Η φήμη διακινούταν σχεδόν μια εβδομάδα στα fora της αυτοκίνησης και των οπαδών των τεσσάρων τροχών. Μέχρι που η φήμη επιβεβαιώθηκε και επισήμως από τα πλέον αρμόδια χείλη: ναι, πριν μερικές ημέρες έγινε η δημοπράτηση ενός εκ των σπάνιων αυτοκινήτων του κόσμου, το οποίο πλέον κατέχει τον επίζηλο τίτλο του πιο ακριβού ΙΧ που πωλήθηκε ποτέ.
Τα νούμερα ζαλίζουν: 143 εκατ. δολάρια ή 135 εκατ. ευρώ έδωσε ένας (ένας άγνωστος και λογικό είναι να θέλει να διατηρήσει την ανωνυμία του) συλλέκτης για την μία από τις συνολικά δύο Mercedes 300 SLR Uhlenhaut Coupe του 1955 που κατασκευάστηκαν ποτέ, όπως επιβεβαίωσε και η ίδια η αυτοκινητοβιομηχανία.
Στην δημοπρασία, η οποία πραγματοποιήθηκε υπό καθεστώς άκρας μυστικότητας στο μουσείο της Mercedes στις 5 Μαΐου, σε συνεργασία με τον οίκο δημοπρασιών Sotheby’s, συμμετείχαν αποκλειστικά διεθνείς συλλέκτες αυτοκινήτων, με το νέο ιδιοκτήτη της 300 SLR Uhlenhaut Coupe να δεσμεύεται, όπως ανέφερε το δελτίο τύπου της αυτοκινητοβιομηχανίας, ότι θα διαθέσει το αυτοκίνητο σε διάφορες ειδικές εκδηλώσεις ανά την υφήλιο.
Γεγονός που μάλλον θα καθιστούσε περήφανο τον μακαρίτη δημιουργό της, τον γερμανό σχεδιαστή Rudolph Uhlenhaut ο οποίος είχε τη ιδέα, στις αρχές της δεκαετίας του 1950, να κατασκευάσει το πιο γρήγορο αυτοκίνητο της εποχής εκείνης, με την τελική του ταχύτητα να αγγίζει τα 290 χλμ / ώρα!
Μάλιστα, το 1955 που έγιναν οι δοκιμές του αυτοκινήτου, την απόσταση των 220 χλμ. που χώριζε το Μόναχο από τη Στουτγάρδη, καλύφθηκε σε μόλις μια ώρα με τον ίδιο τον Uhlenhaut στο τιμόνι της, υπογραμμίζοντας με τον πλέον εμφατικό τρόπο το πόσο γρήγορη ήταν αυτή η Mercedes.
Κατά τ’άλλα, το αυτοκίνητο ήταν, όπως θα περίμενε κανείς, ένα τεχνολογικό θαύμα για την εποχή εκείνη. Ήταν σχετικά ελαφρύ, κάτω από τόνο, διέθετε ένα καινοτόμο κιβώτιο 5 ταχυτήτων καθώς και 302 άλογα ιπποδύναμης –μιλάμε για «αυτοκίνητο-αγρίμι». Επίσης, σχεδιαστικά μιλώντας, ήταν η ονείρωξη του «αντικάκια»: οι πόρτες άνοιγαν προς τα πάνω σαν φτερά πουλιού, ενώ διέθετε όχι μία αλλά δυο ρεζέρβες.
Ωστόσο, το εν λόγω αυτοκίνητο είχε την ατυχία να συμπέσει σε μια, κακή για την ιστορία της αυτοκίνησης και των αγώνων αυτοκινήτου, περίοδο. Την χρονιά της κυκλοφορίας του, το 1955, μια έτερη SLR βγήκε από την πίστα του Le Mans, στη Γαλλία και «θέρισε» εκατοντάδες θεατές. Από αυτούς, οι 83 πέθαναν και άλλοι 120 τραυματίστηκαν. Μετά από αυτό το τραγικό γεγονός, η Mercedes αποσύρθηκε για περίπου 35 χρόνια από τους αγώνες αυτοκινήτων και επέστρεψε μόλις το 1989.
Για την ιστορία, το δεύτερο πρωτότυπο παραμένει στα χέρια της αυτοκινητοβιομηχανίας και εκτίθεται στο μουσείο Mercedes στη Στουτγάρδη, με τον Διευθύνοντα Σύμβουλο της Mercedes, Ola Källenius, να δηλώνει προ ημερών τις προθέσεις της εταιρείας για τα 135 εκατ. ευρώ που έβαλε στην τσέπη της που θα είναι ένα παγκόσμιο πρόγραμμα υποτροφιών που θα υποστηρίζει φοιτητές σε σχολεία και πανεπιστήμια που ασχολούνται με περιβαλλοντικές μελέτες.
«Με τα χρήματα αυτά θα ιδρύσουμε το Mercedes-Benz Fund προκειμένου να ενθαρρύνουμε μια νέα γενιά να ακολουθήσει τα καινοτόμα βήματα του Rudolf Uhlenhaut και να αναπτύξει εκπληκτικές νέες τεχνολογίες, ιδιαίτερα αυτές που υποστηρίζουν τον κρίσιμο στόχο της απαλλαγής από τις εκπομπές άνθρακα και τη διατήρηση των πόρων», δήλωσε ο CEO της Mercedes, καταλήγοντας με νόημα ότι «στο παρελθόν μας προσέγγισαν πολλές φορές ιδιώτες, μουσεία και άλλα ενδιαφερόμενα μέρη με προσφορές. Ανέκαθεν τις απορρίπταμε. Πλέον, όμως, είχε αρχίσει να γίνεται εμφανές ότι, κατά κάποιο τρόπο, ήταν σαν να παραβλέπουμε μια χαμένη ευκαιρία. Τέτοια υπέροχα αυτοκίνητα αποτελούν έργο τέχνης και θα έπρεπε να τυγχάνουν μιας ευρύτερης γιορτής».
Η φήμη διακινούταν σχεδόν μια εβδομάδα στα fora της αυτοκίνησης και των οπαδών των τεσσάρων τροχών. Μέχρι που η φήμη επιβεβαιώθηκε και επισήμως από τα πλέον αρμόδια χείλη: ναι, πριν μερικές ημέρες έγινε η δημοπράτηση ενός εκ των σπάνιων αυτοκινήτων του κόσμου, το οποίο πλέον κατέχει τον επίζηλο τίτλο του πιο ακριβού ΙΧ που πωλήθηκε ποτέ.
Τα νούμερα ζαλίζουν: 143 εκατ. δολάρια ή 135 εκατ. ευρώ έδωσε ένας (ένας άγνωστος και λογικό είναι να θέλει να διατηρήσει την ανωνυμία του) συλλέκτης για την μία από τις συνολικά δύο Mercedes 300 SLR Uhlenhaut Coupe του 1955 που κατασκευάστηκαν ποτέ, όπως επιβεβαίωσε και η ίδια η αυτοκινητοβιομηχανία.
Στην δημοπρασία, η οποία πραγματοποιήθηκε υπό καθεστώς άκρας μυστικότητας στο μουσείο της Mercedes στις 5 Μαΐου, σε συνεργασία με τον οίκο δημοπρασιών Sotheby’s, συμμετείχαν αποκλειστικά διεθνείς συλλέκτες αυτοκινήτων, με το νέο ιδιοκτήτη της 300 SLR Uhlenhaut Coupe να δεσμεύεται, όπως ανέφερε το δελτίο τύπου της αυτοκινητοβιομηχανίας, ότι θα διαθέσει το αυτοκίνητο σε διάφορες ειδικές εκδηλώσεις ανά την υφήλιο.
Γεγονός που μάλλον θα καθιστούσε περήφανο τον μακαρίτη δημιουργό της, τον γερμανό σχεδιαστή Rudolph Uhlenhaut ο οποίος είχε τη ιδέα, στις αρχές της δεκαετίας του 1950, να κατασκευάσει το πιο γρήγορο αυτοκίνητο της εποχής εκείνης, με την τελική του ταχύτητα να αγγίζει τα 290 χλμ / ώρα!
Μάλιστα, το 1955 που έγιναν οι δοκιμές του αυτοκινήτου, την απόσταση των 220 χλμ. που χώριζε το Μόναχο από τη Στουτγάρδη, καλύφθηκε σε μόλις μια ώρα με τον ίδιο τον Uhlenhaut στο τιμόνι της, υπογραμμίζοντας με τον πλέον εμφατικό τρόπο το πόσο γρήγορη ήταν αυτή η Mercedes.
Κατά τ’άλλα, το αυτοκίνητο ήταν, όπως θα περίμενε κανείς, ένα τεχνολογικό θαύμα για την εποχή εκείνη. Ήταν σχετικά ελαφρύ, κάτω από τόνο, διέθετε ένα καινοτόμο κιβώτιο 5 ταχυτήτων καθώς και 302 άλογα ιπποδύναμης –μιλάμε για «αυτοκίνητο-αγρίμι». Επίσης, σχεδιαστικά μιλώντας, ήταν η ονείρωξη του «αντικάκια»: οι πόρτες άνοιγαν προς τα πάνω σαν φτερά πουλιού, ενώ διέθετε όχι μία αλλά δυο ρεζέρβες.
Ωστόσο, το εν λόγω αυτοκίνητο είχε την ατυχία να συμπέσει σε μια, κακή για την ιστορία της αυτοκίνησης και των αγώνων αυτοκινήτου, περίοδο. Την χρονιά της κυκλοφορίας του, το 1955, μια έτερη SLR βγήκε από την πίστα του Le Mans, στη Γαλλία και «θέρισε» εκατοντάδες θεατές. Από αυτούς, οι 83 πέθαναν και άλλοι 120 τραυματίστηκαν. Μετά από αυτό το τραγικό γεγονός, η Mercedes αποσύρθηκε για περίπου 35 χρόνια από τους αγώνες αυτοκινήτων και επέστρεψε μόλις το 1989.
Για την ιστορία, το δεύτερο πρωτότυπο παραμένει στα χέρια της αυτοκινητοβιομηχανίας και εκτίθεται στο μουσείο Mercedes στη Στουτγάρδη, με τον Διευθύνοντα Σύμβουλο της Mercedes, Ola Källenius, να δηλώνει προ ημερών τις προθέσεις της εταιρείας για τα 135 εκατ. ευρώ που έβαλε στην τσέπη της που θα είναι ένα παγκόσμιο πρόγραμμα υποτροφιών που θα υποστηρίζει φοιτητές σε σχολεία και πανεπιστήμια που ασχολούνται με περιβαλλοντικές μελέτες.
«Με τα χρήματα αυτά θα ιδρύσουμε το Mercedes-Benz Fund προκειμένου να ενθαρρύνουμε μια νέα γενιά να ακολουθήσει τα καινοτόμα βήματα του Rudolf Uhlenhaut και να αναπτύξει εκπληκτικές νέες τεχνολογίες, ιδιαίτερα αυτές που υποστηρίζουν τον κρίσιμο στόχο της απαλλαγής από τις εκπομπές άνθρακα και τη διατήρηση των πόρων», δήλωσε ο CEO της Mercedes, καταλήγοντας με νόημα ότι «στο παρελθόν μας προσέγγισαν πολλές φορές ιδιώτες, μουσεία και άλλα ενδιαφερόμενα μέρη με προσφορές. Ανέκαθεν τις απορρίπταμε. Πλέον, όμως, είχε αρχίσει να γίνεται εμφανές ότι, κατά κάποιο τρόπο, ήταν σαν να παραβλέπουμε μια χαμένη ευκαιρία. Τέτοια υπέροχα αυτοκίνητα αποτελούν έργο τέχνης και θα έπρεπε να τυγχάνουν μιας ευρύτερης γιορτής».
