To “House of the Dragon”, η πολυαναμενόμενη spin-off σειρά του “Game of Thrones” από το HBO, για τους περισσότερους, κέρδισε τη μεγαλύτερη μάχη που δόθηκε ποτέ στην συγχρόνη τηλέοραση. Το αντίπαλο δέος της, το “The Lord of the Rings: The Rings of Power” της Amazon, προφανώς και είχε φανατικούς που το παρακολούθησαν με ανυπομονησία και χαρά, αλλά ταυτόχρονα προέκυψαν διάφορα ζητήματα που λειτουργήσαν ως τροφή για συζητήσεις στους κύκλους των θαυμαστών του Tolkien. Αυτά, λειτουργήσαν εις βάρος της σειράς της Amazon, αφού έτσι το ίντερνετ περισσότερο ασχολήθηκε με τις ανακρίβειες (σε σχέση με τα βιβλία του) παρά για τις σκηνές που προβλήθηκαν.
Κάτι αντίστοιχο, ευτυχώς για την HBO, δεν συνέβει με το “House of the Dragon” και όλοι υποκλίθηκαν στα νέα τηλεοπτικά πρόσωπα που συστήθηκαν σε ευρύ κοινό (βλ. Milly Alcock και Emma D’Arcy ως Princess/Queen Rhaenyra Targaryen, Paddy Considine ως King Viserys I Targaryen, Matt Smith ως Prince Daemon Targaryen κ.α.) και στη σκηνοθετική μαεστρία διάφορων σκηνών – μεταξύ των οποίων και ο αυνανισμός του αυλικού και αντιπαθητικού Lord Larys Strong (Matthew Needham) στην όψη των ποδιών της Queen Alicent Hightower (Olivia Cooke).
Μπορεί λοιπόν να έχουμε διάφορα «να θυμόμαστε» από την πρώτη σεζόν του “House of the Dragon”, έτσι ώστε κάπως να γεμίσουμε τα κενά παρακολούθησης που μας δημιουργεί η αναμονή για την έναρξη της δεύτερης σεζόν, αλλά και αυτά δεν είναι αρκετά. Το βιβλίο “Game of Thrones: House of the Dragon: Inside the Creation of a Targaryen Dynasty” της Gina McIntyre προσφέρει μια λεπτομερή ματιά στα παρασκήνια των πρώτων επεισοδίων της σειράς, από την αρχή της συγγραφικής διαδικασίας μέχρι τα ίδια τα γυρίσματα, καλύπτοντας έτσι τις ανάγκες μας για πληροφορίες γύρω από την ιστορία αγαπήσαμε να παρακολουθούμε.
Το βιβλίο, από τις εκδόσεις Insight Editions, είναι γεμάτο από εντυπωσιακά σχέδια, φωτογραφίες στα γυρίσματα και ιστορίες από καίριες στιγμές της 1ης σεζόν. Συνεντεύξεις με τους ηθοποιούς και τη δημιουργική ομάδα δίνουν επίσης σάρκα και οστά στη διαδικασία δημιουργίας – και αποκαλύπτουν μερικά διασκεδαστικά στοιχεία πίσω από τις σκηνές που είδαμε. Ενώ το “House of the Dragon: Inside the Creation of a Targaryen Dynasty” ξεχειλίζει από μικρές λεπτομέρειες, το Mashable ξεχώρισε τις παρακάτω πέντε:
Ο George R.R. Martin ήθελε αρχικά να ξεκινήσει το “House of the Dragon” δεκαετίες πριν καν γεννηθούν οι πρωταγωνιστές του
Ξεκινώντας τη σειρά πριν καν γεννηθούν η Rhaenyra και η Alicent, ο Martin ήλπιζε να μιμηθεί το “I, Claudius” του BBC, μια μίνι σειρά για τον Ρωμαίο αυτοκράτορα Κλαύδιο που ξεκινά με γεγονότα που έλαβαν χώρα πριν καν γεννηθεί. Ωστόσο, το HBO και ο συνδημιουργός του “House of the Dragon”, Ryan J. Condal, θεώρησαν ότι θα ήταν καλύτερο να παρουσιάσουν αμέσως τους βασικούς πρωταγωνιστές της σειράς. Ο δημιουργικός συμβιβασμός κατέληξε στον σύντομο πρόλογο που δείχνει πώς ο Jaehaerys συγκάλεσε ένα Μεγάλο Συμβούλιο για ορίσει διάδοχό του τον Viserys Targaryen.
Οι δράκοι του “House of the Dragon” έχουν επιρροές από τον πραγματικό κόσμο
Οι δράκοι στο “House of the Dragon” είναι όπως τα κατοικίδια σε μια τυπική σειρά που διαδραματίζεται στην εποχή μας. Oι Vhagar, Syrax, Caraxes και Seasmoke τριγυρνάνε στα βασίλεια σε τέτοιο ρυθμό που θυμίζουν τα λεωφορεία στην Αθήνα – φυσικά έχουν τους αναβάτες τους.
Το HBO απευθύνθηκε στους καλλιτέχνες Constantine Sekeris και Kirill Barybin, οι οποίοι άντλησαν αναφορές από τον Drogon του “Game of Thrones” για τα σχέδιά τους, αλλά και από στοιχεία του κόσμου μας.
Ως ο γηραιότερος δράκος, ο Vhagar, βασίστηκε εν μέρει στα γερασμένα ερπετά. Ο δράκος Caraxes του Daemon, εμπνεύστηκε από δράκους της κινεζικής λαογραφίας. Για τον Syrax της Rhaenyra, ο Barybin στράφηκε όχι μόνο στη φύση αλλά και στα αεροσκάφη. Συγκεκριμένα, στο Κονκόρντ, το αεροπλάνο που μπορούσε να ταξιδεύει με διπλάσια ταχύτητα από την ταχύτητα του ήχου – αν συνδυάσετε το σχήμα του Κονκόρντ με ένα φίδι, έχετε τον Syrax.
Η πρώτη σκηνή γυρίστηκε στο 7ο επεισόδιο, με τίτλο “Driftmark”
Αρχικά, ο Condal και ο συν-σεναριογράφος Miguel Sapochnik είχαν σχεδιάσει να γυρίσουν τα επεισόδια του “House of the Dragon” με χρονολογική σειρά. Ωστόσο, προέκυψαν επιπλοκές όταν η πανδημία COVID-19 προκάλεσε καθυστερήσεις στην κατασκευή των σκηνικών για τα γυρίσματα.
Έτσι, οι Condal και Sapochnik αποφάσισαν να ξεκινήσουν τα γυρίσματα με το “Driftmark” καθώς αυτό λαμβάνει χώρα στο κάστρο του Corlys Velaryon. Η πρώτη σκηνή που γυρίστηκε ποτέ για τη σειρά ήταν ο καυγάς μεταξύ της Rhaenys και της Corlys για το ποιος από τους απογόνους τους θα κληρονομούσε το κάστρο του High Tide.
Οι σκηνές που κόπηκαν
Όπως είναι αναμενόμενο, αρκετές σκηνές που γυρίστηκαν για το “House of the Dragon” κόπηκαν και δεν κατέληξαν στις οθόνες μας. Το βιβλίο της McIntyre περιγράφει λεπτομερώς ορισμένες από αυτές τις σκηνές, καθώς και τους λόγους για τους οποίους αποκλείστηκαν.
Μερικές από τις σκηνές αφορούσαν τις νεότερες εκδοχές της Alicent (Emily Carey) και της Rhaenyra (Milly Alcock), συμπεριλαμβανομένης μιας συναισθηματικής σκηνής όπου η Alicent παρηγορεί τη Rhaenyra μετά την κηδεία της μητέρας της και μιας μεταγενέστερης διαφωνίας μεταξύ των δύο σχετικά με τον γάμο της Alicent με τον πατέρα της Rhaenyra.
Στο δεύτερο επεισόδιο της σειράς παρουσιάστηκε, επίσης, η εισαγωγή του Ser Criston Cole (Fabien Frankel) στη Βασιλική Φρουρά, όπου ο Viserys και η Rhaenyra μοιράζονται μια “στιγμή δεσίματος” μεταξύ πατέρα-κόρης. Όσο για τον λόγο που κόπηκε, ο Condal εξήγησε: «Ένιωθα ότι ήταν τονικά λάθος να συμπεριλάβουμε μια “νίκη” για τη Rhaenyra πριν το Dragonstone», όπου αντιμετωπίζει τον Daemon.
Ο Fabien Frankel χρησιμοποίησε ένα τραγούδι για να προετοιμαστεί για μια έντονη σκηνή
Μια από τις πιο σημαντικές στιγμές της σεζόν για τον Ser Criston Cole έρχεται προς το τέλος του 5ου επεισοδίου, μόλις σκότωσε τον εραστή του Ser Laenor Velaryon (John Macmillan), τον Ser Joffrey Lonmouth (Solly McLeod). Η σκηνή ακολουθεί τον Cole σε μια στιγμή που θυμίζει χαρακίρι αλλά την κατάλληλη στιγμή η Alicent φτάνει και τον σταματά. Από εκείνο το σημείο και μετά, είναι αχώριστοι σύμμαχοι.
Δεδομένου ότι η σκηνή δεν έχει κανέναν διάλογο, ο Fabien Frankel, που υποδύεται τον Cole, ζήτησε από τη σκηνοθέτη Clare Kilner αν θα μπορούσαν να παίξουν ένα τραγούδι ενώ γύριζε τη σκηνή για να τον βοηθήσει να επικεντρωθεί στο συναίσθημα που έπρεπε να βγάλει. Η επιλογή του ήταν το “On the Nature of Daylight” του Max Richter.