«Οι οικογένειες μας και οι στενοί μας φίλοι γνωρίζουν τη δουλειά κάνουμε και υπάρχει πλήρης αποδοχή. Αυτή η δουλειά έχει συνδυαστεί με ναρκωτικά, νύχτα, εκμετάλλευση , μαστροπεία και δεδομένα που δεν υπάρχουν στη ζωή μας. Εμείς έχουμε μια φυσιολογική καθημερινότητα, το σπίτι μας,το παιδί μας».

Ο Γ. και η Μ. είναι ένα ζευγάρι που παρέχει σεξουαλικές υπηρεσίες μαζί. Συναντηθήκαμε ένα πρωινό λουσμένο στον ήλιο σε ένα καφέ στο κέντρο της Αθήνας, τοποθεσία που επιλέχθηκε βάσει του τόπου εργασίας τους και μιλήσαμε για τη ζωή τους ως sex workers. Από την ημέρα 0 μέχρι σήμερα, από το πλαίσιο μέσα στο οποίο λειτουργούν μέχρι όλα όσα διεκδικούν. Στο τέλος της συζήτησης είχαν αποδομήσει όλους τους κυρίαρχους μύθους, όπως αυτόν περί απόλυτης ταύτισης μεταξύ σωματεμπορίας και εργασίας στο σεξ διαχωρίζοντας την συνειδητή επιλογή ενός επαγγέλματος-ταμπού από την εκμετάλλευση ευάλωτων ανθρώπων, αναδεικνύοντας ταυτόχρονα όλες τις αντιφάσεις της σεξουαλικής πολιτικής της χώρας μας.

Ο Γ. και η Μ. –σήμερα και οι δύο κοντά στα 40– γνωρίστηκαν πριν από δεκαπέντε χρόνια. Τότε η Μ. ήταν φοιτήτρια της φιλοσοφικής στο ΕΚΠΑ και ο Γ. απόφοιτος μιας σχολής θετικών επιστημών. Ερωτεύτηκαν, συγκατοίκησαν, παντρεύτηκαν. Στο ενδιάμεσο είχαν μιλήσει και είχαν αποδεχτεί την πολυγαμία τους και είχαν αρχίσει να μοιράζονται νέες εμπειρίες, όπως την ανταλλαγή συντρόφων. Ξεκίνησαν ως swingers και το συνέχισαν ως συνεργάτες. Σήμερα είναι γονείς και παραμένουν εραστές και εκτός εργασίας..

Πως ξεκίνησαν όλα…

Μ. «Γνωριστήκαμε σε ένα κλαμπ ως σχέση της μιας βραδιάς. Από την πρώτη εβδομάδα είδαμε πως ταυτιζόμαστε. Πάνω στο μήνα πήγαμε το πρώτο μας ταξίδι στο εξωτερικό και μετά από λίγους μήνες αποφασίσαμε να μείνουμε μαζί. Συμφωνήσαμε από την αρχή πως είμαστε σεξουαλικά πολυγαμικοί και θελήσαμε να το δοκιμάζουμε μαζί. Συναισθηματικά είμαστε απόλυτα μονογαμικοί. Απιστία για εμάς είναι οτιδήποτε δεν γίνεται εις γνώση του συντρόφου».

Γ. «Από τη στιγμή που δεν ξεκινήσαμε ως σχέση αλλά ως one night stand ήταν πολύ εύκολο να εκφραστούμε. Ξέραμε και οι δυο από τις προηγούμενες σχέσεις μας – που τις είχαμε απατήσει- πως είμαστε πολυγαμικοί. Όταν επιλέξαμε να είμαστε μαζί, δεν μπορούσαμε- δηλαδή δεν θέλαμε- να πούμε ψέματα και να πούμε πως ξαφνικά γίναμε μονογαμικοί. Η πολυγαμία για εμάς είναι φύση, που για τους περισσότερους είναι καταπιεσμένη. Το swinging ήταν μια επιλογή, μια έκφραση της πολυσεξουαλικότητας. Κάποια στιγμή σκεφτήκαμε πως θα μας άρεσε αυτό που κάναμε να το προσφέρουμε ως υπηρεσία. Ως επαγγελματική κατεύθυνση. Στην αρχή πιο περιστασιακά. Εδώ και κάποια χρόνια σταθερά ως μόνιμη και βασική εργασία. Είναι πλήρης απασχόληση. Παρέχουμε τις υπηρεσίες μας σε ξενοδοχεία».

Μ. «Είναι ένας τρόπος να δουλεύουμε μαζί. Έχουμε την ανάγκη να τα κάνουμε όλα μαζί. Είμαστε 24 ώρες το 24ωρο μαζί. Ήμασταν και είμαστε καλά σεξουαλικά μεταξύ μας . Είναι επιλογή μας η εργασία στο σεξ. Θα μας φαινόταν περίεργο να κάνουμε διαφορετική δουλειά και να λείπει ο καθένας ένα οκτάωρο δεκάωρο αλλού».

Μια συνηθισμένη ημέρα

Μ. «Έχουμε συγκεκριμένο ωράριο. Το πρωί έχουμε τις δουλειές μας. Πλύσιμο, σιδέρωμα, μαγείρεμα. Είμαστε γονείς. Έχουμε ένα παιδί που βρίσκεται στην εφηβεία. Έπειτα ξεκινάμε την εργασία μας. Είμαστε ένα καθημερινό ζευγάρι της διπλανής πόρτας. Είναι για τι είναι ο καθένας φτιαγμένος, για τι είναι προορισμένος. Το κάνουμε με πολλή αγάπη. Κατά τη διάρκεια της δουλειάς συνεννοούμαστε με τα μάτια. Αν είχε υπήρχε ψήγμα ζήλειας, δεν θα είχαμε επιλέξει αυτή τη δουλειά».

Γ. «Είναι μια δουλειά που μας εκφράζει ψυχικά λόγω των σεξουαλικών πειραματισμών. Είμαστε ένα ζευγάρι που δεν είμαστε στο μέσο όρο. Είναι μια δουλειά που μας παρέχει ένα καλό οικονομικό όφελος. Με τον τρόπο που κάνουμε αυτή δουλειά, δεν αφήνουμε περιθώρια ζήλειας ο ένας στον άλλο. Αν κάποιος για παράδειγμα ζητήσει 10 λεπτά μόνος του με τη Μ. δεν μπορεί να τα έχει».

Μ. «Έχουμε συγκεκριμένους κανόνες από θέμα επιλογής και όχι ηθικής που δεν δεχόμαστε να τους παραβιάσει κανένας».

Γ. «Επιπλέον δουλεύουμε συγκεκριμένες ώρες. Τα βράδια τα αφιερώνουμε σε εμάς και στην οικογένεια μας».

Μ. «Μετά από μια εργάσιμη ημέρα, έχουμε ακόμα περισσότερη διάθεση για σεξ οι δυο μας. Ούτως η άλλως βρισκόμαστε σεξουαλικά στη δουλειά. Αλλά μετά θέλουμε την επαφή η δυο μας».

Οι πελάτες

Γ. «Το μεγαλύτερο μέρος της πελατείας μας είναι άντρες, από καθαρά στρέιτ ενεργητικούς που θέλουν να δοκιμάσουν μια εμπειρία τρίο μέχρι άνδρες που έχουν φετίχ, που θέλουν να πειραματιστούν με διάφορα πράγματα στο σώμα τους, να δοκιμάσουν το ανδρικό κομμάτι. Το σύνηθες προφίλ των δικών μας πελατών είναι ο μέσος οικογενειάρχης από όλα τα κοινωνικά background, από πανεπιστημιακού επιπέδου μέχρι λυκειακού, που καταπιέζει στην καθημερινότητα τις φαντασιώσεις του. Δεν είναι απαραίτητα δυστυχισμένοι. Αγαπούν τις οικογένειες τους. Απλά έχουν καταπιεστεί. Συνήθως δεν έχουν επιδιώξει να ικανοποιήσουν τις φαντασιώσεις τους ή έχουν βιώσει απόρριψη από τους συντρόφους τους όταν το έχουν κάνει. Όταν ανοίγονται σε εμάς, φεύγουν σχεδόν πάντα πιο ανάλαφροι. Οι πελάτες μας αναζητούν άτομα με σεβασμό και εχεμύθεια Προσφέρουμε υπηρεσίες ζευγαριού είτε σε άλλα ζευγάρια είτε σε μόνους άντρες. Είναι σπάνιο μια γυναίκα μόνη να ζητήσει μια τέτοια υπηρεσία. Μας έχει τύχει να φύγουμε όταν μας είχε καλέσει σε ένα ξενοδοχείο ένα ζευγάρι αλλά εμφανίστηκαν δυο άντρες. Αποχωρήσαμε».

Μ. «Το κοινό μας είναι κυρίως άνθρωποι που έχουν καταπιεστεί σεξουαλικά, που έχουν τα φετίχ και φαντασιώσεις που δεν μπορούν να εκφράσουν. Είτε δεν έχουν τολμήσει να αποκαλύψουν στο σύντροφο τους, είτε έχουν βιώσει την απόρριψη όταν το έκαναν. Μας τυχαίνει να μας εκμυστηρεύονται πράγματα που δεν εμπιστεύονται σε κανέναν. Έχουμε σταθερή πελατεία γιατί νιώθουν καλά μαζί μας. Όταν είναι ζευγάρι συνήθως ο ένας κινητοποιεί τον άλλο για να έρθουν σε εμάς».

Γ. «Βλέπουμε τον άνθρωπο και την αύρα. Δεν βλέπουμε το σώμα και τη σάρκα. Μπορεί να έρθει ένας άνθρωπος 150 κιλά, 60 χρονών και να πεις στο τέλος ‘’τι ωραίο ραντεβού, ξαλάφρωσε η ψυχή μου’’. Μπορεί και να έρθει ένας 30αρης πιτσιρικάς και να είναι στρυφνός και να πεις ‘’δεν περνάει η ώρα να σηκωθεί να φύγει με την έννοια πως δυσκόλεψε τη δουλειά μου. Είναι ζήτημα καλής ενέργειας. Χρειαζόμαστε λίγο χρόνο για να ψυχογραφήσουμε τον άλλο και τις ανάγκες του. Στο δεκάλεπτο μπορείς να προχωρήσεις. Η κουβέντα έπεται. Μετά την πράξη. Συνήθως έχουν ανάγκη να συζητήσουν μαζί μας τα προβλήματα τους, προβλήματα που έχουν με το ζευγάρι τους σε επίπεδο φαντασιώσεων αλλά όχι μόνο».

Μ. «Αν δεν ήμασταν ανοιχτεί στον άνθρωπο, στο ότι όλοι έχουν δικαίωμα στον έρωτα, θα είχαμε επιλέξει να κάνουμε μια άλλη δουλειά. Αν δεν μπορούσα να κάνω σωστά τη δουλειά μου, ας έκανα μια άλλη δουλειά».

Οι υπηρεσίες

Μ. «Παρέχουμε υπηρεσίες σε όσους θέλουν να δοκιμάσουν σεξουαλική εμπειρία με ζευγάρι. Από επιλογή. Όχι από ταμπού. Τα ραντεβού μας διαρκούν συνήθως μια ώρα. Το κόστος εξαρτάται από την υπηρεσία. Ένα μέσο κόστος είναι 100 ευρώ την ώρα. Μας βρίσκουν από αγγελίες στο ίντερνετ. Προτιμάμε τον παραδοσιακό τρόπο. Δεν είμαστε σε πλατφόρμες».

Γ. «Παρέχουμε υπηρεσίας στο φάσμα του kinky, όπως Λαγνείες, ποδολαγνείες, role play, τρίο, αυταρχικό, δηλαδή η γυναίκα να έχει αυταρχικό ρόλο και ο άντρας είναι πιο υποτακτικός. Δεν προσφέρουμε υπηρεσίες όπως Cuckold – γιατί στην Ελλάδα ο κόσμος έχει αυτό το φετίχ πολύ λάθος στο μυαλό του.. Εδώ κυριαρχούν ακόμα τα πρότυπα πατριαρχίας. Τα ξεκαθαρίζουμε συνήθως όλα από το τηλέφωνο».

Μ. «Στην Ελλάδα είμαστε ακόμα Ανατολίτες. Έχουμε πολλά ταμπού. Όσο και να θέλουμε να το παίξουμε Ευρωπαίοι. Δεν έχουμε γίνει Βερολίνο. Έχουμε πάει σε πολλά πάρτι στο εξωτερικό. Είναι διαφορετικά όλα. Τόσο η νοοτροπία όσο και η αποδοχή. Το ευχάριστο είναι πως κάνουμε κι εδώ κάποια βήματα. Μιλάμε για μωρουδιακά βήματα, baby steps βέβαια!».

Η οικογένεια

Γ. «Το παιδί μας βρίσκεται στην εφηβεία. Δεν γνωρίζει ακόμα το επάγγελμα μας. Γνωρίζει πως είμαστε ελεύθεροι επαγγελματίες και πως δουλεύουμε μαζί. Όχι όμως ακριβώς τι κάνουμε. Έχει λάβει σεξουαλική διαπαιδαγώγηση από εμάς, πάντα με την καθοδήγηση των ειδικών. Κατά την ενηλικίωση του θα μάθει για την εργασία μας. Γι’ αυτό κάνουμε και αυτήν την προεργασία με σεξουαλική του διαπαιδαγώγηση. Αυτό που προσπαθούμε να προωθήσουμε στο παιδί είναι να είναι επιλογή του».

Μ. «Θέλουμε το παιδί μας να κάνει ότι θέλει αρκεί να είναι κοινή συναινέσει, να μη γίνει ποτέ αντικείμενο εκμετάλλευσης. Θέλουμε να γίνει ένας άνθρωπος χωρίς παρωπίδες, που θα μπορεί να ακούσει. Εμείς είχαμε την τύχη να μεγαλώσουμε σε όχι καθαρά πατριαρχικά σπίτια. Εγώ μεγάλωσα Αθήνα. Ο Γ. μεγάλωσε στην επαρχία αλλά από τα 18 μου είμαι Αθήνα».

Γ. «Δεν αφήνουμε σε κανέναν το περιθώριο να επέμβει στη ζωή και στη δουλειά μας. Ούτε σε συγγενείς, ούτε σε φίλους. Δεν παρατάμε την οικογένεια μας για να κάνουμε αυτή τη δουλειά. Συνεπώς οι γύρω μας δεν εκλαμβάνουν αυτή την δουλειά ως κάτι διαφορετικό αλλά ως μια εργασία, όπως ένας πωλητής, ένας δικηγόρος, ένας δημοσιογράφος, ένας γιατρός. Έχει λοιπόν σημασία πως βιώνεις εσύ την εργασία σου».

Οι διεκδικήσεις

Μ. «Είμαστε στο Red Umbrella. Είναι μια μαχητική οργάνωση, η οποία κάνει βήματα και παλεύει. Είναι καλό να υπάρχουν τέτοιες οργανώσεις που έχουν το νομικό και το ψυχολογικό πλαίσιο και προσφέρουν τη δυνατότητα ιατρικών εξετάσεων για κόσμο που δεν έχει τη δυνατότητα να πληρώσει».

Γ. «Εμείς είμαστε ασφαλισμένοι σε άλλη δουλειά. Ας πούμε πως έχουμε αυτασφάλιση. Υπάρχουν όμως άνθρωποι, οι περισσότεροι, που κάνουν αυτό το επάγγελμα, που δεν μπορούν να είναι ασφαλισμένοι. Γιατί το νομικό πλαίσιο που υπάρχει δεν καλύπτει τους εργαζόμενους στο σεξ. Πρέπει να αλλάξει».

Μ. «Ο νόμος λέει πως ένα άτομο παντρεμένο δεν μπορεί να κάνει αυτή τη δουλειά. Ο νόμος θα θεωρήσει πως ο άντρας μου είναι ο μαστροπός μου. Μόνο αν είμαι διαζευγμένη μπορώ να κάνω αυτή τη δουλειά! Είναι παράνομο που είμαστε παντρεμένοι! Σκέψου να σου έλεγαν πως βάσει νόμου δεν μπορείς να γίνεις δημοσιογράφος επειδή είσαι παντρεμένη!».

Γ. «Όσο η Εκκλησία είναι συνδεδεμένη με το κράτος, όλα αυτά δεν θα προχωρήσουν τόσο εύκολα. Δεν εννοούμε να μην είναι αυστηρό το κράτος. Πρέπει να είναι αυστηρό. Για να είναι κάποιος εκδιδόμενος θα πρέπει να είναι υγιή, να μην προάγει το τράφικιν, τη χρήση ουσιών. Οφείλει παράλληλα να διασφαλίζει τα δικαιώματα των εργαζομένων, την ασφάλιση, τη σύνταξη, την υγεία».

Μ. «Υπάρχουν κοπέλες που τρώνε ξύλο και δεν καλούν την αστυνομία. Φοβούνται. Απ’ όσο γνωρίζουμε στην Ολλανδία η αστυνομία τις προστατεύει. Ο πιο ασφαλής παιδικός σταθμός είναι ο παιδικός σταθμός για τα παιδιά των εκδιδόμενων γυναικών».

Ξεμακραίνοντας σκέφτομαι ξανά και ξανά τη συζήτηση μας και σε τι μπορεί να φανεί χρήσιμη πέρα από το να μυήσει τον αναγνώστη σε ένα σύμπαν που γνωρίζει μόνο μέσα από στερεοτυπικές αναπαραστάσεις. Ο Γ. και η Μ. είναι η ζωντανή απόδειξης της επιτακτική ανάγκη αποστιγματισμού της εργασίας στο σεξ και της αλλαγής του νομικού πλαισίου για την προστασία όλων των πλευρών. Γιατί το στίγμα φέρνει αποκλεισμό και η αυθαίρετη ποινικοποίηση θέτει όλους τους εμπλεκόμενους σε καθεστώς ανομίας αποκλείοντάς τους από το κράτος πρόνοιας και τις υπηρεσίες υγείας.. Η χάραξη μιας σεξουαλικής πολιτικής δεν θα αφορά μονάχα τους «σεξεργάτες» και τους πελάτες τους αλλά, συνολικά, τον κοινωνικό ιστό.