Τρία ταξίδια στο Βερολίνο και αρκετές ώρες μετακινήσεων με το μετρό του, ήταν αρκετά για να καταλάβουμε το παράλληλο σύμπαν που επικρατεί στη deep, down and dirty πλευρά μίας πόλης που σου δίνει τα πάντα. Κανείς μας όμως δεν είχε καταλάβει το μέγεθος της τραγικής συμπεριφοράς μιας ομάδας ελεγκτών μέχρι που κάποιος μίλησε για τις συνεχείς κακοποιήσεις τους σε βάρος επιβατών διαφορετικών εθνικοτήτων, χρώματος και εμφάνισης.
Πριν δύο χρόνια, ο Αμερικανογερμανός τραγουδιστής της όπερας, Jeremy Osborne, ενώ βρισκόταν ε στη γραμμή του μετρό για τη διαδρομή μεταξύ Spittelmarkt και Hausvogteiplatz, σταμάτησε για να δείξει την κάρτα του σε 4 (από τους 170 συνολικά) ελεγκτές με πολιτικά ρούχα και όχι τις μπλε φόρμες όπως συνηθίζουν, που του ζήτησαν να τον τσεκάρουν. Τη στιγμή που πήγε να την βγάλει από το πορτοφόλι του, εκείνοι την άρπαξαν, τον έσπρωξαν ρίχνοντας τον πάνω στις μεταλλικές θέσεις προκαλώντας τραυματισμούς σε διάφορα σημεία του σώματος και του φώναζαν πως το Black Lives Matter είναι απλά μια δικαιολογία για εκείνον. Αυτοί βέβαια στην δική τους κατάθεση, ισχυρίστηκαν πως αργούσε πολύ να τους δώσει την κάρτα και τους αποκάλεσε ξένους γιατί είναι Τούρκοι.
Επειδή όμως υπήρχαν μάρτυρες, ο Osborne, ο οποίος πήγε και στο νοσοκομείο, έχει την αλήθεια με το μέρος του και έκανε γνωστό το περιστατικό σε όλους μόλις μίλησε δημόσια γι’ αυτό. «Έχω ζήσει στη Βαλτιμόρη, στη Νέα Υόρκη, τη Νίκαια και τη Βιέννη αλλά σε καμία πόλη δεν φοβήθηκα ποτέ για την ασφάλεια μου. Εδώ, αν οι ελεγκτές αποφασίσουν ότι έχουν την ελευθερία να σε παρενοχλήσουν, απλά θα το κάνουν», ανέφερε o στον Observer και μετά από εκείνον, πήραν το θάρρος να πουν κι άλλοι για τις δικές τους εμπειρίες.
Κάποιοι ρατσιστές συνάδελφοι των απο πάνω τύπων, πάλι για τον ίδιο λόγο, διέλυσαν τον ώμο του Αφροαμερικανού εικαστικού Abbéy Odunlami, του έσπασαν και τα δύο πλευρά, ένα εκ των οποίων τρύπησε τον πνεύμονα και είπε στη συνέντευξη του πως «Ο γιατρός που με εξέτασε, μου είπε ότι ήμουν πολύ τυχερός. Αν ήταν λίγο πιο βαθύ το χτύπημα, δεν θα είχα επιβιώσει». Επίσης, μία ανάλογη εμπειρία έζησε η 31χρονη δάσκαλα γιόγκα Juju Kim, η οποία όπως έγραψε στο Instagram προφίλ της, έφυγε από την αποβάθρα με σπασμένο δάχτυλο γιατί ένας ομοιεδεάτης ελεγκτής, της γύρισε το χέρι γιατί υποτίθεται πως καθυστέρησε να επικυρώσει το εισιτήριο της.
Για να αλλάξει αυτή τη κατάσταση λοιπόν, τρέχει στα social media η καμπάνια #WeilWirunsFürchten (Γιατί φοβόμαστε), που πήρε το όνομα της από το σλόγκαν του βερολινέζικου μετρό #WeilWirDichLieben (Γιατί σας αγαπάμε) και συνοδεύεται από ένα ψήφισμα, που έχει 38,339 υπογραφές -με στόχο τις 50.000- ώστε να αλλάξει αυτή η κατάσταση. Συγκεντρώνει μαρτυρίες όπως αυτές και έως τώρα, από τον Φεβρουάριο του 2021, έχουν στείλει 60 άνθρωποι.
«Αυτή η δουλειά έχει χαμηλό μισθό και είναι λίγοι αυτοί που θέλουν να την κάνουν. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι πρέπει να έχουν αυτή την άσχημη συμπεριφορά και η BVG χρειάζεται να βάλει σε προτεραιότητα να γίνουν καλύτεροι οι μισθοί και να επιβάλλει σε όλους, εκπαίδευση κατά των διακρίσεων», ανέφερε η Anna-Rebekka Helmy, μία από τους διαχεριστές της καμπάνιας.
Με αφορμή αυτές τις κινητοποιήσεις, το Βερολίνο παρουσίασε έναν νέο νόμο με ποινές για όσους κάνουν διακρίσεις με βάση το φύλο, το χρώμα, τη θρησκεία και το φύλο και ο Osborne θα είναι η πρώτος που θα κάνει μήνυση στην εταιρία μεταφορών BVG, η οποία ανακοίνωσε πως υπάρχουν 118 υποθέσεις επιβατών που έχουν επιτεθεί λεκτικά και σωματικά στους εργαζομένους τους τα τελευταία δύο χρόνια.