Αυτά τα βράδια που καμωνόμαστε πως είμαστε Ευρωπαϊκός Βορράς κι όχι βαλκανική επαρχία, αυτά τα βράδια που θυμόμαστε τα χιονισμένα διηγήματα του Παπαδιαμάντη και που καταστρώνουμε ολόκληρο σχέδιο για το πώς θα φτάσουμε το επόμενο πρωί στο γραφείο, πεινάμε κιόλας.
Πολύ.
Και δεν παραγγέλνουμε-αυτές τις μέρες, όχι. Ξέρετε γιατί.
Μαγειρεύουμε. Καλύτερα δεν είναι; Ανεβαίνει και η θερμοκρασία στην κουζίνα μας.
Σας προτείνουμε δύο πανεύκολες, θρεπτικές σούπες. Τα υλικά τους κοινά, η γεύση τους οικεία, η ζεστασιά βέβαιη. Συνοδεύστε με σπιτικό σκορδόψωμο, καθόλου μπελαλίδικο. Κόβετε φέτες ψωμί ή χρησιμοποιείτε του τοστ, αλείφετε με σκελίδα σκόρδου μέχρι να λιώσει, βάζετε στο γκριλ για μερικά λεπτά και ύστερα αλείφετε με αγελαδινό βούτυρο ή ελαιόλαδο και, προαιρετικά, αλατοπίπερο και πάπρικα.
Σούπα νούμερο ένα, να μας θυμίσει τα φοιτητικά τα χρόνια
Ό, τι λαχανικά έχετε ψυγείο και κατάψυξη, ψιλοκομμένα. Και μισό κρεμμύδι, οπωσδήποτε. Σοτάρετε με μπόλικο ελαιόλαδο σε κατσαρόλα με χοντρό, κατά προτίμηση, πάτο. Προσθέτετε ένα μπρίκι κριθαράκι και λαδώνετε καλά. Βάζετε τρία μπρίκια νερό και έναν κύβο λαχανικών-ή κοτόπουλου. Βράζετε με σκεπασμένη κατσαρόλα για περίπου 20 λεπτά. Αρκούν!
Μια κουταλίτσα βούτυρο ανεβάζει το γευστικό επίπεδο. Άφθονο πιπέρι, μερικές σταγόνες λεμονιού και λίγο μπούκοβο θα σας χρίσουν στον απόλυτο σεφ του χειμώνα.
Σούπα νούμερο δύο, Λιλιπούπολη edition
«Η κυρία Φωτεινή/φτιάχνει σούπα κόκκινη». Και σας ρωτώ: γιατί δεν παίρνετε το καλό παράδειγμα από την μερακλού κυρία Φωτεινή;
Σωτάρετε πρώτα στο ελαιόλαδο, σε μέτρια φωτιά, το κρεμμύδι, το πράσο, το καρότο και τα μανιτάρια μέχρι να γίνουν διάφανα. Προσθέτετε πελτέ, λίγη ζάχαρη, ένα κουτάκι χυμό ντομάτας και αν θέλετε έναν κύβο λαχανικών.
Σκεπάζετε την κατσαρόλα και σιγοβράζετε για μισή ωρίτσα. Πολτοποιείτε στο μούλτι και βάζετε αλάτι, πιπέρι, ρίγανη, μπούκοβο, πάπρικα και ό, τι άλλο λαχταρά η ψυχή σας.
Κάντε την όσο πικάντικη αντέχετε!
Σερβίρετε με μια κουταλιά γιαούρτι, ιδανικά κατσικίσιο.
