Zευγάρι στη ζωή και στη δουλειά, ο Charles και η Ray Eames (1907-1978, 1912-1988) σχεδίασαν μερικά από τα πιο εμβληματικά έπιπλα του 20ου αιώνα. Αστείρευτη φαντασία και αδιάκοπος πειραματισμός χαρακτήριζε τους νεόνυμφους που το πρωί κατασκεύαζαν νάρθηκες για το Αμερικάνικο Ναυτικό στο διαμέρισμά τους στο Λος Άντζελες και το βράδυ έφτιαχναν γλυπτά, καρέκλες, και τραπέζια. Ήταν 1941, και το κόντρα πλακέ έπαιρνε με μαγικό τρόπο το σχήμα που ήθελαν , όταν το επεξεργάζονταν στην χειροποίητη μηχανή που είχαν κατασκευάσει. Το ιδιόρρυθμο ζευγάρι είχε βαφτίσει την μηχανή αυτή “Κazam!”, από την μαγική λέξη Αlakazam, κάτι αντίστοιχο με το «άμπρα κατάμπρα».
Από αυτά τα πειράματα προέκυψε η Plywood Chair (1945-1946) με το απλό και οργανικό στιλ. Ένα στιλ που διέπει όλο το έργο τους, από την iconic πολυθρόνα Εames Lounge Chair και το περίφημο Eames House (1949), μία «συναρμολογούμενη» κατοικία με ατσάλινη κατασκευή με συρταρωτούς τοίχους και παράθυρα – την οποία έχουν παρομοιάσει με «σύνθεση του Μοντριάν σε λιβάδι του Λος Άντζελες» – μέχρι τα παιχνίδια και τις σανίδες σκέιτμπορντ.
Η αποστολή του νέου project με την υποστήριξη του συνιδρυτή της Airbnb Joe Gebbia, και με επικεφαλής τον συγγραφέα και ομιλητή John Cary και την γλύπτρια και εγγονή των Εames, Llisa Demetrios, είναι να μοιραστεί τις ιδέες, τις καινοτομίες και την κληρονομιά του θρυλικού ζευγαριού. «Eίναι τόσο συναρπαστικό όταν σκεφτόμαστε πόσοι άνθρωποι θα μοιραστούν αυτήν την εμπειρία. Η κληρονομιά των παππούδων μου θα εξελιχθεί και θα πάρει μια εκπληκτική, ευχάριστη νέα κατεύθυνση» δήλωσε η Demetrios.
To ινστιτούτο έχει έδρα το Εames Ranch, που βρίσκεται στην Καλιφόρνια. Η Lucia Eames, μητέρα της Llisa Demetrios και κόρη του Charles Εames από τον πρώτο του γάμο με την Catherine Woermann, αγόρασε to 1992 τη φάρμα και την κατοικία που είχε σχεδιάσει ο αρχιτέκτονας William Turnbull. Στην πτέρυγα όπου έζησε η μητέρα της Llisa, μελετητές και ντιζάινερ από οίκους επίπλων όπως ο Herman Miller που συνεχίζει να παράγει τα εμβληματικά σχέδια των Eames, μπορούν να εξετάσουν επιλογές από το αρχειακό υλικό της συλλογής των σχεδιαστών. Kαι στον αχυρώνα, που φυλάσσονται εκατοντάδες πρωτότυπα των Eames από μασίφ ξύλο, μέταλλο, πλαστικό, υαλοβάμβακα και κόντρα πλακέ, η Demetrios εργάζεται και δημιουργεί τα δικά της γλυπτά.
Το ινστιτούτο είναι ένα θησαυροφυλάκιο ιδεών και θαυμαστών πραγμάτων – από τις τράπουλες που σχεδίαζαν μέχρι τα παιδικά παιχνίδια που έφερναν από τα ταξίδια τους στην Ινδία, όλα τα εκθέματα αντανακλούν την αγάπη τους για τη ζωή. «Κι όταν τα παιχνίδια, τα έπιπλα και οι ταινίες βγαίνουν από τις αποθήκες, έχουμε μια ευκαιρία να τα αποκαταστήσουμε και να τα διατηρήσουμε για τις επόμενες γενιές» εξηγεί η Demetrios. «Αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι, καθένα από αυτά τα κομμάτια, μπορεί να ανοίξει μια πόρτα για μια νέα ιδέα».
Στον ιστότοπο του ινστιτούτου θα παρουσιαστεί -σταδιακά- η πιο ολοκληρωμένη συλλογή από σχέδια, έργα τέχνης, έπιπλα, υφάσματα, φωτογραφίες, αντικείμενα, παιχνίδια, φωτογραφίες και αναμνηστικά των Eames, ενώ δρομολογείται και το λανσάρισμα του διαδικτυακού περιοδικού “Kazam!”
Zευγάρι στη ζωή και στη δουλειά, ο Charles και η Ray Eames (1907-1978, 1912-1988) σχεδίασαν μερικά από τα πιο εμβληματικά έπιπλα του 20ου αιώνα. Αστείρευτη φαντασία και αδιάκοπος πειραματισμός χαρακτήριζε τους νεόνυμφους που το πρωί κατασκεύαζαν νάρθηκες για το Αμερικάνικο Ναυτικό στο διαμέρισμά τους στο Λος Άντζελες και το βράδυ έφτιαχναν γλυπτά, καρέκλες, και τραπέζια. Ήταν 1941, και το κόντρα πλακέ έπαιρνε με μαγικό τρόπο το σχήμα που ήθελαν , όταν το επεξεργάζονταν στην χειροποίητη μηχανή που είχαν κατασκευάσει. Το ιδιόρρυθμο ζευγάρι είχε βαφτίσει την μηχανή αυτή “Κazam!”, από την μαγική λέξη Αlakazam, κάτι αντίστοιχο με το «άμπρα κατάμπρα».
Από αυτά τα πειράματα προέκυψε η Plywood Chair (1945-1946) με το απλό και οργανικό στιλ. Ένα στιλ που διέπει όλο το έργο τους, από την iconic πολυθρόνα Εames Lounge Chair και το περίφημο Eames House (1949), μία «συναρμολογούμενη» κατοικία με ατσάλινη κατασκευή με συρταρωτούς τοίχους και παράθυρα – την οποία έχουν παρομοιάσει με «σύνθεση του Μοντριάν σε λιβάδι του Λος Άντζελες» – μέχρι τα παιχνίδια και τις σανίδες σκέιτμπορντ.
Η αποστολή του νέου project με την υποστήριξη του συνιδρυτή της Airbnb Joe Gebbia, και με επικεφαλής τον συγγραφέα και ομιλητή John Cary και την γλύπτρια και εγγονή των Εames, Llisa Demetrios, είναι να μοιραστεί τις ιδέες, τις καινοτομίες και την κληρονομιά του θρυλικού ζευγαριού. «Eίναι τόσο συναρπαστικό όταν σκεφτόμαστε πόσοι άνθρωποι θα μοιραστούν αυτήν την εμπειρία. Η κληρονομιά των παππούδων μου θα εξελιχθεί και θα πάρει μια εκπληκτική, ευχάριστη νέα κατεύθυνση» δήλωσε η Demetrios.
To ινστιτούτο έχει έδρα το Εames Ranch, που βρίσκεται στην Καλιφόρνια. Η Lucia Eames, μητέρα της Llisa Demetrios και κόρη του Charles Εames από τον πρώτο του γάμο με την Catherine Woermann, αγόρασε to 1992 τη φάρμα και την κατοικία που είχε σχεδιάσει ο αρχιτέκτονας William Turnbull. Στην πτέρυγα όπου έζησε η μητέρα της Llisa, μελετητές και ντιζάινερ από οίκους επίπλων όπως ο Herman Miller που συνεχίζει να παράγει τα εμβληματικά σχέδια των Eames, μπορούν να εξετάσουν επιλογές από το αρχειακό υλικό της συλλογής των σχεδιαστών. Kαι στον αχυρώνα, που φυλάσσονται εκατοντάδες πρωτότυπα των Eames από μασίφ ξύλο, μέταλλο, πλαστικό, υαλοβάμβακα και κόντρα πλακέ, η Demetrios εργάζεται και δημιουργεί τα δικά της γλυπτά.
Το ινστιτούτο είναι ένα θησαυροφυλάκιο ιδεών και θαυμαστών πραγμάτων – από τις τράπουλες που σχεδίαζαν μέχρι τα παιδικά παιχνίδια που έφερναν από τα ταξίδια τους στην Ινδία, όλα τα εκθέματα αντανακλούν την αγάπη τους για τη ζωή. «Κι όταν τα παιχνίδια, τα έπιπλα και οι ταινίες βγαίνουν από τις αποθήκες, έχουμε μια ευκαιρία να τα αποκαταστήσουμε και να τα διατηρήσουμε για τις επόμενες γενιές» εξηγεί η Demetrios. «Αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι, καθένα από αυτά τα κομμάτια, μπορεί να ανοίξει μια πόρτα για μια νέα ιδέα».
Στον ιστότοπο του ινστιτούτου θα παρουσιαστεί -σταδιακά- η πιο ολοκληρωμένη συλλογή από σχέδια, έργα τέχνης, έπιπλα, υφάσματα, φωτογραφίες, αντικείμενα, παιχνίδια, φωτογραφίες και αναμνηστικά των Eames, ενώ δρομολογείται και το λανσάρισμα του διαδικτυακού περιοδικού “Kazam!”
