Αν γράψεις στην μηχανή αναζήτησης της Google «πώς θα καταλάβεις αν είσαι πραγματικά ερωτευμένος», θα τα βρεις σκούρα.
Γιατί οι συμβουλές που θα σου βγάλει θα είναι κυρίως μπούρδες.
Ακολουθεί ένα μικρό δείγμα:
«Είναι συνεχώς στο μυαλό σου»
Αν κάποιος είναι «συνεχώς» στο μυαλό σου, πάει να πει ότι δεν έχεις τη δυνατότητα να συγκεντρωθείς σε άλλα ουσιαστικά και σημαντικά πράγματα. Και αυτό αποτελεί πρόβλημα.
Η αληθινή αγάπη εντάσσεται στην πραγματική ζωή, αντί να τη σφετερίζεται. Είναι αρμονική και ήρεμη, όχι συντριπτική.
«Τον λιμπίζεσαι» ή «δεν τον χορταίνεις».
Βλέπε παραπάνω.
«Σημαίνει τα πάντα για σένα»
Το ίδιο.
«Τον βλέπεις στο μέλλον σου»
Όταν φαντασιώνεσαι τη μελλοντική σου δουλειά/τοποθεσία/τον σκύλο θες να πάρεις, τους καναπέδες που θα αγοράσεις και τα παιδιά που θες να κάνεις. Εικόνες που βρίσκονται πάντα στο παρασκήνιο της φαντασίας σου και κατά κάποιο τρόπο σου δίνουν κίνητρο σε ό,τι κι αν κάνεις. Όπως ακριβώς το καρότο μπροστά στο άλογο. Το μέλλον σου απλά δεν έχει νόημα χωρίς αυτές τις φαντασιώσεις.
Αν λοιπόν φαντασιώνεσαι αρκετά και έντονα, μπορείς να δεις τα πάντα στο μέλλον σου – όπως θα μπορούσα να φανταστώ να μετακομίζω στην Ελβετία για να γίνω εκπαιδεύτρια πεταλούδων. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει ή ότι μπορώ να το κάνω.
Το πρόβλημα είναι ότι έχουμε μετατρέψει τον έρωτα σε ένα παιχνίδι φυγής και μετράμε τους πιθανούς συντρόφους με το πώς ταιριάζουν σε αυτή τη φαντασίωση. Αυτό δεν είναι έρωτας.
Οπότε, είναι οκ να τον δείτε στο μέλλον σας – αλλά γι’ αυτό που είναι, κι όχι επειδή «συμπληρώνει την εικόνα».
«Είναι το πρόσωπο των ονείρων σου»
Βλέπε παραπάνω.
«Θέλεις να είστε συνεχώς μαζί»
Προφανώς δεν έχεις υπάρξει ποτέ σε μια (υγιή) μακροχρόνια σχέση.
Είναι θεμιτό να θέλεις να βλέπεις συχνά τον αγαπημένο σου. Αλλά αυτό δεν είναι πάντα εφικτό. Μερικές φορές ακόμα κι ένα λεπτό είναι αρκετό. Μερικές φορές πρέπει να δουλέψεις ή να κάνεις άλλα πράγματα. Ή απλά να είσαι.
Μην νομίζεις ότι δεν είναι αγάπη μόνο και μόνο επειδή μερικές φορές χρειάζεσαι ή χρειάζεται χώρο.
«Θα έκανες τα πάντα για να τον εντυπωσιάσεις».
Λοιπόν άκου… Αυτό είναι τρομακτικό.
Γιατί προσπαθείς τόσο πολύ; Ο έρωτας δεν είναι «εντυπωσιασμός».
«Φοβάσαι»
«Μην τον χάσεις, να μην είσαι ποτέ με άλλο αγόρι, κι ο κατάλογος συνεχίζεται».
Η υγιής αγάπη δεν περιλαμβάνει φόβο απώλειας. Αυτό είναι προσκόλληση.
Επίσης, δεν περιλαμβάνει το φόβο ότι «δεν θα είσαι ποτέ με άλλη γυναίκα». Δεν ξέρω καν τι είναι αυτό. Χαμηλή αυτοεκτίμηση; Έλλειψη πεποίθησης;
«Ζηλεύεις»
Αυτό είναι προσκόλληση, εμμόνη, όχι ώριμη αγάπη.
«Είναι όμορφος».
Αυτό είναι αυτο-αγάπη, όχι αγάπη.
«Είναι ευγενικός».
Λοιπόν, Χαίρομαι που ικανοποιείς τις συναισθηματικές σου ανάγκες.
Αλλά αυτό σημαίνει απλώς ότι αυτός αξίζει να αγαπηθεί. Δεν σημαίνει σώνει και ντε ότι τον αγαπάς.
«Απλά το ξέρεις»
Ευχαριστώ για την πιο άχρηστη συμβουλή που δόθηκε ποτέ.
Σε όποιον το έχει πει αυτό: Γιατί; Έλεος, κόφτε το!
Μην διαιωνίζετε ανοησίες και μην τις αποκαλείτε «ρομαντισμό» μόνο και μόνο επειδή δεν έχετε τις κατάλληλες απαντήσεις.
Να είστε προσεκτικοί:
«Είναι το καλύτερο μέρος της ημέρας σου»
«Το να βλέπω το αγόρι μου είναι πάντα το αποκορύφωμα της ημέρας μου».
Το πρόβλημα εδώ είναι μάλλον στο πώς είναι δομημένη η υπόλοιπη μέρα σου.
Από τη μια αν είσαι ευτυχισμένη με τη ζωή σου και ο σύντροφός σου συνεισφέρει σε αυτήν, τότε συγχαρητήρια. Κερδίζεις. Από την άλλη, αν είσαι δυστυχισμένη και χρησιμοποιείς τον σύντροφό σου ως όαση, τότε καλό θα ήταν να αναθεωρήσεις κάποια πράγματα.
«Τον βάζεις σε προτεραιότητα»
Καλό: νοιάζεσαι πραγματικά για τα θέλω και τις ανάγκες του και του δίνεις προτεραιότητα με τρόπο που δεν σε αποδιοργανώνει.
Κακό: συμβιβάζεις τις δικές σου επιθυμίες και ανάγκες ή αναζητάς την αξία σου στην ικανότητά σου να τον «κάνεις ευτυχισμένο».
Πώς θα καταλάβεις ότι απλά σου ΑΡΕΣΕΙ ως άτομο:
Είναι διαφορετικοί από όλους τους άλλους
Σου αρέσει περισσότερο από την εμφάνισή του
Συγχαρητήρια, μπορεί να υπάρχει ακόμα ελπίδα για σένα.
Θέλεις να είναι ευτυχισμένοι
Θαυμάσια. Κι εγώ εύχομαι την ευτυχία για τους περισσότερους ανθρώπους.
Θα δοκιμάσεις νέα πράγματα μαζί του
Βρήκες κάποιον με τον οποίο νιώθεις άνετα και του οποίου την παρέα απολαμβάνεις. Μπράβο σου.
Σε εμπνέει να γίνεις καλύτερος άνθρωπος
Τα πρότυπα έχουν και σε εμάς αυτή την επίδραση. Αυτό δεν σημαίνει ότι τα αγαπάμε.
Πώς θα καταλάβεις ότι τον ΑΓΑΠΑΣ:
(1) Το ξέρεις γιατί το έχεις ήδη αποφασίσει
Δεν αισθάνεσαι την αγάπη. Την κάνεις. Είναι μια πράξη, όχι ένα συναίσθημα. Είναι μια απόφαση από στιγμή σε στιγμή και μια εκ νέου δέσμευση. Το ξέρεις γιατί είναι σκόπιμο και συνειδητό.
(2) Γνωρίζεις γιατί ΚΑΝΕΙΣ την πράξη της αγάπης.
Επενδύεις. Καταβάλλεις προσπάθεια.
Δεν κάνεις συνειδητά κακό. Δεν είσαι εκδικητικός, μικροπρεπής, χειριστικός ή ζηλιάρης. Οι ανάγκες του άλλου δεν φαίνονται ποτέ ενοχλητικές. Δεν είσαι κτητική μαζί του, με το χρόνο του ή τη στοργή του σε αντάλλαγμα. Αισθάνεσαι ασφαλής χωρίς να απαιτείς να σε επιβεβαιώνει συνεχώς.
Δίνεις προτεραιότητα στις απόψεις του. Μαθαίνεις τη γλώσσα της αγάπης του. Σκέφτεσαι με βάση τα ενδιαφέροντά του, όχι τα δικά σα, και οι ανάγκες του είναι οι δικές σου. Τον στηρίζεις. Τον υποστηρίζεις. Τον νοιάζεσαι και τον φροντίσεις. Τον αποδέχεσαι και του δίνεις χώρο.
(3) Το ξέρεις γιατί κάνεις την πράξη της αγάπης ακόμα και όταν δεν είναι εύκολο να το κάνεις
Γιατί όλοι νομίζουν ότι είναι ερωτευμένοι όταν ο ουρανός είναι καθαρός και τα νερά ήρεμα, αλλά δες τους όταν έρχεται η πρώτη καταιγίδα.
Το ξέρεις γιατί τον αγαπάς ακόμα και όταν είσαι τσαντισμένη. Είναι αγάπη αν διαφωνείτε και δεν «τσακώνεστε».
Αγαπάς αν ο στόχος σου είναι να καταλήξεις σε συμφωνία, όχι να βγεις νικήτρια.
Αγαπάς αν δεν γίνεσαι αμυντική, ανασφαλής ή χειριστική. Αν δεν κρατάτε σκορ. Αν δεν κρατάτε κακίες. Αν δεν «παίρνεις πίσω την αγάπη σου» ως τιμωρία.
Αγαπάς αν προσπαθείς να καταλάβεις πριν σε καταλάβουν- ακούς με προσοχή και φροντίδα αυτό που ο άλλος μοιράζεται μαζί σου – και δεν υπερθεματίζεις τα δικά σου προβλήματα. Αν συμπεριφέρεσαι σαν να είσαι στην ίδια ομάδα. Ακούς. Συμβιβάζεσαι. Ζητάς συγγνώμη. Συγχωρείς.
Ξέρεις γιατί αγαπάς ακόμα και όταν πληγώνεσαι. Επιπλέον, σέβεσαι τα θέλω και τις ανάγκες του άλλου, ακόμα και όταν αυτά περιλαμβάνουν τον «χωρισμό».
Αυτό που πραγματικά θα έπρεπε να γκουγκλάρουμε είναι «πώς να αγαπάμε», όχι «πώς ξέρουμε αν είμαστε ερωτευμένοι».
Μας αρέσει να κάνουμε διάκριση μεταξύ του «να είμαστε ερωτευμένοι» και του «να αγαπάμε» κάποιον. Αλλά το «να είσαι ερωτευμένη» είναι ένα επιφανειακό ξεμυάλισμα, και το ξεμυάλισμα δεν έχει να κάνει τίποτα με την πραγματική, ουσιαστική αγάπη.
Έτσι, αν αυτό που θέλεις είναι η ουσιαστική αγάπη, τότε το «πώς να» είναι το μόνο που έχει σημασία.
Το «ξέρεις» επειδή εσύ αποφασίζεις. Είναι αγάπη όταν το κάνεις. Όλη την ώρα.
Δείτε επίσης: Έρωτας στα χρόνια του πληθωρισμού
