Από μικρή, κουνούσα ασταμάτητα το πόδι μου όταν καθόμουν σε μια καρέκλα αλλά και πριν κοιμηθώ στο κρεβάτι μου. Βασικά, αν δεν το κουνούσα δεν με έπαιρνε ο ύπνος. Το πόδι μου είτε το ένα είτε το άλλο, είτε και τα δυο μαζί έκαναν ασταμάτητο bounce ακόμα και σε -φαινομενικά- ήρεμες στιγμές της μέρας μου και δεν συνέδεα απαραίτητα αυτή τη διαδικασία με αίσθημα υπερδιέγερσης. Ένιωθα -λανθασμένα- ότι το έκανα ακόμα κι όταν ήμουν ήρεμη. Ουσιαστικά γινόταν υποσυνείδητα, δεν καταλάβαινα πότε το ξεκινούσα και δεν αντιλαμβανόμουν αν και γιατί πρέπει να το σταματήσω. Επίσης έβλεπα κι άλλους πάρα πολλούς ανθρώπους να κουνούν τα πόδια τους ρυθμικά γύρω μου, οπότε πίστευα πως το να κουνάμε σχεδόν όλοι τα πόδια μας non stop ενώ υποτίθεται πως ξεκουραζόμαστε είναι ένα μια δεδομένη σωματική λειτουργία, που απλά γίνεται, έτσι χωρίς ιδιαίτερο λόγο. Είναι όμως έτσι; Όχι όπως φαίνεται, καθώς οι γνώμες των γιατρών που περιλαμβάνονται σε αυτό το άρθρο συμφωνούν στο ότι πρόκειται για μια συνήθεια άμεσα συνιφασμένη με το στρες.

Το να κουνάει κάποιος το πόδι του είναι δείγμα άγχους; 

Yπάρχουν αρκετοί λόγοι για τους οποίους κάποιος κουνάει συχνά τα πόδια του. Σύμφωνα με τον John Winkelman MD, PhD, επικεφαλής της κλινικής διαταραχών ύπνου του Γενικού Νοσοκομείου της Μασαχουσέτης, ο πιο κοινός λόγος που προκαλεί αυτή τη σωματική αντίδραση είναι το άγχος. Ο  Dr. Winkelman, εξηγεί ότι το άγχος προκαλεί μια γενική ψυχολογική διέγερση, αυξάνοντας τους παλμούς της καρδιάς και την αρτηριακή πίεση και αυτά με τη σειρά τους κάνουν το σώμα να θέλει να κινηθεί.” Όταν το συμπαθητικό νευρικό σύστημα ερεθίζεται υπάρχει σχετική σωματική αντίδραση η οποία είναι μέρος της διέγερσης”, εξηγεί ο γιατρός.

Καθώς πολλοί λοιπόν έχουν αυτή την αγχώδη διαταραχή να κουνάνε πάνω κάτω το πόδι τους, τελικά αυτή γίνεται κάποια στιγμή συνήθεια και όπως εξηγεί η Debra Wilson, PhD, MSN καθηγήτρια Νοσηλευτικής “Πάντα υπάρχουν τρόποι να σταματήσει κανείς μια συνήθεια ειδικά εάν κάποιος τους το επισημαίνει, στη συνέχεια όμως θα ξεχαστούν και θα την ξαναξεκινήσουν.”

Μπορεί το να κουνάει κάποιος το πόδι του να οφείλεται σε κάποιο σύνδρομο όπως αυτό του “ανήσυχου ποδιού;”

Tο σύνδρομο του ανήσυχου ποδιού ή στα αγγλικά restless leg syndrome (RLS) στ αγγλικά, το οποίο είναι επίσης γνωστό και ως νόσος Willis-Ekbom, διαφέρει απο την απλή συνήθεια καθώς η ανάγκη του να κουνάει κάποιος το πόδι του είναι μια επιτακτική ανάγκη την οποία το άτομο αδυνατεί να ελέγξει. Μερικοί περιγράφουν την αίσθηση ως σύρσιμο, τράβηγμα ή πόνο στα πόδια που σταματά για σύντομο χρονικό διάστημα μέσω της κίνησης των ποδιών, λέει ο Dr. Wilson. Σε σοβαρές περιπτώσεις, το άτομο μπορεί να πρέπει να σηκωθεί και να περπατήσει για ώρες μέσα στη νύχτα, εξηγεί ο Brian Koo, MD αναπληρωτής καθηγητής Νευρολογίας στο Πανεπιστήμιου του Yale. Παρόλο που το συγκεκριμένο σύνδρομο δεν είναι απειλητικό για τη ζωή, μπορεί να γίνει εξαιρετικά ενοχλητικό, να προκαλέσει ανήσυχο ύπνο και να συνδεθεί με άλλα προβλήματα υγείας.

Σύμφωνα και πάλι με τον Dr.Koo, το συγκεκριμένο σύνδρομο συναντάται σε ποσοστό 10 με 15% στο γενικό πληθυσμό και επηρεάζει περισσότερο τις γυναίκες σε αναλογία 2:1 έναντι των ανδρών ενώ ακόμα πιο έντονο γίνεται στις εγκύους. Επίσης επηρεάζει περισσότερο τους ηλικιωμένους, όμως συναντάται συχνά και στις ηλικίες 20 και 30.

Υπάρχουν άλλοι λόγοι για τους οποίους τρέμουν τα πόδια μας; 

Αν εμφανίσετε ένα ξαφνικό ακούσιο τρέμουλο στα πόδια σας πριν πέσετε για ύπνο, τότε μάλλον έρχεστε αντιμέτωποι με την κατάσταση που ιατρικά ονομάζεται “τρόμος”. Ο “τρόμος” είναι ακόμη πιο συχνή πάθηση από το RLS, ειδικά στα άτομα μεγαλύτερης ηλικίας που έχουν Πάρκινσον. Η διαφορά του τρόμου με το σύνδρομο ανήσυχου ποδιού είναι ότι ο τρόμος είναι ακούσιος, ενώ το κούνημα των ποδιών μας είναι εκούσιο. Για παράδειγμα, τρόμο μπορεί να εμφανίσουν τα άτομα αν καταναλώσουν διεγερτικά, όπως η καφεΐνη. 

Πως μπορούμε να σταματήσουμε να κουνάμε τα πόδια μας; 

Και ωραία, εντοπίσαμε την αιτία που προκαλεί αυτή την ένταση στα πόδια μας, μετά τι γίνεται; Aρχικά πρέπει να απευθυνθούμε στο γιατρό μας, να του εξηγήσουμε την κατάστασή μας και να τον συμβουλευτούμε. Εκείνος θα αποφασίσει εάν πρέπει να μας συνταγογραφήσει φάρμακα ώστε να ελλατωθούν τα συμπτώματα. Επιπρόσθετα, θα πρέπει να υιοθετήσουμε πρακτικές που μειώνουν το άγχος όπως η άσκηση και ο διαλογισμός, ενώ καλό θα ήταν να μειώσουμε και τις διεγερτικές ουσίες που λαμβάνουμε όπως το αλκοόλ και η καφεΐνη.