Είναι λίγο περίεργο αλλά μερικές φορές νιώθω ότι με κάνει χαρούμενη η προοπτική και μόνο του να κάνω πράγματα και ακόμη περισσότερο χαρούμενη να μοιράζομαι και με άλλους αυτή την προοπτική.
Μου αρέσει να ξέρω τι γίνεται στην πόλη, τι επιλογές υπάρχουν, να βγάζω ένα πρόγραμμα και τελικά να αποφασίζω ανάλογα με τη διάθεση της στιγμής αν θα το τηρήσω ή όχι. Αλλά πιο πολύ μ’αρέσει όταν φίλοι με ρωτούν τι προτείνω για να δουν, να ακούσουν, πού, πότε, αν έχει πάρει τ’ αυτί μου κάτι που ταιριάζει στο γούστο και στο κέφι τους.
Κάπως έτσι θα ξυπνώ τα πρωινά του Σαββάτου και αναλόγως τη διάθεση θα βγάζω ένα μίνι πρόγραμμα Σαββατοκύριακου που θα το μοιράζομαι μαζί σας. Η Αθήνα ακόμη και για όσους τη γνωρίζουν καλά κρατά πάντα κάποιους άσους στο μανίκι της. Για να είμαι ειλικρινής θεωρώ ότι μερικές φορές καταντά κάπως ψυχαναγκαστική η επιμονή του να αναζητάμε συνεχώς νέες προτάσεις και καινούριους χώρους. Αν το αξίζουν, φυσικά γιατί όχι; Αλλά ευτυχώς και τα στέκια μας είναι εδώ, μπορούμε να τα ανακαλύπτουμε ξανά και ξανά και να χαιρόμαστε για το προστατευτικό κουκούλι που μας προσφέρουν.
Καθώς ακόμη το μαγιό δεν έχει μπει στο συρτάρι αλλά παραμένει στη τσάντα θαλάσσης μαζί με όλα τα απαραίτητα σκεπτόμουν να πάω για μια βουτιά αλλά το meteo.gr δείχνει πιθανότητα βροχής σήμερα το μεσημέρι κι έτσι αποφασίζω να μη το ρισκάρω και να το αναβάλλω για αύριο που θα έχει ήλιο και άνοδο θερμοκρασίας.
Θα φτιάξω μια μακαρονάδα, θα βάλω να δω στο Netflix τα δύο τελευταία επεισόδια του “Better call Saul” της σειράς πρίκουελ που αποδείχθηκε ανώτερη της κυρίως σειράς, δηλαδή του “Breaking Bad”. Έχω ετοιμάσει και τα χαρτομάντιλα από δίπλα, γιατί απ΄όσα διαβάζω αλλά και από όσα έχω πιάσει μέχρι τώρα είμαι σίγουρη ότι θα μου χρειαστούν.
Το βραδάκι λέω να ανηφορίσω προς το Χαλάνδρι και το Θέατρο Ρεματιάς για να (ξανα)δω τον κατά Άρη Μπινιάρη «Προμηθέα Δεσμώτη» του Αισχύλου με τον Γιάννη Στάνκογλου να δίνει τον καλύτερό του εαυτό. Stay tuned στο Olafaq.gr, σύντομα θα μπορείτε να διαβάσετε τη συνέντευξη που κάναμε με τον πρωταγωνιστή.
«Δεν έχεις δει θέατρο εάν δεν πας για ένα ποτό μετά για να συζητήσεις για την παράσταση», λέει μια φίλη και θα συμφωνήσω μαζί της. Έτσι μετά επιβάλλεται μια βόλτα απ’ την «Πράσινη Τέντα» στον Λυκαβηττό, για να χαζέψω την Αθήνα από ψηλά, αυτό το τελευταίο Σάββατο του Αυγούστου. Θα πάρω και ζακετάκι μαζί, μην ανησυχείς μαμά.
Αύριο Κυριακή λογικά θα έχει καλό καιρό για παραλία. Άλλωστε τέλη Αυγούστου και Σεπτέμβριο οι θάλασσες έχουν την ιδανική θερμοκρασία για κολύμπι. Θα πάω νωρίς το πρωί στη Χαμολιά, είναι προς Βραυρώνα, γιατί αν μαζέψει κόσμο δεν αξίζει, όπως ισχύει για όλες τις παραλίες της Αττικής. Θα πάρω μαζί μου να διαβάσω και το αστυνομικό μυθιστόρημα «Οι ναυαγοί του Αυγούστου» της Ευτυχίας Γιαννάκη που κυκλοφορεί απ΄τις εκδόσεις Ίκαρος, μιας και ο τίτλος ταιριάζει απόλυτα με την περίσταση. Μια βόλτα μετά στον ναό της Αρτέμιδας, μέσα σε ένα πολύ όμορφο τοπίο, και μια επίσκεψη στο Αρχαιολογικό Μουσείο Βραυρώνας για να ολοκληρωθεί η εμπειρία «αρχαιολογικός τουρισμός, do it like a pro». Θα μου πείτε εσένα η θάλασσα σου άνοιξε την όρεξη για κάτι τέτοιο; Γιατί όχι, αφού άλλωστε είναι στον δρόμο και για τον «Ξυπόλητο» στη Λούτσα, επική ψαροταβέρνα, στέκι του Τσιτσάνη και της Μπέλλου, στο οποίο μετέπειτα γυρίστηκαν αρκετές σκηνές απ’ τα περίφημα «Βαμμένα Κόκκινα Μαλλιά», την αξέχαστη σειρά του Κώστα Κουτσομύτη. Ουζάκι λοιπόν και χταποδάκι για να κλείσει όμορφα ο τελευταίος μήνας του καλοκαιριού.
Έκλεισε και η Κυριακή; Όχι ακόμη. Το βραδάκι, αν έχω τα κουράγια και το budget, θα πάω θερινό. Παίζει στο «Πάλας» στο Παγκράτι aka «το παλαιότερο σινεμά της Αθήνας», τη «Φωλιά του Κούκου», οπότε λέω να μην στήσω τον Τζακ Νίκολσον στο ραντεβού μας.
