Μέχρι το 2025 το Μονακό θα έχει γίνει κατά τι μεγαλύτερο σε έκταση. Κυρίως όμως θα έχει γίνει αρκετά πλουσιότερο.

Ο πρίγκιπας Αλβέρτος βλέποντας πως η ζήτηση για μόνιμη μετεγκατάσταση στο πριγκιπάτο ολοένα και αυξάνεται –δεν είναι, άλλωστε τυχαίο πως το ένα τρίτο των κατοίκων είναι εκατομμυριούχοι που τους προσελκύει η χαμηλότατη φορολογική πολιτική της χώρας, αφού ο φόρος εισοδήματος έχει καταργηθεί από το 1869 – αποφάσισε να διατάξει την περαιτέρω επέκταση του Μονακό… δια θαλάσσης μέσω μιας τεχνητής χερσονήσου.

Όταν λέμε «Μονακό», πρέπει για αρχή να έχουμε υπόψη μας τις διαστάσεις του: είναι η δεύτερη μικρότερη χώρα στον κόσμο μετά το Βατικανό, ένα πριγκιπάτο χτισμένο σε μια έκταση μικρότερη από το Σέντραλ Παρκ της Νέας Υόρκης, με 40.000 μόνιμους κατοίκους να ζουν «στριμωγμένοι» σε περίπου δύο τετραγωνικά χιλιόμετρα και επιπλέον 40.000 ανθρώπους να διασχίζουν τα σύνορα από τη Γαλλία και την Ιταλία καθημερινώς για να εργαστούν εκεί.

Καταλαβαίνουμε λοιπόν εξαρχής ότι η κατάσταση έχει αρχίσει να γίνεται ελαφρώς… αποπνικτική, από πλευράς ανθρώπινης πυκνότητας.

Η λύση, κατά τους αρχιτέκτονες και τους πολεοδόμους, είναι να χτιστεί μια υπερπολυτελής και τεχνητή οικιστική χερσόνησος μέσα στη θάλασσα: το πιο μεγαλεπήβολο αρχιτεκτονικό σχέδιο που εκπονήθηκε ποτέ στην Ευρώπη τον τελευταίο αιώνα.

Το Portier Cove ή Μareterra, όπως θα ονομάζεται η τεχνητή χερσόνησος, θα βρίσκεται δίπλα στο θρυλικό καζίνο του Μόντε Κάρλο και θα είναι σε θέση να φιλοξενήσει τουλάχιστον 1.000 κατοίκους σε υπερπολυτελή διαμερίσματα και βίλες που κατασκευάζονται αυτή την στιγμή που μιλάμε.

Στο πολεοδομικό σχέδιο κόστους άνω των 2 δισ. ευρώ περιλαμβάνονται δημόσιοι χώροι, όπως ένα κατάλληλα διαμορφωμένο πάρκο, ένας παραθαλάσσιος πεζόδρομος, ένα πάρκο και μια μικρή μαρίνα. Η κυβέρνηση του Μονακό επιβλέπει το έργο, αλλά οι ιδιώτες χρηματοδότες έχουν αναλάβει το κόστος κατασκευής και φυσικά θα επωφεληθούν από την πώληση της ακίνητης περιουσίας στην περιοχή.

Η επέκταση γης διαμέσου της θάλασσας δεν είναι μια καινούργια ιδέα.

«Το Μονακό “καταβροχθίζει” άπληστα τα γύρω ύδατα και την χέρσα γη εδώ και δεκαετίες καθώς από τη δεκαετία του 1950, το 20% της επιφάνειας του πριγκιπάτου έχει δημιουργηθεί με αυτόν τον τρόπο. Ωστόσο, το Mareterra είναι μια από τις πιο φιλόδοξες προσπάθειες μέχρι σήμερα, μια περιοχή 14 στρεμμάτων που θα αυξήσει το μέγεθος της χώρας κατά 3%», αναφέρει το προ ημερών αναλυτικό και εκτενές ρεπορτάζ του Robb Report, το οποίο είχε την αποκλειστική πρώτη πρόσβαση για να δει σε προεπισκόπηση την περιοχή, η οποία φέρει την «υπογραφή» πολλών σπουδαίων και διάσημων αρχιτεκτόνων.

Ο Ιταλός Renzo Piano σχεδίασε το υπερπολυτελές κτίριο 50 διαμερισμάτων που φέρει το όνομά του, ενώ ο Stefano Boeri, ο Tadao Ando και ο Sir Norman Foster είναι μεταξύ των ονομάτων που έχουν σχεδιάσει κάποια ακίνητα. Η εταιρεία Valode & Pistre, με έδρα το Παρίσι, της οποίας τα έργα περιλαμβάνουν το Musée d’Art Contemporain στο Μπορντό και τα κεντρικά γραφεία της Clarins στο Neuilly-sur-Seine της Γαλλίας, επέβλεψε τον γενικό σχεδιασμό καθώς και τον σχεδιασμό του συγκροτήματος διαμερισμάτων Les Jardins d’Eau, ενώ οι χώροι πρασίνου ανατέθηκαν στον αρχιτέκτονα τοπίου Michel Desvigne, ο οποίος στο παρελθόν έχει προβεί στη δημιουργία εξωτερικών περιβαλλόντων για τους Rem Koolhaas, Jean Nouvel και Herzog and de Meuron.

Για το Mareterra, ο Desvigne έδωσε έμφαση στα τοπικά πεύκα και όχι στους φοίνικες που κάποτε εισάγονταν μαζικά ως εξωτικά στοιχεία. Υπάρχει επίσης άφθονος δημόσιος χώρος, συμπεριλαμβανομένου ενός παραθαλάσσιου περιπάτου μήκους μισού μιλίου, καθώς και μια επέκταση του εκθεσιακού κτιρίου Grimaldi Forum και μια μαρίνα μικτής χρήσης με 16 θέσεις για τους κατοίκους και τους επισκέπτες.

Ένα Μονακό φιλικό προς τον χρήστη, αλλά και προς το περιβάλλον

Αξιοσημείωτη είναι η μεγάλη προσοχή που δίνει το πριγκιπάτο στην προστασία του περιβάλλοντος της περιοχής, φροντίζοντας η συγκεκριμένη «παρέμβαση» να έχει τις μικρότερες δυνατές επιπτώσεις στη φύση καθώς το κύριο χαρακτηριστικό των κατοικιών θα είναι τα μεγάλα μπαλκόνια στα οποία οι κάτοικοι θα μπορούν να απολαμβάνουν τον καλοκαιρινό ήλιο.

Επιπλέον, η γαλλική εταιρία Bouygues Travaux Publics, επιμένει πως το Portier Cove έχει σχεδιαστεί έτσι ώστε να ταιριάζει απόλυτα στο παραθαλάσσιο τοπίο της περιοχής και να επιτρέπει την ομαλή κίνηση του νερού στην ακτή.

«Θέλαμε να δώσουμε καμπυλωτό σχήμα ώστε να μην αποτελεί εμπόδιο στα ρεύματα της θαλάσσιας περιοχής της Μεσογείου», δήλωσε ο Ντένις Βαλόουντ της ομάδας αρχιτεκτόνων Valode & Pistre, που εργάζονται για το πρότζεκτ.

Επιπλέον, σχεδόν το 40% των ενεργειακών αναγκών της νέας περιοχής θα καλύπτεται από ηλιακά πάνελ και αντλίες που θα χρησιμοποιούν θαλασσινό νερό που θα αξιοποιείται για την ψύξη και τη θέρμανση των κτιρίων.

Επίσης, και προκειμένου να μην καταστραφεί η υποθαλάσσια χλωρίδα και πανίδα, πριν από την έναρξη της κατασκευής, για να ελαχιστοποιηθούν οι επιπτώσεις, τα προστατευμένα είδη μεταφέρθηκαν σε κοντινά θαλάσσια περιβάλλοντα και εγκαταστάθηκαν ειδικές υποθαλάσσιες οθόνες.

Το οικονομικό σκέλος του μεγαλεπήβολου έργου είναι επίσης σημαντικό καθώς από το 2025 και μετά, τα νοίκια και οι τιμές αγοράς ενός ακινήτου εκεί θα εκτοξευτούν σε στρατοσφαιρικά ύψη.

«Τα έσοδα από την πώληση διαμερισμάτων και κατοικιών εκτιμάται ότι θα ξεπεράσει τα 3,5 δισ. ευρώ», δηλώνει ο Ζαν-Λικ Νγκιγιέν, διευθυντής του κυβερνητικού προγράμματος αστικής επέκτασης.

Και φυσικά, αναμένεται να αγοράσουν διαμερίσματα και επαύλεις εκεί όλοι οι Κροίσοι του σύγχρονου κόσμου.

Ισως αυτός να είναι και ο λόγος για τον οποίο ο Άγγλος συγγραφέας Somerset Maugham περιέγραψε το Μονακό ως το «κατ’ εξοχήν ηλιόλουστο μέρος για όλους τους σκιώδεις ανθρώπους».