Λίγα πράγματα στον κόσμο συγκρίνονται με το γύρισμα του κλειδιού στην πόρτα του σπιτιού, είτε για να βγεις από αυτό και να πας μια βόλτα ή απλώς διακοπές (!), είτε για να επιστρέψεις σε αυτό μετά από μια κουραστική μέρα στην δουλειά/μια καταπληκτική έξοδο/από τις διακοπές(!) και να απολαύσεις την ακαταμάχητη αίσθηση του «σπίτι μου, σπιτάκι μου» που τουλάχιστον 100 εκατομμύρια συνάνθρωποί σου (και δικοί μου) δεν έχουν το προνόμιο να απολαμβάνουν.

Δεν έχουν σπίτι.

Το σπίτι είναι ιεροσύνη. Αντανακλά εμάς, τα γούστα μας ή τα μη γούστα μας, τον τρόπο ζωής μας, τις συνήθειές μας, τα καλά και τα κακά μας. Ναι, τα ευτυχισμένα σπιτικά δεν μοσχοβολούν χλωρίνη, αλλά και τα υπερβολικά ακατάστατα ή βρώμικα δείχνουν αίσθηση μαρασμού που εκκινεί από την ψυχή, αντιπροσωπεύουν το ίδιο το χάος.

Αυτό, όμως, δεν είναι ένα κείμενο για τα σπίτια. Είναι ένα κείμενο για τα σπίτια τις διακοπές, στο πριν και στο μετά. Στο ενδιάμεσο, αυτά ζουν την δική τους, μυστική ζωή, ησυχάζουν, ξεκουράζονται για να μπορούν να μας αντέξουν πάλι.

Τι κάνουμε πριν τις διακοπές

Ας πούμε ότι θα λείψουμε για περισσότερες από τέσσερις μέρες, δηλαδή συνήθως μία ή περισσότερες εβδομάδες. Για να βρούμε το σπίτι φροντισμένο και μοσχοβολιστό όταν επιστρέψουμε, υπάρχουν μερικές κινήσεις που δεν θα πρέπει να παραλείψουμε:

1. Δεν αφήνουμε ποτέ σκουπίδια

Καλαθάκι μπάνιου, κάδος μπαλκονιού, τασάκια με τσιγάρα και κάθε λογής σπιτικό απόβλητο πρέπει να συγκεντρωθεί ωραία και καλά σε μια μεγάλη, ανθεκτική σακούλα σκουπιδιών και να πεταχτεί.

2. Κλείνουμε παροχή νερού, φώτα και βγάζουμε από την πρίζα συσκευές

Για να αποφύγουμε βραχυκύκλωμα, διαρροή, τυχόν ατύχημα που μπορεί να συμβεί εν απουσία μας. Αλλά και για εξοικονόμηση ενέργειας και περιβαλλοντικής συνείδησης.

3. Βάζουμε πλυντήριο και δεν αφήνουμε άπλυτα ρούχα στο καλάθι

Μπορούμε να γυρίσουμε σπίτι και να απολαύσουμε διπλωμένα και καθαρά όσα ρούχα δεν πήραμε μαζί στις διακοπές, για να διευκολύνουμε την επιστροφή στους ρυθμούς της καθημερινότητας ή του υπόλοιπου καλοκαιριού με τα θερινά του, τις αθηναϊκές του βόλτες, τις μπαλκονάδες του.

4. Δεν αφήνουμε πιάτα στο νεροχύτη, αλλάζουμε σεντόνια κάνουμε ηλεκτρική και σφουγγάρισμα

Μια ώρα δουλειά είναι όλα αυτά μαζί-κι αν έχουμε μεγάλο σπίτι, άντε να’ ναι κάτι λίγο παραπάνω. Μπορεί να βαριόμαστε λιγάκι και να θέλουμε να βρεθούμε Αμοργό ή Διακοφτό μια ώρα αρχύτερα, αλλά θα μας ευγνωμονούμε στην επιστροφή.

5. Κλείνουμε παντζούρια και τζάμια για να διατηρήσουμε δροσιά

Αλλά, αν έχουμε κανένα φυτάκι εσωτερικού χώρου, αφήνουμε έστω το μισό τζάμι ανοιγμένο, για να μπαίνει φως και αεράκι και να μην πεθάνουν όσο εμείς απολαμβάνουμε τα καντούνια και τις πλαζ.

6. Καθαρίζουμε ψυγείο και τακτοποιούμε τρόφιμα 

Όποιο τρόφιμο ενδέχεται να χαλάσει όσο λείπουμε για διακοπές, καλό είναι να απομακρυνθεί από το ψυγείο μας, να πεταχτεί ή να τακτοποιηθεί. Μια μικρή καθαριότητα δεν βλάπτει! Κάποια τρόφιμα μπορούν να αποθηκευτούν στην κατάψυξη και κάποια να καταναλωθούν το βράδυ της παραμονής των διακοπών ή σαν σνακ στο καράβι και στο αμάξι.

7. Αποθηκεύουμε και κρύβουμε σε συρτάρια ή ντουλάπες είδη αξίας

Το λάπτοπ μας, για πάσα περίπτωση, δεν χρειάζεται να είναι φόρα παρτίδα. Αν κάτι κακό, ο μη γένοιτο, συμβεί ας κάνουμε λίγο πιο δύσκολη την ζωή κάποιου που παραβίασε τον χώρο μας.

Και μετά τις διακοπές;

Υπομονή. Κυρίως υπομονή. Βέβαια, μεταξύ μας, καμιά φορά είναι και ανακούφιση να γυρνάμε από διακοπές στην βάση μας. Αν έχουμε περάσει καλά, θα ηρεμήσουμε, θα αναπολήσουμε, θα απολαύσουμε τις φορτισμένες μπαταρίες μας μέχρι να ξαναγυρίσουμε γραφείο ή δουλειά. Κι αν τα πράγματα δεν πήγαν και τόσο σούπερ όσο περιμέναμε, τουλάχιστον έχουμε ακόμα το σπίτι μας, την βολή μας, το κρεβατάκι μας, την βιβλιοθήκη μας, την γωνιά μας στον καναπέ.

Κι αυτό δεν είναι λίγο.

Κάτι που μου αρέσει πολύ να κάνω μετά τις διακοπές, ειδικά αν έχω κι ένα περιθώριο δύο ή τριών ημερών μέχρι να γυρίσω δουλειά, είναι το ξεσκαρτάρισμα της βιβλιοθήκης και των δεκάδεων ντουλαπών αποθηκευτικών χώρων. Με γεμίζει τέτοια ευεξία που δεν περιγράφεται: καθαριότητα στα ντουλάπια της κουζίνας, όπου μαζεύω πιατικά που δεν χρειάζομαι πια και τα χαρίζω σε φίλους, οργάνωση στα βιβλία μου και συγκέντρωση σε μικρές στοίβες αυτών που έχουν παραμείνει αδιάβαστα και ούτω καθεξής.

Διαδικασίες άκρως παραγωγικές, ηρεμιστικές σχεδόν που ταιριάζουν γάντι με την ακρόαση ενός καλού podcast ή μιας γαμάτης playlist. Και μετά, ένα δροσερό ντους και έξω στην πόλη για κανά ποτό, συνάντηση σε ταράτσα με φίλους, θερινό σινεμά (έχει μέρες με 5 ευρώ το εισιτήριο και μετράει πολύ!), βόλτα με το σκυλί στο πάρκο και κάπνισμα.

Όσο για την βαλίτσα των διακοπών, έχω ένα ritual: δεν την αποσύρω, ούτε την αδειάζω αμέσως. Την αφήνω μια δυο μέρες, αφαιρώντας από μέσα τα απολύτως χρηστικά και απαραίτητα, την καμαρώνω με την άκρη του ματιού, ε, και κάποια στιγμή το παίρνω απόφαση: βάζω πλυντήριο τα ρούχα που έχει μέσα κουβάρι, την αερίζω στο μπαλκόνι και την αποθηκεύω κάτω από το κρεβάτι ή όπου χωράει τέλος πάντων.

Μέχρι την επόμενη απόδραση, με την ελπίδα να είναι πολύ νωρίτερα από το επόμενο καλοκαίρι. Ας είναι σε μερικές εβδομάδες. Οι αληθινές διακοπές, άλλωστε, ανήκουν στο φθινόπωρο, εκεί στα τέλη του Σεπτέμβρη.

Μεταξύ μας, προνόμιο δεν είναι μόνο να μπορείς να πας μερικές μέρες κάπου. Αλλά, κυρίως, να έχεις κάπου να επιστρέψεις. Όταν οι επιστροφές γίνονται σε μέρη που έχουμε φροντίσει να τα κάνουμε ”δικά μας” και αγαπημένα, τότε η ανάγκη για το επόμενο φευγιό μας δεν θα είναι τόσο επιτακτική, δεν θα ανυπομονούμε να «την κάνουμε», αλλά να ταξιδέψουμε, να εξερευνήσουμε. Δε θα νιώθουμε να πνιγόμαστε, απλώς θα επιθυμούμε να δούμε κάτι διαφορετικό και να αλλάξουμε παραστάσεις.

Αν έχουμε γάτες που μας πρόσεχαν φίλοι, να τους κάνουμε πολλές αγκαλιές και χάδια. Αν έχουμε φυτά που ποτίσαμε πριν φύγουμε ή μας τα πότισαν, να τα ελέγξουμε, να τα χαρούμε. Να φτιάξουμε ένα ωραίο, απλό φαγάκι και να καλέσουμε δυο φίλους να φάμε μαζί. Ή απλώς, να βάλουμε το ερκοντίσιον, να αφήσουμε τα στόρια κλειστά, όπως είναι, και να καούμε στο Netflix ή να σαπίσουμε στον ύπνο που μας έλειψε μετά από «τόσα δειλινά/τόσα ξενύχτια».