Μεταξύ των γιασεμάτων θερινών σινεμά με τις ρετρό ταινίες και των χειμωνιάτικων προβολών με τις νεότερες κυκλοφορίες στις αγαπημένες μας αίθουσες, μεσολαβεί εκείνο το ενδιάμεσο διάστημα του φθινοπώρου, γεμάτο γλυκά αρώματα, νοσταλγία και μια ελφριά μελαγχολία που ποτέ δεν ξέρουμε πού ακριβώς να την αποδώσουμε. Μαζί με τα φύλλα που πέφτουν, κάτι φυλλορροεί και μέσα μας, γινόμαστε κάπως πιο ευαίσθητοι και χρειαζόμαστε πιο συχνά αγκαλιές. Η πιο ωραία ιδέα αυτή την εποχή είναι να μείνουμε σπίτι, μόνοι-ες, ή να προσκαλέσουμε και κάποιον. Να ετοιμάσουμε βουτράτο ποπ κορν στην κατσαρόλα, να φτιάξουμε μια ζεστή σοκολάτα και να τυλίξουμε τους ώμους και τα πόδια μας με μια φλις κουβερτούλα. Ένα home cinema ολόδικό μας, με τα κεριά μας, την άνεσή μας και την φθινοπωρινή μας διάθεση.
Sweet November (2001) του Pat O’Connor
Γλυκόπικρη, ανθρώπινη, συγκινητική. Το 2001 βγήκε στις αίθουσες το remake του Sweet November του 1968. Ο Κιάνου Ριβς και η Σαρλίζ Θερόν έκαναν ένα απίστευτο ζευγάρι, με μοναδική χημεία που έγραψε ιστορία, μιας που η ταινία αγαπιέται και παρακολουθείται τρελά εδώ και μια εικοσαετία και βάλε. Ο Nelson είναι ένα υπερ-επιτυχημένο διευθυντικό στέλεχος πολυεθνικής.
Η καριέρα του είναι το μοναδικό που τον απασχολεί και η φράση ελεύθερος χρόνος δεν υπάρχει στο λεξιλόγιό του. Ακόμα και η σχέση του με την φιλενάδα του θα μπορούσε να χαρακτηριστεί τυπική. Η τύχη του φέρνει μπροστά του την Sara μια γυναίκα με εντελώς αντιδιαμετρικό χαρακτήρα. Έχει ανοιχτό μυαλό και ζει κάθε στιγμή με τον πιο έντονο τρόπο. Ο ιδιότροπος χαρακτήρας του κεντρίζει την Sara η οποία προσπαθεί να του τραβήξει την προσοχή. Και τα καταφέρνει κάνοντάς του μια παράξενη πρόταση. Να μετακομίσει μαζί της για ένα μήνα, στην διάρκεια του οποίου του υπόσχεται να τον “βοηθήσει”. Παραδόξως ο Nelson δέχεται, και κατά τη διάρκεια του μήνα αυτού η ζωή του αρχίζει να αλλάζει, ανακαλύπτοντας στοιχεία του χαρακτήρα του που δεν γνώριζε ότι υπήρχαν.
Στο τέλος του μήνα, όλα αλλάζουν και ίσως η αγάπη δεν μπορεί να νικήσει τα πάντα…Το soudtrack της ταινίας υπογράφεται από την Enya και είναι ό, τι πιο ατμοσφαιρικό. Έχετε δίπλα σας και κανένα χαρτομάντηλο καλού κακού.
An autumn afternoon (1962) του Γιασουχίρο Όζου
Το κύκνειο άσμα του Γιασουχίρο Όζου είναι τοποθετημένο στη μεταπολεμική Ιαπωνία, μια χώρα που αλλάζει ήθη και έθιμα υπό την επιρροή του αμερικανικού επιχειρηματικού και κοινωνικού μοντέλου, εν μέσω φθνιοπώρου. Το θέμα της ταινίας, που είναι φίνα και άρτια αισθητικά, είναι η μοναξιά-η κοινή μοίρα όλων των ανθρώπων, σε όλες τις εποχές. Συγκίνηση, χιούμορ, ουμανισμός και λεπταίσθητος σαρακασμός γύρω από την ανθρώπινη περιπέτεια συνθέτουν ένα φιλμ που οι λάτρεις των κιτρινοκαφέ φύλλων πρέπει να δουν οπωσδήποτε.
Φθινοπωρινή Σονάτα (1978) του Ίνγκμαρ Μπέργκμαν
Μια πρώην διάσημη πιανίστρια επισκέπτεται τη συνεσταλμένη κόρη της μετά από πολυετή απουσία. Μέσα σε μια νύχτα ακούγονται λόγια συγκλονιστικής ωμότητας με εκείνα που δεν λέγονται, μα εννοούνται, με τα βλέμματα να μοιάζουν ακόμα πιο τρομακτικά, σε μια αντιπαράθεση γονέα και τέκνου καταδικασμένη να επαναλαμβάνεται κυκλικά, να αναπαράγεται αυτούσια στο διηνεκές, παρά τις όποιες προσωρινές ανακωχές. Η Ίνγκριντ Μπέργκμαν αποκαλύπτει το υποκριτικό της μεγαλείο εδώ και χαρίζει αξέχαστα πλάνα και μια ιστορική στιγμή για το σινεμά που κάνουμε οι άνθρωποι εδώ και χρόνια στον πλανήτη γη. Θεωρείται, εν τω μεταξή, η πιο βατή ταινία του γριφώδους Μπέργκμαν, αλλά δεν είναι κι ευκολάκι. Καλό είναι να την δείτε με συγκέντρωση, αξίζει.
Ο μεγάλος Σουηδός, με τη συμβολή του διευθυντή φωτογραφίας και συνεργάτη του, Σβεν Νίκβιστ, πλημμυρίζει την οθόνη με χρώματα μουντά και καταθλιπτικά, με όλες τις πιθανές κι απίθανες φθινοπωρινές αποχρώσεις να συμβολίζουν την πένθιμη διάθεση των ηρώων του. Η τέλεια επιλογή για ένα βράδυ Τετάρτης στο σπίτι. Η ταινία θα σας ”κυνηγά” καιρό. Θέλω να πω…θα την σκέφτεστε. Πολύ.
Όταν ο Χάρι γνώρισε τη Σάλι (1989) του Ρομπ Ράινερ
Ο Μπίλι Κρίσταλ και η Μεγκ Ράιαν περπατούν στο φθινοπωρινό Σέντραλ Πάρκ και εσύ, ο θεατής, θες να βρεθείς στη Νέα Υόρκη με έναν καφέ στο χέρι και να το ζήσεις όλο. Αυτή η ρομαντική κομεντί δεν πέρασε στα ψιλά-εντυπωσίασε κριτικούς και κοινό και συνεχίζει να φιγουράρει ψηλά στις λίστες με τις ταινίες που κάθε γενιά ψάχνει ανά τα χρόνια. Μοιάζει να μην παλιώνει ποτέ αυτή η ταινία, μοιάζει να πρωτοκυκλοφόρησε εξ αρχής και επίτηδες έτσι, ρετρό. Έσικσε στα ταμεία μόλις πρωτοβγήκε, δεν είναι τυχαίο αυτό. Η υπόθεση απλή και δύσκολη συγχρόνως: «Ο Χάρι και η Σάλι επιμένουν να παραμένουν φίλοι χωρίς να είναι εραστές.Είναι όμως δυνατή η αληθινή φιλία ανάμεσα σε δυο εκπροσώπους των αντίθετων φύλων;»
Μεταξύ των γιασεμάτων θερινών σινεμά με τις ρετρό ταινίες και των χειμωνιάτικων προβολών με τις νεότερες κυκλοφορίες στις αγαπημένες μας αίθουσες, μεσολαβεί εκείνο το ενδιάμεσο διάστημα του φθινοπώρου, γεμάτο γλυκά αρώματα, νοσταλγία και μια ελφριά μελαγχολία που ποτέ δεν ξέρουμε πού ακριβώς να την αποδώσουμε. Μαζί με τα φύλλα που πέφτουν, κάτι φυλλορροεί και μέσα μας, γινόμαστε κάπως πιο ευαίσθητοι και χρειαζόμαστε πιο συχνά αγκαλιές. Η πιο ωραία ιδέα αυτή την εποχή είναι να μείνουμε σπίτι, μόνοι-ες, ή να προσκαλέσουμε και κάποιον. Να ετοιμάσουμε βουτράτο ποπ κορν στην κατσαρόλα, να φτιάξουμε μια ζεστή σοκολάτα και να τυλίξουμε τους ώμους και τα πόδια μας με μια φλις κουβερτούλα. Ένα home cinema ολόδικό μας, με τα κεριά μας, την άνεσή μας και την φθινοπωρινή μας διάθεση.
Sweet November (2001) του Pat O’Connor
Γλυκόπικρη, ανθρώπινη, συγκινητική. Το 2001 βγήκε στις αίθουσες το remake του Sweet November του 1968. Ο Κιάνου Ριβς και η Σαρλίζ Θερόν έκαναν ένα απίστευτο ζευγάρι, με μοναδική χημεία που έγραψε ιστορία, μιας που η ταινία αγαπιέται και παρακολουθείται τρελά εδώ και μια εικοσαετία και βάλε. Ο Nelson είναι ένα υπερ-επιτυχημένο διευθυντικό στέλεχος πολυεθνικής.
Η καριέρα του είναι το μοναδικό που τον απασχολεί και η φράση ελεύθερος χρόνος δεν υπάρχει στο λεξιλόγιό του. Ακόμα και η σχέση του με την φιλενάδα του θα μπορούσε να χαρακτηριστεί τυπική. Η τύχη του φέρνει μπροστά του την Sara μια γυναίκα με εντελώς αντιδιαμετρικό χαρακτήρα. Έχει ανοιχτό μυαλό και ζει κάθε στιγμή με τον πιο έντονο τρόπο. Ο ιδιότροπος χαρακτήρας του κεντρίζει την Sara η οποία προσπαθεί να του τραβήξει την προσοχή. Και τα καταφέρνει κάνοντάς του μια παράξενη πρόταση. Να μετακομίσει μαζί της για ένα μήνα, στην διάρκεια του οποίου του υπόσχεται να τον “βοηθήσει”. Παραδόξως ο Nelson δέχεται, και κατά τη διάρκεια του μήνα αυτού η ζωή του αρχίζει να αλλάζει, ανακαλύπτοντας στοιχεία του χαρακτήρα του που δεν γνώριζε ότι υπήρχαν.
Στο τέλος του μήνα, όλα αλλάζουν και ίσως η αγάπη δεν μπορεί να νικήσει τα πάντα…Το soudtrack της ταινίας υπογράφεται από την Enya και είναι ό, τι πιο ατμοσφαιρικό. Έχετε δίπλα σας και κανένα χαρτομάντηλο καλού κακού.
An autumn afternoon (1962) του Γιασουχίρο Όζου
Το κύκνειο άσμα του Γιασουχίρο Όζου είναι τοποθετημένο στη μεταπολεμική Ιαπωνία, μια χώρα που αλλάζει ήθη και έθιμα υπό την επιρροή του αμερικανικού επιχειρηματικού και κοινωνικού μοντέλου, εν μέσω φθνιοπώρου. Το θέμα της ταινίας, που είναι φίνα και άρτια αισθητικά, είναι η μοναξιά-η κοινή μοίρα όλων των ανθρώπων, σε όλες τις εποχές. Συγκίνηση, χιούμορ, ουμανισμός και λεπταίσθητος σαρακασμός γύρω από την ανθρώπινη περιπέτεια συνθέτουν ένα φιλμ που οι λάτρεις των κιτρινοκαφέ φύλλων πρέπει να δουν οπωσδήποτε.
Φθινοπωρινή Σονάτα (1978) του Ίνγκμαρ Μπέργκμαν
Μια πρώην διάσημη πιανίστρια επισκέπτεται τη συνεσταλμένη κόρη της μετά από πολυετή απουσία. Μέσα σε μια νύχτα ακούγονται λόγια συγκλονιστικής ωμότητας με εκείνα που δεν λέγονται, μα εννοούνται, με τα βλέμματα να μοιάζουν ακόμα πιο τρομακτικά, σε μια αντιπαράθεση γονέα και τέκνου καταδικασμένη να επαναλαμβάνεται κυκλικά, να αναπαράγεται αυτούσια στο διηνεκές, παρά τις όποιες προσωρινές ανακωχές. Η Ίνγκριντ Μπέργκμαν αποκαλύπτει το υποκριτικό της μεγαλείο εδώ και χαρίζει αξέχαστα πλάνα και μια ιστορική στιγμή για το σινεμά που κάνουμε οι άνθρωποι εδώ και χρόνια στον πλανήτη γη. Θεωρείται, εν τω μεταξή, η πιο βατή ταινία του γριφώδους Μπέργκμαν, αλλά δεν είναι κι ευκολάκι. Καλό είναι να την δείτε με συγκέντρωση, αξίζει.
Ο μεγάλος Σουηδός, με τη συμβολή του διευθυντή φωτογραφίας και συνεργάτη του, Σβεν Νίκβιστ, πλημμυρίζει την οθόνη με χρώματα μουντά και καταθλιπτικά, με όλες τις πιθανές κι απίθανες φθινοπωρινές αποχρώσεις να συμβολίζουν την πένθιμη διάθεση των ηρώων του. Η τέλεια επιλογή για ένα βράδυ Τετάρτης στο σπίτι. Η ταινία θα σας ”κυνηγά” καιρό. Θέλω να πω…θα την σκέφτεστε. Πολύ.
Όταν ο Χάρι γνώρισε τη Σάλι (1989) του Ρομπ Ράινερ
Ο Μπίλι Κρίσταλ και η Μεγκ Ράιαν περπατούν στο φθινοπωρινό Σέντραλ Πάρκ και εσύ, ο θεατής, θες να βρεθείς στη Νέα Υόρκη με έναν καφέ στο χέρι και να το ζήσεις όλο. Αυτή η ρομαντική κομεντί δεν πέρασε στα ψιλά-εντυπωσίασε κριτικούς και κοινό και συνεχίζει να φιγουράρει ψηλά στις λίστες με τις ταινίες που κάθε γενιά ψάχνει ανά τα χρόνια. Μοιάζει να μην παλιώνει ποτέ αυτή η ταινία, μοιάζει να πρωτοκυκλοφόρησε εξ αρχής και επίτηδες έτσι, ρετρό. Έσικσε στα ταμεία μόλις πρωτοβγήκε, δεν είναι τυχαίο αυτό. Η υπόθεση απλή και δύσκολη συγχρόνως: «Ο Χάρι και η Σάλι επιμένουν να παραμένουν φίλοι χωρίς να είναι εραστές.Είναι όμως δυνατή η αληθινή φιλία ανάμεσα σε δυο εκπροσώπους των αντίθετων φύλων;»
