Πριν λίγες μέρες, σύμφωνα  με τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα ο Υπουργός Δικαιοσύνης, Κώστας Τσιάρας, έχουν καταγραφεί έως τώρα 2.224 καταγγελίες για περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας μέσα σε λιγότερους από 4 μήνες (11 Οκτωβρίου – 31 Ιανουαρίου).

Οι αρμόδιοι για τέτοια περιστατικά συγκέντρωναν πάνω από 19 καταγγελίες την ημέρα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη και από τις 1.632 καταγγελίες που διαχειρίστηκαν οι Υπηρεσίες της Αστυνομίας σε όλη την Αττική, η Αθήνα ανέβηκε στην πρώτη θέση με το αστυνομικό τμήμα Ομονοίας να διαχειρίζεται 153 περιστατικά.

Πριν λίγες ώρες, η πάντα σωστή και δραστήρια Γιούλικα Σκαφιδά ανέβασε στο προφίλ της στο Instagram για την εμπειρία την οποία βίωσε όταν προπάθησε να υπερασπιστεί ένα κοντινό της πρόσωπο που δέχεται πολύ καιρό τώρα κακοποιητική συμπεριφορά και έπεσε θύμα ξυλοδαρμού. Ουσιαστικά δεν θέλει να κάνειμια προσωπική εξομολόγηση για αυτή την άσχημη κατάσταση γιατί έχει μιλήσει για όλα στους δικούς της ανθρώπους αλλά για τη γυναικεία κακοποίηση.

«Η κοινωνία αντιμετωπίζει τη γυναικεία κακοποίηση με μεγάλη υποκρισία. Γιατί ενώ στη θεωρία υπερασπίζεται τα θύματα και καταδικάζει τετοιες συμπεριφορές, Στην πράξη στρέφει αλλού το βλέμμα. Οι γείτονες φοβούνται να μιλήσουν, Οι επαγγελματίες φοβούνται να μπλέξουν, κοινωνικοί φορείς ζητάνε αποδεικτικά στοιχεία. Εκτός από τη σωματική βία υπάρχει και η λεκτική βία και η ψυχολογική βία. Είναι πιο ύπουλες από την σωματική γιατί δεν αφήνουν σημάδια και παίζουν με το μυαλό των θυμάτων», αναφέρει.

Στη συνέχεια, προσθέτει πως μία κακοποιημένη γυναίκα δεν είναι αναγκαστικά μόνο αυτή που τριγυρνάει στους δρόμους της Αθήνας κλαμμένη με μελανιές στο σώμα. Είναι και μια γυναίκα που έχει χαμόγελο στα χείλη, αγάπη για τη ζωή, μπορεί να είναι καλοντυμένη, να δείχνει ευτυχισμένη.Όσοι όμως τη γνωρίζουν καλα,βλέπουν τη σιωπή και τον φόβο πίσω από το βλέμμα. Ένας κακοποιητής δε μοιάζει με τους κακούς στα αμερικανικά μπλοκμπάστερ, δεν έχει τρία αυτιά,γαμψή μύτη και μακριά κοφτερά νύχια.

Daria Orlova / Behance.

«Κυκλοφορεί δίπλα μας.Ίσως είναι καλοντυμένος, ίσως είναι πολύ ευγενικός, ίσως έχει μία δουλειά με κύρος. Με μεγάλη απογοήτευση διαπίστωσα μέσα από την εμπειρία μου ότι μια γυναίκα που έχει πέσει θύμα κακοποίησης λεκτικής, σωματικής ή ψυχολογικής, θα βρει το δίκιο της μόνο εάν γίνει ένας αριθμός. Γυναικοκτονία Νο 160. Θα δούμε την υπόθεση στην τηλεόραση, θα λυπηθούμε, θα εκφράσουμε τη συμπάθεια μας στο θύμα και ας μην το γνωρίζαμε». γράφει και τάγκαρε στη φωτογραφία γνωστές γυναίκες που έχουν χρησιμοποιήσει την αναγνωρισιμότητα τους για να ευαισθητοποιήσουν τον κόσμο για σοβαρά ζητήματα και να μην κρατούν αποστάσεις, όπως οι Σοφία Μπεκατώρου, Τάνια Τσανακλίδου, Ελεονώρα Μελέτη, Ντορέτα Παπαδημητρίου, Ρούλα Ρέβη.

Ακολούθησαν πολλά σχόλια από κάτω που στηρίζουν την κίνησή και τις δράσεις της γενικότερα γιατί δεν μένει ποτέ στις θεωρητικές επαναστάσεις αλλά προσπαθεί πάντα να βοηθάει με διαφορετικούς τρόπους και με μεγάλη ευαισθησία όσους χρειάζονται ψυχολογική και οικονομική στήριξη. Έχει αποδείξει πως οι καλλιτέχνες κερδίζουν το σεβασμό όχι μόνο των καλών ερμηνειών τους αλλά και με τον τρόπο που επιλέγουν να συμβιώνουν με τους υπόλοιπους σε μία μοσηρή και σοβαροφανή κοινωνία όπως η δική μας.

βία

Να σημειωθεί στα πρακτικά πως το 2019, το το Παλαιστινιακό Γραφείο Στατιστικής ανακοίνωσε πως το 41% των γυναικών στη Γάζα έχουν πέσει θύματα ενδοοικογενειακής βίας και αρκετές ομάδες που στηρίζουν τα δικαιώματα των γυναικών πρόσθεσαν ότι και εκεί και σε άλλες χώρες, τα νούμερα ανέβηκαν κατα τη διάρκεια του lockdown. Επιπλέον, μες τον Μάιο, ενώ συνεχίζουν πολλές γυναίκες να μιλούν ανοιχτά για τις τραγικές εμπειρίες τους και πολλές έχουν συμβεί πολλές γυναικοκτονίες, στο δικαστήριο της Γάζας συνέβη κάτι σπάνιο; επέβαλλαν  θανατική ποινή σε έναν άνδρα που ξυλοκόπησε μέχρι θανάτου τη γυναίκα του.

«Αντιμετώπισα λεκτική και σωματική βία για πολλά χρόνια», δήλωσε μία 28χρονη από τη Γάζα, η οποία όταν πήρε διαζύγιο πριν από δύο χρόνια, κατήγγειλε ότι δεχόταν απειλές από τον πρώην σύζυγό της και την οικογένειά του, που την τρομοκρατούσαν ότι θα της πάρουν τον 7χρονο γιο της.  Σύμφωνα με ακτιβιστικές οργανώσεις, σε πολές υποθέσεις, οι σύζυγοί προσπάθησαν να αποποιηθούν τις ευθύνες τους ισχυριζόμενοι ότι τους είχαν απατήσει ή ότι έπασχαν από ψυχικές ασθένειες.