Κάθε καυγάς είναι μία μάχη, που πολλοί εγκαταλείπουν από πολύ νωρίς και παραδίδουν τα όπλα άμαχοι. Αυτού του είδους η συμπεριφορά δεν είναι ασυνήθιστη. Στην πραγματικότητα, συμβαίνει συχνά, γεγονός που αποδεικνύει πόσο πολύ πρέπει ακόμη να προοδεύσουμε και να αναπτυχθούμε σε θέματα επικοινωνίας και συναισθηματικής νοημοσύνης.
Ο Κικέρων έλεγε ότι η πρακτική εμπειρία οξύνει τις δεξιότητες που απαιτούνται για να κερδίσεις ένα επιχείρημα. Ωστόσο, η αλήθεια είναι ότι πολλοί άνθρωποι φαίνεται να είναι σχεδόν αλλεργικοί στην αντιπαράθεση. Απορρίπτουν τις συζητήσεις και την ανταλλαγή ιδεών προκειμένου να καταλήξουν σε συμφωνίες ή συμπεράσματα.
Πράγματι, πολλοί βλέπουν τις συζητήσεις ως απειλητικές καταστάσεις. Πρόκειται για ανθρώπους που είτε είναι συναισθηματικά μπλοκαρισμένοι, είτε ψυχολογικά τραυματισμένοι, είτε δεν διαθέτουν επαρκείς δεξιότητες στη διεκδικητικότητα. Ωστόσο, υπάρχουν κι αυτοί που χρησιμοποιούν αυτή την πρακτική επίτηδες. Ναι, το ξέρω ότι δεν πέφτετε από τα σύννεφα.
1. Έχετε τραυματικές εμπειρίες από τσακωμούς
Έχετε όλη τη διάθεση να συζητήσετε για την επίλυση του προβλήματος, ωστόσο όταν η ένταση ανεβαίνει, μπλοκάρετε και απεμπλάκεστε άμεσα από την κατάσταση, σταματώντας να απαντάτε. Ξαφνικά η καρδιά σας χτυπάει δυνατά, οι παλμοί ανεβαίνουν πολύ και συναισθήματα από μία προηγούμενη εμπειρία σας κατακλύζουν. Μπορεί να δεχόσασταν κατ’ επανάληψη λεκτική κακοποίηση και η ύψωση του τόνου της φωνής να σας θυμίζει μία επιθετική συμπεριφορά. Η σιώπη είναι μία αυτόματη διαδικασία που χρησιμοποιείται ως άμυνα σε αυτή την περίπτωση.
2. Τσακώνεστε για το ίδιο ζήτημα επανηλειμμένα
Όταν το ίδιο πρόβλημα επαναφέρετε ξανά και ξανά στο τραπέζι, μπορεί να καταλήξει να είναι εξουθενωτικό, αλλά και αιτία χωρισμού. Ορισμένα ζητήματα μπορεί να μην επιλύονται μεταξύ δύο ανθρώπων, είτε λόγω τραύματος, είτε διαφορετικής νοοτροπίας, είτε λόγω έντονα χαρακτηριστικά σε κάποιον χαρακτήρα. Η επαναφορά δεν πρόκειται να φέρει την επίλυση του, συνήθως μεγενθύνει το πρόβλημα και δημιουργεί συναισθηματική τριβή που μετά από κάποιο σημείο δεν είναι διαχειρίσιμη και γι αυτό δημιουργείται αποστασιοποίηση από αυτό.
Σε τέτοιες περιπτώσεις είτε το προσπερνάτε και πάτε παρακάτω, είτε αποχωρίζεστε τον άνθρωπο για να μην φθείρετε άλλο την ψυχική σας υγεία. Η επιμονή και η επαναληψιμότητα συνήθως δημιουργούν καταπιεστικές καταστάσεις και τοξικό περιβάλλον.
3. Έχετε μικρό παράθυρο αντοχής
Έχετε κουραστεί να προκαλείται τσακωμός με τη παραμικρή αφορμή και να θέτετε τον εαυτό σας σε κατάσταση άμυνας. Η υπομονή έχει αρχίσει να εξαντλείται και ψαχνέτε την αντοχή σας με μεγενθυντικό φακό για να τη βρείτε. Ναι, η αντοχή μικραίνει έτσι κι αλλιώς με το πέρασμα των χρόνων, γιατί εκτιθόμαστε σε πολλαπλές κατάστασεις καθημερινά που μπορεί να φέρουν τσακωμούς ή εντάσεις. Όταν αυτό συμβαίνει και σε κάποια σχέση την οποία έχετε επιλέξει και χτίσει, βρίσκετε τον εαυτό σας να απορεί με το τι πάει συνεχώς στραβά. Δεν αντέχετε ψυχικά άλλες εντάσεις και αφήνετε τον τσακωμό να είναι μονόπλευρος μέχρι να ξεθυμάνει.
Αν όλα φταίνε σε κάποιον και δημιουργούνται συνεχώς τσακωμοί, μπορεί να είναι βαθύυτερο το πρόβλημα.
4. Χρησιμοποιείτε τη σιωπή ως τακτική
Σε ορισμένες περιπτώσεις, κάποιοι χρησιμοποιούν την αποσιώπηση ως παθητικό-επιθετικό τρόπο για να εκδικηθούν ή να τιμωρήσουν τον σύντροφό τους κατά τη διάρκεια ενός καυγά. Με το να αποσύρονται και να αρνούνται να εμπλακούν, ελπίζουν να μεταδώσουν τη δυσαρέσκειά τους και να χειραγωγήσουν την κατάσταση προς όφελός τους.
Αυτή η συμπεριφορά αναφέρεται συνήθως ως stonewalling και χαρακτηρίζεται από τη μη οπτική επαφή, την εγκατάλειψη των συζητήσεων πριν επιλυθούν, την αποφυγή ορισμένων θεμάτων εντελώς και την απότομη διακοπή των επιχειρημάτων αν τα πράγματα γίνουν πολύ έντονα.
Η κωλυσιεργία μπορεί να ικανοποιεί την άμεση ανάγκη σας να απορρίψετε τον άλλον και να διατηρήσετε την ψυχική σας ηρεμία, με την πάροδο του χρόνου μπορεί να συνειδητοποιήσετε ότι αποκρύπτετε και εσείς τα συναισθήματα και τα παράπονά σας, οδηγώντας σε άκαρπη αναπόληση.
5. Είστε επιρρεπείς στη συναισθηματική υπερφόρτωση
Αν κατά τη διάρκεια ενός τσακωμού σας κατακλύουν έντονα συναισθήματα, όπως είναι ο θυμός, η απογοήτευση, η θλίψη ή η αδικία, είναι υπέρ του δέοντος αρκετά για να καταστήσουν δύσκολη την εποικοδομητική συμμετοχή στη συζήτηση. Πρόκεται για συναισθηματική απορρύθμιση που σας εμποδίζει να επικοινωνήσετε αποτελεσματικά κατά τη διάρκεια μίας σύγκρουσης.
Ο αποκλεισμός μπορεί να είναι ένας αυτόματος μηχανισμός άμυνας για να προστατευτείτε από περαιτέρω συναισθηματική δυσφορία. Η συναισθηματική ένταση μπορεί να οδηγήσει σε αδυναμία σχηματισμού πειστικών επιχειρημάτων, λόγω της σύγχυσης.
Όταν τα συναισθήματα κορυφώνονται, είναι σημαντικό να αναγνωρίζετε και να επικυρώνετε τα δικά σας συναισθήματα. Το να κάνετε ένα βήμα πίσω για να ανακουφιστείτε και να ανακτήσετε τη συναισθηματική σας ισορροπία μπορεί να βοηθήσει στην αποτροπή της κλιμάκωσης της σύγκρουσης.