσει την χριστιανική του πίστη του, προκαλώντας το μένος του Διοκλητιανού, επειδή κατείχε μεγάλο αξίωμα και ήταν ένας από τους αξιωματικούς που εκτιμούσε πολύ. Αρχικά του έταξε πλούτη, γη και δούλους για να αλλαξοπιστήσει και όταν ο Γεώργιος αρνήθηκε, ο Ρωμαίος Αυτοκράτορας τον υπέβαλε σε φρικτά βασανιστήρια.
Η χριστιανική παράδοση περιγράφει ότι αφού τον λόγχισαν, ξέσκισαν τις σάρκες του με ειδικό τροχό από μαχαίρια. Έπειτα, τον έριξαν σε λάκκο με βραστό ασβέστη και κατόπιν τον ανάγκασαν να βαδίσει με πυρωμένα μεταλλικά παπούτσια. Σύμφωνα με τη χριστιανική παράδοση, απ’ όλες αυτές τις δοκιμασίες, ο Θεός τον κράτησε θαυματουργά ζωντανό.
Ο Γεώργιος τελικά μαρτύρησε με αποκεφαλισμό, την Παρασκευή 23 Απριλίου του έτους 303 μ.Χ. Κατά τον υπολογισμό του χριστιανού ιστορικού και απολογητή Αγίου Ευσεβίου, η ημέρα αυτή αντιστοιχούσε στην Παρασκευή της Διακαινησίμου του Πάσχα.
Οι χριστιανοί πήραν το λείψανό του και το έθαψαν μαζί με αυτό της μητέρας του, η οποία μαρτύρησε την ίδια ή την επόμενη ημέρα. Η χριστιανική παράδοση αναφέρει ότι ο πιστός υπηρέτης του Γεωργίου, Πασικράτης, εκτελώντας την επιθυμία του, παρέλαβε το λείψανο του Γεωργίου, μαζί με αυτό της μητέρας του και τα μετέφερε στη Λύδδα της Παλαιστίνης. Από εκεί, οι Σταυροφόροι τα μετέφεραν στη Δύση.
Η γνωστότερη απεικόνιση του Αγίου είναι εκείνη που σκοτώνει τον δράκο, ο οποίος φρουρούσε το νερό μιας πηγής στη Λιβύη και δεν άφηνε τους κατοίκους να πιουν νερό αν δεν του έδιναν να φάει κάποιον συγχωριανό τους τον οποίο οι κάτοικοι διάλεγαν με κλήρο.
Κάποτε ωστόσο, ο κλήρος έπεσε και στη βασιλοπούλα, την οποία έσωσε ένας νεαρός αξιωματικός πάνω στο άλογό του, φονεύοντας τον δράκο με το κοντάρι του. Ως στρατιωτικός ο Άγιος Γεώργιος θεωρείται προστάτης του Πεζικού και του Ελληνικού Στρατού Ξηράς, ενώ γιορτάζεται και σε άλλες περιοχές της Ευρώπης, αφού ήταν ο Άγιος των Σταυροφόρων και ακόμα και στις μέρες μας είναι ο προστάτης Άγιος της Αγγλίας. Παράλληλα, ο Αϊ-Γιώργης συνδέεται και με τη γεωργία αφού το όνομά του προέρχεται από το ουσιαστικό «γεώργιον» (=καλλιεργήσιμο) και η γιορτή του σηματοδοτεί την αρχή της Άνοιξης.
Το απολυτίκιο, δηλαδή το τροπάριο που κλείνει (απολύει) τον εορτασμό του Αγίου Γεωργίου, είναι το ακόλουθο: «Ως των αιχμαλώτων ελευθερωτής, και των πτωχών υπερασπιστής, ασθενούντων ιατρός, βασιλέων υπέρμαχος, Τροπαιοφόρε Μεγαλομάρτυς Γεώργιε, πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών».
