Η ψηφιακή επανάσταση έχει παραμορφώσει τη συνήθη έννοια του διαχωρισμού μεταξύ του online και offline. Η ζωή προβάλλεται σε ένα σφαιρικό χρόνο χωρίς αρχή και τέλος, όπου οι πτυχές της επαγγελματικής και προσωπικής ζωής συγχωνεύονται επηρεάζοντας την υγεία μας.

Όλοι μας “πάσχουμε” από κάτι μέσα σε αυτό το ολοένα και πιο απαιτητικό ψηφιακό περιβάλλον.

Attention economy και άλλες 9 ψυχολογικές “ασθένειες” στην ψηφιακή εποχή

Attention Economy

Τα ψηφιακά προϊόντα έχουν σχεδιαστεί για να αιχμαλωτίζουν και να συγκρατούν την προσοχή μας, συχνά εις βάρος του χρόνου και της συγκέντρωσής μας. Αυτό αναφέρεται μερικές φορές ως “οικονομία της προσοχής”. Χαρακτηριστικά όπως οι ειδοποιήσεις push και το autoplay μπορούν να κρατήσουν τους χρήστες απασχολημένους για περισσότερο χρόνο από ό,τι αρχικά σκόπευαν.

To παράδοξο της επιλογής

Οι ψηφιακές αγορές και οι υπηρεσίες ροής προσφέρουν μια άνευ προηγουμένου σειρά επιλογών. Αν και αυτό μπορεί να φαίνεται ευεργετικό, μπορεί επίσης να οδηγήσει στο παράδοξο της επιλογής, όπου η αφθονία των επιλογών οδηγεί σε κόπωση από τις αποφάσεις, δυσαρέσκεια και λύπη.

Attention economy

Η επίδραση των Echo Chambers

Πολλά ψηφιακά προϊόντα χρησιμοποιούν αλγόριθμους για να εξατομικεύουν το περιεχόμενο που βλέπουμε με βάση την προηγούμενη συμπεριφορά μας. Ενώ αυτό μπορεί να κάνει την κατανάλωση πληροφοριών πιο αποτελεσματική, μπορεί επίσης να δημιουργήσει τα λεγόμενα echo chambers, όπου εκθέτουμε μόνο απόψεις και πληροφορίες που ενισχύουν τις υπάρχουσες πεποιθήσεις μας. Αυτό μπορεί να περιορίσει την κριτική σκέψη και την έκθεση σε διαφορετικές οπτικές γωνίες, πολώνοντας ενδεχομένως την κοινή γνώμη.

Υπερπληθώρα πληροφοριών

Ο τεράστιος όγκος πληροφοριών που είναι διαθέσιμος στα χέρια μας μπορεί να οδηγήσει σε υπερφόρτωση πληροφοριών, καθιστώντας δύσκολο το φιλτράρισμα, την ιεράρχηση και τη απομνημόνευση των πληροφοριών. Δείτε παρακάτω 3 συμβουλές για την ελαχιστοποίηση της γνωστικής υπερφόρτωσης από το Διαδίκτυο.

Λούπες ανατροφοδότησης της ντοπαμίνης (Dopamine feedback loops)

Οι πλατφόρμες μέσων κοινωνικής δικτύωσης, τα βιντεοπαιχνίδια, ακόμη και οι ειδοποιήσεις μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου μπορούν να δημιουργήσουν τους λεγόμενους βρόχους (ή λούπες) ανατροφοδότησης με βάση την ντοπαμίνη. Όταν οι χρήστες λαμβάνουν like, σχόλια ή οποιαδήποτε μορφή θετικής ενίσχυσης μέσω αυτών των πλατφορμών, ενεργοποιείται η απελευθέρωση ντοπαμίνης, ενός νευροδιαβιβαστή που σχετίζεται με την ευχαρίστηση. Αυτό μπορεί να οδηγήσει τους χρήστες να ελέγχουν επανειλημμένα αυτές τις πλατφόρμες για να βιώσουν ξανά αυτό το ευχάριστο συναίσθημα, οδηγώντας ενδεχομένως σε εθιστικές συμπεριφορές.

Κοινωνική σύγκριση και ταυτότητα

Οι πλατφόρμες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης μπορούν να επιδεινώσουν τα αισθήματα ανεπάρκειας και φθόνου μέσω της συνεχούς έκθεσης σε επιμελημένες απεικονίσεις της ζωής των άλλων. Αυτό το φαινόμενο, γνωστό ως κοινωνική σύγκριση, μπορεί να οδηγήσει σε μειωμένη αυτοεκτίμηση και αυξημένα συναισθήματα μοναξιάς και άγχους. Αυτό μπορεί να έχει πολύπλοκες επιπτώσεις στην αυτοαντίληψη και την ταυτότητα, καθώς τα όρια μεταξύ διαδικτυακού και μη διαδικτυακού εαυτού θολώνουν. Ενώ προσφέρει ευκαιρίες για εξερεύνηση και προσωπική έκφραση, αυτό μπορεί επίσης να οδηγήσει σε συγκρούσεις και σύγχυση σχετικά με την ταυτότητα του ατόμου.

Google Effect

Η ευκολία πρόσβασης σε πληροφορίες στο διαδίκτυο μπορεί να επηρεάσει τη μνήμη και τις ικανότητες πλοήγησης. Το φαινόμενο που είναι γνωστό ως “φαινόμενο Google” ή ψηφιακή αμνησία περιγράφει πώς το διαδίκτυο έχει γίνει μια μορφή εξωτερικής μνήμης, οδηγώντας σε μείωση της ικανότητας να θυμόμαστε πληροφορίες.

Ψηφιακή ενσυναίσθηση και σύνδεση

Ενώ οι ψηφιακές πλατφόρμες επικοινωνίας έχουν επιτρέψει νέες μορφές κοινωνικής αλληλεπίδρασης και σύνδεσης, μπορούν επίσης να επηρεάσουν την ποιότητα αυτών των αλληλεπιδράσεων. Η έλλειψη μη λεκτικών ενδείξεων στην επικοινωνία μέσω κειμένου μπορεί να οδηγήσει σε παρεξηγήσεις και μείωση της ενσυναίσθησης.

Επίδραση διαδικτυακών αναστολών/συστολών (Online disinhibition effect)

Η ανωνυμία και η φυσική απόσταση που παρέχουν οι ψηφιακές αλληλεπιδράσεις μπορεί να οδηγήσουν στο φαινόμενο της διαδικτυακής αναστολής/συστολής, όπου τα άτομα αισθάνονται πιο ελεύθερα να εκφραστούν με τρόπους που δεν θα μπορούσαν να εκφράσουν σε περιβάλλοντα πρόσωπο με πρόσωπο. Αυτό μπορεί να εκδηλωθεί τόσο με θετικούς τρόπους, όπως η αυξημένη διαφάνεια και η αυτοαποκάλυψη, όσο και με αρνητικούς τρόπους, όπως ο διαδικτυακός εκφοβισμός και οι επιθετικές συμπεριφορές.

Φόβος της απουσίας (FOMO)

Οι ψηφιακές πλατφόρμες, ιδίως τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, μπορούν να επιδεινώσουν τον φόβο της απουσίας – την ιδέα ότι οι άλλοι μπορεί να έχουν ικανοποιητικές εμπειρίες. Το FOMO μπορεί να οδηγήσει σε συνεχή έλεγχο των ροών των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και μπορεί να επηρεάσει αρνητικά την ψυχική υγεία και την ευημερία προωθώντας αισθήματα κατωτερότητας και δυσαρέσκειας.