Είναι, επισήμως, η εποχή που ξεκινάει η «τρίτη» θεατρική σεζόν, μετά το Πάσχα, δηλαδή.

Η θεατρική δημιουργία βρίσκεται σε συνεχή πυρετό σε αυτήν την πόλη και τρεις νέες παραστάσεις έρχονται να κάνουν πρεμιέρα στα τέλη του Απρίλη και στις αρχές του Μάη. Τις συγκεκριμένες, τις περιμέναμε με αρκετή ανυπομονησία, κυρίως λόγω των συντελεστών τους, που μας έχουν συνηθίσει σε ενδιαφέρουσες δουλειές.

Πρόκειται για τις εξής θεατρικές πρεμιέρες:

Εμείς, οι ημιάνθρωποι του πουθενά # Philellines 21os

Σκηνοθεσία – Διασκευή: Ελένη Μποζά | Από Μηχανής Θέατρο | Μια παράσταση βασισμένη στο μυθιστόρημα της Ελληνίδας διανοουμενης Μιμίκας Κρανάκη “Φιλέλληνες: 24 γράμματα μιας Οδύσσειας” (πρεμιέρα 27/4)

Η υπόθεση, ή μάλλον, η ιστορία:
Δεν έχει σημασία το γιατί… Σε έναν ξεχαρβαλωμένο πια κόσμο, τώρα ή λίγο αργότερα και σε έναν τόπο που θα μπορούσε να είναι εδώ ή κάπου αλλού… επτά άγνωστοι μεταξύ τους άνθρωποι, περιμένουν ένα διαστημόπλοιο που θα έρθει να τους σώσει… Με άφθονο χρόνο και ελάχιστες προμήθειες αναγκάζονται να συνυπάρξουν… Και διασκεδάζουν αναμασώντας ανέκδοτα, αναμνήσεις, πεποιθήσεις, λάθη και συνθήματα…
Μια υποψία κλοπής ανάμεσα τους, οδηγεί στην ανακάλυψη ενός άχρηστου – για τον παρόν και το μέλλον τους – θησαυρού, κληρονομιά για τον επόμενο πλανήτη! Ένας πάκος γράμματα, με διευθύνσεις, ονόματα και γραμματόσημα, αποκαλύπτει κομμάτια προσωπικών ιστοριών, ανθρώπων πεθαμένων εδώ και καιρό.
Σε έναν τόπο που λεγόταν Ελλάδα… κάποτε… κάποιοι… μόχθησαν.. έζησαν, αγωνίστηκαν, σκοτώθηκαν, ίδρωσαν, ονειρεύτηκαν, αγάπησαν κι αγαπήθηκαν, μετανάστευσαν, εξορίστηκαν, επέστρεψαν ή ξανάφυγαν…
Οι εξελίξεις που πυροδοτούνται θα είναι γεμάτες εκπλήξεις και οι ήρωες μας θα βρεθούν αντιμέτωποι με το εξής ερώτημα: Μήπως τελικά το τέλος του κόσμου είναι μια δικαιολογία;

Λίγα λόγια για την Μιμίκα Κρανάκη

Η σημαντική αυτή ελληνίδα διανοούμενη, είναι μία από τους εμβληματικούς εκπροσώπους της γενιάς του «Ματαρόα». Το γνωστό ιστορικό γεγονός της φυγάδευσης- τον Δεκέμβριο του ’45, της πιο δυναμικής και πολλά υποσχόμενης μερίδας της τότε ελληνικής νεολαίας, σε μια κρίσιμη στιγμή της σύγχρονης ελληνικής Ιστορίας -προάγγελο της επώδυνης εμφυλιακής περιόδου, μπορεί μεν να είχε αρνητικές επιπτώσεις στην συνέχεια της σύγχρονης ελληνικής πολιτισμικής ιστορίας, από την άλλη εμπλούτισε και ισχυροποίησε την ευρωπαϊκή διανόηση.
Η Κρανάκη που έζησε και πέθανε στο Παρίσι, δίδαξε Γερμανική Φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο της Ναντέρ και ασχολήθηκε με την Λογοτεχνία. Οι θεματικές που την απασχολούν κτίζονται πάνω στην έννοια της «ξενικότητας». Τα κείμενα της, αποκτούν σχεδόν προφητικό χαρακτήρα σε σχέση με την σημερινή εποχή που σπαράσσεται από τεκτονικές αλλαγές στη δομή των ανθρώπινων κοινωνιών.Γράφει Λογοτεχνία στα ελληνικά και επιλέγει τα γαλλικά για τα φιλοσοφικά και κριτικά της κείμενα.

Τα πρώτα χρόνια της Γαλλίας, παρακολουθεί τις φιλοσοφικές διαλέξεις στη Σορβόννη, γνωρίζει τον ΑντρεΜπρετόν και αργότερα τον Σαρτρ, μαζί με τους Αξελό, Καστοριάδη και Παπαϊωάννου, αποτέλεσαν την «ομάδα των φιλοσόφων» των υποτρόφων του «ΜΑΤΑΡΟΑ». Αργότερα συμμετείχε ενεργά στον Μάη του ‘68.
Το 1947, εκδίδει στον ιστορικό εκδ. οίκο «Το Βιβλιοπωλεῖοντῆς῾Εστίας», το πρώτο της μυθιστόρημα Contre –Temps και τον Αύγουστο του 1950, το περιοδικό του Σαρτρ «TempsModernes» φιλοξενεί το κείμενό της με τίτλο Journal d’ exil. Το 1992, εκδίδεται από τις εκδ. Ίκαρος το τελευταίο της μυθιστόρημα «Φιλέλληνες, Είκοσι τέσσερα γράμματα μιας Οδύσσειας», το οποίο αποτελεί ένα πολυφωνικό μυθιστόρημα εικοσιτεσσέρων επιστολών.

Οι επιστολές αυτές, διατρέχοντας τον Χρόνο, από τα Δεκεμβριανά του ‘44, με ενδιάμεσο σταθμό το Μάη του ‘68, έως την πτώση του Τείχους του Βερολίνου το ‘89, μέσα από διαφορετικές φωνές και στιγμές, περιηγούνται ανάμεσα στις ελπίδες και τα αδιέξοδα μιας ολόκληρης γενιάς χωρίς Τόπο, ενορχηστρώνοντας με βιτριολικό χιούμορ -μέσα από μικρές ανθρώπινες ιστορίες- την παρωδία μιας σύγχρονης Οδύσσειας χωρίς νόστο.

Ο Γλάρος, του Άντον Τσέχωφ – Ομάδα Σημείο Μηδέν

Σκηνοθεσία-Διασκευή: Σάββας Στρούμπος | Θέατρο Άττις-Νέος Χώρος (πρεμιέρα 5/5)

Ο Σάββας Στρούμπος σημειώνει τα εξής:

“Ο Γλάρος” είναι αινιγματικό έργο ανοιχτής δομής. Οι δημιουργοί χρειάζεται να αναλάβουν το ρίσκο της κατάβασης στις πιο σκοτεινές περιοχές του υλικού, τότε μονάχα μένουν έκθαμβοι από τον πλούτο, τις πολλαπλές διαστάσεις και τη συνθετότητα του έργου του Τσέχωφ. Και πάλι, όμως, η κατάβαση στον πυρήνα του υλικού δεν είναι αρκετή. Το έργο χρειάζεται να “διαβαστεί” με τέτοιον τρόπο που να επιτρέπει ταυτόχρονα το ρίζωμα στον πυρήνα και την αποκάλυψη όλων των εγκάρσιων διαδρομών του κειμένου. Στον Γλάρο ο Τσέχωφ προσκαλεί τους δημιουργούς να συμπορευθούν μαζί του στις κειμενικές ατραπούς και σε όλη τη δαιδαλώδη περιπέτεια εξόρυξης των πολύτιμων μετάλλων του υλικού. Δεν μπορείς παρά να ακούσεις και να ανταποκριθείς θετικά σε αυτό το κάλεσμα.
Τα έργα του Τσέχωφ είναι έργα μετάβασης. Γράφονται σε καιρούς που ένας ολόκληρος κόσμος είναι έτοιμος να καταρρεύσει και ένας νέος κόσμος αρχίζει να δείχνει τις πρώτες σπίθες της γέννησης του. Και πάλι, όμως, οριστική λύτρωση δεν επέρχεται. Τα δαιδαλώδη ερωτήματα για την ανθρώπινη κατάσταση παραμένουν πεισματικά ανοιχτά. Στον Τσέχωφ βλέπουμε τη σύγκρουση ύπαρξης και ιστορίας. Η σύγκρουση αυτή απορυθμίζει τις συμπεριφορές, διαστρέφει την επιθυμία, αποσυντονίζει τα συναισθήματα και τις σκέψεις των προσώπων. Το ερώτημα “Ποιος είμαι; Τι είμαι;”, που απευθύνει ο Τρέμπλιεφ στον εαυτό του ως ψίθυρο, ακούγεται εκκωφαντικά και αφορά όλους μας.
Ποιος είναι ο άνθρωπος σε καιρούς μεταβατικούς, όπου τίποτα δεν μπορεί να συνεχίσει όπως ήταν, τίποτα δεν μπορεί να μείνει στάσιμο και τίποτα δεν μπορεί να προχωρήσει χωρίς το άλμα προς έναν ουτοπικό ορίζοντα υπεράσπισης του ανθρώπινου μέσα στον άνθρωπο;

Υβόννη, Πριγκίπισσα της Βουργουνδίας

Σκηνοθεσία: Σοφία Φιλιππίδου | “Μαγαζάκι της τ3χνης» (πρεμιέρα 6/5)

Η είσοδος σε αυτήν την παράσταση θα είναι ελεύθερη με προαιρετική συνεισφορά, με απαραίτητη την προκράτηση θέσεων

Το θεατρικό έργο του Πολωνού συγγραφέα Βίτολντ Γκομπρόβιτς «Υβόννη, Πριγκίπισσα της Βουργουνδίας» (1935) θα παρουσιάσει για λίγες παραστάσεις η Σοφία Φιλιππίδου, η οποία υπογράφει τη σκηνοθεσία και την καλλιτεχνική επιμέλεια της θεατρικής δουλειάς. Η παράσταση, αποτέλεσμα του πολύμηνου εργαστηρίου της σκηνοθέτριας και καθηγήτριας υποκριτικής με τους ηθοποιούς, θα κάνει πρεμιέρα στις 6 Μαΐου στο Μαγαζάκι της τ3χνης και θα παρουσιάζεται κάθε Σάββατο στις 21.15 και κάθε Κυριακή στις 18.15 μέχρι τις 4 Ιουνίου.

«Ανεβάσαμε το θεατρικό ΥΒΟΝΝΗ γιατί θεωρούμε πως είναι ένα πρωτότυπο έργο, προάγγελος του θεάτρου του Παραλόγου και εκτιμάμε πως η θεματική του όπως θα αναπτύξουμε παρακάτω έχει πολύ ενδιαφέρον σήμερα (γι’ αυτό εξ άλλου πληθαίνουν οι παραστάσεις με έργα του Γκομπρόβιτς σε όλο τον κόσμο)», σημειώνει η Σοφία Φιλιππίδου.

Ακολουθήστε το OLAFAQ
στο Google News