Για την εκδίκηση έχει γράψει ένα επικό τραγούδι ο Νίκος Καρβέλας για την Άννα Βίσση. Μια εκδίκηση με τεράστιο στιλ:
Αυτή τη φορά δεν θα κλάψω
Ούτε μέσα θα μείνω για να σκεφτώ
Αυτή τη φορά θα σε ξεγράψω
Θα ντυθώ θα βαφτώ κι έξω θα βγω
Και στον πρώτο που θα βρω
Μπροστά μου θα δοθώ
Έτσι για να σε εκδικηθώ
Αυτή τη φορά
Η εκδίκηση είναι η παρηγοριά του ερωτευμένου. Τα πράγματα στις σχέσεις, το ξέρουμε άλλωστε καλά, δεν είναι απλά-και όχι, δεν φταίμε πάντα εμείς που πιθανώς τα κάνουμε σύνθετα ή, μάλλον, ακόμα πιο σύνθετα. Μπορεί να φύγεις από μια σχέση ή να πεις το «χωρίζουμε» κι ας λιώνει ακόμα η καρδιά σου. Γιατί ο έρωτας είναι άλλο πράγμα από την σχέση. Την σχέση σου είναι μπας κλας να θες να την εκδικηθείς, άπαξ και τέλειωσε.
Αλλά τον έρωτά σου, είτε μπήκατε σε σχέση είτε όχι, είναι εντελώς μεγαλειώδες να θες και, μάλιστα, να χρειάζεσαι να τον εκδικηθείς. Να τον εκδικηθείς, δηλαδή να τον τιμωρήσει καταρχάς που γεννήθηκε, που υπήρξε, που ήρθε στην ζωή σου και στην ανέτρεψε. Σε δεύτερο χρόνο, να τον εκδικηθείς που σου πρόδωσε τις προσδοκίες σου, που δεν σου έκανε τα χατήρια που θα άξιζες ως απόλυτα και παραδομένα ερωτευμένη/ος μου, που δεν σου συγχώρεσε τις αβλεψίες, τα λάθη, τις υπερβολές σου, πάλι, μην κατανοώντας πως οι ερωτευμένοι είναι θολωμένοι άνθρωποι, είναι ασθενείς, έχουν παραδώσει το σθένος τους στον Θεό, ζητώντας Του να τους φωτίσει μες στην απελπισία τους. Σε τρίτο χρόνο, να φερθείς άσχημα και απάνθρωπα επειδή δεν ξαναγυρίζει πίσω, που τόσο τον θες και τόσο σε θέλει. Οι ενδιάμεσες αποχρώσεις κερατωμάτων, ψεμάτων, εγκαταλείψεων, μεγάλων και μικρών μαλακιών που λαμβάνουν χώρα ανάμεσα σε αμοφτερώς ή μονομερώς ερωτευμένους είναι κι αυτές παραγωγικές της επιθυμίας να εκδικηθούμε. Και μια χαρά.
(Ελπίζω να μην διαβάζει κανείς σοβαρός ψυχολόγος αυτό το κείμενο, γιατί οι ψυχολόγοι και η ψυχική υγεία και η αρμονία και η ισορροπία είναι βάλσαμα στην τρικυμία που επικρατεί στα κρανία μας, στην κοινωνία μας και τις καρδούλες μας, πλην όμως, δεν χρειάζεται να τους καθιστούμε δερβέναγες και πρίσματα των πάντων όλων που γράφουμε, μιας που ό, τι γράφουμε δεν είναι κατ’ ανάγκην σοβαρό, αλλά ποιος είπε ότι τα σοβαρά είναι πιο αναγκαία ή πολύτιμα από τα μη σοβαρά; Τέλος παρένθεσης, τέλος απολογητικότητας-ίδιον μετρίων κειμένων η απολογητικότητα.)
Εκδίκησή μου, αγαπημένη
Δεν έχω εκδικηθεί ποτέ μου άνθρωπο. Ούτε οι φίλες μου. Εκτός κι αν εκδίκηση είναι η σιωπή, όπως λέει ο Καρβέλας και η Βίσση. Εκεί που έχεις δοκιμάσει τόσα και δεν έχει πιάσει τίποτα, έρχεσαι και γκώνεις και λες «αυτή τη φορά δεν θα κλάψω, ρε αρχ@%#ι»-άλλο που κλαις. Το λες, το λες όμως, μπας και το πιστέψεις και το κάνεις. Νιώθεις ότι εκδικείσαι τον Έρωτα παύοντας να είσαι στο πάτωμα γι’ Αυτόν. Δεν εκδικείσαι κανέναν έτσι, γενικώς η εκδίκηση δεν έχει κανένα νόημα, δεν έχει απολύτως κανένα νόημα, γι’ αυτό και είναι ωραίο πράγμα, μιας που ωραία πράγματα αρχίζουν να θεωρούνται μόνο αυτά που είναι Καλά και Χρήσιμα, παρά το γεγονός ότι όλοι ξέρουμε πως ωραίος είναι αυτός-ή-ό που είναι στην ώρα του.
Και η ώρα της εκδίκησης έφτασε. Μην κάνετε τίποτε από τα παρακάτω ποτέ των ποτών, όμως, παρακαλώ, σκεφτείτε τα, συζητήστε τα, φαντασιωθείτε τα, ζήστε με αυτά μες στο κεφάλι σας, αφήστε τα να σας περιβάλλουν, νιώστε αδρεναλίνη να κυλά και μόνο στην σκέψη πως θα βρίσκατε το θάρρος να κάνετε κάτι, έστω κάτι από όλα αυτά. (σ.σ: είναι όλα αληθινές ορέξεις φίλων και φιλενάδων, είναι όλα πράγματα που θα μπορούσαν να έχουν συμβεί ή που μπορεί να συμβαίνουν την στιγμή που διαβάζετε αυτές τις σειρές αμέριμνοι και μειδιώντας)
Ας γεμίσουμε την καφρίλα με ακριβό καύσιμο και ας δώσουμε πόνο, έστω και μες στην κούτρα μας. Καλύτερο από το τίποτα, το κάτι της δικής μας σκέψης που το πάτημα ενός κουμπιού την χωρίζει από την πράξη. Ξέρω, η καλύτερη εκδίκηση από όλες θα ήταν φυσικά ο θάνατός μας, αλλά εύχομαι να έχουμε όλοι και όλες μας λόγους να μην το κάνουμε.
Πάμε με φόρα:
1.Σκουπόξυλο με γουρουνοκεφαλή έξω από την πόρτα του.
2.Σπρέυ στο αυτοκίνητό του-μια τεράστια καρδιά ιδανικά, στο καπώ.
3. Αδυσώπητο φλερτ με εκείνους/ες που ζηλεύει, που παρακολουθεί, που κραζοθαυμάζει.
4.Τσίτα τα ηχεία κάτω από το σπίτι του με το κομμάτι σας ή εκείνο που θα μπορούσε να είναι το κομμάτι σας. Στο αμάξι, έχουμε άλλο άτομο, πιθανώς γκομενάκι. Το τέλειο μπέρδεμα.
5.Συγγραφή ποιητικής συλλογής με ερωτικά ποιήματα. Την αφιερώνουμε σε άλλον άνθρωπο. Άουτς.
6. Κοινές φωτογραφίσεις στα social με άλλον άνθρωπο. Υπονοούμενα ότι είναι στην ζωή μας μερικούς μήνες πριν την ρήξη με το αντικείμενο του έρωτά μας.
7.Εξαφάνιση από προσώπου γης. Δημιουργία νέου ίνστα προφίλ και τα τοιαύτα. Να ψάχνει και να μη βρίσκει.
8.Μπλοκ και διαγραφή ποτέ. Να είναι όλα εκεί, διαθέσιμα.
9. Σεξ με εκείνον τον φίλο/η που αγαπιούνταν πολύ και τώρα έχουν τσακωθεί και δεν μιλάνε. Πολύ επικίνδυνο αυτό.
10. Μήνυμα στην μητέρα του για συνταγή κόλλυβων, σε άσχετη στιγμή της μέρας.
11. Αναρτήσεις που υπονοούν ότι είσαι έγκυος. Αναρτήσεις που υπονοούν ότι μεταναστεύεις σε άλλη χώρα και, ιδανικά, ήπειρο.
12.Σπρέυ πιπεριού στην τσάντα πάντα. Σε περίπτωση που βρεθείτε τυχαία, το ψεκάζεις στο πρόσωπό του και ξεμπέρδεψες.
13. Κάποιος καλλητός σου πιάνει δουλειά εκεί που συχνάζει. Ή αρχίζει να βγαίνει εκεί.
14. Βαφτίζεις το νέο σου κατοικίδιο με το όνομά του/της. Αν μισούσε τις γάτες, ξέρεις τι πρέπει να κάνεις. Βασικά, ποιος σοβαρός άνθρωπος τα έχει με άνθρωπο που μισεί τις γάτες; Καλά, σταματάω.
15.Διαδίδεις ψεύτικες φήμες. Πόσο χαμηλό επίπεδο. Τόσο χαμηλό.
16.Αν έχει μακριά μαλλιά, τον/την παρακολουθείς. Συναντιέστε δήθεν τυχαία. Τον/την αγκαλιάζεις. Κόβεις όσο μαλλί μπορείς και τρέχεις όσο πιο γρήγορα δεν μπόρεσες ποτέ.
17.Του/της κόβεις το Νέτφλιξ-τέρμα η δημοκρατία και η αξιοπρέπεια. Τώρα, κατάρρευση μόνο.
18.Ό, τι σου είχε πει πως τον/την εκνευρίζει το κάνεις εις τετραπλούν. Κάπνισμα; Φουγάρο. Παρέες με συγκεκριμένα άτομα; Νέοι καλύτεροί σου φίλοι. Τα συγκεκριμένα παπούτσια; Μέχρι να λιώσουν.
19.Πας ταξίδι μόνη/ος σου εκεί που σχεδιάζατε να πάτε μαζί.
20.Σκουπόξυλο με γουρουνοκεφαλή έξω από την πόρτα τ-oh,wait!
Και τώρα, ένα βίντεο που έπρεπε επιτέλους να μπει στο Olafaq με κάποιον τρόπο και να που ταίριαξε, διότι αν έχεις ερωτευτεί έναν Κοβάλσκι, πώς να μην φλέγεσαι από την επιθυμία να τον εκδικηθείς; Τον απαίσιο.
Για την εκδίκηση έχει γράψει ένα επικό τραγούδι ο Νίκος Καρβέλας για την Άννα Βίσση. Μια εκδίκηση με τεράστιο στιλ:
Αυτή τη φορά δεν θα κλάψω
Ούτε μέσα θα μείνω για να σκεφτώ
Αυτή τη φορά θα σε ξεγράψω
Θα ντυθώ θα βαφτώ κι έξω θα βγω
Και στον πρώτο που θα βρω
Μπροστά μου θα δοθώ
Έτσι για να σε εκδικηθώ
Αυτή τη φορά
Η εκδίκηση είναι η παρηγοριά του ερωτευμένου. Τα πράγματα στις σχέσεις, το ξέρουμε άλλωστε καλά, δεν είναι απλά-και όχι, δεν φταίμε πάντα εμείς που πιθανώς τα κάνουμε σύνθετα ή, μάλλον, ακόμα πιο σύνθετα. Μπορεί να φύγεις από μια σχέση ή να πεις το «χωρίζουμε» κι ας λιώνει ακόμα η καρδιά σου. Γιατί ο έρωτας είναι άλλο πράγμα από την σχέση. Την σχέση σου είναι μπας κλας να θες να την εκδικηθείς, άπαξ και τέλειωσε.
Αλλά τον έρωτά σου, είτε μπήκατε σε σχέση είτε όχι, είναι εντελώς μεγαλειώδες να θες και, μάλιστα, να χρειάζεσαι να τον εκδικηθείς. Να τον εκδικηθείς, δηλαδή να τον τιμωρήσει καταρχάς που γεννήθηκε, που υπήρξε, που ήρθε στην ζωή σου και στην ανέτρεψε. Σε δεύτερο χρόνο, να τον εκδικηθείς που σου πρόδωσε τις προσδοκίες σου, που δεν σου έκανε τα χατήρια που θα άξιζες ως απόλυτα και παραδομένα ερωτευμένη/ος μου, που δεν σου συγχώρεσε τις αβλεψίες, τα λάθη, τις υπερβολές σου, πάλι, μην κατανοώντας πως οι ερωτευμένοι είναι θολωμένοι άνθρωποι, είναι ασθενείς, έχουν παραδώσει το σθένος τους στον Θεό, ζητώντας Του να τους φωτίσει μες στην απελπισία τους. Σε τρίτο χρόνο, να φερθείς άσχημα και απάνθρωπα επειδή δεν ξαναγυρίζει πίσω, που τόσο τον θες και τόσο σε θέλει. Οι ενδιάμεσες αποχρώσεις κερατωμάτων, ψεμάτων, εγκαταλείψεων, μεγάλων και μικρών μαλακιών που λαμβάνουν χώρα ανάμεσα σε αμοφτερώς ή μονομερώς ερωτευμένους είναι κι αυτές παραγωγικές της επιθυμίας να εκδικηθούμε. Και μια χαρά.
(Ελπίζω να μην διαβάζει κανείς σοβαρός ψυχολόγος αυτό το κείμενο, γιατί οι ψυχολόγοι και η ψυχική υγεία και η αρμονία και η ισορροπία είναι βάλσαμα στην τρικυμία που επικρατεί στα κρανία μας, στην κοινωνία μας και τις καρδούλες μας, πλην όμως, δεν χρειάζεται να τους καθιστούμε δερβέναγες και πρίσματα των πάντων όλων που γράφουμε, μιας που ό, τι γράφουμε δεν είναι κατ’ ανάγκην σοβαρό, αλλά ποιος είπε ότι τα σοβαρά είναι πιο αναγκαία ή πολύτιμα από τα μη σοβαρά; Τέλος παρένθεσης, τέλος απολογητικότητας-ίδιον μετρίων κειμένων η απολογητικότητα.)
Εκδίκησή μου, αγαπημένη
Δεν έχω εκδικηθεί ποτέ μου άνθρωπο. Ούτε οι φίλες μου. Εκτός κι αν εκδίκηση είναι η σιωπή, όπως λέει ο Καρβέλας και η Βίσση. Εκεί που έχεις δοκιμάσει τόσα και δεν έχει πιάσει τίποτα, έρχεσαι και γκώνεις και λες «αυτή τη φορά δεν θα κλάψω, ρε αρχ@%#ι»-άλλο που κλαις. Το λες, το λες όμως, μπας και το πιστέψεις και το κάνεις. Νιώθεις ότι εκδικείσαι τον Έρωτα παύοντας να είσαι στο πάτωμα γι’ Αυτόν. Δεν εκδικείσαι κανέναν έτσι, γενικώς η εκδίκηση δεν έχει κανένα νόημα, δεν έχει απολύτως κανένα νόημα, γι’ αυτό και είναι ωραίο πράγμα, μιας που ωραία πράγματα αρχίζουν να θεωρούνται μόνο αυτά που είναι Καλά και Χρήσιμα, παρά το γεγονός ότι όλοι ξέρουμε πως ωραίος είναι αυτός-ή-ό που είναι στην ώρα του.
Και η ώρα της εκδίκησης έφτασε. Μην κάνετε τίποτε από τα παρακάτω ποτέ των ποτών, όμως, παρακαλώ, σκεφτείτε τα, συζητήστε τα, φαντασιωθείτε τα, ζήστε με αυτά μες στο κεφάλι σας, αφήστε τα να σας περιβάλλουν, νιώστε αδρεναλίνη να κυλά και μόνο στην σκέψη πως θα βρίσκατε το θάρρος να κάνετε κάτι, έστω κάτι από όλα αυτά. (σ.σ: είναι όλα αληθινές ορέξεις φίλων και φιλενάδων, είναι όλα πράγματα που θα μπορούσαν να έχουν συμβεί ή που μπορεί να συμβαίνουν την στιγμή που διαβάζετε αυτές τις σειρές αμέριμνοι και μειδιώντας)
Ας γεμίσουμε την καφρίλα με ακριβό καύσιμο και ας δώσουμε πόνο, έστω και μες στην κούτρα μας. Καλύτερο από το τίποτα, το κάτι της δικής μας σκέψης που το πάτημα ενός κουμπιού την χωρίζει από την πράξη. Ξέρω, η καλύτερη εκδίκηση από όλες θα ήταν φυσικά ο θάνατός μας, αλλά εύχομαι να έχουμε όλοι και όλες μας λόγους να μην το κάνουμε.
Πάμε με φόρα:
1.Σκουπόξυλο με γουρουνοκεφαλή έξω από την πόρτα του.
2.Σπρέυ στο αυτοκίνητό του-μια τεράστια καρδιά ιδανικά, στο καπώ.
3. Αδυσώπητο φλερτ με εκείνους/ες που ζηλεύει, που παρακολουθεί, που κραζοθαυμάζει.
4.Τσίτα τα ηχεία κάτω από το σπίτι του με το κομμάτι σας ή εκείνο που θα μπορούσε να είναι το κομμάτι σας. Στο αμάξι, έχουμε άλλο άτομο, πιθανώς γκομενάκι. Το τέλειο μπέρδεμα.
5.Συγγραφή ποιητικής συλλογής με ερωτικά ποιήματα. Την αφιερώνουμε σε άλλον άνθρωπο. Άουτς.
6. Κοινές φωτογραφίσεις στα social με άλλον άνθρωπο. Υπονοούμενα ότι είναι στην ζωή μας μερικούς μήνες πριν την ρήξη με το αντικείμενο του έρωτά μας.
7.Εξαφάνιση από προσώπου γης. Δημιουργία νέου ίνστα προφίλ και τα τοιαύτα. Να ψάχνει και να μη βρίσκει.
8.Μπλοκ και διαγραφή ποτέ. Να είναι όλα εκεί, διαθέσιμα.
9. Σεξ με εκείνον τον φίλο/η που αγαπιούνταν πολύ και τώρα έχουν τσακωθεί και δεν μιλάνε. Πολύ επικίνδυνο αυτό.
10. Μήνυμα στην μητέρα του για συνταγή κόλλυβων, σε άσχετη στιγμή της μέρας.
11. Αναρτήσεις που υπονοούν ότι είσαι έγκυος. Αναρτήσεις που υπονοούν ότι μεταναστεύεις σε άλλη χώρα και, ιδανικά, ήπειρο.
12.Σπρέυ πιπεριού στην τσάντα πάντα. Σε περίπτωση που βρεθείτε τυχαία, το ψεκάζεις στο πρόσωπό του και ξεμπέρδεψες.
13. Κάποιος καλλητός σου πιάνει δουλειά εκεί που συχνάζει. Ή αρχίζει να βγαίνει εκεί.
14. Βαφτίζεις το νέο σου κατοικίδιο με το όνομά του/της. Αν μισούσε τις γάτες, ξέρεις τι πρέπει να κάνεις. Βασικά, ποιος σοβαρός άνθρωπος τα έχει με άνθρωπο που μισεί τις γάτες; Καλά, σταματάω.
15.Διαδίδεις ψεύτικες φήμες. Πόσο χαμηλό επίπεδο. Τόσο χαμηλό.
16.Αν έχει μακριά μαλλιά, τον/την παρακολουθείς. Συναντιέστε δήθεν τυχαία. Τον/την αγκαλιάζεις. Κόβεις όσο μαλλί μπορείς και τρέχεις όσο πιο γρήγορα δεν μπόρεσες ποτέ.
17.Του/της κόβεις το Νέτφλιξ-τέρμα η δημοκρατία και η αξιοπρέπεια. Τώρα, κατάρρευση μόνο.
18.Ό, τι σου είχε πει πως τον/την εκνευρίζει το κάνεις εις τετραπλούν. Κάπνισμα; Φουγάρο. Παρέες με συγκεκριμένα άτομα; Νέοι καλύτεροί σου φίλοι. Τα συγκεκριμένα παπούτσια; Μέχρι να λιώσουν.
19.Πας ταξίδι μόνη/ος σου εκεί που σχεδιάζατε να πάτε μαζί.
20.Σκουπόξυλο με γουρουνοκεφαλή έξω από την πόρτα τ-oh,wait!
Και τώρα, ένα βίντεο που έπρεπε επιτέλους να μπει στο Olafaq με κάποιον τρόπο και να που ταίριαξε, διότι αν έχεις ερωτευτεί έναν Κοβάλσκι, πώς να μην φλέγεσαι από την επιθυμία να τον εκδικηθείς; Τον απαίσιο.
