Είναι ένα εξαιρετικά σημαντικό κεφάλαιο το «15 ταινίες που τραυμάτισαν ανεπανόρθωτα την παιδική μας ηλικία» για την ζωή ενός σινεφίλ και κινηματογραφόφιλου.
Γιατί όλοι μας ήρθαμε εξ απαλών ονύχων σε επαφή με τον μαγικό κόσμο του σινεμά και όλοι μας εκτεθήκαμε, άθελά μας και μη, σε ταινίες και σκηνές που τελικά ήταν απαγορευτικές για το μάτι, το αυτί και το θυμικό του μέσου 8χρονου ή 10χρονου θεατή.
Αυτές είναι 15 γνωστές ταινίες που οι περισσότεροι από εμάς είδαμε όταν ήμασταν παιδιά και κάποιες από τις σκηνές τους στην συνέχεια μάς προκάλεσαν απανωτούς εφιάλτες.
Σημείωση: Οι παρακάτω ταινίες τραυμάτισαν την παιδική μου ηλικία, ΑΛΛΑ ακόμη και σήμερα, στα 45 μου χρόνια, είναι όλες τους πολύ πολύ αγαπημένες μου, που σημαίνει ότι, 35 χρόνια μετά, τις ξαναβλέπω με την ίδια όρεξη.
Η Μύγα
Είδα την ταινία αυτή όταν ήμουν 9 ετών. Σε θερινό σινεμά στο εξοχικό μου. Βγήκα από την προβολή της και έβλεπα εφιάλτες για ένα μήνα -έτρεμα μήπως, το πρωί ενόσω πλένω τα δόντια μου, μού πέσει κανά δόντι ή κανά αυτί στο νιπτήρα.
E.T. Ο Εξωγήινος
Ενα 9χρονο αγόρι πετάει μια μπάλα μέσα σε μια (άδεια) αποθήκη. Η μπάλα επιστρέφει σε αυτόν. Ο εξωγήινος αποκαλύπτεται. Ρίγη στην πλάτη αναμεμειγμένα με φόβο.
Who Framed Roger Rabbit
Τα μάτια του Judge Doom. O ίδιος ο δικαστής να λιώνει. The eyes chico, they never lie. Τι διάολο βλέπαμε στα 10 μας χρόνια;
Predator
Πήγα και είδα τον «Κυνηγό» τέλη του Ιούνη του ΄87, στο θερινό σινεμά «Μαριάννα» των Αγίων Αποστόλων όπου παραθέριζα με τους γονείς μου. Τότε, ξέρετε, δεν υπήρχαν τα… μέτρα ασφαλείας που υπάρχουν σήμερα όσον αφορά στις ηλικίες των θεατών. Έτσι, η ταινία ναι μεν έγραφε στην αφίσα της «ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟ ΓΙΑ ΘΕΑΤΕΣ ΚΑΤΩ ΤΩΝ 12 ΕΤΩΝ», αλλά τέτοια ώρα, τέτοια λόγια. Η παρακάτω σκηνή όμως – η στοιχειωτική φωνή και η αποκάλυψη του χεριού του Κυνηγού – είναι πραγματικά χαραγμένη στην μνήμη μου, να κοντεύω να τα κάνω πάνω μου μέσα στο σινεμά.
Indiana Jones and the Raiders Of The Lost Ark
Στο 3:30 ο Major Arnold Toht (Ronald Lacey) λιώνει όταν ανοίγει η Κιβωτός της Διαθήκης. Γερό το σοκ για έναν πιτσιρικά 7-8 ετών που τού υποσχέθηκαν ότι θα έβλεπε «μια διασκεδαστική περιπέτεια για όλη την οικογένεια».
Στενές Επαφές Τρίτου Τύπου
Η απαγωγή του Μπάρι. Οι εφιάλτες με εξωγήινους κράτησαν από τα 8 μου χρόνια μέχρι και πρόπερσι.
Jaws
Kάποιος πρέπει να πει στον Σπίλμπεργκ – εκτός του ότι είναι σπουδαίος σκηνοθέτης – ότι ευθύνεται για τα μισά ψυχολογικά προβλήματα όλων των σημερινών 40άρηδων. Ή μάλλον, είναι σπουδαίος σκηνοθέτης ΓΙ’ ΑΥΤΟΝ ακριβώς τον λόγο.
The Neverending Story
To είδα μόλις μια φορά. Δεν το ξαναείδα. Αλλά ουδέποτε ξέχασα τα περίεργα αυτά και απόκοσμα πλάσματα που είδα στην μικρή ασπρόμαυρη τηλεόραση των γονιών μου.
Εφιάλτης το Δρόμο Με Τις Λεύκες
Tρομεροί θάνατοι, φοβερή φαντασία, εκπληκτικός τρόμος. Ακόμη βλέπω στον ύπνο μου αυτή την σκηνή με τις φλέβες.
Υoung Sherlock Ηolmes
Γνωστό και ως «Η Πυραμίδα του Φόβου», σε παραγωγή (κανείς δεν το περίμενε αυτό) του Στίβεν Σπίλμπεργκ, ξεκινάει με μια σειρά από θανάτους που προκαλούνται όταν τα θύματα έχουν παραισθήσεις. Νεκρά κοτόπουλα ζωντανεύουν σε πιάτα, φωτιστικά σε σχήμα φιδιού παίρνουν ζωή, κυρίως όμως το παρακάτω:
Poltergeist
Τι «they’re here» ρε; Πάτε καλά Σπίλμπεργκ και σία; Θέλετε να μην κοιμηθούμε ποτέ ξανά; Ή να μην ανοίξουμε ξανά την τηλεόρασή μας και δούμε «χιόνια»;
Τotal Recall
Ο Κuato αποκαλύπτεται για πρώτη φορά. Σοκ. Οπτικό και ακουστικό. Ανεπανάληπτη στιγμή.
Robocop
Ο θάνατος του Emil, λίγο παραπάνω graphic απ’ όσο θα άντεχε το μυαλό και το στομάχι του μέσου 10χρονου θεατή.
Altered States
Mια από τις αγαπημένες μου ταινίες όλων των εποχών, ένα καλειδοσκοπικά ψυχεδελικό γαϊτανάκι οπτικοακουστικής ημι-παραφροσύνης που όσες φορές και αν το δω, πάντα θα μαζεύω το σαγόνι μου από το πάτωμα.
Indiana Jones and the Temple of Doom
Kάλι-μα, Κάλι-μα, τα μυαλά στα κάγκελα και τα άντερα στο μίξερ λέμε.
Είναι ένα εξαιρετικά σημαντικό κεφάλαιο το «15 ταινίες που τραυμάτισαν ανεπανόρθωτα την παιδική μας ηλικία» για την ζωή ενός σινεφίλ και κινηματογραφόφιλου.
Γιατί όλοι μας ήρθαμε εξ απαλών ονύχων σε επαφή με τον μαγικό κόσμο του σινεμά και όλοι μας εκτεθήκαμε, άθελά μας και μη, σε ταινίες και σκηνές που τελικά ήταν απαγορευτικές για το μάτι, το αυτί και το θυμικό του μέσου 8χρονου ή 10χρονου θεατή.
Αυτές είναι 15 γνωστές ταινίες που οι περισσότεροι από εμάς είδαμε όταν ήμασταν παιδιά και κάποιες από τις σκηνές τους στην συνέχεια μάς προκάλεσαν απανωτούς εφιάλτες.
Σημείωση: Οι παρακάτω ταινίες τραυμάτισαν την παιδική μου ηλικία, ΑΛΛΑ ακόμη και σήμερα, στα 45 μου χρόνια, είναι όλες τους πολύ πολύ αγαπημένες μου, που σημαίνει ότι, 35 χρόνια μετά, τις ξαναβλέπω με την ίδια όρεξη.
Η Μύγα
Είδα την ταινία αυτή όταν ήμουν 9 ετών. Σε θερινό σινεμά στο εξοχικό μου. Βγήκα από την προβολή της και έβλεπα εφιάλτες για ένα μήνα -έτρεμα μήπως, το πρωί ενόσω πλένω τα δόντια μου, μού πέσει κανά δόντι ή κανά αυτί στο νιπτήρα.
E.T. Ο Εξωγήινος
Ενα 9χρονο αγόρι πετάει μια μπάλα μέσα σε μια (άδεια) αποθήκη. Η μπάλα επιστρέφει σε αυτόν. Ο εξωγήινος αποκαλύπτεται. Ρίγη στην πλάτη αναμεμειγμένα με φόβο.
Who Framed Roger Rabbit
Τα μάτια του Judge Doom. O ίδιος ο δικαστής να λιώνει. The eyes chico, they never lie. Τι διάολο βλέπαμε στα 10 μας χρόνια;
Predator
Πήγα και είδα τον «Κυνηγό» τέλη του Ιούνη του ΄87, στο θερινό σινεμά «Μαριάννα» των Αγίων Αποστόλων όπου παραθέριζα με τους γονείς μου. Τότε, ξέρετε, δεν υπήρχαν τα… μέτρα ασφαλείας που υπάρχουν σήμερα όσον αφορά στις ηλικίες των θεατών. Έτσι, η ταινία ναι μεν έγραφε στην αφίσα της «ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟ ΓΙΑ ΘΕΑΤΕΣ ΚΑΤΩ ΤΩΝ 12 ΕΤΩΝ», αλλά τέτοια ώρα, τέτοια λόγια. Η παρακάτω σκηνή όμως – η στοιχειωτική φωνή και η αποκάλυψη του χεριού του Κυνηγού – είναι πραγματικά χαραγμένη στην μνήμη μου, να κοντεύω να τα κάνω πάνω μου μέσα στο σινεμά.
Indiana Jones and the Raiders Of The Lost Ark
Στο 3:30 ο Major Arnold Toht (Ronald Lacey) λιώνει όταν ανοίγει η Κιβωτός της Διαθήκης. Γερό το σοκ για έναν πιτσιρικά 7-8 ετών που τού υποσχέθηκαν ότι θα έβλεπε «μια διασκεδαστική περιπέτεια για όλη την οικογένεια».
Στενές Επαφές Τρίτου Τύπου
Η απαγωγή του Μπάρι. Οι εφιάλτες με εξωγήινους κράτησαν από τα 8 μου χρόνια μέχρι και πρόπερσι.
Jaws
Kάποιος πρέπει να πει στον Σπίλμπεργκ – εκτός του ότι είναι σπουδαίος σκηνοθέτης – ότι ευθύνεται για τα μισά ψυχολογικά προβλήματα όλων των σημερινών 40άρηδων. Ή μάλλον, είναι σπουδαίος σκηνοθέτης ΓΙ’ ΑΥΤΟΝ ακριβώς τον λόγο.
The Neverending Story
To είδα μόλις μια φορά. Δεν το ξαναείδα. Αλλά ουδέποτε ξέχασα τα περίεργα αυτά και απόκοσμα πλάσματα που είδα στην μικρή ασπρόμαυρη τηλεόραση των γονιών μου.
Εφιάλτης το Δρόμο Με Τις Λεύκες
Tρομεροί θάνατοι, φοβερή φαντασία, εκπληκτικός τρόμος. Ακόμη βλέπω στον ύπνο μου αυτή την σκηνή με τις φλέβες.
Υoung Sherlock Ηolmes
Γνωστό και ως «Η Πυραμίδα του Φόβου», σε παραγωγή (κανείς δεν το περίμενε αυτό) του Στίβεν Σπίλμπεργκ, ξεκινάει με μια σειρά από θανάτους που προκαλούνται όταν τα θύματα έχουν παραισθήσεις. Νεκρά κοτόπουλα ζωντανεύουν σε πιάτα, φωτιστικά σε σχήμα φιδιού παίρνουν ζωή, κυρίως όμως το παρακάτω:
Poltergeist
Τι «they’re here» ρε; Πάτε καλά Σπίλμπεργκ και σία; Θέλετε να μην κοιμηθούμε ποτέ ξανά; Ή να μην ανοίξουμε ξανά την τηλεόρασή μας και δούμε «χιόνια»;
Τotal Recall
Ο Κuato αποκαλύπτεται για πρώτη φορά. Σοκ. Οπτικό και ακουστικό. Ανεπανάληπτη στιγμή.
Robocop
Ο θάνατος του Emil, λίγο παραπάνω graphic απ’ όσο θα άντεχε το μυαλό και το στομάχι του μέσου 10χρονου θεατή.
Altered States
Mια από τις αγαπημένες μου ταινίες όλων των εποχών, ένα καλειδοσκοπικά ψυχεδελικό γαϊτανάκι οπτικοακουστικής ημι-παραφροσύνης που όσες φορές και αν το δω, πάντα θα μαζεύω το σαγόνι μου από το πάτωμα.
Indiana Jones and the Temple of Doom
Kάλι-μα, Κάλι-μα, τα μυαλά στα κάγκελα και τα άντερα στο μίξερ λέμε.