Αυτό το κείμενο για το ταινιάκι πορνό γράφεται με soundtrack αυτό το άλμπουμ.

Αυτό το κείμενο συζητήθηκε στα γραφεία του Olafaq με ίσες δόσεις χιούμορ και σοβαρότητας-έτσι συζητάμε, νομίζω, τα περισσότερα θέματά μας.

Αυτό το κείμενο δεν παίρνει στα σοβαρά τον εαυτό του, αλλά μπορεί και αξίζει να αντιμετωπιστεί ως μια σοβαρή πρόταση.

Πιστεύω ότι μέσα από πράγματα και καταστάσεις που μας χαρίζουν απόλαυση, μπορούμε να εκπαιδευτούμε για άλλα πράγματα και άλλες καταστάσεις που θα μας φανούν χρήσιμα, που θα μας ξεκλειδώσουν τρόπους να ζούμε αρμονικότερα και δικαιότερα.

Για να σας δώσω ένα παράδειγμα, θα ήταν πολύ ενδιαφέρον πάνω σε αυτά τα λαχταριστά χαρτάκια των McDonald’s που τυλίγουν τα μπέργκερ να βλέπαμε στίχους ποιητών ή τίτλους ταινιών ή δίσκων.

Ή, ας πούμε, στα μανικιουράδικα και τα κομμωτήρια, αντί για πρωινάδικα, να έπαιζαν ντοκιμαντέρ ή γαμάτα μουσικά βίντεο κλιπ.

Θα μου πείτε, άσε την χαρά και την ηδονή ήσυχες. Άσε μας να τρώμε σάπια μπιφτέκια και να απαλλασσόμαστε από τα νεκρά κύτταρα στις φτέρνες μας με την ησυχία μας, χωρίς έγνοια για δεύτερα και τρία επίπεδα. Θα σας πω, έχετε δίκιο και μαζί σας.

Αλλά, αν εξ αρχής είχαμε μάθει στο συνδυαστικό μοντέλο, τα πράγματα μπορεί να ήταν αλλιώς. Δεν λέω καλύτερα ή χειρότερα. Λέω αλλιώς.

Προτεινόμενο Σενάριο Τσόντας Τραβηγμένο από τα Μαλλιά για να Σας Κάνει να Σκάσετε Χαμόγελο ή/και να Σκεφτείτε ό, τι απολύτως Γουστάρετε:

Ηθοποιοί:

Γυναίκα, ερμηνευτική ηλικία 45-55, στον ρόλο της καθηγήτριας σπουδών Φύλου
Άνδρας, ερμηνευτική ηλικία 25-35, στον ρόλο του φεμινιστή φοιτητή
Γυναίκα, ερμηνευτική ηλικία 20-30, στον ρόλο του pick me girl
Queer non binary ατομικότητα, ερμηνευτική ηλικία 50-60, στον ρόλο του επιστάτη-επιστάτριας-επιστάτ@
Guest Star: Lisa Ann, στον ρόλο του Πνεύματος της Σιμόν ντε Μπωβουάρ
Φοιτητές-φοιτήτριες-φοιτητ@ ως κομπάρσοι

Υπόθεση:

Μια καθηγήτρια πανεπιστημίου, η Άννα, έχει μείνει στην αίθουσα με δυο φοιτητές της, τον Ορέστη και την Μαργκώ, λόγω μιας διαφωνίας των δυο τους που ανέκυψε κατά την διάρκεια παράδοσης ενός μαθήματος. Η Μαργκώ αποκάλεσε τον Ορέστη «ψευτοφεμινιστή π@π@ρα» και ο Ορέστης την Μαργκώ «πικ μι καταπιώνα του πατριαρχικού αφηγήματος».

Η Άννα αναλαμβάνει να λύσει την παρεξήγηση, όμως τα αίματα ανάβουν και αποφασίζει, για πρώτη φορά, να ακολουθήσει μια διαφορετική εκπαιδευτική μέθοδο.

Σύντομα, οι τρεις τους βρίσκονται γυμνοί πάνω στην έδρα και ανταλλάσσουν σωματικά υγρά.

Παράλληλα, όμως, το αδηφάγο, ηδονικό βλέμμα του επιστάτη ακολουθεί την ξαναμμένη τριάδα μέσα από την πόρτα.

Ξαφνικά, λίγο πριν οποιοσδήποτε-οποιαδήποτε-οποιοδήποτε έρθει σε οργασμό, τα φώτα σβήνουν και εμφανίζεται μες στο σκοτάδι η μορφή μιας γυναίκας (Lisa Ann) που συμβολίζει το πνεύμα της Σιμόν ντε Μπωβουάρ.

Σκηνοθετικές παρατηρήσεις:

Η έδρα και τα έδρανα είναι κατασκευασμένα από φελλό και άλλα ανακυκλώσιμα υλικά.

Η καθηγήτρια είναι αποτριχωμένη στο μισό της σώμα και στο άλλο όχι, για να καταδειχθεί με τρόπο εναργή το δικαίωμα κάθε γυναίκας να είναι όπως επιθυμεί. Αν μια γυναίκα αποτριχώνεται δεν το κάνει για το αντρικό βλέμμα, αλλά μπορεί κάλλιστα να παραμένει και φυσική.

Πάνω στον πίνακα είναι γραμμένη η εξής φράση: «Είμαι πάνω από όλους και κάτω από εκείνον. Μαλβίνα Κάραλη» (σ.σ: από αυτήν την φράση και την ανάλυσή της θα έχει προκύψει η παρεξήγηση ανάμεσα στον Ορέστη και την Μαργκώ)

Τα ενδύματα και τα εσώρουχα των ηθοποιών είναι αυστηρά κατασκευασμένα από κάνναβη, στο πλαίσιο της συνολικής προσπάθειας κοινωνίας και μέρους της πολιτείας να τη νομιμοποιήσει.

 

 

Σκηνή πρώτη

Βρισκόμαστε σε μια τυπική αίθουσα ελληνικού πανεπιστημίου. Τα φοιτητ@ κλείνουν τα βιβλία τους και αποχωρούν. Κοντινό κάμερας στα πρόσωπα του Ορέστη και της Μαργκώ. Φαίνονται αναστατωμένοι. Η Άννα περιμένει να φύγουν οι υπόλοιποι σπουδαστές και ζητεί από τα δύο παιδιά να παραμείνουν στην αίθουσα. Η Άννα φοράει ένα μακρύ δερμάτινο μαύρο φόρεμα με κουμπιά, χρώματος λευκού.

Άννα: Παραμείνετε εσείς οι δύο.
Ορέστης: Είναι ανάγκη τώρα, αυτό;
Μαργκώ: Έχω ένα ραντεβού σε μισή ώρα.
Άννα: Το ραντεβού μπορεί να περιμένει. Θέλω να σας μιλήσω.

Τα παιδιά κατεβαίνουν ανόρεχτα.

Ά: Γιατί συνέβη αυτό που συνέβη; Πώς νιώθετε;
Μ: Νιώθω θυμό και αδικία. Δεν θεωρώ ότι είμαι πικ μι, δεν ξέρω καν τι είναι αυτό το πράγμα, καμία γυναίκα δεν είναι πικ μι και όλες είναι πικ μι. Και οι άντρες επίσης. Όλες και όλοι δεν θέλουμε να μας επιλέγουν τα άτομα που επιθυμούμε ερωτικά, στο κάτω κάτω;
Α: Ορέστη, εσύ;
Ο: Εγώ νιώθω ότι υπερέβαλλα, αλλά και η Μαργκώ μου μίλησε άσχημα. Έχω πλήρη ενσυναίσθηση του τι σημαίνει φεμινισμός. Δεν είμαι από τους φεμινιστές που χρησιμοποιούν την ιδεολογία ως πρόσχημα για να…
Α: Για να, τι;
Ο: Άννα, κατάλαβες τι εννοώ.
Α: Πες το.
Ο: Για να γαμήσουν.
Α: Εσύ γαμάς, Ορέστη; Γενικά ρωτάω.
Ο: Η ερώτησή σου με φέρνει σε άβολη θέση.
Α: Νόμιζα ότι ήμασταν ελεύθερα πνεύματα. Μες στο μάθημα έχουμε καταπιαστεί με πορνογραφική λογοτεχνία, με σεξολογία…
Ο: Είναι πολύ προσωπική η ερώτηση.
Μ: Εγώ πάντως έχω καιρό να γαμηθώ.
Α: Γιατί δεν λες να γαμήσω; Και λες να γαμηθώ; Επειδή είσαι σις στρέτι θηλυκό;
Μ: Επειδή έτσι! Κάποιες φορές κουράζομαι με όλα αυτά.
Ο: Κι εγώ έχω πολύ καιρό. Χώρισα πριν κάτι μήνες και…
Α: Η καλύτερη γιατρειά για τον ερωτικό πόνο είναι ο πόνος της ηδονής.

Η Άννα με μια κίνηση ξεκουμπώνει το φόρεμά της. Είναι ολόγυμνη.

Α: Ορέστη, τι βλέπεις;

Ο Ορέστης δεν μπορεί να μιλήσει.

Μ: Έχεις καταπληκτικό κορμί. Μου αρέσει και το αποτριχωμένο και το φυσικό κομμάτι.
Α: Μαργκώ, χάιδεψέ με. Όπου θες. Αυτό θέλω να το πάρετε ως κομμάτι του μαθήματος. Θα μείνει μεταξύ μας και είναι αποκλειστικά για εσάς τους δύο. Για εμάς τους τρεις.

Η Μαργκώ χαϊδεύει τις ρώγες της Άννας απαλά. Η Άννα κλείνει τα μάτια. Ο Ορέστης τα έχει χαμένα. Η Άννα φιλάει την Μαργκώ στο στόμα. Ο Ορέστης αρχίζει να πιάνει το παντελόνι του. Είναι ερεθισμένος.

Α: Παίξε με τον εαυτό σου, Ορέστη. Έλα.

Ο Ορέστης ελευθερώνει το πέος του. Είναι σε στύση. Αρχίζει να αυνανίζεται.

Σκηνή δεύτερη

Ο επιστάτης ανοίγει την πόρτα της αίθουσας για να καθαρίσει. Βλέπει την σκηνή και οπισθοχωρεί μαγεμένος. Κρατάει την πόρτα μισάνοιχτη και παρακολουθεί χωρίς να αγγίζει τον εαυτό του.

Σκηνή τρίτη

Ο Ορέστης κάνει άγριο έρωτα στην Άννα, όσο η Μαργκώ του γλείφει τον πρωκτό. Φοράει προφυλακτικό βιοδιασπώμενο, γιατί σέβεται και προστατεύει πάντοτε το περιβάλλον.

Η Άννα σφαδάζει από ηδονή. Η Μαργκώ δεν αντέχει πια και την τραβάει μακριά από τον Ορέστη. Τον φιλάει στο στόμα.

Μ: Σε ήθελα από τον πρώτη στιγμή που σε είδα.
Ο: Κι εγώ.

Οι δυο τους ξεχνούν την Άννα και κάνουν έρωτα. Η Άννα αυνανίζεται χρησιμοποιώντας ένα ντίλντο-ομοίωμα της Φρίντα Κάλο.

Τα φώτα σβήνουν απότομα.

Σκηνή τέταρτη

Μια μυστηριώδης γυναικεία φιγούρα εμφανίζεται μπροστά τους σαν φάντασμα.

Γυναικεία Φιγούρα: Μην τρομάζετε. Συνεχίστε ό,τι κάνετε. Είμαι το Πνεύμα των Σπουδών Φύλου της Παντείου. Ένα Πνεύμα καλό. Ίσως είμαι και η ψυχή της Σιμόν ντε Μπωβουάρ. Ξέρω ότι ομνύετε σε μένα, κι ας λέτε ότι είμαι κάπως ξεπερασμένη.

Α: Τώρα τελειώνω το βιβλίο μου το Δέκατο Τρίτο Φύλο και το αφιερώνω σε εσένα, Σιμόν.

Ο: Αλλά γιατί δεν μιλάμε γαλλικά;

Γ: Η γλώσσα της καύλας είναι κοινή. Μπορεί να μιλάμε ό,τι γλώσσα θέλει ο καθένας και η καθεμιά μας. Οι πάντες καταλαβαίνουν τους πάντες. Είχα να εμφανιστώ καιρό σε κάποιον θνητό. Σας συγχαίρω για αυτό που κάνετε.

Ο: Άννα, πήραμε ναρκωτικά και δεν το καταλάβαμε;

Α: Όχι, βέβαια. Ζούμε κάτι μοναδικό, κάτι ανυπέρβλητο.

Γ: Η Μαλβίνα, Ορέστη, είχε δίκιο. Ένας ερωτευμένος άνθρωπος, γυναίκα ή άνδρας, νιώθει πάντα υπό την επήρεια και την εξουσία του ανθρώπου που ποθεί και αγαπά. Δεν είναι ζήτημα φεμινισμού.

Μ: Είδες που στα’ λεγα;

Γ: Κι εσύ Μαργκώ πρέπει επιτέλους να πιστέψεις ότι κάποιοι άντρες είναι περισσότερο φεμινιστές από τις γυναίκες. Είναι γνήσιοι. Ο Ορέστης είναι ένας από αυτούς. Τον γουστάρεις πολύ; Λέγε.

Μ: Σαν τρελή.

Γ: Τότε πήδα τον. Και πηδήξου. Και τόλμα να τον αγαπήσεις. Ή κάνε όπως θες. Η καθηγήτριά σας είναι υπόδειγμα. Χάρη στην κίνησή της, ήρθατε κοντά. Εγώ τώρα θα φύγω, αλλά εσείς θα χύσετε. Όλες και όλοι! Συνεχίστε να ζείτε, να σπουδάζετε, να σέβεστε, να τολμάτε. Η ευτυχία είναι σαν την κλειτορίδα. Πρέπει να την περιτριγυρίζεις άφοβα για να την αγγίξεις αληθινά. Αλλά αν πέσεις ορμητικά καταπάνω της, τότε μπορεί και να πονέσεις…

Τα φώτα ανάβουν.

Σκηνή πέμπτη

Ο επιστάτης φαίνεται πως έρχεται σε οργασμό. Κοντινό στο πρόσωπό του. Δεν ξέρουμε το φύλο του. Δεν βλέπουμε πώς αυνανίζεται.

Την ίδια στιγμή ακούμε τους οραγσμούς των τριών μας ηρώων.

«Χύνω!», «Κι εγώ!», «Κι εγώ!», «Ζήτω η Σιμόν!», «Ζήτω η Μαλβίνα», «Γαμώ τις σπουδές φύλου μου γαμώ, τι καύλα είναι αυτή!»

Φινάλε

Στους τίτλους τέλους, ακούγεται αυτό το τραγούδι: