Εδώ και λίγες ώρες, έχει ξεκινήσει μια μεγάλη συζήτηση στο Twitter με αφορμή ένα ποστ της @Kariatis28, πως σιχαίνεται τους σκύλους στις παραλίες γιατί μπορούν να μας μεταδώσουν μικρόβια και ύστερα από πολλά reports και μπλοκαρίσματα, κατέβηκε. Και ακολούθησε ένα ειρωνικο tweet, στο οποίο γράφει «Το τόσο φοβερό και τρομερό tweet μου διαγράφηκε. Μπορείτε να ηρεμήσετε τώρα και να βρείτε κάποιον άλλον να βρίσετε. Κάτι θα βρείτε, δεν σας φοβάμαι.» χωρίς καμία ανταπόκριση.

Οι πολλές απαντήσεις όμως έμειναν και συγκεντρωθήκαμε πάλι όλοι γύρω από τις οθόνες για να εξασκήσουμε το αγαπημένο μας χόμπι: την επεξήγηση των αυτονόητων. Προφανώς στηρίζουμε την ελευθερία του λόγου (αν και σ’ αυτή τη χώρα, αμφισβητείται και αυτό) και τα διαφορετικά όρια του καθένα, αλλά ό,τι και να πεις, το θέμα είναι ο τρόπος που θα προσεγγίσεις το κάθε ζήτημα ώστε να το επικοινωνήσεις σωστά και να προσγειωθεί στο επίκεντρο η ουσία. Εκείνο το κρυμένο σημείο που θα ενώσει τις αντιθέσεις όχι για να τις αλλοιώσει αλλά για να πάει τις σκέψεις που λέγονται δυνατά, ένα βήμα παραπάνω.

Αυτό είναι κάτι που αφορά και τις δύο πλευρες των παικτών του παιχνιδιού και στο συγκκεριμένο, δεν συνέβη γιατί κέρδισε η καφρίλα και η παραποιημένη έννοια της ωμότητας.

Ας ξεκινήσουμε με τα sos του μαθήματος. Σύμφωνα με το άρθρο 19 του νέου νόμου για τα ζώα συντροφιάς – Πρόγραμμα «Αργος»και λοιπές διατάξεις: 

1.Επιτρέπεται η πρόσβαση σκύλων σε μη οργανωμένες παραλίες, καθώς και στη θάλασσα. Εκτός θάλασσας είναι υποχρεωτική πάντοτε η χρήση λουριού.
2.Στις οργανωμένες παραλίες, κατά την έννοια της παρ. 1 του άρθρου 1 του π.δ. 71/2020 (Α’ 166), η πρόσβαση σκύλων επιτρέπεται μόνο εάν πρόκειται για σκύλους βοήθειας ή εφόσον υπάρχει σχετική ευδιάκριτη ένδειξη, που έχει αναρτηθεί από τον νόμιμο υπεύθυνο εκμετάλλευσης της παραλίας. Εκτός θάλασσας είναι υποχρεωτική πάντοτε η χρήση λουριού.
3.Με την επιφύλαξη του άρθρου 21, απαγορεύεται η πρόσβαση σκύλων σε παραλίες με πιστοποίηση Γαλάζιας Σημαίας από την Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης.

Επιπλέον, επικοινωνήσαμε με εκπρόσωπο της Ακτής του Ήλιου και απάντησε πως δεν επιτρέπουν την είσοδο σε κατοικίδια ζώα συμπληρώνοντας πως ισχύει και για άλλες οργανωμένες παραλίες της Αττικής.

Σχετικά με αυτό το thread, μας είναι πάρα πολύ εύκολο πια να πιάσουμε ένα πληκτρολόγιο και να πετάμε κακίες για οποιονσδήποτε δίποδο ή τετράποδο ζωντανό οργανισμό κυκλοφορεί ανάμεσα μας βάζοντας στο ίδιο τσουβάλι όποιον μας μοιάζει με αυτούς στους οποίους αναφερόμαστε. Επειδή μπορεί να έχουμε δει ένα μεμονωμένο περιστατικό που δεν τηρεί τους παραπάνω κανόνες ή πολύ απλά, έχει αγνός μίσος για ό,τι κινείται, βγάζουμε συμπεράσματα με κάποια φανταστικά ποσοστά από το κεφάλι μας, όπως ότι όλοι οι σκύλοι είναι άγριοι, δεν σέβονται τους ανθρώπους και βρωμίζουν τα θαλασσινα νερά χωρις να ακούν τις υποδείξεις των αφεντικών τους.

Πόσες φορές έχουμε φύγει από παραλίες που έχει συμβεί τουρνουά γόπινγκ επειδή κάποιοι θεωρούν τέλεια ιδέα να κρύβουν στην άμμο και τις πέτρες τα τσιγάρα τους; Πόσες φορές έχουμε κουβαλήσει πλαστικές σακούλες και σκουπίδια άλλων φεύγοντας; Πόσες φορές έχουμε σιχτιρίσει με αγενείς συμπεριφορείς γιατί ορισμένοι θεωρούν πως τους ανήκει ο (δημόσιος) χώρος;
Κι αν δεν το έχουμε κάνει εμείς όλα αυτά, μπορούμε άνετα να ρωτήσουμε όλες αυτές τις υπέροχες εθελοντικές ομάδες που καθαρίζουν τις ακτές από την υπεροβολική δόση ανευθυνότητας των ανθρώπων. 

Και από προσωπικές εμπειρίες και από τον ευρύτερο κύκλο μας, όσοι επιλέγουν να φέρουν τα κατοικίδια τους σε κάποια παραλία, δεν τα αφήνουν ανεξέλεγκτα για να δυσκολεύουν τη ζωή των γύρω τους. Είτε έρχονται ώρες που έχουν φύγει οι περισσότεροι είτε τα έχουν να κινούνται σε περιορισμένη εμβέλεια υπό την επίβλεψη τους. Ένα ζώο δεν θα υποτιμήσει τη νοημοσύνη σου ανεξάρτητα αν δεν μπορούμε να συγκριθούμε με την εξυπνάδα και την ενσυναίσθηση τους τους, που είναι σε άλλα, ανώτερα επίπεδα και θα σεβαστεί τα όρια και τις επιθυμίες σου. Αν αυτό δεν συμβαίνει, ίσως πρέπει να μάθεις περισσότερα για τον ιδιοκτήτη του.

σκύλοι
Στην Ιταλία, υπάρχουν εκπαιδευμένοι σκύλοι ναυαγοσώστες, οι οποίοι είναι σε ετοιμότητα φορώντας τα σωσίβια τους για να σώσουν όποιον βρεθεί σε κίνδυνο και όλοι έχουν μάθει να συμβιώνουν μαζί τους. Αν πάλι δεν θέλουν να βρίσκονται στην ίδια άμμο με εκείνα, δεν πάνε, όπως όταν σου επιβάλλει κάποιος να δεις ένα έργο ή να διαβάσεις ένα κείμενο που κυκλοφορεί δίπλα σου, με το ζόρι.

Τα πράγματα είναι απλά αλλά έχουμε μια triggerική ανάγκη να τα βάζουμε μέσα σε λαβύρινθους. Αν κάποιος αποφασίζει να ποστάρει στα social media κάτι με το σκεπτικό πως το περιεχόμενο του θα προκαλέσει ή πως θέλει επί τούτου να προσβάλλει κάποιον, όσα σχόλια και αν δεχθεί, δεν θα υπάρχει διάλογος. Πάντα θα πατάει τον λάθος διακόπτη που κλείνει τα φώτα.