Πολύ πριν το Spotify και τις υπόλοιπες ψηφιακές μουσικές υπηρεσίες, η πρόσβασή μας στη μουσική ήταν περιορισμένη. Και πώς θα καταφέρναμε να ακούμε όλες τις παλιές και νέες επιτυχίες όποτε θέλαμε; Φυσικά με το πειρατικό κατέβασμα. Θυμάμαι όταν ήμουν στο δημοτικό να μου δίνει ο πατέρας μου το πρώτο μου MP3, γεμάτο με Βοσκόπουλο, Doors και Madonna. Η ομοιογένεια στις μουσικές επιλογές δεν υπάρχει στην οικογένειά μου και αυτός είναι ο λόγος που μέχρι το Γυμνάσιο συνέχιζα να ακούω λίγο απ’ όλα. Αυτή η μικρή μαγική συσκευή που μπορούσε να χωρέσει ακόμα και στη μπροστινή τσέπη ενός γυναικείου τζιν, ήταν παντού και πάντα μαζί μου. Σε μόλις δύο μήνες, τα κατεβασμένα τραγούδια γέμισαν τη μισή χωρητικότητα του σκληρού δίσκου των 6GB.
Όλοι κατεβάζαμε πειρατικά τραγούδια και, επίσης, όλοι δεν είχαμε ακούσει ποτέ όλα τα τραγούδια. Η κινητή μουσική βιβλιοθήκη ήταν ένας θησαυρός ανεκτίμητης αξίας. Είχαμε δαπανήσει δεκάδες απογεύματα μπροστά από τον υπολογιστή ακούγοντας και ψάχνοντας τα κομμάτια που επρόκειτο να γίνονταν τα νέα μας αποκτήματα. Όσο περισσότερο χρόνο ξοδεύαμε τόσο φούσκωνε η περηφάνεια μας για τη ψηφιακή συλλογή μας.
Μέχρι να κάνει την εμφάνισή του Spotify, η πειρατεία ευδοκιμούσε σε παγκόσμιο επίπεδο, ωστόσο αυτό το φαινόμενο δεν έχει εκλείψει. Αντιθέτως φαίνεται ότι από το 2023 έχει αρχίσει και πάλι σημειώνει άνοδο. Πιο συγκεκριμένα, καταγράφηκαν περισσότερες από 17 εκατομμύρια επισκέψεις παγκοσμίως σε ιστοσελίδες μουσικής πειρατείας. Αριθμός που αυξήθηκε κατά 13% από το 2022, σύμφωνα με την εταιρεία ερευνών Muso.
Αυτό περίεργο φαινόμενο εξηγεί ο διευθύνων σύμβουλος της Muso, Andy Chatterley, τονίζοντας αρχικά ότι «η μουσική πειρατεία είχε γενικά μειωθεί τα τελευταία επτά χρόνια, σε μεγάλο βαθμό επειδή οι καλλιτέχνες και οι εταιρίες σταμάτησαν να προσφέρουν αποκλειστικές κυκλοφορίες άλμπουμ σε ορισμένες μουσικές πλατφόρμες». Στο όχι και τόσο μακρινό 2016, το άλμπουμ “Lemonade” της Beyoncé κυκλοφόρησε αποκλειστικά στο Tidal και το ίδιο συνέβαινε και με άλλα άλμπουμ. Όσοι, λοιπόν, δεν είχαν πρόσβαση σε αυτές τις υπηρεσίες αναγκάζονταν να τα κατεβάζουν πειρατικά. Ευτυχώς, ο διευθύνων σύμβουλος της Universal Music Group, Ludcian Grainge, με μία επιστολή καταδίκασε την πρακτική αυτή και οι αποκλειστικότητες μειώθηκαν. Κάπως, έτσι άρχισε να μειώνεται και η πειρατεία. Όμως, πώς επέστρεψε;
Πολλοί άνθρωποι δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να διαθέσουν μηνιαίως έστω και αυτό το μικρό χρηματικό πόσο της τάξεως των 6€ και προφανώς ο αριθμός αυτών ανθρώπων έχει πολλαπλασιαστεί. Σε άλλες περιπτώσεις το κόστος των δεδομένων κινητής τηλεφωνίας είναι υψηλό σε ορισμένες περιοχές, αδυνατώντας να ακούσουν τα αγαπημένα τους κομμάτια όσο βρίσκονται έξω με τη βοήθεια των δεδομένων κινητής τηλεφωνίας. Σύμφωνα με τον Chatterley, αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι άνθρωποι να κατεβάζουν τραγούδια στο τηλέφωνό τους μέσω Wi-Fi, ώστε να έχουν πρόσβαση σε αυτά σε οποιοδήποτε μέρος.
Αν αναρωτιέστε από που τα κατεβάζουν τα τραγούδια, η απάντηση ίσως να είναι προφανής, γιατί είναι από το YouTube. Περίπου το 40% της μουσικής πειρατείας που εντόπισε η Muso, ήταν από τη δημοφιλή πλατφόρμα. Οι χρήστες φαίνεται ότι κατεβάζουν τον ήχο από το εκάστοτε βίντεο και στη συνέχεια τον μετατρέπουν σε αρχεία μουσικής που μπορούν να μεταφορτωθούν. Αυτό αντιπροσωπεύει το μεγαλύτερο μερίδιο της πειρατείας, σύμφωνα με τα στοιχεία της εταιρίας και ο διευθύνων σύμβουλος πιστεύει ότι «ένα πραγματικά σημαντικό πρόβλημα».
Η Muso δεν αποκάλυψε ποιους ιστοσελίδες αντιγραφής εντόπισε κατά την τελευταία της έκθεση, καθώς οι πληροφορίες αποκρύπτονται ώστε να μην προωθηθούν οι υπηρεσίες πειρατείας και γίνουν περισσότερο δημοφιλείς από ότι είναι ήδη. Ο Chatterley, όμως, μοιράστηκε κάποιους αριθμούς torrent για το 2023.
Ας φέρουμε ως παράδειγμα (ναι, για άλλη μία φορά), την Taylor Swift. Η τραγουδίστρια-φαινόμενο παρόλο που δεν κυκλοφόρησε νέο άλμπουμ το 2023, 6 δίσκοι της, ανάμεσα σε 20 άλλων καλλιτεχνών, σημείωσαν τις περισσότερες πωλήσεις στις ΗΠΑ κατά το περσινό έτος. Η κυκλοφορία του 1989 (Taylor’s Version), η επανεκτέλεση του δίσκου της από το 2014, πούλησε περίπου 2,9 εκατομμύρια αντίτυπα και μέσω torrent κατέβηκε περισσότερες από 275.000 φορές. Συνολικά, τα άλμπουμ της Swift διακινήθηκαν με torrent περίπου 5 εκατομμύρια φορές το 2023, αριθμός που μοιάζει μικρός αν αναλογιστεί κανείς ότι η Swift πούλησε 19 εκατομμύρια δίσκους μόνο στις ΗΠΑ σε αυτό το διάστημα, σύμφωνα με τα στοιχεία της Luminate.
Πολύ σημαντικό πρόβλημα φαίνεται να είναι η ημερομηνία κυκλοφορίας του εκάστοτε τραγουδιού σε κάθε χώρα, γιατί όπως μπορεί να ξέρετε σε πολλές περιπτώσεις δεν γίνεται η διανομή του ταυτόχρονα σε όλες τις χώρες. Αν λοιπόν ένα τραγούδι κυκλοφορήσει αυτό τον μήνα στην Αμερική και, ας πούμε, στην Ασία θα είναι διαθέσιμο σε 2 μήνες, δεν είναι επόμενο να σπεύσουν να κατεβάσουν το μουσικό κομμάτι πειρατικά;
Επίσης, μπορεί εμείς να έχουμε εντάξει το Spotify στη ζωή μας, όμως δεν έχουν όλοι την ίδια δυνατότητα και αυτή τη φορά δεν αναφερόμαστε σε οικονομικούς λόγους. Η ψηφιακή μουσική υπηρεσία έχει περίπου 365 δεν έχουν ακόμη αυτό το προνόμιο. Μερικές από αυτές είναι η Κίνα, η Αιθιοπία, η Λιβύη, η Σομαλία, το Σουδάν, το Ιράν, το Ιράκ, η Μιανμάρ, η Κούβα και η Βενεζουέλα.
Η πειρατεία, λοιπόν, βρίσκεται και πάλι σε άνοδο και υποψιαζόμαστε ότι αν η ακρίβεια συνεχίσει να καλπάζει, όλο και περισσότεροι θα είναι αυτοί που “κλέβουν” τα τραγούδια των αγαπημένων τους καλλιτεχνών από το διαδίκτυο. Το ίδιο, εννοείται, ότι θα συνεχίσουν να κάνουν και οι κάτοικοι των προαναφερθέντων χωρών, αφού φαίνεται ότι είναι ο μόνος τρόπος για να έχουν πρόσβαση σε αυτά όπου και όποτε θέλουν. Και τους καταλαβαίνω, γιατί κι εγώ το ίδιο έκανα, όπως και αρκετοί από εσάς φαντάζομαι.
Με πληροφορίες από το Wired
Πολύ πριν το Spotify και τις υπόλοιπες ψηφιακές μουσικές υπηρεσίες, η πρόσβασή μας στη μουσική ήταν περιορισμένη. Και πώς θα καταφέρναμε να ακούμε όλες τις παλιές και νέες επιτυχίες όποτε θέλαμε; Φυσικά με το πειρατικό κατέβασμα. Θυμάμαι όταν ήμουν στο δημοτικό να μου δίνει ο πατέρας μου το πρώτο μου MP3, γεμάτο με Βοσκόπουλο, Doors και Madonna. Η ομοιογένεια στις μουσικές επιλογές δεν υπάρχει στην οικογένειά μου και αυτός είναι ο λόγος που μέχρι το Γυμνάσιο συνέχιζα να ακούω λίγο απ’ όλα. Αυτή η μικρή μαγική συσκευή που μπορούσε να χωρέσει ακόμα και στη μπροστινή τσέπη ενός γυναικείου τζιν, ήταν παντού και πάντα μαζί μου. Σε μόλις δύο μήνες, τα κατεβασμένα τραγούδια γέμισαν τη μισή χωρητικότητα του σκληρού δίσκου των 6GB.
Όλοι κατεβάζαμε πειρατικά τραγούδια και, επίσης, όλοι δεν είχαμε ακούσει ποτέ όλα τα τραγούδια. Η κινητή μουσική βιβλιοθήκη ήταν ένας θησαυρός ανεκτίμητης αξίας. Είχαμε δαπανήσει δεκάδες απογεύματα μπροστά από τον υπολογιστή ακούγοντας και ψάχνοντας τα κομμάτια που επρόκειτο να γίνονταν τα νέα μας αποκτήματα. Όσο περισσότερο χρόνο ξοδεύαμε τόσο φούσκωνε η περηφάνεια μας για τη ψηφιακή συλλογή μας.
Μέχρι να κάνει την εμφάνισή του Spotify, η πειρατεία ευδοκιμούσε σε παγκόσμιο επίπεδο, ωστόσο αυτό το φαινόμενο δεν έχει εκλείψει. Αντιθέτως φαίνεται ότι από το 2023 έχει αρχίσει και πάλι σημειώνει άνοδο. Πιο συγκεκριμένα, καταγράφηκαν περισσότερες από 17 εκατομμύρια επισκέψεις παγκοσμίως σε ιστοσελίδες μουσικής πειρατείας. Αριθμός που αυξήθηκε κατά 13% από το 2022, σύμφωνα με την εταιρεία ερευνών Muso.
Αυτό περίεργο φαινόμενο εξηγεί ο διευθύνων σύμβουλος της Muso, Andy Chatterley, τονίζοντας αρχικά ότι «η μουσική πειρατεία είχε γενικά μειωθεί τα τελευταία επτά χρόνια, σε μεγάλο βαθμό επειδή οι καλλιτέχνες και οι εταιρίες σταμάτησαν να προσφέρουν αποκλειστικές κυκλοφορίες άλμπουμ σε ορισμένες μουσικές πλατφόρμες». Στο όχι και τόσο μακρινό 2016, το άλμπουμ “Lemonade” της Beyoncé κυκλοφόρησε αποκλειστικά στο Tidal και το ίδιο συνέβαινε και με άλλα άλμπουμ. Όσοι, λοιπόν, δεν είχαν πρόσβαση σε αυτές τις υπηρεσίες αναγκάζονταν να τα κατεβάζουν πειρατικά. Ευτυχώς, ο διευθύνων σύμβουλος της Universal Music Group, Ludcian Grainge, με μία επιστολή καταδίκασε την πρακτική αυτή και οι αποκλειστικότητες μειώθηκαν. Κάπως, έτσι άρχισε να μειώνεται και η πειρατεία. Όμως, πώς επέστρεψε;
Πολλοί άνθρωποι δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να διαθέσουν μηνιαίως έστω και αυτό το μικρό χρηματικό πόσο της τάξεως των 6€ και προφανώς ο αριθμός αυτών ανθρώπων έχει πολλαπλασιαστεί. Σε άλλες περιπτώσεις το κόστος των δεδομένων κινητής τηλεφωνίας είναι υψηλό σε ορισμένες περιοχές, αδυνατώντας να ακούσουν τα αγαπημένα τους κομμάτια όσο βρίσκονται έξω με τη βοήθεια των δεδομένων κινητής τηλεφωνίας. Σύμφωνα με τον Chatterley, αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι άνθρωποι να κατεβάζουν τραγούδια στο τηλέφωνό τους μέσω Wi-Fi, ώστε να έχουν πρόσβαση σε αυτά σε οποιοδήποτε μέρος.
Αν αναρωτιέστε από που τα κατεβάζουν τα τραγούδια, η απάντηση ίσως να είναι προφανής, γιατί είναι από το YouTube. Περίπου το 40% της μουσικής πειρατείας που εντόπισε η Muso, ήταν από τη δημοφιλή πλατφόρμα. Οι χρήστες φαίνεται ότι κατεβάζουν τον ήχο από το εκάστοτε βίντεο και στη συνέχεια τον μετατρέπουν σε αρχεία μουσικής που μπορούν να μεταφορτωθούν. Αυτό αντιπροσωπεύει το μεγαλύτερο μερίδιο της πειρατείας, σύμφωνα με τα στοιχεία της εταιρίας και ο διευθύνων σύμβουλος πιστεύει ότι «ένα πραγματικά σημαντικό πρόβλημα».
Η Muso δεν αποκάλυψε ποιους ιστοσελίδες αντιγραφής εντόπισε κατά την τελευταία της έκθεση, καθώς οι πληροφορίες αποκρύπτονται ώστε να μην προωθηθούν οι υπηρεσίες πειρατείας και γίνουν περισσότερο δημοφιλείς από ότι είναι ήδη. Ο Chatterley, όμως, μοιράστηκε κάποιους αριθμούς torrent για το 2023.
Ας φέρουμε ως παράδειγμα (ναι, για άλλη μία φορά), την Taylor Swift. Η τραγουδίστρια-φαινόμενο παρόλο που δεν κυκλοφόρησε νέο άλμπουμ το 2023, 6 δίσκοι της, ανάμεσα σε 20 άλλων καλλιτεχνών, σημείωσαν τις περισσότερες πωλήσεις στις ΗΠΑ κατά το περσινό έτος. Η κυκλοφορία του 1989 (Taylor’s Version), η επανεκτέλεση του δίσκου της από το 2014, πούλησε περίπου 2,9 εκατομμύρια αντίτυπα και μέσω torrent κατέβηκε περισσότερες από 275.000 φορές. Συνολικά, τα άλμπουμ της Swift διακινήθηκαν με torrent περίπου 5 εκατομμύρια φορές το 2023, αριθμός που μοιάζει μικρός αν αναλογιστεί κανείς ότι η Swift πούλησε 19 εκατομμύρια δίσκους μόνο στις ΗΠΑ σε αυτό το διάστημα, σύμφωνα με τα στοιχεία της Luminate.
Πολύ σημαντικό πρόβλημα φαίνεται να είναι η ημερομηνία κυκλοφορίας του εκάστοτε τραγουδιού σε κάθε χώρα, γιατί όπως μπορεί να ξέρετε σε πολλές περιπτώσεις δεν γίνεται η διανομή του ταυτόχρονα σε όλες τις χώρες. Αν λοιπόν ένα τραγούδι κυκλοφορήσει αυτό τον μήνα στην Αμερική και, ας πούμε, στην Ασία θα είναι διαθέσιμο σε 2 μήνες, δεν είναι επόμενο να σπεύσουν να κατεβάσουν το μουσικό κομμάτι πειρατικά;
Επίσης, μπορεί εμείς να έχουμε εντάξει το Spotify στη ζωή μας, όμως δεν έχουν όλοι την ίδια δυνατότητα και αυτή τη φορά δεν αναφερόμαστε σε οικονομικούς λόγους. Η ψηφιακή μουσική υπηρεσία έχει περίπου 365 δεν έχουν ακόμη αυτό το προνόμιο. Μερικές από αυτές είναι η Κίνα, η Αιθιοπία, η Λιβύη, η Σομαλία, το Σουδάν, το Ιράν, το Ιράκ, η Μιανμάρ, η Κούβα και η Βενεζουέλα.
Η πειρατεία, λοιπόν, βρίσκεται και πάλι σε άνοδο και υποψιαζόμαστε ότι αν η ακρίβεια συνεχίσει να καλπάζει, όλο και περισσότεροι θα είναι αυτοί που “κλέβουν” τα τραγούδια των αγαπημένων τους καλλιτεχνών από το διαδίκτυο. Το ίδιο, εννοείται, ότι θα συνεχίσουν να κάνουν και οι κάτοικοι των προαναφερθέντων χωρών, αφού φαίνεται ότι είναι ο μόνος τρόπος για να έχουν πρόσβαση σε αυτά όπου και όποτε θέλουν. Και τους καταλαβαίνω, γιατί κι εγώ το ίδιο έκανα, όπως και αρκετοί από εσάς φαντάζομαι.
Με πληροφορίες από το Wired
