Η έβδομη τέχνη έχει μια μοναδική ικανότητα να μας μεταφέρει σε διαφορετικούς κόσμους, να προκαλεί βαθιά συναισθήματα να εμπνέει και να καλλιεργεί φαντασία. Καθώς βυθιζόμαστε στο κινηματογραφικό σύμπαν, συχνά διαπιστώνουμε ότι οι ταινίες είναι κάτι περισσότερο από μια μορφή ψυχαγωγίας. Είναι μια ισχυρή μορφή τέχνης που δυνητικά μπορεί να επηρεάσει τη ζωή μας δραστικά καθώς έχει τη δύναμη να αλλάξει δραματικά την οπτική μας για τη ζωή.

Μερικές από τις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών προσφέρουν νέους τρόπους να βιώσεις την απώλεια, την αγάπη, τον ανθρώπινο ψυχισμό τη φύση και το σύμπαν.

Ταινίες που αφήνουν το αποτύπωμά τους, που τις σκέφτεσαι ξανά και ξανά και ο αντίκτυπός τους στον τρόπο που νοηματοδοτείς την καθημερινότητα είναι ισχυρός. Το εύρος και το μέγεθος τέτοιων ταινιών καθιστούν δύσκολο να τις αγνοήσετε, μένουν στο μυαλό σαν να ήταν σημαντικές εμπειρίες ζωής που ενσωματώνουν κάτι μεγαλύτερο και πιο σημαντικό από την απλή τρίωρη διάρκεια προβολής τους.

The Elephant Man (1980)

Αναμφισβήτητα το πιο συναισθηματικό έργο του David Lynch, η βιογραφική αυτή ταινία ακολουθεί τον John Hurt να αναλαμβάνει τον ρόλο του John Merrick, του οποίου οι σοβαρές σωματικές παραμορφώσεις τον κάνουν να αντιμετωπίζεται ως απλό ζώο, σαν ένα φρικιό στο τσίρκο. Το “The Elephant Man” μπορεί να διαδραματίζεται στην Αγγλία της βικτωριανής εποχής, αλλά το μήνυμά του είναι αρκετά παγκόσμιο, το να μη δίνεις σημασία στην εικόνα και να βλέπεις κάτω από την επιφάνεια.

Στην πραγματικότητα, ο Merrick ενσαρκώνει το νόημα της ανθρωπότητας πολύ καλύτερα από οποιονδήποτε στην ταινία, καθώς ο ψυχικός του κόσμος αναζητά πάντα την καλή πλευρά των ανθρώπων. Παρά τις δυσκολίες, παραμένει θετικός και γεμάτος ελπίδα, με την ταινία του Lynch να λειτουργεί ως αληθινή υπενθύμιση του τι σημαίνει να είσαι ευγενικός και να ζεις μια ζωή με σκοπό. Μία ταινία πιο επίκαιρη από ποτέ, που υπογραμμίζει την εμμονή που έχουμε με την εικόνα και το πόσο εύκολα παρασυρόμαστε από το φαίνεσθαι και την εφήμερη απόλαυση.

Full Metal Jacket (1987)

Σε σκηνοθεσία και παραγωγή του σπουδαίου Stanley Kubrick η πολεμική αυτή ταινία διεισδύει στην παράλογη και βάναυση καθημερινότητα των Αμερικανών πεζοναυτών κατά τη διάρκεια της αυστηρής εκπαίδευσής τους με έμφαση στην ιστορία του Private Joker (Matthew Modine) καθώς έρχεται αντιμέτωπος με τις ζοφερές πραγματικότητες του πολέμου. Μια σκληρή ταινία γεμάτη στιγμές σκοτεινού χιούμορ και κοινωνικά σχόλια, το Full Metal Jacket θεωρείται μια από τις σπουδαιότερες πολεμικές ταινίες όλων των εποχών, με πρωτόγνωρες ερμηνείες για τους Modine και Vincent D’Onofrio, ενώ ο R. Lee Emery πρωταγωνιστεί ως ο σκληροτράχηλος εκπαιδευτής των πεζοναυτών.

Πρόκειται για μία αριστουργηματική κριτική στη ματαιότητα του πολέμου. Ωμή βία, εξουθενωτικά καψόνια, εξευτελισμός με φόντο τις αμερικανικές φρικαλεότητες στο Βιετνάμ και τα ερείπια μιας βάρβαρης και μάταιης σύγκρουσης. Η ταινία αυτή έχει μερικές από τις πιο εμβληματικές σκηνές και ατάκες στην ιστορία του κινηματογράφου και ο τίτλος της αναφέρεται στη σφαίρα αυτού του τύπου (full metal jacket bullet) που χρησιμοποιήθηκε ευρέως από τους στρατιώτες που πήραν μέρος στις επιχειρήσεις του Βιετνάμ.

La vita è bella (1997)

Μία ωδή στη ζωή, στο θαύμα της ανθρώπινης θέλησης για ζωή, το έπος του Roberto Benigni αφηγείται την ιστορία ενός Ιταλού Εβραίου, τον Guido, που πρέπει να επιστρατεύσει όλη του τη φαντασία για να βοηθήσει την οικογένειά του που κρατείται στο ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης Μπέργκεν-Μπέλζεν. Αποφασισμένος να προστατεύσει τον γιο του από τη φρίκη του περιβάλλοντός του, ο Guido πείθει τον Giosue ότι ο χρόνος τους στο στρατόπεδο είναι απλώς ένα παιχνίδι. Ο τίτλος προέρχεται από τη φράση του Λέοντα Τρότσκι που εξόριστος στο Μεξικό, γνωρίζοντας ότι θα δολοφονηθεί από ανθρώπους του Στάλιν, είδε τη σύζυγό του στον κήπο και έγραψε ότι “η ζωή είναι ωραία”.

Ο Benigni χτίζει αριστοτεχνικά τους χαρακτήρες του και αφηγείται την ιστορία του, ενώ φυτεύει την φρικιαστική πραγματικότητα των στρατοπέδων συγκέντρωσης στο υποσυνείδητό μας. Στο επίκεντρο της ταινίας βρίσκεται η ζωηρή ερμηνεία του Benigni που προσπαθεί με ρίσκο την ίδια του τη ζωή να μετατρέψει αυτόν τον εφιάλτη σε ένα παραμύθι προκειμένου να προστατέψει τον γιο του από την σκοτεινή πλευρά της ανθρώπινης φύσης. Μία ταινία που δύσκολα ξεχνάς, που σε κάνει να αναλογίζεσαι τόσο τη βιαιότητα του ανθρώπου αλλά και το βαθύ ένστικτο της επιβίωσης και της γονεϊκής φροντίδας. Ο στοργικός πατέρας, κόντρα σε μία παράνοια ρατσιστικής βίας μιας ολόκληρης κοινωνίας που υποτιμά την ανθρώπινη ύπαρξη και την ίδια τη ζωή.

American History X (1998)

Αυτή η ταινία δεν χρειάζεται πολλές συστάσεις. Σε σκηνοθεσία Tony Kaye και σενάριο γραμμένο από τον David McKenna αποτελεί ίσως μία από τις πιο σπουδαίες ταινίες της δεκαετίας του ‘90 που σε κάνει να κοιτάξεις κατάματα και το παραμικρό ψήγμα προκατάληψης που μπορεί να βρίσκεται μέσα σου βαθιά θαμμένο και μπορεί να μην είχες συνειδητοποιήσει ότι έχεις. Ο Edward Norton σε μία από τις πιο σημαντικές στιγμές της καριέρας του υποδύεται έναν αμερικανό νεοναζί που σε ένα κρεσέντο ωμής βίας σκοτώνει έναν μαύρο και μπαίνει στη φυλακή.

Εκεί, καταφέρνει να αντικρίσει τη νοσηρή του πραγματικότητα και να προσπαθήσει να σβήσει το μίσος από μέσα του που φαίνεται να έχει συμπαρασύρει και τον μικρό του αδελφό που τον είχε ως ίνδαλμα και είχε αρχίσει να καλλιεργεί τον ακραίο ρατσιστικό λόγο του. Μία ταινία για τον συστημικό ρατσισμό που σίγουρα δεν είναι τέλεια αλλά αποτελεί έναν καθρέφτη ολόκληρης της ιστορίας της ανθρωπότητας που πορεύεται με βία, ιμπεριαλισμό, κοινωνικές ανισότητες και αισθήματα ανωτερότητας.

Requiem for a Dream (2000)

Η ταινία αυτή του Darren Aronofsky αφηγείται παράλληλες ιστορίες, που έχουν ως συνδετικό κρίκο τη σχέση μεταξύ της χήρας Σάρα Γκόλντφαρμπ και του συμπαθητικού αλλά δίχως στόχους γιού της. Η ταινία απεικονίζει τέσσερις διαφορετικές μορφές εθισμού στα ναρκωτικά, που οδηγούν τους πρωταγωνιστές στον εγκλεισμό σε ένα φανταστικό κόσμο αυταπάτης και αυτοκαταστροφικής απόγνωσης που στη συνέχεια ξεπερνιέται από την πραγματικότητα, αφήνοντας τους ως άδεια κελύφη του πρώην εαυτού τους.

Μία ωδή στην ανθρώπινη ψυχοσύνθεση, τις εμμονές, την κατρακύλα της ανθρώπινη ύπαρξης που μπορεί να οδηγήσει στην καταστροφή. Μία ταινία σταθμός για τη ματαιότητα του αέναου κυνηγιού του αμερικανικού ονείρου που γίνεται εφιάλτης όταν η πραγματικότητα είναι αβίωτη και η εύκολη λύση είναι η εφήμερη διέξοδος από τη μιζέρια.

Eternal Sunshine of the Spotless Mind (2004)

Μια ιστορία αγάπης που είναι αδύνατο να ξεχάσεις. Ο Jim Carrey και η Kate Winslet ξεχνούν ότι ήταν ερωτευμένοι σε μια εφευρετική και συγκινητική υπενθύμιση του γιατί είναι σημαντικό να θυμόμαστε τον πόνο μιας χαμένης αγάπης.

Ο Joel συντετριμμένος που η κοπέλα του, Clementine, έσβησε τη σχέση τους από το μυαλό της, αποφασίζει να κάνει το ίδιο και έτσι απευθύνεται σε μία κλινική διαγραφής μνήμης. Καθώς βλέπει τις αναμνήσεις του να διαγράφονται, συνειδητοποιεί ότι την αγαπάει ακόμα και ότι μπορεί να είναι αργά για να διορθώσει το λάθος του.

Ένας από τους λόγους για τους οποίους το Eternal Sunshine of the Spotless Mind, συγκαταλέγεται στις καλύτερες ιστορίες αγάπης του 21ου αιώνα είναι ότι ξεφεύγει από τα τετριμμένα παρουσιάζοντας την αποτυχία σαν είναι ένα ουσιαστικό, πολύτιμο μέρος της αγάπης και της ίδιας της ζωής. Όποιος έχει βιώσει έντονο χωρισμό, μέσα από το ποιητικό αριστούργημα του Michel Gondry θα αντιμετωπίσει αυτόν τον βουβό πόνο διαφορετικά. Όλα είναι μέρος της ανθρώπινης ύπαρξης και κάθετι που ζεις σε καθορίζει και σε εξελίσσει. Η ταινία του Gondry, δεν είναι απλά άλλη μία ιστορία αγάπης. Γραμμένο από τον σπουδαίο Charlie Kaufman αποτελεί ουσιαστικά μια μελαγχολική μελέτη για την ομορφιά της ανθρώπινης σύνδεσης που επάξια κέρδισε το όσκαρ καλύτερου σεναρίου.

‘Hotel Rwanda’ (2004)

Το Hotel Rwanda είναι μια ταινία ντοκιμαντέρ του 2004 σε σενάριο και σκηνοθεσία του Terry George και αφηγείται την αληθινή ιστορία της γενοκτονίας της Ρουάντα το 1994. Ο διευθυντής του ξενοδοχείου Paul Rusesabagina φέρνει πρόσφυγες Τούτσι στο ξενοδοχείο του όταν ξεκινά μια εθνοκάθαρση εναντίον τους και αγωνίζεται να τους προστατεύσει όταν κλιμακώνεται η βία.

Η ταινία είχε μεγάλο αντίκτυπο στην κοινωνική συνείδηση του κοινού παγκοσμίως καθώς φώτισε τις θηριωδίες που λαμβάνουν χώρα σε κάθε σημείο του πλανήτη σε μία προσπάθεια να σπάσει τη φούσκα του δυτικού πολιτισμού που κλείνει τα μάτια στη βία και στους πολέμους που φαινομενικά δεν τον επηρεάζουν. Ταινίες όπως το “Hotel Rwanda” και η “Λίστα του Σίντλερ”, δείχνουν πώς ακόμα και μέσα στη φρίκη της γενοκτονίας και του πολέμου η ανθρωπιά και η αλληλεγγύη μπορούν να επιβιώσουν και να θριαμβέυσουν.

Gran Torino (2008)

Ο Clint Eastwood σκηνοθέτησε και πρωταγωνίστησε σε αυτήν την ταινία ως Walt Kowalski, βετεράνος του πολέμου της Κορέας και συνταξιούχος μηχανικός που βλέπει τη γειτονιά του να κατακλύζεται από Ασιάτες μετανάστες. Ο μετανάστης είναι εχθρός των ιδανικών του και της ιδιοκτησίας του απομονωμένου και δύστροπου βετεράνου που η αμερικανική κοινωνία θεωρεί ξοφλημένο και τον τοποθετεί στο ίδιο περιθώριο που θα αποτελέσει τελικά κοινό στοιχείο για τους δύο τόσο διαφορετικούς κόσμους.

Χήρος και σε απόσταση από τα παιδιά του, θα συνάψει μια απροσδόκητα φιλική σχέση με τον νεαρό Κορεάτη γείτονά του, όταν ο τελευταίος θα επιχειρήσει να κλέψει την πολύτιμη Ford Gran Torino του. Μέσα από αυτή τη σχέση, η ταινία εξερευνά θέματα προκατάληψης, λύτρωσης και τη δύναμη της ανθρώπινης σύνδεσης να γεφυρώσει τα πολιτισμικά χάσματα.

The Salt of the Earth (2014)

Ένα βιογραφικό ντοκιμαντέρ που ακολουθεί 40 χρόνια δουλειάς του φωτογράφου Sebastião Salgado, που τον οδήγησε από τη Νότια Αμερική στην Αφρική, την Ευρώπη, την Αρκτική και πίσω στη Βραζιλία αναζητώντας παρθένα σημεία, άγρια χλωρίδα και πανίδα και μεγαλοπρεπή μοναδικά τοπία σε ένα τεράστιο έργο καταγραφής της ομορφιάς του πλανήτη Γη.

Έχει υπάρξει αυτόπτης μάρτυρας μεγάλων γεγονότων της πρόσφατης ιστορίας μας. Παρών σε πολέμους, λιμούς, κύματα προσφύγων και συνοδοιπόρος με ανθρώπους όλων των ειδών και χρωμάτων από διαφορετικές φυλές

Οι ασπρόμαυρες φωτογραφίες του φωτίζουν τον τρόπο εκμετάλλευσης του περιβάλλοντος και των ανθρώπων για τη μεγιστοποίηση του κέρδους για την παγκόσμια οικονομική αγορά. Μία ταινια-ντοκιμαντέρ γροθιά στο στομάχι καθώς γίνεσαι μάρτυρας πραγματικών συγκρούσεων, βίας, πόνου, πείνα, πολέμου που μαίνονται σε κάθε γωνιά της γης. Περιστατικά αληθινά που σε κάνουν να αναρωτιέσαι για την ανθρώπινη φύση και την ασυδοσία της καπιταλιστικής βίας.

Parasite (2019)

Αυτή η Νοτιοκορεάτικη ταινία του Bong Joon-ho δεν χρειάζεται συστάσεις. Είναι μια ταινία που εστιάζει σε κάθε ασήμαντη λεπτομέρεια και διασφαλίζει ότι όλα συνδέονται με το ταξικό σύστημα στο οποίο είμαστε όλοι γρανάζι. Η ταινία αποκαλύπτει τις ανισότητες στον πλούτο και την κοινωνική ιεραρχία που επικρατεί στη Νότια Κορέα μέσα από την ιστορία μιας οικογένειας μικροαπατεώνων που προσπαθούν να επιβιώσουν στην σκληρή πραγματικότητα της σύγχρονης Σεούλ.

Ένα σενάριο βαθιά πολιτικό που υπογραμμίζει το χάσμα μεταξύ πλούσιων και φτωχών και μπορεί να έχει μεγάλη ταύτιση στο παγκόσμιο κοινό. Καυστικό και ιδιοφυές, το “Parasite” αποτελεί μία σπουδαία ταινία που αντικατοπτρίζει τη σκληρή πλευρά της κοινωνικής πραγματικότητας που ζούμε και σίγουρα θα επηρεάσει τον τρόπο που βλέπετε την κοινωνία. Αφού παρακολουθήσετε το Parasite, ακόμα και κάτι απλό όπως η βροχή σίγουρα θα σας κάνει να αναλογιστείτε τις κοινωνικές ανισότητες και πώς απλά ένα καιρικό φαινόμενο επηρεάζει πολύ διαφορετικά τους ανθρώπους ανάλογα με την οικονομική και ταξική τους θέση.