Μετά τον πιο παγωμένο Μάρτη των τελευταίων πενήντα ετών, ήρθε η ώρα να μεταφερθούμε από τα ισόγεια μαγαζιά, στα ταρατσάτα με τη θέα, τον ήλιο, τη φεγγαράδα, τον δροσερό αέρα που το βράδυ απαιτεί ζακέτα και τις άλλες ώρες γυαλιά ηλίου. Όσο πιο ψηλά, τόσο πιο καλά. Όσο πιο κεντρικά, τόσο πιο βολικά.

Δεν έχουν περάσει πολλές μέρες από τότε που κατέβηκα στο κέντρο. Μας είχε πιάσει μια τρελή επιθυμία για ταράτσα, μιας και ήταν απ’ τις πρώτες πιο καλοκαιρινές βραδιές. Δεν είχαμε πλάνο, κάτι που συνήθως για εμάς λειτουργεί. Η Αθήνα είναι γεμάτη rooftops και εμείς είχαμε διάθεση για τζόγο.

Διαλέξαμε ένα στην τύχη, κοντά στο Μοναστηράκι. Ξέγνιαστοι και ανέμελοι, ανεβήκαμε τις πολλές και σκοτεινές σκάλες, μιας και τα παλιά ασανσέρ που είναι σαν κονσερβοκούτια και έχουν έναν μόνιμο λόξυγγα δεν είναι και τα αγαπημένα μου, και φτάσαμε στον προορισμό μας. Με συστατικά Αθήνα, ταράτσα, θέα στην Ακρόπολη, πόσο λάθος να πάει η συνταγή;

Ε, πήγε.

Αν και βρισκόμασταν σε ύψος και σε ανοικτό χώρο ένιωθα κλειστοφοβικά, πάνω απ’ το κεφάλι μου έτριζε ένα ηχείο με ακατανόητες μουσικές επιλογές. Ο χώρος δεν σε προσκαλούσε. Μάλλον σου έλεγε, καθόλου διακριτικά, ότι είσαι ανεπιθύμητος.

Για να μην την πατήσετε και ψάχνεστε, διάλεξα κάποιες απ’ τις αγαπημένες μου ταράτσες της Αθήνας, για υψηλές πτήσεις που συναντούν τις απαιτήσεις.

Θα ξεκινήσω με την αγαπημένη μου. Την ταράτσα του ERGON House, που βρίσκεται στο ρετιρέ του κτιρίου και λέγεται-κάθεσαι;- Retiré. Όχι πίσω από την Εθνική Πινακοθήκη, κοντά Χίλτον όπου γυριζόταν η cult σειρά, αλλά στη Μητροπόλεως, έναν απ’ τους καλύτερους δρόμους αν θες να απολαύσεις έθνικ κουζίνες ή να ανακαλύψεις νέα hot μαγαζιά.

Στο Retiré εις το τετράγωνο μπορείς να πας και με τα αθλητικά σου, μιας και μιλάμε για ένα χαλαρό και στιλάτο μέρος, με χαλίκια στο ντεκ και μπαρ σαν καντίνα, αλλά και με τα πιο καλά σου, αφού για ραντεβού το συστήνω χθες.

Μοιάζει με κήπο κρεμαστό, έχει ωραίο φωτισμό με λάμπες ταβέρνας, κάτι που για εμένα είναι πολύ σημαντικό. Με κουράζει ο νυσταλέος φωτισμός, αν ήθελα σκοτάδι θα έπεφτα για ύπνο.

Με την Ακρόπολη να σε κοιτά αφ’ υψηλού, θα πιεις ωραία, δροσερά κοκτέιλ από την ομάδα του Τhe Clumsies (εγγύηση), και θα απολαύσεις ένα μικρό, αλλά προσεγμένο μενού με highlights τα ζουμερά μπέργκερ, το τραγανό τηγανητό κοτόπουλο και τις κομμένες στο χέρι πατάτες.

Κατεβαίνοντας, αν είσαι του φαγητού, μην παραλείψεις να πάρεις κάτι από το ντέλι του Ergon. Έχει πραγματικά τα πάντα. Λόγω εποχής, θα σου έλεγα να δοκιμάσεις τους χαλβάδες και να πάρεις και για το σπίτι.

Μητροπόλεως 23, Αθήνα

Ανηφορίζοντας προς το Σύνταγμα, συναντάμε την ταράτσα που παίζει να έχει την καλύτερη και πιο απρόσκοπτη θέα προς την πλατεία, τη Βουλή και όλο το ιστορικό κέντρο.

Στο Ermou 18 Beyond the Horizon, θα είσαι στο κέντρο, αλλά θα είναι σαν να μην είσαι. Επειδή είναι ανοιχτό απ’ όλες της μεριές, σου δίνει μια αίσθηση ελευθερίας. Ιδανικό για όλους εκείνους που εύκολα τους πιάνει ένα πλάκωμα και δεν αντέχουν τα στριμωξίδια.

Η ένταση της μουσικής είναι πάντα σωστή, οπότε μπορείς να απολαύσεις και το κοκτέιλ/κρασί σου, και την καλή κουβέντα με φίλους και συνοδούς.

Από το ηλιοβασίλεμα και μετά, είναι πραγματικά φανταστικά. Τα φώτα της πόλης μοιάζουν με καράβια,  και η ταράτσα αυτή σε κάνει να νιώθεις ότι για κάπου αρμενίζεις. Διάλεξε εσύ το πού.

Το μενού απλό και φρέσκο, συνδυάζεται ωραία με τα αλκοολούχα. Εγώ στη θέση σου θα διάλεγα ένα απ’ τα πλατώ. Αν είσαι πρωινό πουλί, έχει και πρωινό. Αν νιώθεις ότι χρειάζεσαι ένα shopping therapy, κάνε απαραιτήτως μια στάση, αφού βρίσκεται στην καρδιά της αγοράς της Αθήνας.

Ερμού 18, Αθήνα

 

View this post on Instagram

 

A post shared by @prasini_tenta

Τώρα, δεν βρισκόμαστε ακριβώς σε ταράτσα, αλλά σε ένα πλάτωμα, το μεγαλύτερο μπαλκόνι του κέντρου με θέα όλη την Αθήνα, αλλά και μέχρι εκεί που φτάνει το μάτι.

Όλοι έχουμε ανεβεί στον Λυκαβηττό. Είτε για τις πάλαι ποτέ αξέχαστες συναυλίες με τις ενωμένες φωνές που ταξίδευαν πάνω από την πόλη είτε για χάζι από κάποιο παγκάκι παρέα με μια μπίρα και βρώμικο απ’ την καντίνα του πάρκινγκ είτε για ταινία στο drive in, like a true American whould do.

H Πράσινη Τέντα είναι ένας ακόμη πολύ καλός λόγος για να πάρεις τα αθηναΐκά «βουνά». Θα φας, θα πιεις, θα χαλαρώσεις, θα απολαύσεις ένα από τα καλύτερα ηλιοβασιλέματα της πόλης. Μέχρι και bird watching μπορείς να κάνεις. Ή ακόμα καλύτερα, διάλεξε να πας μια νύχτα με περσείδες, πεφταστέρια ή πανσέληνο.

Το μενού περιλαμβάνει κυρίως ανοιχτά σάντουιτς και μπέργκερ, όμως όλα τους περιέχουν ελληνικά, παραδοσιακά προϊόντα από ολόκληρη την Ελλάδα.

Τα πράσινα τραπεζάκια της Πράσινης Τέντας, κρέμονται σαν αναρριχητές από το χείλος του λόφου, και σε προσκαλούν, πραγματικά, να αράξεις παρέα τους.

Μονοπάτι Λυκαβηττού, Αθήνα