Οι στιγμές επανένωσης ενός σκύλου με τον ιδιοκτήτη του, μετά από κάποια μακρά απουσία του, είναι άκρως συγκινητικές. Βέβαια, έχουμε παρακολουθήσει διάφορα αντίστοιχα βίντεο με λιοντάρια κ.α., αλλά όσο να ‘ναι, ένα «κλασικό» κατοικίδιο – «ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου» – δημιουργεί πάντα άλλου είδους συναισθήματα.

Σε αυτά τα βίντεο λοιπόν, έχουμε δει τους ανθρώπους/ιδιοκτήτες να κλαίνε, αλλά τι γίνεται με τα σκυλία;

Μια νέα μελέτη αναφέρει ότι οι σκύλοι παράγουν περισσότερα δάκρυα όταν επανενώνονται με τους ιδιοκτήτες τους, σε σύγκριση με τις στιγμές που επανενώνονται με οικείους ανθρώπους που δεν είναι όμως οι ιδιοκτήτες τους. Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο περιοδικό “Current Biology” την περασμένη εβδομάδα και αμφισβητεί την επί μακρόν επικρατούσα άποψη ότι οι άνθρωποι είναι τα μόνα πλάσματα που είναι ικανά να παράγουν δάκρυα ως συναισθηματική αντίδραση.

Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν το λεγόμενο τεστ δακρύων “Schirmer” για να μετρήσουν τον όγκο των δακρύων των σκύλων πριν και μετά τις επανενώσεις. Το τεστ χρησιμοποιείται, συνήθως, για να μετρηθεί αν ένα ζώο ή ένα άτομο παράγει αρκετά δάκρυα για να κρατήσει τα μάτια του υγρά.

Μικρά κομμάτια χαρτιού/φίλτρου τοποθετούνται μέσα στο κάτω βλέφαρο. Το χαρτί απορροφά τα δάκρυα και στη συνέχεια μετράται ο όγκος. Για το πείραμα, ο όγκος των δακρύων μετρήθηκε στο περιβάλλον του σπιτιού του σκύλου με την παρουσία των ιδιοκτητών τους και ξανά λίγο μετά την επανένωση του σκύλου και του ιδιοκτήτη, αφού είχαν χωριστεί για πέντε έως επτά ώρες.

Οι ερευνητές συνέκριναν επίσης τις ποσότητες δακρύων όταν τα σκυλιά επανενώθηκαν με ανθρώπους που γνώριζαν, αλλά δεν ήταν οι ιδιοκτήτες τους. «Οι σκύλοι εξέκριναν μεγαλύτερο όγκο δακρύων κατά τη διάρκεια της επανένωσης με τους ιδιοκτήτες τους από ό,τι με τους οικείους μη ιδιοκτήτες, και ο όγκος των δακρύων κατά τη διάρκεια της επανένωσης με τον ιδιοκτήτη ήταν σημαντικά μεγαλύτερος από τον αρχικό όγκο δακρύων», αναφέρεται στη μελέτη.

Αλλά δεν έχουν πειστεί όλοι στην επιστημονική κοινότητα. Η Jessica Meekins είναι αναπληρώτρια καθηγήτρια κτηνιατρικής οφθαλμολογίας στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Κάνσας. Είπε ότι ο σκεπτικισμός της πηγάζει από τον τρόπο με τον οποίο η παραγωγή δακρύων κυμαίνεται σε μεμονωμένα ζώα και είδη. «Στην κτηνιατρική οφθαλμολογία, έχουμε συνήθως ένα όριο για το τι θα θεωρούσαμε υπερβολική δακρύρροια. Και για μένα, αυτός ο αντικειμενικός αριθμός θα ήταν ένα καλό σημείο εκκίνησης για ερευνητές όπως αυτός για να καθορίσουν τι είναι πραγματικά σημαντικό», δήλωσε.

Η ανάλυση της σύνθεσης των δακρύων για ένα συναισθηματικό έναυσμα, δήλωσε η Meekins, συμπεριλαμβανομένων των ορμονών, των ηλεκτρολυτών, των πρωτεϊνών και άλλων, θα ήταν μια ενδιαφέρουσα προσθήκη σε μια μελλοντική μελέτη.

Αλλά είτε τα αποτελέσματα της νέας μελέτης δείχνουν την αλήθεια είτε υπάρχουν επιστημονικά κενά που εγείρουν προβληματισμούς, υπάρχει ένα πράγμα στο οποίο όλοι μπορούν να συμφωνήσουν: όλα τα σκυλιά είναι καλά σκυλιά.