Μπορεί πολλοί από τους φίλους και τους γνωστούς να βρίσκονται είτε στην ελληνική ύπαιθρο είτε σε κάποιον προορισμό του εξωτερικού εκμεταλλευόμενοι το τριήμερο που προέκυψε καθώς η αργία της 28^ης Οκτωβρίου φέτος έπεσε Παρασκευή αλλά ευτυχώς η Αθήνα όχι δεν μας απογοητεύει ποτέ αλλά μας φροντίζει περισσότερο όταν ξέρουμε ότι θα βρούμε πιο εύκολα να παρκάρουμε ή ότι στο αγαπημένο μας μπαρ επιτέλους θα βρούμε θέση να κάτσουμε στη μπάρα.

Ξημερώνει Σάββατο λοιπόν και μια και βρισκόμαστε μόνο μια ημέρα μετά από την επέτειο του ΌΧΙ στις 10:30 θα βρίσκομαι στα Προπύλαια του Πανεπιστημίου Αθηνών για να κάνω μαζί με τον ιστορικό Μενέλαο Χαραλαμπίδη και τους υπόλοιπους συμμετέχοντες τον περίπατο με τίτλο «Σαμποτάζ και διαδηλώσεις στην κατοχική Αθήνα». Κατά τη διάρκεια του περιπάτου θα δούμε αναλυτικά τις μεγάλες αντιστασιακές ενέργειες (απεργίες, διαδηλώσεις, σαμποτάζ) από φοιτητές, εργάτες, ανάπηρους πολέμου, δημοσίους υπαλλήλους και θα δώσουμε πρόσωπο στα θύματα του αντιστασιακού κινήματος, μέσα από συγκεκριμένα παραδείγματα και θα μιλήσουμε για αυτά που έγιναν στο κέντρο της πόλης μας, αλλά δεν υπάρχει κανένα ίχνος για να μας τα θυμίζει.

Το απόγευμα θα επισκεφθώ Το ΟΧΤΩ (Πολυτεχνείου 8), έναν ανεξάρτητο χώρο για την έρευνα και την καλλιτεχνική πρακτική στο κέντρο της Αθήνας για να δω την εγκατάσταση της Dora Kotsi-Felici με τίτλο “Panorama of Cacotypes”.  Το Panorama of Cacotypes έχει βασιστεί στην προσωπική εμπειρία και έρευνα της εικαστικού πάνω στη συστημική ανισότητα στην Ελλάδα. Η εγκατάσταση θέτει ερωτήματα ως προς την αξιοπιστία του νομικού συστήματος σε σχέση με τις επιπτώσεις της σεξουαλικής κακοποίησης και μπορεί να θεωρηθεί ως διαμαρτυρία ενάντια στον ισχύοντα νόμο περί σεξουαλικών αδικημάτων αλλά και την έλλειψη κανονισμών ως προς τον χειρισμό επίσημων καταγγελιών. Οι φωτογραφίες έχουν δημιουργηθεί με τη φωτογραφική τεχνική της Καλοτυπίας που εφευρέθηκε το 1839 από τον William Fox Talbot. Η μέθοδος της Καλοτυπίας ήταν η πρώτη στην οποία η εκτύπωση σε χαρτί προήλθε από τη δημιουργία αρνητικού μετά από έκθεση στο φως για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα. Η εγκατάσταση μπορεί να σοκάρει ή ακόμα και να προκαλέσει δυσφορία, αποτυπώνει όμως μια σκοτεινή πλευρά της πραγματικότητας και παραπέμπει στις τραυματικές αφηγήσεις που έχουν καταγραφεί στο σώμα. Mπορεί κάποια αποσπάσματα να ξεθώριασαν από τη μνήμη, το σώμα όμως δεν ξεχνά. Θα είμαι εκεί γύρω στις 7 μ.μ. αφού στις 8 μμ θα πραγματοποιηθεί η performance «κλείειν».

Προλαβαίνω δηλαδή στις 22:00 να είμαι στον αγαπημένο μουσικό βιβλιοκαφενέ Βιβλιοπότη (Χαριλάου Τρικούπη 14) μέσα στη στοά για να φάω εξαιρετικούς κρητικούς μεζέδες και να πιω την πιο καθαρή τσικουδιά της Αθήνας. Βλέπω ότι απόψε θα έχει και ζωντανή μουσική και συγκεκριμένα τους Αθηνά Κουκή (κανονάκι), Κώστα Βλαχούτσο (ακορντεόν) και Κλεάνθη Γλυνό (λαούτο), οπότε ξέρω από τώρα ότι θα κλείσει ωραία η βραδιά.

Αύριο Κυριακή λέω μείνω σπίτι για αρχή για ξεκούραση αλλά και για να τιμήσω το Halloween βλέποντας το Guillermo del Toro’s Cabinet of Curiosities, στο Netflix. Θα μου πεις θα δω σειρά τρόμου μέρα μεσημέρι; Ε, ναι. Είναι το μόνο αντίδοτο που μπορώ να πάρω γιατί αν τη δω βράδυ μπορεί να καταλήξω μαζί με τον γάτο μου να κρυβόμαστε κάτω από το κρεβάτι.

Στις 7 μ.μ. θα πάω να συναντήσω μια άλλη ιστορία, μια παράσταση, στο BIOS (Πειραιώς 84)  που απόλαυσα την άνοιξη και ανυπομονώ να δω ξανά. Πρόκειται για την «Αφροδίτη» του Παύλου Μάτεσι, ένα συγκλονιστικό κείμενο και μια εξίσου συγκλονιστική Σοφία Κορώνη στον ομώνυμο ρόλο.  «Τώρα είμαι ελευθερωμένη. Ούτε κόρη, ούτε σύζυγος, ούτε μητέρα. Ούτε γυναίκα. Τώρα ελεύθερη. Τώρα η Αφροδίτη πότνια των αντρών, μεγιστότιμος, κοσμονόμος. Τώρα, ελεύθερη. Τώρα…».