Η μεγάλη γιορτή του ανιμέισον στήνεται στην πρωτεύουσα των Κυκλάδων για 15η συνεχή χρονιά και το ANIMASYROS θα πραγματοποιηθεί από 20 έως 25 Σεπτεμβρίου.
Με ένα πρόγραμμα πιο πλούσιο από ποτέ, το μεγαλύτερο Διεθνές Φεστιβάλ Κινουμένων Σχεδίων στην Ελλάδα και ένα από τα 20 κορυφαία του είδους στην Ευρώπη συγκεντρώνει περισσότερες από 200 ταινίες καταξιωμένων και νέων δημιουργών από 43 διαφορετικές χώρες, περιλαμβάνει 8 διαγωνιστικά τμήματα (Διεθνές, Φοιτητικό, K.ID.S, AnimaPride, Εθνικό Διαγωνιστικό, TV & Commissioned Films, Ταινιών Μεγάλου Μήκους & EU Values), ειδικά αφιερώματα, εκπαιδευτικά εργαστήρια, περιφερειακές δράσεις, διεθνείς συνεργασίες και την Αγορά που αποτελεί, πλέον, κέντρο αναφοράς για τη βιομηχανία του κλάδου στην Ανατολική Μεσόγειο!
Ανάμεσα στις αριστουργηματικές ταινίες του φεστιβάλ, ξεχωρίσαμε την ταινία έναρξης του φεστιβάλ, το FLEE, που αφορά την αληθινή ιστορία φυγής του Amin Nawabi (το όνομα δεν είναι αληθινό, η ιστορία όμως είναι) από το Αφγανιστάν σε μικρή ηλικία, για ένα ομηρικό ταξίδι προς την ελευθερία. Ο Amin τώρα είναι 36 ετών, κάτοικος της Δανίας, ακαδημαϊκός κι έτοιμος να παντρευτεί τον επί χρόνια σύντροφο του Kasper. Όμως, έρχεται αντιμέτωπος για πρώτη φορά με ένα επώδυνο μυστικό που κρατούσε κρυφό για 20 χρόνια, το οποίο απειλεί να τινάξει στον αέρα τη ζωή που έφτιαξε για τον ίδιο και τον μέλλοντα σύζυγό του.
Μέσα από το ανιμέισον ο Amin αφηγείται στον σκηνοθέτη Jonas Poher Rasmussen για πρώτη φορά την ιστορία του απίστευτου ταξιδιού του ως προσφυγάκι από το Αφγανιστάν. Μια ιστορία που έχει ομοιότητες με πολλών προσφύγων που κατάφεραν να αποκτήσουν μια καινούργια ζωή, αλλά που κουβαλούν πάντα μαζί τους το τραύμα. H ταινία έχει τη μορφή ντοκιμαντέρ και η αφήγηση διανθίζεται με animated σκηνές από το παρελθόν του Amin καθώς και αρχειακό υλικό.
Η ταινία του Jonas Poher Rasmussen γράφει «οσκαρική ιστορία» καθώς είναι η πρώτη ταινία που διεκδικεί 3 Βραβεία OSCAR στις κατηγορίες Καλύτερου Ντοκιμαντέρ, Καλύτερης Διεθνούς Ταινίας & Καλύτερης Ταινίας Animation. Έχει κερδίσει το μεγάλο Βραβείο Έπιτροπής στο Sundance Film Festival, βραβείο καλύτερης ταινίας ανιμέισον στο φεστιβάλ Annecy, βραβείο καλύτερου ντοκιμαντέρ και ταινίας ανιμέισον στα Eυρωπαϊκά Βραβεία – και οι βραβεύσεις και οι διακρίσεις δεν έχουν τέλος σε όσα φεστιβάλ προβάλλεται σε Έυρώπη και Αμερική (φεστιβάλ Νέας Υόρκης, Σικάγο, Βοστώνη, Ντάλας, Τορόντο κλπ). Στις διακρίσεις πρωταγωνιστεί και η πρωτότυπη μουσική του βραβευμένου σουηδού συνθέτη και multi-instrumentalist Uno Helmersson. Μέσα στο 2022 κέρδισε 2 υποψηφιότητες για βραβείο BAFTA, για τα Annie Awards (Λος Αντζελες) αλλά και για Χρυσή Σφαίρα.
Εμείς συζητήσαμε με τον Mikkel Sommer, επικεφαλής σχεδιαστή χαρακτήρων της ταινίας, ώστε να μας διαφωτίσει περαιτέρω για το FLEE και τη διαδικασία της δημιουργίας του.
– Ως σχεδιαστής χαρακτήρων, σκεφτήκατε ποτέ πριν κάνετε ένα ντοκιμαντέρ κινουμένων σχεδίων, ή κάτι άλλο, εκτός των συνηθισμένων ειδών που εμπλέκονται τα κινούμενα σχέδια;;
Έχω δουλέψει σε πολλά είδη στο παρελθόν, συμπεριλαμβανομένου του ντοκιμαντέρ, αλλά η κύρια μου ενασχόληση αφορά την εικονογράφηση βιβλίων.
– Πώς και πότε προέκυψε η ιδέα για το animation του Flee;
Δεν ήταν δική μου ιδέα, απλώς με προσέλαβαν για να κάνω τον σχεδιασμό των χαρακτήρων και το concept art.
– Το μεταναστευτικό στην Ελλάδα είναι ένα «φλέγον» ζήτημα. Κάποιοι κατηγορούν τους ίδιους τους μετανάστες ότι θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή τους αλλά και θεωρώντας τους αιτία μεγάλων κοινωνικών προβλημάτων, ενώ άλλοι τους αντιμετωπίζουν με συμπόνια δείχνοντας αλληλεγγύη. Μπορώ όμως να πω ότι η γενική εικόνα για το μεταναστευτικό είναι αρνητική. Ποια είναι η κατάσταση στη Δανία; Τι είδους παραλλαγές εχθρότητας και αλληλεγγύης υπάρχουν;
Δεν έχω ζήσει στη Δανία εδώ και 13 χρόνια και δεν έχω παρακολουθήσει ιδιαίτερα την μεταναστευτική της πολιτική, αλλά γνωρίζω ότι είναι μια πολύ κλειστή και συντηρητική χώρα όσον αφορά τους πρόσφυγες και τους μετανάστες, ειδικά σε σύγκριση με τις γειτονικές Γερμανία και Σουηδία.
– Θα θέλατε να σχολιάσετε ανταπόκριση του κοινού στο του είδους animation/doc;
Είμαι απλώς χαρούμενος που οι ταινίες κινουμένων σχεδίων θεωρούνται πολιτισμικά από πολλούς ως ισότιμες με τις ταινίες ζωντανής δράσης και που οι άνθρωποι αναγνωρίζουν τις δυνατότητες που έχουν από άποψη αφήγησης και δημιουργικότητας.
– Ποιες τεχνικές δυσκολίες αντιμετωπίσατε κατά την ταυτόχρονη δημιουργία ενός ντοκιμαντέρ και μιας ταινίας;Οι δυσκολίες που αντιμετώπισα ήταν στο να προσπαθήσω με κάθε τρόπο να κάνω τα σχέδια των χαρακτήρων να φαίνονται αληθοφανή και αυθεντικά.
– Πώς συνεργάστηκαν διάφοροι άνθρωποι από διαφορετικά πεδία για το έργο αυτό; π.χ. ανθρωπολόγοι, κοινωνικοί λειτουργοί κ.λπ.
Δεν έχω ιδέα, η δουλειά μου ήταν συγκεκριμένη και τεχνική και δεν ήρθα σε επαφή με τα περισσότερα μέλη της ομάδας.
– Πώς πιστεύετε ότι θα εξελιχθεί η κατάσταση των προσφύγων στην Ευρώπη;
Ελπίζω θετικά.
– Πιστεύετε ότι η καλλιτεχνική προβολή όντως προωθεί ένα τέτοιο θέμα ή σε κάποιο βαθμό το αποστειρώνει από την αρχική εμπειρία; Επίσης, θεωρείτε ότι η προβολή κινουμένων σχεδίων είναι ένα εργαλείο που ρίχνει φως στο συγκεκριμένο θέμα ή ότι αφαιρεί την αιχμηρότητα του;
Χμ, δύσκολη ερώτηση. Όλα εξαρτώνται από τον τρόπο με τον οποίο το χειρίζεται και το αφηγείται κανείς. Νομίζω ότι οποιαδήποτε μεταφορά μιας ιστορίας ή ενός γεγονότος σε οτιδήποτε, ταινία ή βιβλίο ή θέατρο κ.λπ. πάντα θα το διαστρεβλώνει και θα το αλλάζει, γιατί είναι φτιαγμένο από ανθρώπους. Νομίζω ότι ειδικά το FLEE έχει κάνει πολύ καλή δουλειά σε αυτό και χειρίζεται την ιστορία και τις σκηνές με έναν πολύ αντίστοιχο και ευαίσθητο τρόπο. Αν το συνεργείο είχε χρησιμοποιήσει ένα πιο περίεργο πειραματικό στυλ σχεδίασης ή τεχνικές animation, ίσως δημιουργείτο μια απόσταση ανάμεσα στο κοινό κι από τα συναισθήματα του χαρακτήρα. Ακόμα κι αν η ιστορία αποδιδόταν με έναν εντελώς ρεαλιστικό τρόπο, το ίδιο πράγμα θα μπορούσε να συμβεί. Όλα έχουν να κάνουν με την ισορροπία.
ΣKHNOΘΕΣΙΑ: JONAS POHER RASMUSSENΣΕΝΑΡΙΟ: AMIN NAWABI, JONAS POHER RASMUSSEN
ΜΟΥΣΙΚΗ: UΝΟ HELMERSSON
ΠΑΡΑΓΩΓΗ: Monica Hellström, Signe Byrge Sørensen, Charlotte de la Gournerie·
Η ταινία συμμετέχει στο Διεθνές Διαγωνιστικό Τμήμα Μεγάλου Μήκους
Η μεγάλη γιορτή του ανιμέισον στήνεται στην πρωτεύουσα των Κυκλάδων για 15η συνεχή χρονιά και το ANIMASYROS θα πραγματοποιηθεί από 20 έως 25 Σεπτεμβρίου.
Με ένα πρόγραμμα πιο πλούσιο από ποτέ, το μεγαλύτερο Διεθνές Φεστιβάλ Κινουμένων Σχεδίων στην Ελλάδα και ένα από τα 20 κορυφαία του είδους στην Ευρώπη συγκεντρώνει περισσότερες από 200 ταινίες καταξιωμένων και νέων δημιουργών από 43 διαφορετικές χώρες, περιλαμβάνει 8 διαγωνιστικά τμήματα (Διεθνές, Φοιτητικό, K.ID.S, AnimaPride, Εθνικό Διαγωνιστικό, TV & Commissioned Films, Ταινιών Μεγάλου Μήκους & EU Values), ειδικά αφιερώματα, εκπαιδευτικά εργαστήρια, περιφερειακές δράσεις, διεθνείς συνεργασίες και την Αγορά που αποτελεί, πλέον, κέντρο αναφοράς για τη βιομηχανία του κλάδου στην Ανατολική Μεσόγειο!
Ανάμεσα στις αριστουργηματικές ταινίες του φεστιβάλ, ξεχωρίσαμε την ταινία έναρξης του φεστιβάλ, το FLEE, που αφορά την αληθινή ιστορία φυγής του Amin Nawabi (το όνομα δεν είναι αληθινό, η ιστορία όμως είναι) από το Αφγανιστάν σε μικρή ηλικία, για ένα ομηρικό ταξίδι προς την ελευθερία. Ο Amin τώρα είναι 36 ετών, κάτοικος της Δανίας, ακαδημαϊκός κι έτοιμος να παντρευτεί τον επί χρόνια σύντροφο του Kasper. Όμως, έρχεται αντιμέτωπος για πρώτη φορά με ένα επώδυνο μυστικό που κρατούσε κρυφό για 20 χρόνια, το οποίο απειλεί να τινάξει στον αέρα τη ζωή που έφτιαξε για τον ίδιο και τον μέλλοντα σύζυγό του.
Μέσα από το ανιμέισον ο Amin αφηγείται στον σκηνοθέτη Jonas Poher Rasmussen για πρώτη φορά την ιστορία του απίστευτου ταξιδιού του ως προσφυγάκι από το Αφγανιστάν. Μια ιστορία που έχει ομοιότητες με πολλών προσφύγων που κατάφεραν να αποκτήσουν μια καινούργια ζωή, αλλά που κουβαλούν πάντα μαζί τους το τραύμα. H ταινία έχει τη μορφή ντοκιμαντέρ και η αφήγηση διανθίζεται με animated σκηνές από το παρελθόν του Amin καθώς και αρχειακό υλικό.
Η ταινία του Jonas Poher Rasmussen γράφει «οσκαρική ιστορία» καθώς είναι η πρώτη ταινία που διεκδικεί 3 Βραβεία OSCAR στις κατηγορίες Καλύτερου Ντοκιμαντέρ, Καλύτερης Διεθνούς Ταινίας & Καλύτερης Ταινίας Animation. Έχει κερδίσει το μεγάλο Βραβείο Έπιτροπής στο Sundance Film Festival, βραβείο καλύτερης ταινίας ανιμέισον στο φεστιβάλ Annecy, βραβείο καλύτερου ντοκιμαντέρ και ταινίας ανιμέισον στα Eυρωπαϊκά Βραβεία – και οι βραβεύσεις και οι διακρίσεις δεν έχουν τέλος σε όσα φεστιβάλ προβάλλεται σε Έυρώπη και Αμερική (φεστιβάλ Νέας Υόρκης, Σικάγο, Βοστώνη, Ντάλας, Τορόντο κλπ). Στις διακρίσεις πρωταγωνιστεί και η πρωτότυπη μουσική του βραβευμένου σουηδού συνθέτη και multi-instrumentalist Uno Helmersson. Μέσα στο 2022 κέρδισε 2 υποψηφιότητες για βραβείο BAFTA, για τα Annie Awards (Λος Αντζελες) αλλά και για Χρυσή Σφαίρα.
Εμείς συζητήσαμε με τον Mikkel Sommer, επικεφαλής σχεδιαστή χαρακτήρων της ταινίας, ώστε να μας διαφωτίσει περαιτέρω για το FLEE και τη διαδικασία της δημιουργίας του.
– Ως σχεδιαστής χαρακτήρων, σκεφτήκατε ποτέ πριν κάνετε ένα ντοκιμαντέρ κινουμένων σχεδίων, ή κάτι άλλο, εκτός των συνηθισμένων ειδών που εμπλέκονται τα κινούμενα σχέδια;;
Έχω δουλέψει σε πολλά είδη στο παρελθόν, συμπεριλαμβανομένου του ντοκιμαντέρ, αλλά η κύρια μου ενασχόληση αφορά την εικονογράφηση βιβλίων.
– Πώς και πότε προέκυψε η ιδέα για το animation του Flee;
Δεν ήταν δική μου ιδέα, απλώς με προσέλαβαν για να κάνω τον σχεδιασμό των χαρακτήρων και το concept art.
– Το μεταναστευτικό στην Ελλάδα είναι ένα «φλέγον» ζήτημα. Κάποιοι κατηγορούν τους ίδιους τους μετανάστες ότι θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή τους αλλά και θεωρώντας τους αιτία μεγάλων κοινωνικών προβλημάτων, ενώ άλλοι τους αντιμετωπίζουν με συμπόνια δείχνοντας αλληλεγγύη. Μπορώ όμως να πω ότι η γενική εικόνα για το μεταναστευτικό είναι αρνητική. Ποια είναι η κατάσταση στη Δανία; Τι είδους παραλλαγές εχθρότητας και αλληλεγγύης υπάρχουν;
Δεν έχω ζήσει στη Δανία εδώ και 13 χρόνια και δεν έχω παρακολουθήσει ιδιαίτερα την μεταναστευτική της πολιτική, αλλά γνωρίζω ότι είναι μια πολύ κλειστή και συντηρητική χώρα όσον αφορά τους πρόσφυγες και τους μετανάστες, ειδικά σε σύγκριση με τις γειτονικές Γερμανία και Σουηδία.
– Θα θέλατε να σχολιάσετε ανταπόκριση του κοινού στο του είδους animation/doc;
Είμαι απλώς χαρούμενος που οι ταινίες κινουμένων σχεδίων θεωρούνται πολιτισμικά από πολλούς ως ισότιμες με τις ταινίες ζωντανής δράσης και που οι άνθρωποι αναγνωρίζουν τις δυνατότητες που έχουν από άποψη αφήγησης και δημιουργικότητας.
– Ποιες τεχνικές δυσκολίες αντιμετωπίσατε κατά την ταυτόχρονη δημιουργία ενός ντοκιμαντέρ και μιας ταινίας;Οι δυσκολίες που αντιμετώπισα ήταν στο να προσπαθήσω με κάθε τρόπο να κάνω τα σχέδια των χαρακτήρων να φαίνονται αληθοφανή και αυθεντικά.
– Πώς συνεργάστηκαν διάφοροι άνθρωποι από διαφορετικά πεδία για το έργο αυτό; π.χ. ανθρωπολόγοι, κοινωνικοί λειτουργοί κ.λπ.
Δεν έχω ιδέα, η δουλειά μου ήταν συγκεκριμένη και τεχνική και δεν ήρθα σε επαφή με τα περισσότερα μέλη της ομάδας.
– Πώς πιστεύετε ότι θα εξελιχθεί η κατάσταση των προσφύγων στην Ευρώπη;
Ελπίζω θετικά.
– Πιστεύετε ότι η καλλιτεχνική προβολή όντως προωθεί ένα τέτοιο θέμα ή σε κάποιο βαθμό το αποστειρώνει από την αρχική εμπειρία; Επίσης, θεωρείτε ότι η προβολή κινουμένων σχεδίων είναι ένα εργαλείο που ρίχνει φως στο συγκεκριμένο θέμα ή ότι αφαιρεί την αιχμηρότητα του;
Χμ, δύσκολη ερώτηση. Όλα εξαρτώνται από τον τρόπο με τον οποίο το χειρίζεται και το αφηγείται κανείς. Νομίζω ότι οποιαδήποτε μεταφορά μιας ιστορίας ή ενός γεγονότος σε οτιδήποτε, ταινία ή βιβλίο ή θέατρο κ.λπ. πάντα θα το διαστρεβλώνει και θα το αλλάζει, γιατί είναι φτιαγμένο από ανθρώπους. Νομίζω ότι ειδικά το FLEE έχει κάνει πολύ καλή δουλειά σε αυτό και χειρίζεται την ιστορία και τις σκηνές με έναν πολύ αντίστοιχο και ευαίσθητο τρόπο. Αν το συνεργείο είχε χρησιμοποιήσει ένα πιο περίεργο πειραματικό στυλ σχεδίασης ή τεχνικές animation, ίσως δημιουργείτο μια απόσταση ανάμεσα στο κοινό κι από τα συναισθήματα του χαρακτήρα. Ακόμα κι αν η ιστορία αποδιδόταν με έναν εντελώς ρεαλιστικό τρόπο, το ίδιο πράγμα θα μπορούσε να συμβεί. Όλα έχουν να κάνουν με την ισορροπία.
ΣKHNOΘΕΣΙΑ: JONAS POHER RASMUSSENΣΕΝΑΡΙΟ: AMIN NAWABI, JONAS POHER RASMUSSEN
ΜΟΥΣΙΚΗ: UΝΟ HELMERSSON
ΠΑΡΑΓΩΓΗ: Monica Hellström, Signe Byrge Sørensen, Charlotte de la Gournerie·
Η ταινία συμμετέχει στο Διεθνές Διαγωνιστικό Τμήμα Μεγάλου Μήκους
