Οι Rolling Stones είναι ένα απ’ τα συγκροτήματα με τη μεγαλύτερη επιρροή στη ποπ κουλτούρα. Το συγκρότημα έχει τις ρίζες του γύρω από τη δια βίου φιλία των Mick Jagger και Keith Richards, που ξεκίνησε όταν γνωρίστηκαν κατά την διάρκεια των σχολικών χρόνων τους στο Dartford του Kent. Οι δυο τους δεν περιμέναν ποτέ πως μετά την γνωριμία τους και σε κάτι περισσότερο από μια δεκαετία, μαζί με τα υπόλοιπα αρχικά μέλη των Stones (Brian Jones, Bill Wyman, Charlie Watts), θα είχαν αναδειχθεί σε ένα απ’ τα πιο εμβληματικά συγκροτήματα όλων των εποχών, επισκιάζοντας τους ήρωές τους όπως Bo Diddley και Little Richard.

Η διονυσιακή και «κολασμένη» μουσική των Rolling Stones, βασισμένη στα αμερικανικά rhythm & blues – τουλάχιστον στα πρώτα χρόνια τους,  έδωσε αναμφισβήτητα στο συγκρότημα μια rock n’ roll υπερβολή η οποία φυσικά συνοδεύτηκε με το αντίστοιχο lifestyle.

Κατά την διάρκεια της δεκαετίας του 1960, οι Stones, δεν είχαν κάποιο λογότυπο για να μετατρέψουν την ονομασία τους σε ένα δυνατό brand name (μιλώντας με σύγχρονους όρους) ανάλογο της αξίας τους, και έτσι στις αρχές των seventies βρισκόντουσαν σε σχετική αναζήτηση. Η Decca Records, η δισκογραφική τους εταιρεία εκείνη την εποχή, τους είχε στείλει σε ευρωπαϊκή περιοδεία χωρίς κάποιο λογότυπο στις αφίσες και αυτό είχε δυσαρεστήσει τα μέλη του γκρουπ – κυρίως τον Jagger και τον Richards. Έτσι, αποφάσισαν να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους.

Το πλέον γνωστό λογότυπο των Rolling Stones, αρχικά ονομάστηκε “Tongue and Lips”, και εμφανίζεται σε όλους τους δίσκους και τα singles τους μετά το 1971, καθώς και στα merch προϊόντα του συγκροτήματος. Ο σχεδιασμός ανήκει στον Άγγλο καλλιτέχνη John Pasche, ο οποίος τότε ήταν τριτοετής φοιτητής στη σχολή Καλών Τεχνών του Royal College of Art στο Λονδίνο, και το έργο τράβηξε την προσοχή του Jagger όταν παρευρέθηκε σε έκθεση της σχολής.

Για το λογότυπο, ο Jagger πρότεινε ως έμπνευση τη γλώσσα της ινδουιστικής θεάς Kali. Ο Pasche θυμάται συγκεκριμένα:

«Η σχεδιαστική ιδέα για τη “γλώσσα” ήταν να αντιπροσωπεύει την αντιεξουσιαστική στάση του συγκροτήματος, το στόμα του Mick και τους προφανείς σεξουαλικούς συνειρμούς. Το σχεδίασα με τέτοιο τρόπο ώστε να αναπαράγεται εύκολα και σε ένα στυλ που πίστευα ότι θα μπορούσε να αντέξει στο χρόνο»

Η πρώτη δημόσια τοποθέτηση του λογότυπου σε έργο (δηλαδή βινύλιο) των Rolling Stones, έγινε στο οπισθόφυλλο του δίσκου “Sticky Fingers”, που κυκλοφόρησε στις 23 Απριλίου 1971. Φυσικά, το εξώφυλλο του άλμπουμ είναι αυτό που έκανε ιδιαίτερη εντύπωση προκαλώντας τα συντηρητικά πνεύματα της εποχής, αφού σε αυτό εμφανίζεται σε κοντινό πλάνο το περίγραμμα ενός πέους μέσα απ’ τον καβάλο ενός τζιν. Η αρχική έκδοση του δίσκου, διέθετε ένα φερμουάρ και διατρήσεις στις αγκράφες της ζώνης, όπου άνοιγαν για να αποκαλύψουν ένα λευκό εσώρουχο.

Αργότερα, μιλώντας στους New York Times το 2015 σχετικά με το λογότυπο, ο Pasche δήλωσε: «Δεν ήθελα να κάνω κάτι ινδικό, γιατί πίστευα ότι πολύ γρήγορα θα ήταν ξεπερασμένο, καθώς όλοι περνούσαν από εκείνη τη φάση, εκείνη την εποχή». Παρ’ όλα αυτά, ο Pasche παραδέχτηκε ότι εμπνεύστηκε από αυτή τη «φάση» και δημιούργησε ένα διαχρονικό έργο τέχνης, που θα μπορούσαμε να πούμε – σε μια ένδειξη υπερβολής που αρμόζει στο legacy των Stones – πως είναι πιο διαδεδομένο και απ’ τη μουσική του συγκροτήματος.

Ο Pasche πληρώθηκε μόλις 50 λίρες το 1970 για το λογότυπο, ενώ το 1972 πληρώθηκε άλλες 200 λίρες. Το 1984, ο Pasche πούλησε τα πνευματικά δικαιώματα του λογότυπου στο εμπορικό τμήμα των Rolling Stones για 26.000 λίρες, ενώ το 2008, το Μουσείο Victoria and Albert Museum (V&A) του Λονδίνου αγόρασε το πρωτότυπο έργο τέχνης του Pasche για 92.500 δολάρια.

Ακολουθήστε το OLAFAQ
στο Google News