«Έχω μόνο ένα ελάττωμα. Να αγαπάω τα λάθος άτομα» τραγουδάει ο Βασίλης Καρράς και από κάτω φεύγουν τραπέζια, καρέκλες και το ουίσκι κατεβαίνει μονορούφι. Όλοι έχουμε κάνει κάποια στιγμή λάθος ερωτικές επιλογές, οι οποίες μας έχουν πληγώσει και σε κάποιο σημείο της καρδιάς έχει μείνει σημάδι από το πυρωμένο σίδερο που ονομάστηκε για κάποιο χρονικό διάστημα “ερωτική σχέση”. Τα λάθη γίνονται για να μαθαίνουμε από αυτά, σωστά; Αυτό θα έπρεπε να συμβαίνει κανονικά, αλλά δεν είναι τόσο απλό.
Αρκετές φορές ακούω “θέλω να με φτύνει για να κολλάω σαν γραμματόσημο“, μία επιθυμία για επιτηδευμένη αδιαφορία που θα δημιουργήσει αίσθημα ανασφάλειας, ένα διαρκές άγχος που θα τροφοδοτήσει το πάθος για το άτομο που υπάρχει το ερωτικό ενδιαφέρον. Αν ανήκετε στην κατηγορία ανθρώπων που ακολουθούν την συγκεκριμένη τακτική, τότε έχετε ανασφαλές στιλ προσκόλλησης στις σχέσεις σας. Πρόκειται για ένα μοτίβο το οποίο αν δεν βάλετε σε εφαρμογή δεν θα βρείτε το επιθυμητό ενδιαφέρον που θα σας ιντριγκάρει.
Ένα τέτοιο μοτίβο είναι ικανό να διαμορφώσει από την αρχή την πορεία και τις συνθήκες που θα επικρατήσουν σε μία σχέση. Καθ’ όλη τη διάρκεια θα υπάρχει το παιχνίδι της αδιαφορίας, γιατί μέσω αυτής θα τρέφεται και θα μεγαλώνει το πάθος και η ένταση. Με αυτόν τον τρόπο θα νιώθετε την οικειότητα μέσα στη σχέση σας, που θα σηματοδοτεί και τον τρόπο επικοινωνίας σας. Η αδιαφορία θα είναι στο κέντρο και εσείς θα “χορεύετε” γύρω από αυτή.
Ναι, όπως σε όλα έτσι κι εδώ, η παιδική ηλικία έχει ένα εξέχον μερίδιο ευθύνης για αυτή την τάση στις ερωτικές σχέσεις. Αν θυμάστε τον εαυτό σας παραμελλημένο, χωρίς να παίρνει την αγάπη που είχατε ανάγκη και να παρακαλάτε γι’ αυτή, τότε είναι πολύ πιθανό να επαναλαμβάνετε μία συμπεριφορά που κάνατε ως παιδί. Η αδιαφορία είναι το οικείο, που θα ψάχνετε να βρείτε ενστικτωδώς. Αυτή προβάλλει την αγάπη με τον τρόπο που την έχετε γνωρίσει ως παιδί.
Η μη λεκτική συναισθηματική επικοινωνία μπορεί να εκληφθεί, επίσης ως σημάδι αδιαφορίας. Η απουσία του ακούσματος της λεκτικής αγάπης από τους γονείς, επίσης, μπορεί να το οδηγήσει να είναι συναισθηματικά ανασφαλής στις μελλοντικές ερωτικές του σχέσεις.
Ωστόσο, δεν φταίνε για όλα οι γονείς. Η κοινωνία είναι ένας από τους καθοριστικούς παράγοντες διαμόρφωσης του ανθρώπου, αν όχι ο καθοριστικότερος. Αυτή διαμορφώνει τους γονείς που με τη σειρά τους διαμορφώνουν εσάς. Όλες ανθρώπινες συμπεριφορές έχουν ως αφετηρία τις κοινωνικές προσλαμβάνουσες, σε αρκετά μεγάλο ποσοστό.
Το “παιξ’ το και λιγάκι αδιάφορος, να της έρθει έρωτας παράφορος” εφαρμόζεται ως τέλεια συνταγή ερωτικής επιτυχίας, εδώ και χρόνια. Ήταν αναμενόμενο, λοιπόν, να κάνει και επιτυχία ως τραγούδι. Αυτή η συνταγή εμπεριέχει κι άλλα συστατικά όπως: “μην στείλεις πρώτ@“, “μην απαντήσεις αμέσως“, “ακύρωσε το ραντεβού για να μη φανείς διαθέσιμ@” κ.α..
Η ελεγχόμενη αδιαφορία δίνει αγωνία και δημιουργεί εκνευρισμό για το τι μπορεί πραγματικά να κρύβεται πίσω από αυτή. Ένα τοξικό μυστήριο που τραβάει όσους είναι συνηθισμένοι σε αυτό και επιθυμούν – σχεδόν υπνωτισμένοι – να βρουν την επίλυσή του. Ναι, είναι το μοντέλο συμπεριφοράς που τραβάει αρκετούς σαν μαγνήτη, ελκύονται από αυτό και συνεχώς θα το αποζητούν.
Μία τέτοια κατάσταση μπορεί να προκαλέσει έλλειψη επικοινωνίας στην σχέση, που θα οδηγήσει σε συνεχείς καβγάδες και τριβές. Η πραγματική επικοινωνία των συναισθημάτων και των σκέψεων θα είναι μία δύσκολη συνθήκη, γιατί δεν θα βασίζεται στο μοντέλο της αδιαφορίας, πάνω στην οποία έχουν μπεί τα θεμέλια. Συνήθως, τέτοια θεμέλια κλονίζονται εύκολα, αφού μπαίνουν σε σαθρές βάσεις που δεν στηρίζουν το κτίσμα που έχει ονομαστεί σχέση, με τον ιδεατό τρόπο που υπήρχε στην φαντασία.
Ίσως, θα πρέπει να αποτιναχθούν σιγά σιγά τέτοιες – περί έρωτα – αντιλήψεις. Το συνεχές αλισβερίσι αδιαφορίας κατά τη διάρκεια μίας σχέσης, δημιουργεί ένα τοξικό περιβάλλον, στο οποίο μεταβάλλονται συνεχώς τα συναισθήματα, με επίκεντρο την απουσία ψυχικής ηρεμίας. Η αυτοπρόκληση δράματος μέσω τέτοιων καταστάσεων, σας οδήγουν και θα συνεχίσουν να σας οδηγούν σε λάθος επιλογές. Έως πότε θα θέτετε τον εαυτό σας στο ίδιο μοτίβο που θα επιφέρει κακές ερωτικές επιλογές;