Για τον William Henry Jackson το 1870, ήταν η λίμνη Yellowstone. Το 1904, για τον Edward Steichen, ήταν μια κρυμμένη λίμνη στο δάσος του Mamaroneck της Νέας Υόρκης. Για τον Eliot Porter το 1962, ήταν τα δάση της Νέας Αγγλίας. Για τον Galen Rowell, ήταν το Half Dome στο Yosemite το 1972.
Για μερικούς από τους μεγαλύτερους φωτογράφους της ιστορίας, η ανακάλυψη του τέλειου τοπίου αποδείχθηκε καθοριστική στιγμή όχι μόνο στην καριέρα τους, αφού οι λήψεις τους ανέδειξαν νέα μέρη και άνοιξαν απροσδόκητες ευκαιρίες. Η φωτογραφία τοπίου (landscape photography) μας εμπνέει να αναζητήσουμε τις πιο μεγαλειώδεις γωνιές του πλανήτη μας. Κάποιες φορές, αν είμαστε τυχεροί, βρισκόμαστε να επιχειρούμε κάτι άγνωστο, και εκείνη η στιγμή -το φως, ο καιρός, τα χρώματα, ξεπερνούν και τις πιο τρελές μας προσδοκίες.
Το blog του 500px επιμελήθηκε μία συλλογή φωτογραφιών από την κοινότητά του και παρουσίασε 15 μέρη που πρέπει να μπουν στην bucket list κάθε landscape photographer.
Από τροπικά δάση που στάζουν ομίχλη μέχρι κατακόκκινες αλμυρές λίμνες και κρυμμένους καταρράκτες, επέλεξαν μέρη που είναι διάσημα μεταξύ των φωτογράφων, καθώς και μερικούς θησαυρούς εκτός πεπατημένης, γνωστούς μόνο σε λίγους και εκλεκτούς.
Λεωφόρος των Μπαομπάμπ, Μαδαγασκάρη
«Ενώ βρισκόμουν στη Μαδαγασκάρη, ερωτεύτηκα αυτά τα αρχαία δέντρα μπαομπάμπ», θυμάται η Valerie Laney από την επίσκεψή της σε αυτό το φυσικό μνημείο, που φιλοξενεί αιωνόβια μπαομπάμπ. Ένα ομιχλώδες πρωινό, εντόπισε αυτές τις γυναίκες να περπατούν στο θρυλικό χωματόδρομο και τους ζήτησε να σταματήσουν, μόνο για μια στιγμή, πριν συνεχίσουν το δρόμο τους.
Εθνικό Πάρκο Cradle Mountain, Τασμανία, Αυστραλία
Η Hillary Younger απαθανάτισε αυτόν τον φθινοπωρινό ουρανό την αυγή στο Εθνικό Πάρκο Cradle Mountain της Τασμανίας. Το Cradle Mountain φιλοξενεί χιονισμένα βουνά, παγετώδεις λίμνες και βρύα τροπικά δάση. Το φθινόπωρο, τα ενδημικά φυτά nothofagus gunnii εκρήγνυνται σε χρώμα (που είναι ορατά στο προσκήνιο της φωτογραφίας της Hillary). «Μερικές φορές, η φυλλοβόλος οξιά ή nothofagus gunnii αναπτύσσεται χαμηλά, σαν εδαφοκάλυψη, αγκαλιάζοντας βράχους, πνίγοντας τρύπες και σχηματίζοντας ένα τρομερό εμπόδιο σε όποιον έχει σκοπό να περάσει», εξηγεί.
Danakil Depression, Ethiopia
Όντας ένα από τα θερμότερα μέρη της Γης, αυτές οι θειούχες θερμές πηγές είναι σκληρές και αφιλόξενες. Όμως, παρά τις συνθήκες, η ομορφιά της περιοχής συνεχίζει να προσελκύει περίεργους ταξιδιώτες. «Ακόμη και την πιο κρύα εποχή, η θερμοκρασία έφτανε σχεδόν τους 40 βαθμούς κατά τη διάρκεια της ημέρας», λέει ο Erez Marom, ο οποίος διευθύνει εργαστήρια στην περιοχή. «Τα αξιοθέατα όμως άξιζαν πολύ τον κόπο. Ξεκινήσαμε με αρκετές λήψεις στις λίμνες θειικού οξέος Dallol και στους λόφους αλατιού κατά την ανατολή και το ηλιοβασίλεμα».
Τροπικό δάσος Hoh, Πολιτεία Ουάσινγκτον, ΗΠΑ
«Το τροπικό δάσος Hoh μέσα στο Olympic NP στις ΗΠΑ είναι το πιο υγρό μέρος που έχω δει και επισκεφθεί ποτέ», λέει η Sabine Weiss. Έχει δίκιο: είναι ένα από τα πιο υγρά μέρη στον κόσμο, με βρύα και λειχήνες που είναι γνωστό ότι λάμπουν από την ομίχλη όταν η βροχόπτωση είναι μεγάλη. «Περπατώντας μέσα σε αυτό το τροπικό δάσος νιώθεις σαν να βρίσκεσαι σε παραμύθι», σκέφτεται η Sabine.
Κρατήρας Ijen, Ινδονησία
Στην κορυφή αυτού του ηφαιστείου στην Ιάβα, θα ανακαλύψετε μια λίμνη στον κρατήρα, που έχει γίνει τυρκουάζ από την παρουσία υδροχλωρικού οξέος. Ο Daniel Kordan το επισκέφθηκε την ανατολή του ηλίου μετά από μια δίωρη πεζοπορία. Για να παραμείνει ασφαλής από τα αέρια θείου, φορούσε μάσκα, οπότε κάντε το ίδιο αν το επισκεφθείτε. Πολλοί ταξιδεύουν στο Kawah Ijen για να δουν το σπάνιο φαινόμενο των φωτεινών μπλε φλογών, που προκαλούνται από την καύση αυτών των αερίων και είναι ορατές στο σκοτάδι. Αλλά ακόμη και αν δεν τις δείτε, αξίζει να ταξιδέψετε νωρίς για να δείτε τον ουρανό να γίνεται ροζ πάνω από τη γαλαζοπράσινη λίμνη.
Kochelsee, Βαυαρία, Γερμανία
Η Kochelsee ή λίμνη Kochel, που βρίσκεται στην άκρη των Βαυαρικών Άλπεων με εκπληκτική θέα στα βουνά, είναι δημοφιλής προορισμός το καλοκαίρι, αλλά η Viktoria Pezzei επέλεξε να τη φωτογραφίσει το χειμώνα. «Οι μπότες μου θα ήταν εντελώς μούσκεμα στο κρύο νερό, τα δάχτυλα θα πάγωναν, η μύτη μου θα γινόταν κόκκινη, ωστόσο είχα ένα μεγάλο χαμόγελο στο πρόσωπό μου», θυμάται.
Laguna Colorada, Βολιβία
Αυτή η αλμυρή λίμνη, που βρίσκεται κοντά στα σύνορα με τη Χιλή, είναι γνωστή για την κόκκινη απόχρωσή της και τον μεγάλο πληθυσμό φλαμίνγκο, συμπεριλαμβανομένου του πολύ σπάνιου φλαμίνγκο James. Αν πάτε, δοκιμάστε να τη φωτογραφίσετε κατά τη διάρκεια διαφορετικών εποχών (υγρές και ξηρές) και σε διάφορες ώρες της ημέρας. «Το νερό φαίνεται στο βαθύτερο κόκκινο χρώμα του λίγο πριν από το ηλιοβασίλεμα, αν και το να βλέπεις την ομίχλη που αναδύεται από το ηφαιστειακά ζεστό νερό νωρίς το πρωί με τις Άνδεις και τα ηφαίστεια στο φόντο είναι επίσης πολύ ιδιαίτερο», λέει ο ταξιδιωτικός και φυσιολάτρης φωτογράφος Ignacio Palacios.
Λίμνη Tekapo, Νέα Ζηλανδία
«Τα λούπινα στη λίμνη Tekapo είναι πραγματικά ένα αξιοθέατο», λέει ο φωτογράφος Christian Lim. Για να πάρει αυτή τη φωτογραφία, περίμενε μέχρι ο ήλιος να σβήσει και να μαλακώσει σε ένα απαλό ροζ. Πήγε εκεί το Νοέμβριο, την καλύτερη εποχή για να δει κανείς τα λουλούδια να ανθίζουν. Έχει επίσης μια συμβουλή για να αποφύγετε τα πλήθη των τουριστών κατά τη διάρκεια του ηλιοβασιλέματος, μια πολυσύχναστη ώρα της ημέρας για τους επισκέπτες: «Κατευθυνθείτε προς την αριστερή πλευρά της λίμνης μακριά από την εκκλησία, ή προς την Αλεξανδρίνα».
Κανάλι Lemaire, Ανταρκτική
Βρίσκεται μεταξύ της Ανταρκτικής Χερσονήσου και της Νήσου Booth (αυτή εμφανίζεται στο φόντο αυτής της φωτογραφίας του David Merron). Το κανάλι Lemaire είναι γνωστό για τα ήρεμα, γυάλινα νερά του – τέλεια για αντανακλάσεις. Ο David, οδηγός φωτογραφίας στις πολικές περιοχές, έχει φωτογραφίσει αυτό το στενό κανάλι σε όλες τις συνθήκες, ακόμη και όταν το ηλιοβασίλεμα φωτίζει τον ουρανό με πύρινες αποχρώσεις.
Σπηλιές Marble, Χιλή
Κοντά στη μικρή πόλη Puerto Rio Tranquilo, στην Παταγονία της Χιλής, μπορείτε να ανακαλύψετε αυτές τις σπηλιές, που σμιλεύτηκαν από τη φύση πριν από χιλιάδες χρόνια. Οι γαλάζιοι τόνοι μεταμορφώνονται ανάλογα με τον καιρό και το φως, με την αντανάκλαση στο νερό να αναδεικνύει τις πιο πλούσιες αποχρώσεις. «Αυτό το μέρος είναι καταπληκτικό – οι διαδρομές για να φτάσετε εκεί είναι όμορφες και το χρώμα του νερού είναι τρομερό», εξηγεί η Julieta Distasio.
Όρος Huangshan, Κίνα
Το Huangshan, ή τα Κίτρινα Όρη, στην επαρχία Anhui είναι μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO, αναγνωρίσιμο για τα πεύκα και τις γρανιτένιες κορυφές του. Εδώ και πολύ καιρό, πριν από την εφεύρεση της φωτογραφικής μηχανής, καλλιτέχνες το επισκέπτονταν συχνά, και δεν είναι περίεργο που οι φωτογράφοι έχουν συρρεύσει σε αυτόν τον δραματικό προορισμό. «Δεν φαντάζεστε το επικό ταξίδι των 50 χιλιομέτρων με τα πόδια μέσα από παγωμένα σκαλοπάτια και παγωμένες θερμοκρασίες», θυμάται ο Joel Santos για το ταξίδι του. «Άξιζε κάθε δευτερόλεπτο».
Rio Celeste, Κόστα Ρίκα
«Το εκπληκτικό μαγικό μπλε του Rio Celeste στο Εθνικό Πάρκο Tenorio είναι στην πραγματικότητα μια οπτική ψευδαίσθηση», λέει ο φωτογράφος Chris Jimenez. «Το φως του ήλιου διαθλάται σε αυτό το αιωρούμενο ορυκτό στο νερό και εμφανίζεται μπλε στα μάτια μας». Το νερό φαίνεται να είναι τόσο μπλε, στην πραγματικότητα, που σύμφωνα με έναν μύθο, οι θεοί βούτηξαν τα πινέλα τους στο ποτάμι αφού ζωγράφισαν τον ουρανό. Για να απολαύσετε στο έπακρο αυτό το λαμπερό μπλε, επιλέξτε την ξηρή περίοδο, καθώς οι βροχοπτώσεις μπορεί να θαμπώσουν το χρώμα.
Selvallafoss, Ισλανδία
Μάθαμε για τον Selvallafoss, ή καταρράκτη των προβάτων, στη Δυτική Ισλανδία μέσω της Signe Fogelqvist, η οποία τον συνάντησε τυχαία. «Αυτό είναι στην πραγματικότητα μόνο ένα κλάσμα ολόκληρου του καταρράκτη», λέει στο 500px. Γνωστός ως «κρυμμένος καταρράκτης», το σημείο αυτό δεν βρίσκεται σε πολλούς χάρτες και δεν είναι ευδιάκριτος από το δρόμο. Φωλιασμένος ανάμεσα στη λίμνη Selvallavatn από τη μία πλευρά και τα γραφικά βουνά από την άλλη, ο Selvallafoss έχει τρεις κύριους καταρράκτες. Για να πετύχετε αυτό το αιθέριο εφέ ομίχλης, δοκιμάστε να το φωτογραφίσετε χρησιμοποιώντας μεγαλύτερη έκθεση (exposure).
Λεκάνη Upper Geyser, Εθνικό Πάρκο Yellowstone, ΗΠΑ
Το Doublet Pool στην Upper Geyser Basin του Yellowstone είναι αναγνωρίσιμο από τις λεπτές, κυματοειδείς άκρες του και τη βαθιά μπλε απόχρωση. Η Perri K Schelat φωτογράφισε την περιοχή μια μέρα του Φεβρουαρίου, καθώς οι θερμοκρασίες έπεσαν στους -10 βαθμούς. «Η αιθέρια ατμόσφαιρα του ατμού και του κρύου είναι δύσκολο να ξεπεραστεί», λέει η ίδια. Μόνο προσέξτε τη συμπύκνωση και προστατέψτε τον εξοπλισμό σας από τα στοιχεία της φύσης.
Καταρράκτες Victoria, Ζάμπια
Οι καταρράκτες της Victoria ή Mosi-oa-Tunya βρίσκονται κατά μήκος του ποταμού Ζαμβέζη στα σύνορα μεταξύ Ζάμπια και Ζιμπάμπουε. Ο Mario Moreno πήρε αυτή τη φωτογραφία στο ηλιοβασίλεμα από την πλευρά της Ζάμπια. Λόγω του πυκνού ψεκασμού και της ομίχλης, η οποία μπορεί να γίνει αντιληπτή από απόσταση 30 χιλιομέτρων, μπορείτε συχνά να βρείτε ουράνια τόξα να σχηματίζονται πάνω από τους καταρράκτες, ανάλογα με το πού πέφτει το φως του ήλιου.
Για τον William Henry Jackson το 1870, ήταν η λίμνη Yellowstone. Το 1904, για τον Edward Steichen, ήταν μια κρυμμένη λίμνη στο δάσος του Mamaroneck της Νέας Υόρκης. Για τον Eliot Porter το 1962, ήταν τα δάση της Νέας Αγγλίας. Για τον Galen Rowell, ήταν το Half Dome στο Yosemite το 1972.
Για μερικούς από τους μεγαλύτερους φωτογράφους της ιστορίας, η ανακάλυψη του τέλειου τοπίου αποδείχθηκε καθοριστική στιγμή όχι μόνο στην καριέρα τους, αφού οι λήψεις τους ανέδειξαν νέα μέρη και άνοιξαν απροσδόκητες ευκαιρίες. Η φωτογραφία τοπίου (landscape photography) μας εμπνέει να αναζητήσουμε τις πιο μεγαλειώδεις γωνιές του πλανήτη μας. Κάποιες φορές, αν είμαστε τυχεροί, βρισκόμαστε να επιχειρούμε κάτι άγνωστο, και εκείνη η στιγμή -το φως, ο καιρός, τα χρώματα, ξεπερνούν και τις πιο τρελές μας προσδοκίες.
Το blog του 500px επιμελήθηκε μία συλλογή φωτογραφιών από την κοινότητά του και παρουσίασε 15 μέρη που πρέπει να μπουν στην bucket list κάθε landscape photographer.
Από τροπικά δάση που στάζουν ομίχλη μέχρι κατακόκκινες αλμυρές λίμνες και κρυμμένους καταρράκτες, επέλεξαν μέρη που είναι διάσημα μεταξύ των φωτογράφων, καθώς και μερικούς θησαυρούς εκτός πεπατημένης, γνωστούς μόνο σε λίγους και εκλεκτούς.
Λεωφόρος των Μπαομπάμπ, Μαδαγασκάρη
«Ενώ βρισκόμουν στη Μαδαγασκάρη, ερωτεύτηκα αυτά τα αρχαία δέντρα μπαομπάμπ», θυμάται η Valerie Laney από την επίσκεψή της σε αυτό το φυσικό μνημείο, που φιλοξενεί αιωνόβια μπαομπάμπ. Ένα ομιχλώδες πρωινό, εντόπισε αυτές τις γυναίκες να περπατούν στο θρυλικό χωματόδρομο και τους ζήτησε να σταματήσουν, μόνο για μια στιγμή, πριν συνεχίσουν το δρόμο τους.
Εθνικό Πάρκο Cradle Mountain, Τασμανία, Αυστραλία
Η Hillary Younger απαθανάτισε αυτόν τον φθινοπωρινό ουρανό την αυγή στο Εθνικό Πάρκο Cradle Mountain της Τασμανίας. Το Cradle Mountain φιλοξενεί χιονισμένα βουνά, παγετώδεις λίμνες και βρύα τροπικά δάση. Το φθινόπωρο, τα ενδημικά φυτά nothofagus gunnii εκρήγνυνται σε χρώμα (που είναι ορατά στο προσκήνιο της φωτογραφίας της Hillary). «Μερικές φορές, η φυλλοβόλος οξιά ή nothofagus gunnii αναπτύσσεται χαμηλά, σαν εδαφοκάλυψη, αγκαλιάζοντας βράχους, πνίγοντας τρύπες και σχηματίζοντας ένα τρομερό εμπόδιο σε όποιον έχει σκοπό να περάσει», εξηγεί.
Danakil Depression, Ethiopia
Όντας ένα από τα θερμότερα μέρη της Γης, αυτές οι θειούχες θερμές πηγές είναι σκληρές και αφιλόξενες. Όμως, παρά τις συνθήκες, η ομορφιά της περιοχής συνεχίζει να προσελκύει περίεργους ταξιδιώτες. «Ακόμη και την πιο κρύα εποχή, η θερμοκρασία έφτανε σχεδόν τους 40 βαθμούς κατά τη διάρκεια της ημέρας», λέει ο Erez Marom, ο οποίος διευθύνει εργαστήρια στην περιοχή. «Τα αξιοθέατα όμως άξιζαν πολύ τον κόπο. Ξεκινήσαμε με αρκετές λήψεις στις λίμνες θειικού οξέος Dallol και στους λόφους αλατιού κατά την ανατολή και το ηλιοβασίλεμα».
Τροπικό δάσος Hoh, Πολιτεία Ουάσινγκτον, ΗΠΑ
«Το τροπικό δάσος Hoh μέσα στο Olympic NP στις ΗΠΑ είναι το πιο υγρό μέρος που έχω δει και επισκεφθεί ποτέ», λέει η Sabine Weiss. Έχει δίκιο: είναι ένα από τα πιο υγρά μέρη στον κόσμο, με βρύα και λειχήνες που είναι γνωστό ότι λάμπουν από την ομίχλη όταν η βροχόπτωση είναι μεγάλη. «Περπατώντας μέσα σε αυτό το τροπικό δάσος νιώθεις σαν να βρίσκεσαι σε παραμύθι», σκέφτεται η Sabine.
Κρατήρας Ijen, Ινδονησία
Στην κορυφή αυτού του ηφαιστείου στην Ιάβα, θα ανακαλύψετε μια λίμνη στον κρατήρα, που έχει γίνει τυρκουάζ από την παρουσία υδροχλωρικού οξέος. Ο Daniel Kordan το επισκέφθηκε την ανατολή του ηλίου μετά από μια δίωρη πεζοπορία. Για να παραμείνει ασφαλής από τα αέρια θείου, φορούσε μάσκα, οπότε κάντε το ίδιο αν το επισκεφθείτε. Πολλοί ταξιδεύουν στο Kawah Ijen για να δουν το σπάνιο φαινόμενο των φωτεινών μπλε φλογών, που προκαλούνται από την καύση αυτών των αερίων και είναι ορατές στο σκοτάδι. Αλλά ακόμη και αν δεν τις δείτε, αξίζει να ταξιδέψετε νωρίς για να δείτε τον ουρανό να γίνεται ροζ πάνω από τη γαλαζοπράσινη λίμνη.
Kochelsee, Βαυαρία, Γερμανία
Η Kochelsee ή λίμνη Kochel, που βρίσκεται στην άκρη των Βαυαρικών Άλπεων με εκπληκτική θέα στα βουνά, είναι δημοφιλής προορισμός το καλοκαίρι, αλλά η Viktoria Pezzei επέλεξε να τη φωτογραφίσει το χειμώνα. «Οι μπότες μου θα ήταν εντελώς μούσκεμα στο κρύο νερό, τα δάχτυλα θα πάγωναν, η μύτη μου θα γινόταν κόκκινη, ωστόσο είχα ένα μεγάλο χαμόγελο στο πρόσωπό μου», θυμάται.
Laguna Colorada, Βολιβία
Αυτή η αλμυρή λίμνη, που βρίσκεται κοντά στα σύνορα με τη Χιλή, είναι γνωστή για την κόκκινη απόχρωσή της και τον μεγάλο πληθυσμό φλαμίνγκο, συμπεριλαμβανομένου του πολύ σπάνιου φλαμίνγκο James. Αν πάτε, δοκιμάστε να τη φωτογραφίσετε κατά τη διάρκεια διαφορετικών εποχών (υγρές και ξηρές) και σε διάφορες ώρες της ημέρας. «Το νερό φαίνεται στο βαθύτερο κόκκινο χρώμα του λίγο πριν από το ηλιοβασίλεμα, αν και το να βλέπεις την ομίχλη που αναδύεται από το ηφαιστειακά ζεστό νερό νωρίς το πρωί με τις Άνδεις και τα ηφαίστεια στο φόντο είναι επίσης πολύ ιδιαίτερο», λέει ο ταξιδιωτικός και φυσιολάτρης φωτογράφος Ignacio Palacios.
Λίμνη Tekapo, Νέα Ζηλανδία
«Τα λούπινα στη λίμνη Tekapo είναι πραγματικά ένα αξιοθέατο», λέει ο φωτογράφος Christian Lim. Για να πάρει αυτή τη φωτογραφία, περίμενε μέχρι ο ήλιος να σβήσει και να μαλακώσει σε ένα απαλό ροζ. Πήγε εκεί το Νοέμβριο, την καλύτερη εποχή για να δει κανείς τα λουλούδια να ανθίζουν. Έχει επίσης μια συμβουλή για να αποφύγετε τα πλήθη των τουριστών κατά τη διάρκεια του ηλιοβασιλέματος, μια πολυσύχναστη ώρα της ημέρας για τους επισκέπτες: «Κατευθυνθείτε προς την αριστερή πλευρά της λίμνης μακριά από την εκκλησία, ή προς την Αλεξανδρίνα».
Κανάλι Lemaire, Ανταρκτική
Βρίσκεται μεταξύ της Ανταρκτικής Χερσονήσου και της Νήσου Booth (αυτή εμφανίζεται στο φόντο αυτής της φωτογραφίας του David Merron). Το κανάλι Lemaire είναι γνωστό για τα ήρεμα, γυάλινα νερά του – τέλεια για αντανακλάσεις. Ο David, οδηγός φωτογραφίας στις πολικές περιοχές, έχει φωτογραφίσει αυτό το στενό κανάλι σε όλες τις συνθήκες, ακόμη και όταν το ηλιοβασίλεμα φωτίζει τον ουρανό με πύρινες αποχρώσεις.
Σπηλιές Marble, Χιλή
Κοντά στη μικρή πόλη Puerto Rio Tranquilo, στην Παταγονία της Χιλής, μπορείτε να ανακαλύψετε αυτές τις σπηλιές, που σμιλεύτηκαν από τη φύση πριν από χιλιάδες χρόνια. Οι γαλάζιοι τόνοι μεταμορφώνονται ανάλογα με τον καιρό και το φως, με την αντανάκλαση στο νερό να αναδεικνύει τις πιο πλούσιες αποχρώσεις. «Αυτό το μέρος είναι καταπληκτικό – οι διαδρομές για να φτάσετε εκεί είναι όμορφες και το χρώμα του νερού είναι τρομερό», εξηγεί η Julieta Distasio.
Όρος Huangshan, Κίνα
Το Huangshan, ή τα Κίτρινα Όρη, στην επαρχία Anhui είναι μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO, αναγνωρίσιμο για τα πεύκα και τις γρανιτένιες κορυφές του. Εδώ και πολύ καιρό, πριν από την εφεύρεση της φωτογραφικής μηχανής, καλλιτέχνες το επισκέπτονταν συχνά, και δεν είναι περίεργο που οι φωτογράφοι έχουν συρρεύσει σε αυτόν τον δραματικό προορισμό. «Δεν φαντάζεστε το επικό ταξίδι των 50 χιλιομέτρων με τα πόδια μέσα από παγωμένα σκαλοπάτια και παγωμένες θερμοκρασίες», θυμάται ο Joel Santos για το ταξίδι του. «Άξιζε κάθε δευτερόλεπτο».
Rio Celeste, Κόστα Ρίκα
«Το εκπληκτικό μαγικό μπλε του Rio Celeste στο Εθνικό Πάρκο Tenorio είναι στην πραγματικότητα μια οπτική ψευδαίσθηση», λέει ο φωτογράφος Chris Jimenez. «Το φως του ήλιου διαθλάται σε αυτό το αιωρούμενο ορυκτό στο νερό και εμφανίζεται μπλε στα μάτια μας». Το νερό φαίνεται να είναι τόσο μπλε, στην πραγματικότητα, που σύμφωνα με έναν μύθο, οι θεοί βούτηξαν τα πινέλα τους στο ποτάμι αφού ζωγράφισαν τον ουρανό. Για να απολαύσετε στο έπακρο αυτό το λαμπερό μπλε, επιλέξτε την ξηρή περίοδο, καθώς οι βροχοπτώσεις μπορεί να θαμπώσουν το χρώμα.
Selvallafoss, Ισλανδία
Μάθαμε για τον Selvallafoss, ή καταρράκτη των προβάτων, στη Δυτική Ισλανδία μέσω της Signe Fogelqvist, η οποία τον συνάντησε τυχαία. «Αυτό είναι στην πραγματικότητα μόνο ένα κλάσμα ολόκληρου του καταρράκτη», λέει στο 500px. Γνωστός ως «κρυμμένος καταρράκτης», το σημείο αυτό δεν βρίσκεται σε πολλούς χάρτες και δεν είναι ευδιάκριτος από το δρόμο. Φωλιασμένος ανάμεσα στη λίμνη Selvallavatn από τη μία πλευρά και τα γραφικά βουνά από την άλλη, ο Selvallafoss έχει τρεις κύριους καταρράκτες. Για να πετύχετε αυτό το αιθέριο εφέ ομίχλης, δοκιμάστε να το φωτογραφίσετε χρησιμοποιώντας μεγαλύτερη έκθεση (exposure).
Λεκάνη Upper Geyser, Εθνικό Πάρκο Yellowstone, ΗΠΑ
Το Doublet Pool στην Upper Geyser Basin του Yellowstone είναι αναγνωρίσιμο από τις λεπτές, κυματοειδείς άκρες του και τη βαθιά μπλε απόχρωση. Η Perri K Schelat φωτογράφισε την περιοχή μια μέρα του Φεβρουαρίου, καθώς οι θερμοκρασίες έπεσαν στους -10 βαθμούς. «Η αιθέρια ατμόσφαιρα του ατμού και του κρύου είναι δύσκολο να ξεπεραστεί», λέει η ίδια. Μόνο προσέξτε τη συμπύκνωση και προστατέψτε τον εξοπλισμό σας από τα στοιχεία της φύσης.
Καταρράκτες Victoria, Ζάμπια
Οι καταρράκτες της Victoria ή Mosi-oa-Tunya βρίσκονται κατά μήκος του ποταμού Ζαμβέζη στα σύνορα μεταξύ Ζάμπια και Ζιμπάμπουε. Ο Mario Moreno πήρε αυτή τη φωτογραφία στο ηλιοβασίλεμα από την πλευρά της Ζάμπια. Λόγω του πυκνού ψεκασμού και της ομίχλης, η οποία μπορεί να γίνει αντιληπτή από απόσταση 30 χιλιομέτρων, μπορείτε συχνά να βρείτε ουράνια τόξα να σχηματίζονται πάνω από τους καταρράκτες, ανάλογα με το πού πέφτει το φως του ήλιου.
