Το 2004 κι ενώ βρισκόταν σε θεραπεία για να αντιμετωπίσει τον καρκίνο, ο Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες εξέδωσε το τελευταίο του έργο, τη νουβέλα οι “Θλιμμένες πουτάνες της ζωής μου”.
Ο Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες θεωρείται, όχι άδικα, ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του μαγικού ρεαλισμού. Στο λόγο του εκφράζεται το μη πραγματικό, το αλλόκοτο, καμωμένο με τέτοιο τρόπο που να επιβάλλεται ως οικείο. Μια ποιητική πάλη ανάμεσα στην κουλτούρα της παράδοσης και των λαϊκών μύθων και της αναπόφευκτης εξέλιξης του μοντέρνου.
Ο “Γκαμπίτο” -‘όπως ήταν το υποκοριστικό του Μάρκες- γεννήθηκε μια Κυριακή του Μάρτη του 1927, σε ένα χωριό της Κολομβίας. Ήταν το πρώτο παιδί από συνολικά 7 αγόρια και 4 κορίτσια του Γκαμπριέλ Ελίχιο Γκαρσία και της Λουίσα Σαντιάγα Μάρκες Ιγουαράν.
Μεγάλωσε με τον παππού σε ένα σπίτι γεμάτο γυναίκες. Από μικρός άκουγε τα τραγούδια και τα μοιρολόγια των κοριτσιών που “ζητούσαν από τα πνεύματα του Αρακατάκα να τους φέρουν εκείνον που αγαπούν”. Από τη γιαγιά του άκουγε ιστορίες για τους νεκρούς κι από τον παππού του, τον συνταγματάρχη του επαναστατικού στρατού Νικολάς Ρικάρδο Μάρκες Μεχία βετεράνο του (εμφυλίου) πολέμου των Χιλίων Ημερών, ιστορίες για την ένδοξη Κολομβία.
Το πρώτο βιβλίο που διάβασε ο μικρός Γκαμπίτο ήταν το “Χίλιες και μια νύχτες”. Τότε, ήταν που ανακοίνωσε στην οικογένεια του πως θέλει να ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο και να διηγείται ιστορίες. Οι παππούδες του νόμιζαν πως έχει χάσει τα λογικά του και του έκρυψαν κι αυτό και όλα τα βιβλία που είχε κάτω από το στρώμα του. Όταν ο Γκαμπίτο έπεσε σε μελαγχολία έφεραν το μάγο-γιατρό και του διάβαζε ξόρκια για να φύγει το κακό. Όμως, ο πυρετός δεν έπεφτε κι έτσι οι “Χίλιες και μια νύχτες” που τόσο αγάπησε ήταν πάλι δικές του.
Μεγαλώνοντας πέφτει στα χέρια του η “Μεταμόρφωση” του Κάφκα που διαμόρφωσε το μετέπειτα συγγραφικό του έργο.
Το 1947 άρχισε στο Πανεπιστήμιο της Μπογκοτά τις σπουδές του στα νομικά και τις πολιτικές επιστήμες και τον ίδιο χρόνο η εφημερίδα Ελ Εσπεκταδόρ δημοσίευσε το πρώτο διήγημά του με τίτλο “Η Τρίτη Παραίτηση”. Το 1948 μετακόμισε στην Καρταχένα των Δυτικών Ινδιών κι εκεί άρχισε να εργάζεται ως δημοσιογράφος στην εφημερίδα Ελ Ουνιβερσάλ.
Το “Εκατό Χρόνια Μοναξιά” τον κάνει γνωστό στο αναγνωστικό κοινό κερδίζοντας τις θετικότερες κριτικές. Από την πρώτη εβδομάδα κυκλοφορίας του το βιβλίο είχε εξαντληθεί.
Το 1982 κέρδισε το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας για το σύνολο του λογοτεχνικού του έργου που περιλαμβάνει μεταξύ άλλων τα μυθιστορήματα: Το Φθινόπωρο του Πατριάρχη, Χρονικό Ενός Προαναγγελθέντος Θανάτου, Ο Ερωτας στα Χρόνια της Χολέρας, Δώδεκα Διηγήματα Περιπλανώμενα και Περί Ερωτος και Αλλων Δαιμονίων.
Στις 17 Απριλίου 2014 ο Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες φεύγει από τη ζωή αφήνοντας τα κορίτσια ακόμα να περιμένουν εκείνον που αγαπούν.
Το 2004 κι ενώ βρισκόταν σε θεραπεία για να αντιμετωπίσει τον καρκίνο, ο Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες εξέδωσε το τελευταίο του έργο, τη νουβέλα οι “Θλιμμένες πουτάνες της ζωής μου”.
Ο Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες θεωρείται, όχι άδικα, ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του μαγικού ρεαλισμού. Στο λόγο του εκφράζεται το μη πραγματικό, το αλλόκοτο, καμωμένο με τέτοιο τρόπο που να επιβάλλεται ως οικείο. Μια ποιητική πάλη ανάμεσα στην κουλτούρα της παράδοσης και των λαϊκών μύθων και της αναπόφευκτης εξέλιξης του μοντέρνου.
Ο “Γκαμπίτο” -‘όπως ήταν το υποκοριστικό του Μάρκες- γεννήθηκε μια Κυριακή του Μάρτη του 1927, σε ένα χωριό της Κολομβίας. Ήταν το πρώτο παιδί από συνολικά 7 αγόρια και 4 κορίτσια του Γκαμπριέλ Ελίχιο Γκαρσία και της Λουίσα Σαντιάγα Μάρκες Ιγουαράν.
Μεγάλωσε με τον παππού σε ένα σπίτι γεμάτο γυναίκες. Από μικρός άκουγε τα τραγούδια και τα μοιρολόγια των κοριτσιών που “ζητούσαν από τα πνεύματα του Αρακατάκα να τους φέρουν εκείνον που αγαπούν”. Από τη γιαγιά του άκουγε ιστορίες για τους νεκρούς κι από τον παππού του, τον συνταγματάρχη του επαναστατικού στρατού Νικολάς Ρικάρδο Μάρκες Μεχία βετεράνο του (εμφυλίου) πολέμου των Χιλίων Ημερών, ιστορίες για την ένδοξη Κολομβία.
Το πρώτο βιβλίο που διάβασε ο μικρός Γκαμπίτο ήταν το “Χίλιες και μια νύχτες”. Τότε, ήταν που ανακοίνωσε στην οικογένεια του πως θέλει να ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο και να διηγείται ιστορίες. Οι παππούδες του νόμιζαν πως έχει χάσει τα λογικά του και του έκρυψαν κι αυτό και όλα τα βιβλία που είχε κάτω από το στρώμα του. Όταν ο Γκαμπίτο έπεσε σε μελαγχολία έφεραν το μάγο-γιατρό και του διάβαζε ξόρκια για να φύγει το κακό. Όμως, ο πυρετός δεν έπεφτε κι έτσι οι “Χίλιες και μια νύχτες” που τόσο αγάπησε ήταν πάλι δικές του.
Μεγαλώνοντας πέφτει στα χέρια του η “Μεταμόρφωση” του Κάφκα που διαμόρφωσε το μετέπειτα συγγραφικό του έργο.
Το 1947 άρχισε στο Πανεπιστήμιο της Μπογκοτά τις σπουδές του στα νομικά και τις πολιτικές επιστήμες και τον ίδιο χρόνο η εφημερίδα Ελ Εσπεκταδόρ δημοσίευσε το πρώτο διήγημά του με τίτλο “Η Τρίτη Παραίτηση”. Το 1948 μετακόμισε στην Καρταχένα των Δυτικών Ινδιών κι εκεί άρχισε να εργάζεται ως δημοσιογράφος στην εφημερίδα Ελ Ουνιβερσάλ.
Το “Εκατό Χρόνια Μοναξιά” τον κάνει γνωστό στο αναγνωστικό κοινό κερδίζοντας τις θετικότερες κριτικές. Από την πρώτη εβδομάδα κυκλοφορίας του το βιβλίο είχε εξαντληθεί.
Το 1982 κέρδισε το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας για το σύνολο του λογοτεχνικού του έργου που περιλαμβάνει μεταξύ άλλων τα μυθιστορήματα: Το Φθινόπωρο του Πατριάρχη, Χρονικό Ενός Προαναγγελθέντος Θανάτου, Ο Ερωτας στα Χρόνια της Χολέρας, Δώδεκα Διηγήματα Περιπλανώμενα και Περί Ερωτος και Αλλων Δαιμονίων.
Στις 17 Απριλίου 2014 ο Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες φεύγει από τη ζωή αφήνοντας τα κορίτσια ακόμα να περιμένουν εκείνον που αγαπούν.
