Το έργο του Καταλανού Γκαουντί θαυμάζεται από τους αρχιτέκτονες σε όλον τον κόσμο, μιας που το μοναδικό του στιλ είναι ένα από τα πλέον διακριτά. Η πανέμορφη πόλη της Βαρκελώνης οφείλει μεγάλο μέρος της ομορφιάς της σε αυτόν τον καλλιτέχνη, έργα του οποίου βρίσκονται παντού στην πόλη της Ισπανίας.

Φέτος, η Καταλονία γιορτάζει τα εκατό χρόνια από το θάνατο του Lluís Domènech i Montaner (1849-1923), ενός από τους σύγχρονους του Γκαουντί και κορυφαίο ανθρώπινο κεφάλαιο στο κίνημα του καταλανικού μοντερνισμού.

Κατά την διάρκεια της φετινής χρονιάς, θα διοργανωθούν ομιλίες, βίντεο και συνέδρια για τον εορτασμό του έργου αυτού του αρχιτέκτονα, καθώς και μια διαδρομή σε μερικά από τα 26 κτίριά του, 11 από τα οποία βρίσκονται στη Βαρκελώνη. Ο Domènech, εξέχων αρχιτέκτονας στην καταλανική πολιτιστική αναγέννηση, γνωστή ως renaixença, συνδύασε σύγχρονες τεχνικές με την στιβαρή, ρομαντική ισπανική και καταλανική κουλτούρας.

Διακοσμούσε τα κτίρια με πολυτέλεια και χρησιμοποιούσε, κυρίως κεραμικά, βιτρό και σίδερο.

Ας δούμε πέντε από τα πιο εμβληματικά κτίριά του, πραγματικά έργα τέχνης:

Το επιβλητικό Castell dels Tres Dragons

Βρίσκεται στη βορειοδυτική γωνία του Parc de la Ciutadella, χτίστηκε το 1888 ως καφετέρια και εστιατόριο για την Παγκόσμια Έκθεση.

Αν και πρόκειται για ένα πρώιμο έργο, ο Domènech είχε ήδη αναπτύξει το χαρακτηριστικό του στυλ με την εκτεθειμένη τοιχοποιία και τις σιδερένιες κατασκευές.

Υπάρχουν μεσαιωνικές αναφορές καθώς και μια νεύση στο ισπανικό-αραβικό στυλ mudejar, με εραλδικά μοτίβα και εικόνες φυτών και ζώων. Τα κιονόκρανα και οι κίονες στο καφενείο βασίζονται στη συναγωγή του 12ου αιώνα στο Τολέδο.

Το αριστοκρατικό Palau de la Música Catalana

Η αίθουσα συναυλιών με χαλύβδινο σκελετό που χτίστηκε για τη χορωδία Orfeó Català το 1908 χρηματοδοτήθηκε από δημόσιες δωρεές και θεωρείται γενικά ως το πιο ολοκληρωμένο έργο του Domènech. Όπως και στο Castell, η πρόσοψη αποτελείται από εκτεθειμένα τούβλα και σίδερα και διακοσμητικά ψηφιδωτά με στοιχεία ισπανικής και αραβικής αρχιτεκτονικής. Στο εσωτερικό, κυριαρχεί το βιτρό.

Ακόμη και τα κάγκελα της σκάλας είναι γυάλινα και η ίδια η αίθουσα συναυλιών είναι περιτοιχισμένη με γυαλί, ώστε το καλοκαίρι τα ρεσιτάλ να ξεκινούν στο φως της ημέρας, δίνοντας την αίσθηση ότι ακούς μουσική σε κήπο. Η οροφή στηρίζει έναν γιγαντιαίο φεγγίτη που μοιάζει με ήλιο, ενώ η ημικυκλική σκηνή είναι επενδεδυμένη με γλυπτά. Η ακουστική είναι ασύλληπτα καλή, δεδομένης της ποσότητας του γυαλιού, και για να μπορέσετε να εκτιμήσετε πλήρως το Palau, πηγαίνετε σε μια συναυλία.

Μπορείτε, επίσης, να συμμετέχετε σε κάποια από τις οργανωμένες ξεναγήσεις.

Το μοναδικό στο είδος του Hospital de Sant Pau

Οι εργασίες για το μεγαλύτερο art nouveau κτίριο της Ευρώπης ξεκίνησαν το 1901, αλλά δεν ολοκληρώθηκαν παρά το 1930, μετά το θάνατο του αρχιτέκτονα. Με θέα στη θάλασσα, ώστε οι ασθενείς να επωφελούνται από την αύρα της Μεσογείου, το κτίριο ενσωματώνει τις τότε σύγχρονες ιδέες για την υγειονομική περίθαλψη και την υγιεινή, με άπλετο εξαερισμό και ανοιχτούς χώρους. Αποτελείται από μια σειρά διασυνδεδεμένων κτιρίων, καθένα από τα οποία εξυπηρετεί διαφορετικές ιατρικές καταστάσεις. Οι καμπύλες, πλακοστρωμένες επιφάνειες των χειρουργείων, χωρίς χαραμάδες όπου μπορεί να συγκεντρωθεί βρωμιά, αντανακλούν την αυξανόμενη συνειδητοποίηση της ανάγκης για ένα αποστειρωμένο περιβάλλον.

Το κεντρικό κτίριο διοίκησης είναι αποτελεί μια ωδή στην συνσυασμένη χρήση των κεραμικών, του γυαλιού και της διακόσμησης και έτσι, δεν μοιάζει με κανένα νοσοκομείο που σχεδιάστηκε πριν ή μετά. Το Sant Pau συνέχισε να λειτουργεί ως ένα από τα κύρια νοσοκομεία της πόλης μέχρι το 2009.

Μαζί με το Palau de la Música Catalana, ανακηρύχθηκε μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς της Unesco το 1997.

Το περίτεχνο Casa Navàs and Pere Mata

Το Reus, μία ώρα και 20 λεπτά νότια της Βαρκελώνης με το τρένο, είναι σήμερα λίγο υποβαθμισμένο ως περιοχή, αλλά κάποτε ήταν μια πλούσια πόλη κλωστοϋφαντουργίας-κάτι σαν το δικό μας Μεταξουργείο!

Το σπίτι παραγγέλθηκε από τον Joaquim Navàs Padró, έναν έμπορο υφασμάτων, και ο Domènech άρχισε να το κατασκευάζει το 1901 σε συνεργασία με τον σχεδιαστή εσωτερικών χώρων Gaspar Homar. Μεταξύ τους, δημιούργησαν ένα περίτεχνα διακοσμημένο σπίτι πλούσιο σε λεπτομέρειες, όπου για ακόμα μια φορά το βιτρό και τα κεραμικά πρωταγωνιστούν.

Παρά τις ζημιές που υπέστη κατά τη διάρκεια του ισπανικού εμφυλίου πολέμου, περιέχει όλα τα αυθεντικά έπιπλα. Κατά την παραμονή σας στο Reus μπορείτε να επισκεφθείτε και άλλα κτίρια του Domènech εκεί, κυρίως το ψυχιατρικό νοσοκομείο Pere Mata.

Το πολυτελές Casa Museu Domènech

Ο Domènech έχτισε αυτό το σπίτι για να φιλοξενήσει την πολυμελή οικογένειά του και σχεδίασε μερικά από τα πιο γνωστά του έργα στο στούντιο του κτιρίου.

Από το 1998 είναι μουσείο όπου, εκτός από την περιήγηση που μπορείτε να κάναετε στο κτίριο, διαθέτει εκθέματα που απεικονίζουν το έργο του, όχι μόνο ως αρχιτέκτονα, αλλά και ως συγγραφέα.