Κάθε φορά που κοιτάζουμε τον καθρέφτη και δεν βλέπουμε τίποτα πέρα από το περίγραμμα, κάτι μέσα μας σπάει σιωπηλά. Η κρίση νοήματος δεν έρχεται με κραυγές, αλλά με την αίσθηση πως, αν κανείς δεν μας περιμένει, τότε ίσως και να μην υπάρχουμε πραγματικά.
Κάθε φορά που κοιτάζουμε τον καθρέφτη και δεν βλέπουμε τίποτα πέρα από το περίγραμμα, κάτι μέσα μας σπάει σιωπηλά. Η κρίση νοήματος δεν έρχεται με κραυγές, αλλά με την αίσθηση πως, αν κανείς δεν μας περιμένει, τότε ίσως και να μην υπάρχουμε πραγματικά.